Δύο χρόνια πανδημίας
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Κ. Βάρναλης
Η επέλαση της 5ης κατά σειρά μετάλλαξης του Covid-19 βρήκε για άλλη μια φορά τη χώρα μας απροετοίμαστη. Δύο χρόνια από την έναρξη της πανδημίας και ενώ θρηνούμε περισσότερους από 21.700 καταγεγραμμένους νεκρούς (όσος δηλαδή είναι ο πληθυσμός της Άρτας ή της Λιβαδειάς…), εξακολουθούμε να είμαστε θεατές στο θέατρο παραλόγου που παίζουν οι κυβερνώντες. Με μέτρα σπασμωδικά, χωρίς έναν σχεδιασμό για την κατά το δυνατόν αποτελεσματική αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης πανδημίας, γίνεται διαχείριση της κατάστασης με επικίνδυνους αυτοσχεδιασμούς, τρομοκράτηση και απόκρυψη ή διαστρέβλωση των στοιχείων.
Και μάλιστα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να αποφασίζουν τα μέτρα οι πολιτικοί και να τα προαναγγέλλουν, όπως συνέβη τελευταία με το άνοιγμα των σχολείων, και να καλείται εκ των υστέρων να τα επικυρώσει η επιτροπή ειδικών. Γιατί πρώτη τους προτεραιότητα δεν είναι η λήψη ουσιαστικών μέτρων, αλλά είναι το πώς επικοινωνιακά θα συγκαλυφθούν το πολιτικό έλλειμμα και οι επιδιωκόμενοι στόχοι.
- Πώς θα εξηγήσουμε ότι εξακολουθούν να αφήνουν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας να καταρρέει σε καιρό πανδημίας και να μειώνονται ακόμα περισσότερο στον Προϋπολογισμό τα κονδύλια για την Υγεία;
- Πώς θα εξηγήσουμε ότι ακόμα και τώρα πριμοδοτείται ο ιδιωτικός τομέας Υγείας και περικόπτονται οι λιγοστές παροχές της Υγειονομικής κάλυψης ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων;
- Πόσες παρακλινικές εξετάσεις γίνονται στις δημόσιες δομές και πόσες αναγκαζόμαστε να κάνουμε σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα;
- Πώς θα εξηγήσουμε ότι δεν γίνονται προσλήψεις ιατρών και νοσηλευτών, όταν το ήδη ανεπαρκές προσωπικό μειώνεται συνεχώς ;
- Βλέπουμε τους ασθενείς να καταφεύγουν αναγκαστικά σε ιδιωτικά θεραπευτήρια και ιατρεία, επειδή υπολειτουργούν τα αντίστοιχα του Δημοσίου, και επωμίζονται ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι το κόστος νοσηλείας.
- Πώς θα εξηγήσουμε ότι αντί για επαναλειτουργία κλειστών νοσοκομείων (Λοιμωδών Θεσ/νίκης) έχουμε μετατροπή νοσοκομείων σε εμβολιαστικά κέντρα (Παίδων Πεντέλης);
Γιατί όμως; Τα δεδομένα που έχουμε αποδεικνύουν ότι όλα αυτά είναι θέμα επιλογής. Απώτερος στόχος είναι η συρρίκνωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με αντίστοιχη ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα, και τη δαπάνη Υγειονομικής περίθαλψης να την καλύπτει η τσέπη των πολιτών, και όποιος αντέξει.
Τελευταίο δείγμα αυτής της πολιτικής είναι το κόστος των τεστ PCR και Rapid. Η διαφορά τιμής που πέτυχαν δημόσια νοσοκομεία (Γεννηματάς & Αγ. Δημήτριος Θες/νίκης) αλλά και οι Δήμοι Νεαπόλεως-Συκεών, Χαλανδρίου και Μοσχάτου-Ταύρου για τεστ PCR, συγκρίνοντάς την με αυτήν που καθόρισε το Υπουργείο, ενισχύει την υπόνοια ότι ζητούμενο ήταν να μη θιχτούν τα κέρδη των ιδιωτών. Αντί να συνταγογραφούνται τα τεστ και να είναι δωρεάν, (για έγκαιρη διάγνωση και περιορισμό της μετάδοσης) όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ε.Ε., είναι αναγκασμένοι οι πολίτες να καταβάλλουν το κόστος τους, που είναι ίσο ή και μεγαλύτερο από το ημερομίσθιό τους.
Αντί να έχουν ενισχυθεί με μοριακό αναλυτή δημόσια νοσοκομεία, είναι αναγκασμένα να συνάπτουν συμβάσεις με ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Γιατί;
Το ΜΚΙΕ, ενώνει τη φωνή του με όλους αυτούς που αγωνίζονται για ένα αποτελεσματικό και σύγχρονο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Είναι συνταγματική υποχρέωση η κρατική μέριμνα της υγείας των πολιτών και όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην προστασία της υγείας τους.
Ζητάμε το αυτονόητο : ενίσχυση και όχι συρρίκνωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Ζητάμε : τη λήψη ουσιαστικών, έγκαιρων και αποτελεσματικών μέτρων.
Ζητάμε : συνταγογραφούμενα και δωρεάν τεστ ανίχνευσης.
 |
| Θάνατοι ανά εκατομμύριο πληθυσμού από την αρχή της πανδημίας έως 19/01/2022 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου