Γράφει ο Δημήτρης Ψαρράς
Μια παράπλευρη συνέπεια της πολλαπλής κρίσης που περνά η χώρα (υγειονομική, οικονομική, πολιτική) είναι η ανάδυση κάθε λογής αυτόκλητων σωτήρων που επιχειρούν κυρίως μέσω του διαδικτύου αλλά και με τη συμμετοχή τους σε κάποιες δημόσιες συγκεντρώσεις να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές.
Γιατροί που αποκλίνουν προκλητικά από τις επίσημες οδηγίες του ΠΟΥ, δημοσιογράφοι που πείστηκαν οι ίδιοι από όσα μυθεύματα σέρβιραν επί χρόνια στους ακροατές και τους αναγνώστες τους, επιχειρηματίες που νιώθουν αδικημένοι από τους πολιτικούς οι οποίοι τους ενίσχυαν οικονομικά στο παρελθόν, όλοι συνωθούνται σε μια τελική ευθεία, εξαγγέλλοντας μονοπρόσωπα «κόμματα-σφραγίδες» που θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο και κυρίως θα εξασφαλίσουν στους ίδιους ένα ένδοξο μέλλον.
Το σκηνικό θυμίζει έντονα την κωμωδία των Μόντι Πάιθον «Η ζωή του Μπράιαν», με τους δεκάδες ψευδοπροφήτες να συναγωνίζονται σε ευχές και κατάρες, και το κοινό να παρακολουθεί θαμπωμένο και ανήμπορο να αντιδράσει. Ολοι αυτοί οι επίδοξοι σωτήρες ενθαρρύνονται βέβαια από το γεγονός ότι τα κόμματα της σημερινής Βουλής έχουν περιχαρακωμένο πολιτικό ακροατήριο. Η κυβερνώσα Ν.Δ. έχει παγιδευτεί στο δικό της κατασκευασμένο αφήγημα περί «πετυχημένου επιτελικού κράτους» και νομίζει ότι οι ύμνοι των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης εκφράζουν και την κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένος από την πανδημία να υιοθετήσει μορφές οργάνωσης που αντιστρατεύονται την προοπτική συγκρότησης ενός μαζικού κόμματος της Αριστεράς. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ζει κι αυτό τον μύθο του μετά την εκλογή του νέου αρχηγού, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει αν θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του κρυφού συμπαραστάτη της Δεξιάς. Τα μικρότερα (ΚΚΕ, ΜέΡΑ25 και Ελληνική Λύση) αρκούνται στην αναπαραγωγή τους.
Αλλά κυρίως αυτές οι νέες απόπειρες να στηθούν νέα κόμματα βασίζονται στην πεποίθηση κάποιων φιλόδοξων υποψήφιων πολιτευτών ότι η έκλειψη της Χρυσής Αυγής (και των ΑΝ.ΕΛΛ.) αφήνει κάποιο πολιτικό κενό στα δεξιά της Ν.Δ., αλλά και ότι έχουν μείνει χωρίς πολιτικό εκφραστή κάθε λογής συνωμοσιολόγοι, μεταναστοφάγοι και σκληροί εθνικιστές, από τη στιγμή, μάλιστα, που ο κ. Βελόπουλος επαναπαύτηκε στην κοινοβουλευτική και εμπορική του δόξα.
Το ερώτημα είναι πώς αντιδρούν σε όλη αυτή την κατάσταση τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής που βρίσκονται στις φυλακές Δομοκού. Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι δεν έχουν ακόμα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι έχουν καταδικαστεί ως «διευθυντές εγκληματικής οργάνωσης». Μέσω του διαδικτύου και ορισμένων ακροδεξιών μέσων ενημέρωσης διεκδικούν κάποιον μελλοντικό πολιτικό ρόλο, ενώ όλοι τους δηλώνουν αρχηγοί κάποιας ξεχωριστής προσωπικής οργάνωσης.
Aλληλοκαρφώματα
Αυτό που δεν μπορούν να αποδεχτούν είναι ότι η ναζιστική οργάνωση έχει διαλυθεί και ότι σ’ αυτή τη διάλυση εξακολουθούν να συμβάλλουν οι ίδιοι με τα αλληλοκαρφώματα και την ανταλλαγή βαριών κατηγοριών. Κάποια μέλη των Ταγμάτων Εφόδου που δεν έχουν φυλακιστεί προσπαθούν βέβαια να εμφανιστούν με κάθε ευκαιρία (ειδικά στη Θεσσαλονίκη), αλλά η μαζική οργανωμένη δράση έχει υποχωρήσει δραστικά. Οι διωκτικές αρχές διερευνούν ήδη σχετικές καταγγελίες. Υπάρχουν, μάλιστα, και ορισμένες πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις, όπως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Καβάλας που καταδίκασε στις 13 Δεκεμβρίου πρώην στέλεχος της Χρυσής Αυγής για εξύβριση και απειλή σε βάρος του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου Καβάλας Δημήτρη Βογιατζή, ο οποίος από τη στιγμή που κατήγγειλε την ηγεσία της ναζιστικής οργάνωσης και αποχώρησε έχει γίνει στόχος πολλών επιθέσεων.
Οι ηγέτες της ναζιστικής οργάνωσης εξακολουθούν να αρνούνται κάθε ευθύνη για τις κακουργηματικές πράξεις που τους καταλόγισε το Τριμελές Εφετείο στις 7 Οκτωβρίου 2020. Και για να πείσουν τους εναπομείναντες αφελείς οπαδούς τους, αφενός μεν προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμφανιστούν ως οι πιο πιστοί χριστιανοί της χώρας, καλύπτοντας τους παλιούς ύμνους στον παγανισμό, και αφετέρου διεκδικούν την παρουσία τους στο πολυσυλλεκτικό ρεύμα των «αντιεμβολιαστών», προκειμένου να θολώσουν τη ναζιστική ταυτότητά τους.
▶ Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, ο οποίος ήταν εκείνος που επέμενε για την ιδεολογική καθαρότητα της οργάνωσής του, αναπαράγει τώρα τις γνωστές θεωρίες των «αρνητών»: «Μας λένε επί παραδείγματι ότι από την αρχή της επιδημίας του κορονοϊού είχαμε 18 χιλιάδες θανάτους», γράφει στην ιστοσελίδα του. «Δεν μας λένε, όμως, πόσοι από τους θανάτους αυτούς είχαν σαν βασική τους αιτία μία ασθένεια σοβαρή, η οποία επιφέρει θάνατο όπως καρκίνο ή καρδιακό νόσημα» (26.12.2021). Στο στόχαστρο του «Αρχηγού» είναι «οι ρασοφόροι και οι διανοούμενοι» διότι «είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένοι στο ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Τι ενώνει άθεους και υπηρέτες του Θεού υποτίθεται; Μα η εξουσία, είναι προφανές».
▶ Ο Ιωάννης Λαγός, ο οποίος είναι ο πρώτος που είχε σχεδιάσει να αποδράσει από τη Χρυσή Αυγή και το έκανε αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2019, αφού είχε εξασφαλίσει την καλοπληρωμένη έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο, διαμαρτύρεται τώρα επειδή έχει περικοπεί ο μισθός του, εφόσον βέβαια δεν ασκεί τα καθήκοντά του.
▶ Ο Ηλίας Κασιδιάρης εγκατέλειψε τελευταίος το ναυάγιο της Χρυσής Αυγής και είναι εκείνος που θεωρεί ότι πρέπει να εμφανίζεται από το «κελί της τιμής» ως πετυχημένος πολιτικός αρχηγός. Εχει προσελκύσει προσωπικότητες του «χώρου» που τον αναγνωρίζουν ως νέο «Αρχηγό», αλλά αποκρούει κάθε ιδέα συνεργασίας. Καλεί όσους επιθυμούν να ενταχθούν στο κόμμα του. Μ’ αυτό τον τρόπο απέρριψε και την πρόταση του Στέφανου Χίου (που έχει κάνει κι αυτός κόμμα!) να συνεργαστούν. Τιμά τον Γιώργο Τράγκα (που κι εκείνος ίδρυσε κόμμα!), αλλά μετά θάνατον. Θέλει να ξεχάσει τη σβάστικα στο μπράτσο του, αλλά δεν έχει παραλείψει να πάρει μαζί του από τη Χρυσή Αυγή στελέχη όπως ο Μπαρμπαρούσης (που καλούσε τον στρατό σε πραξικόπημα) και ο Μισιάκας-Μάστορας που έκλεινε τα κείμενά του με το ναζιστικό σύνθημα «Ζήτω η νίκη!».
Σε λίγο καιρό αναμένεται η δημοσίευση της δικαστικής απόφασης, την οποία, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσουν. Και το χειρότερο γι’ αυτούς: τον συντονισμό της νομικής τους υπεράσπισης έχει αναλάβει ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, εκείνος ο οποίος συνεχίζει να καταγγέλλει τη Χρυσή Αυγή για την άσκηση παράνομης βίας! Τον άκουσαν μάλιστα πριν από λίγες μέρες να δηλώνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «μεγάλος ηγέτης»! Προφανώς μόνο ένας «μεγάλος ηγέτης» θα είχε τη διορατικότητα να τοποθετήσει τον Θάνο Πλεύρη υπουργό Υγείας.
*****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου