Προκλητικό όργιο εξοπλισμών

Δίκτυο «Σπάρτακος»

Γιάννης Ελαφρός

Ο ερχομός των Ραφάλ έφερε στην επιφάνεια τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα που υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, κλιμακώνοντας επιλογές των προηγούμενων. Ενώ οι δαπάνες για την υγεία βυθίζονται εν μέσω πανδημίας, τα στρατιωτικά κονδύλια του προϋπολογισμού αυξήθηκαν 89% σε δύο έτη! Το Πριν, με τη βοήθεια του Δικτύου «Σπάρτακος», παρουσιάζει τα κύρια εξοπλιστικά προγράμματα που υλοποιούνται ή προετοιμάζονται.

Το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις έχουν συνέχεια

Το πρόσφατο αποκρουστικό μιλιταριστικό σόου της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με την πανηγυρική υποδοχή των γαλλικών RAFALE έρχεται λίγες μέρες πριν την επέτειο των δραματικών γεγονότων των Ιμίων, όπου οι λαοί Ελλάδας και Τουρκίας απειλήθηκαν με πολεμική σύγκρουση για τη μοιρασιά του Αιγαίου αλλά και εξαιτίας του ανερχόμενου ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο των ευρύτερων σχεδιασμών των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Για να μας αποδείξει ότι η αστική πολιτική έχει συνέχεια, ανεξάρτητα από το ποιο αστικό κόμμα κυβερνά. Εσωτερική και εξωτερική αστική πολιτική είναι αλληλένδετη. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν αυτός που κήρυξε τον κοινωνικό πόλεμο των μνημονιακών χρόνων από το Καστελόριζο και ταυτόχρονα μίλησε για ΑΟΖ και ενεργειακά κοιτάσματα. Οι κυβερνήσεις Σαμαρά-Βενιζέλου και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όρισαν μονομερώς το τι θα περιλάμβαναν οι ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης και μοίρασαν τις άδειες για έρευνα-εξόρυξη νότια της Κρήτης στην Κοινοπραξία TOTAL-EXON και MOBIL-ΕΛΠΕ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εγκαινίασε τη «στρατηγική σχέση» με τις ΗΠΑ και ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με την Ουάσινγκτον για την ανανέωση της συμφωνίας πολεμικής συμμαχίας και πολύχρονης παραμονής και επέκτασης των αμερικανικών βάσεων, που μετέτρεψε την Ελλάδα σε πολεμικό ορμητήριο. Ταυτόχρονα, έκλεινε τη συμφωνία για την Αλεξανδρούπολη με το ιδιαίτερο ενεργειακό-στρατιωτικό ρόλο για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Συμφωνίες που υπέγραψε και εμβάθυνε η κυβέρνηση της ΝΔ και μάλιστα με πενταετή διάρκεια.

Διπλασιασμός στρατιωτικών δαπανών σε δύο χρόνια

Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και του αστικού πολιτικού συστήματος για την απόκτηση των Ραφάλ μόνο σαν πρόκληση μπορούν να ειδωθούν από την πλευρά του κόσμου της εργασίας. Η αγορά των Ραφάλ αποτελεί μέρος ενός τρομακτικού εξοπλιστικού προγράμματος, που υλοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τα μνημονιακά παπαγαλάκια λένε συχνά πως «δεν υπάρχει λεφτόδεντρο». Καθώς το κρατικό-δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι ήδη πάνω από το 200% του ΑΕΠ, είναι φανερό πως οι πανάκριβοι εξοπλισμοί όχι μόνο αφαιρούν πόρους για την κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών, όχι μόνο μετατρέπονται σε μεγάλη κερδοφορία για τις πολυεθνικές των όπλων και σε μίζα για τους μεσάζοντες, αλλά διαμορφώνουν τους όρους για νέα μνημονιακά μέτρα στο μέλλον υπό την απειλή της χρεοκοπίας.

Είναι εντυπωσιακή η εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών, όπως καταγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό, με φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ να επιχαίρουν πως «πλέον φτάσαμε σε επίπεδα 2009». Λίγο πριν από τα μνημόνια! Συγκεκριμένα: Ο προϋπολογισμός του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, από τα 3,38 δισ. ευρώ του 2020, αυξήθηκε το 2021 κατά 62,5% φτάνοντας στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2022 αυξάνεται άλλα 880 εκατ. ευρώ φτάνοντας στα 6,41 δισ. ευρώ. Συνολικά από το 2020 έως και το 2022 οι στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 89,6%, δηλαδή σχεδόν διπλασιάστηκαν! Μεγάλο κομμάτι απ’ αυτές αποτελούν τα κονδύλια για αγορά όπλων. Το 2022 τα εξοπλιστικά κονδύλια του προϋπολογισμού φτάνουν τα 3,37 δισ. ευρώ! Από τον Ιούλιο του 2019 ενεργοποιήθηκαν 165 υποπρογράμματα προσκτήσεως οπλικών συστημάτων για όλους τους κλάδους των ενόπλων δυνάμεων, εκ των οποίων 135 χρηματοδοτούνται και 46 έχουν ήδη συμβασιοποιηθεί.

Αξίζει να συγκριθεί αυτός ο πακτωλός δημόσιου χρήματος με τις δαπάνες και τις ανάγκες για τη δημόσια υγεία για να γίνει κατανοητή η κατεύθυνση της κυβέρνησης της ΝΔ και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας. Φέτος οι δαπάνες για την υγεία περικόπηκαν κατά 820 εκ. περίπου (270 εκ. μόνο για τα δημόσια νοσοκομεία), όσο περίπου ήταν η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Η μισθοδοσία για την κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων στο ΕΣΥ (περίπου 30.000) δεν ξεπερνάει τα 450 εκ. ετησίως, περίπου το μισό της φετινής αύξησης των στρατιωτικών δαπανών. Όταν η βουλή δώρισε 50 κρεβάτια ΜΕΘ στο νοσοκομείο Σωτηρία, έδωσε 8 εκατομμύρια ευρώ. Το κάθε Ραφάλ κοστίζει περίπου 140 εκ., πέρα από τα τεράστια έξοδα συντήρησης και λειτουργίας. Δηλαδή, μόνο με δύο Ραφάλ λιγότερα θα αντιμετωπιζόταν το πρόβλημα των ΜΕΘ, καθώς θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα 1.750 κλίνες εντατικής θεραπείας, με βάση το κόστος της δωρεάς της βουλής. Επίσης, το κόστος νοσηλείας ασθενή στη δημόσια ΜΕΘ είναι 883,2 ευρώ ανά ημέρα, ενώ το κόστος πτήσης ενός F16 είναι 15.000 ευρώ την ώρα.

Πολλές «αγορές του αιώνα»

▸ Τεράστια η λίστα αγορών οπλικών συστημάτων για πολεμική αεροπορία, ναυτικό και στρατό ξηράς, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ

Τα εξοπλιστικά προγράμματα που τρέχουν ανά όπλο των ενόπλων δυνάμεων:

Πολεμική αεροπορία

● Αγορά 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale (6 καινούργια και 12 μεταχειρισμένα), ενώ ακολουθούν άλλα έξι. Συνολικό κόστος άνω των 3,3 δισ. ευρώ για αεροσκάφη, όπλα, ανταλλακτικά και άλλα υλικά. Τα νέα αεροσκάφη έχουν πολύ μεγάλη εμβέλεια και αυτονομία (2.800 χλμ) και μπορούν να καλύπτουν τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, της Κύπρου και ευρύτερα της Μεσογείου και των Βαλκανίων χωρίς ανεφοδιασμό.
● Follow-On-Support (FOS) των μεταφορικών αεροσκαφών C-27J Spartan (55 εκ ευρώ).
● Αναβάθμιση των 85 F-16 σε F-16V (Viper). Κόστος 1,24 δισ. δολ.
● Προωθείται η αναβάθμιση των 38 αεροσκαφών F-16 Block.50 ενώ αρχικά είχε αποφασιστεί η αναβάθμιση μόνο των F 16 Block.60
● Αυξημένες διαθεσιμότητες στα μαχητικά Mirage 2000-5 Mk.2, χάρη στις συμβάσεις FOS που δρομολογήθηκαν.
● Σύμβαση σκάνδαλο (κόστος άνω των 2 δισ. ευρώ) με την ισραηλινή εταιρεία ELBIT για τη δημιουργία του Διεθνούς Κέντρου Αεροπορικής Εκπαιδεύσεως στην Καλαμάτα.
● Αποκτήθηκαν με leasing, για περίοδο τριών ετών, τρία συστήματα Μη Επανδρωμένων Αερο-οχημάτων (UAV).
● Σχεδιάζεται η απόκτηση F-35. Κάθε αεροσκάφος κοστίζει γύρω στα 80 εκατ. δολάρια (flyaway cost) χωρίς τα όπλα του. Κρύβουν όμως το ιδιαίτερα υψηλό κόστος υποστήριξης. Το 2021 το κόστος ώρας πτήσεως στις ΗΠΑ υπολογίστηκε στα 38.655 δολάρια. Επιβεβαιώνεται η εκτίμηση ότι για την αξιοποίηση ενός οπλικού συστήματος δαπανάται τρεις φορές το κόστος απόκτησής του, ενώ στην περίπτωση των αεροσκαφών είναι πολύ σημαντική και δαπανηρή η προμήθεια των όπλων και των βλημάτων. Επομένως, το κάθε F-35 θα επιβαρύνει τον φορολογούμενο σε βάθος χρόνου κατά 0,28 δισ. ευρώ, με την τρέχουσα ισοτιμία.

Στρατός ξηράς

Πολλά από τα οπλικά συστήματα είναι μεταχειρισμένα και προσφέρονται δήθεν δωρεάν από τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα είτε πήγαιναν προς καταστροφή ή ήταν αποθηκευμένα. Δίνονται έναντι μερικών εκατοντάδων εκατ. δολ. εξασφαλίζοντας την προμήθεια ανταλλακτικών ή οπλικών συστημάτων για τις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες.
● Το πιο ακριβό πρόγραμμα που αφορούσε κύριο οπλικό σύστημα, ήταν αυτό του εκσυγχρονισμού του πυραυλικού συστήματος MLRS. Δημοσιογραφικές πληροφορίες κάνουν λόγο για εκσυγχρονισμό 24 από τις 32 μονάδες των Μ270 MLRS και την προμήθεια αρχικών φόρτων ρουκετών. Το αρχικό κόστος του προγράμματος σχεδόν διπλασιάζεται.
● H INTRACOM DEFENSE (IDE) υπέγραψε σύμβαση με την NSPA (NATO Support and Procurement Agency) για την αναβάθμιση των ελληνικών αντιαεροπορικών συστημάτων PATRIOT.
●Αποκτήθηκαν 1.200 αμερικανικά τεθωρακισμένα M-1117 Guardian που θα προωθηθούν στον Έβρο. Κρίνονται απαραίτητα για την αποστολή των ελληνικών στρατευμάτων στο εξωτερικό (100 εκ. δολ.).
●Αποκτήθηκαν 70 αμερικανικά μεταχειρισμένα ελικόπτερα OH-58D Kiowa Warrior. Τα περισσότερα θα διαλυθούν και θα γίνουν ανταλλακτικά για τα υπόλοιπα. (40-50 εκ. δολ.)
● Προωθείται ο εφοδιασμός νέου τυφεκίου που θα κατασκευαστεί στην Ελλάδα.
●Αναβάθμιση των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A+ Apache από το Ισραήλ (20 εκ. ευρώ).
● Προχωρά με εμπόδια η αναβάθμιση των αεροσκαφών ναυτικών επιχειρήσεων P-3B Orion σε P-3HN (ΕΑΒ). Αρχικό κόστος 600 εκ. δολ.
● Τροποποιητικές συμβάσεις για την παραλαβή και των υπόλοιπων εφτά μεταφορικών ελικοπτέρων NH-90 της Αεροπορίας Στρατού.
● Ιδιαίτερη μέριμνα υπάρχει για τον εφοδιασμό των Ειδικών Δυνάμεων σε μέσα-οπλισμό.

Πολεμικό Ναυτικό

● Απόκτηση τριών γαλλικών φρεγατών FDI Belharra με «δικαίωμα προαιρέσεως» και για τέταρτη (3,048 δισ. ευρώ).
● Διαπραγμάτευση για την πρόσκτηση τεσσάρων (3+1) γαλλικών κορβετών. Μιλιταριστικά σάιτ διαρρέουν ότι επίκειται συμφωνία και για πέμπτη κορβέτα. Το κόστος τριών φρεγατών και τριών κορβετών θα υπερβεί τα 5 δισ. ευρώ.
● Έχει υπογραφεί το 2020 σύμβαση με την αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin, για την αγορά τεσσάρων ελικοπτέρων τύπου MH-60R «Romeo», συνολικού κόστους 285 εκατομμυρίων δολαρίων.
●Εντός του 2022 θα παραδοθεί στο Π.Ν. από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας η 7η πυραυλάκατος (ΤΠΚ) τύπου Super Vita.
● Προωθείται ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων φρεγατών τύπου MEKO-200HN. Το κόστος υπολογίζεται στα 400 εκ. ευρώ αλλά εξαρτάται από τις υπόλοιπες παραγγελίες.
● Απόκτηση 44 τορπιλών βαρέως τύπου SeaHake mod4 της γερμανικής ATLAS ELEKTRONIK (112 εκ. ευρώ).
● Ψηφίσθηκε στη Βουλή το «υπόλοιπο προγράμματος» (Excess Material) με τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. (Σκαραμαγκάς) ως συνέχεια του προγράμματος Neptune-2, για την αναβάθμιση των υποβρυχίων τύπου «Ωκεανός».
● Προμήθεια 41 ταχύπλοων σκαφών μεταφοράς προσωπικού τύπου MUNIN S-1200.

Ενώ μιλούν για «άμυνα και υπεράσπιση των χωρικών υδάτων», γρήγορα έγινε δημόσια παραδεκτό αυτό που κατήγγειλε το Δίκτυο Σπάρτακος, ότι δηλαδή οι σύγχρονες ωκεάνιων προδιαγραφών φρεγάτες πρόκειται να δράσουν επιχειρησιακά στην Ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό σχεδιάζεται η αναβάθμιση και η λειτουργία της ναυτικής βάσης στη Σούδα ως δεύτερου Ναυστάθμου, που θα ελλιμενίζονται οι σύγχρονες φρεγάτες. Από εκεί προέκυψε η ανάγκη αγοράς κορβετών, μικρότερου πλοίου που θα δρα και στο Αιγαίο.

Έτσι λοιπόν στήνεται το Ισραήλ των Βαλκανίων.

Που αποσκοπεί ο ριζικός επανεξοπλισμός του στρατού

Ο επανεξοπλισμός των ενόπλων δυνάμεων που άρχισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (εκσυγχρονισμός ανθυποβρυχιακών αεροσκαφών ORION, μεταχειρισμένα ελικόπτερα CINOOK, εκσυγχρονισμός F 16 κλπ) και που φυσικά απογειώνει η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες επιδιώξεις του ελληνικού κεφαλαίου. Καταρχάς, τις ανάγκες του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού των αστικών τάξεων. Το σφράγισμα των συνόρων για τους πρόσφυγες-μετανάστες. Την προώθηση της επικίνδυνης πολεμικής προετοιμασίας. Την ενίσχυση των πολεμικών και κατασταλτικών χαρακτηριστικών του σύγχρονου κράτους και της αλληλοδιαπλοκής τους, τόσο ενάντια στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό εχθρό.

Η νέα Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας επιχειρείται ταυτόχρονα να αναδειχθεί σε ένα είδος «κοινωνικού συμβολαίου» μεταξύ του αστικού κατεστημένου και του κόσμου της εργασίας, που γράφεται με όρους υλικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς. Στοιχείο της αποτελεί η ενδυνάμωση της ιδιωτικής πολεμικής βιομηχανίας ώστε ο πόλεμος να γίνει πυλώνας της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με παράλληλη πρόσδεση των ΑΕΙ σε αυτή, αλλά και στον στρατό και το ΝΑΤΟ.

Την αναβάθμιση του ρόλου του ελληνικού αστικού κράτους στη νέα αρχιτεκτονική των ανταγωνισμών και στο συνολικό πλέγμα των σχεδιασμών των δυτικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, της Γαλλίας και της ΕΕ, με αυξημένη δυνατότητα συμμετοχής σε επεμβάσεις και άλλες επιθετικού χαρακτήρα επιχειρήσεις σε Βαλκάνια, Μεσόγειο, Αφρική, Μέση Ανατολή, αλλά και στο πλαίσιο της πολεμικής αυτονόμησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προωθεί η Γαλλία. Υπόβαθρο οι πολεμικές συμμαχίες μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ και Γαλλίας. Κοινός παρανομαστής το ενεργειακό ζήτημα σε συνδυασμό με την ένταση των ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας-Κίνας.

ΠΗΓΗ