για τις Συμβάσεις, Παραχώρησης, τις Ιδιωτικοποιήσεις και την Υποβάθμιση των Δημόσιων Υπηρεσιών
Τα πρόσφατα εξοργιστικά γεγονότα της κακοκαιρίας “Ελπίδα” επιβεβαίωσαν – για άλλη μια φορά – αυτό που δε θα κουραστούμε ποτέ να επαναλαμβάνουμε: Η εκχώρηση αρμοδιοτήτων στους ιδιώτες προς όφελος της κερδοφορίας τους και μόνο, οι ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων υποδομών και η απαξίωση των Δημόσιων Υποδομών και της κοινωνικής ευθύνης της πολιτείας, επιφέρουν και μεγαλύτερο κόστος και κοινωνικές καταστροφές. Το ζούμε κάθε φορά που πέφτει λίγο παραπάνω χιόνι, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, σε κάθε καύσωνα, σε κάθε πυρκαγιά, σε κάθε φυσική καταστροφή, που έχει καταντήσει ρουτίνα.
Ο ιδιωτικοποιημένος ΟΣΕ εγκαταλείπει τρένα γεμάτα επιβάτες στη μέση του πουθενά για δεκάδες ώρες.
Η ιδιωτικοποιημένη πρώην ΔΕΗ εγκαταλείπει εν μέσω ψύχους χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα τη στιγμή που ζητάει εξωφρενικές “Ρήτρες Αναπροσαρμογής” στην ηλεκτρική ενέργεια.
Τα ιδιωτικοποιημένα αεροδρόμια δεν έχουν φροντίσει να καθαρίσουν εγκαίρως τις πίστες τους.
 |
| ΦΩΤΟ από ergasianet.gr |
Η εμβληματική και πιλοτική Σύμβαση Παραχώρησης της Αττικής Οδού εγκαταλείπει χιλιάδες οδηγούς και οχήματα εγκλωβισμένους χωρίς καμία διέξοδο για δεκάδες ώρες αφού πρώτα έχει εισπράξει τα διόδια.
Η Εθνική Οδός (και αυτή με Σύμβαση Παραχώρησης) ανοιγοκλείνει με λίγους πόντους χιόνι (και με κρατική εντολή για να μην πληρώνει αποζημιώσεις ο Παραχωρησιούχος).
Οι απαξιωμένες Δημόσιες Υπηρεσίες των Υπουργείων, των Δήμων και των Περιφερειών αναζητούν (και χρυσοπληρώνουν) εργολάβους της τελευταίας στιγμής για να εκτελέσουν στοιχειώδεις εργασίες, όπως κοπή δέντρων, αποχιονισμούς κεντρικότατων αρτηριών κλπ.
Μόνο η επικοινωνία και η καταστολή δουλεύουν ρολόι.
Μήπως δεν τα ζήσαμε και με τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού αλλά και στο Μάτι και αλλού; με τις πλημμύρες; με τους σεισμούς; με την τραγική διαχείριση της Πανδημίας όπου το απαξιωμένο Σύστημα Υγείας έχει οδηγήσει σε ρεκόρ θανάτων;
Φυσικά οι πολιτικές αυτές δεν αφορούν μόνο την παρούσα κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς όλες ανεξαιρέτως της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον. Και δυστυχώς βάσιμα φοβόμαστε ότι αντί της ακύρωσης των πολιτικών απαξίωσης της προστασίας της κοινωνίας, για μια ακόμη φορά θα αναζητηθούν εξιλαστήρια θύματα σε υπηρεσιακούς παράγοντες. Το έχουμε ξαναδεί το έργο.
Λόγω της θέσης μας όμως οφείλουμε να αναφέρουμε κάτι παραπάνω σχετικά με την Αττική Οδό και τις Συμβάσεις Παραχώρησης.
Το κόστος κατασκευής της Αττικής Οδού ανήλθε συνολικά σε 1,3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το το 35% της συνολικής δαπάνης καλύφθηκε από το Δημόσιο, το οποίο και απορρόφησε και δαπάνες άνω του 1 δισ. ευρώ σε απαλλοτριώσεις. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία 20 χρόνια οι χρήστες κατέβαλαν για διόδια και δαπάνες λειτουργίας περίπου 4 δισ. ευρώ αν υπολογιστεί ότι ο ετήσιος τζίρος ανέρχεται στα επίπεδα των 200 εκατ. Ευρώ, ενώ η εταιρεία διένειμε και προμέρισμα. Η κίνηση στην Αττική Οδό αυξάνεται συνεχώς εδώ και πολλά χρόνια και έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις αρχικές προβλέψεις. Παρόλα αυτά η εταιρεία συνεχίζει να εκμεταλλεύεται την Α.Ο. και να εισπράττει διόδια, βασισμένη κυρίως σε ένα παράθυρο της σύμβασης του 1996. Κατάφερε μάλιστα να πάρει υπέρογκες αποζημιώσεις τα έτη 2020 και 2021 για τη “μειωμένη κίνηση λόγω πανδημίας”. Αυτό το μοντέλο της Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα είναι ακριβώς που η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ είχε στηλιτεύσει, από την πρώτη στιγμή και εκτιμούμε ότι δικαιωνόμαστε απόλυτα εκ του αποτελέσματος (οικονομικού αλλά και λειτουργίας).
Δείτε σχετικές ανακοινώσεις μας:
- Δελτίο Τύπου-για τα καταστροφικά αποτελέσματα στο δημόσιο συμφέρον από τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) .pdf
- ΣΔΙΤ: Η Συντριβή του Δημόσιου συμφέροντος από τον Ιδιωτικό Τομέα .pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου