Επειδή σε αρκετούς έχει γίνει δεύτερο πετσί πια η προπαγάνδα δεκαετιών και ξεφτιλισμένα στερεότυπα που τα ΜΜΕ και συγκεκριμένα πολιτικά παραφερνάλια κυκλοφορούν στα διάφορα κανάλια και τα social media, πάμε να κουνήσουμε λίγο την βάρκα, μπας και ταρακουνηθούν λίγο συνειδήσεις και μυαλά. Και κυρίως για να μάθουν και οι γονείς που δεν τα ξέρουν και γίνονται έρμαια κάθε «επίσημης» δήλωσης και «άποψης».
Αν δεν το ξέρετε λοιπόν, ας το μάθετε πως,
• Ο,ΤΙ λειτουργεί στην Δημόσια Εκπαίδευση, λειτουργεί επειδή ΕΜΕΙΣ επί δεκαετίες ιδρώσαμε και ιδρώνουμε να συντηρήσουμε. Από πού να αρχίσει κανείς… Υπολογιστές που είναι αρχαίοι, τοίχοι που θέλουν στοκάρισμα και βάψιμο, κλειδαριές που μπλοκάρουν ή διαλύονται, κουρτίνες που θέλουν πλύσιμο και μπαλώματα ή και αγορά, τζάμια που σπάσανε και θέλουν αφαίρεση και αντικατάσταση, χαρτί για εκτυπώσεις που φέρνουμε από το σπίτι, είδη πρώτων βοηθειών που αγοράζουμε ρεφενέ για το φαρμακείο του σχολείου, κόλλες αναφοράς που εξοικονομούμε μόνοι μας «ξυρίζοντας» τα τετραδιάκια των περσινών πανελλαδικών κάθε Ιούνιο, ηλεκτρικές βλάβες που επιδιορθώνουμε μόνοι μας, καζανάκια και φρεάτια, βουλωμένους νιπτήρες και πόσα άλλα. Ναι, ναι , ξέρω, «μα οι Δήμοι είναι υπεύθυνοι για αυτά!!!». Εντάξει, κάτσε εσύ και περίμενε να σου στείλει ο δήμος που ανήκεις συνεργείο για να καθαρίσει τα χόρτα στην αυλή, να κλαδέψει τα δέντρα, να βάψει, να επιδιορθώσει τις βρύσες. Θα έχει πάει το παιδί σου φαντάρος πρώτα φίλτατε γονέα και μετά θα έχουν έρθει. Όχι απαραίτητα γιατί αδιαφορούν ή δεν θέλουν , αλλά πολλές φορές επειδή απλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ. Βλέπεις έχουν και οι δήμοι περικοπές και στενότητα διαχείρισης πόρων. Το παιδί σου όμως, κάποιοι προσπαθούν να το κρατήσουν ασφαλές στο σχολείο και να του δώσουν ό΄ τι δικαιούται. Ε, αυτοί που θέλουν τάχα μου να «αξιολογηθούν οι διδάσκοντες στα δημόσια σχολεία συμπληρώνοντας φόρμες και κάνοντας αποτιμήσεις-εκθέσεις» δεν έχουν ΙΔΕΑ για την πραγματικότητα των σχολείων και την διαχείρισή της. Είτε γιατί έχουν πάθει «πολιτική αμνησία» είτε γιατί απλά ΠΟΤΕ δεν πάτησαν σε ΔΗΜΟΣΙΟ σχολείο. Ας είναι καλά τα χρήματα των εύπορων γονέων τους. Λαϊκισμός λες το τελευταίο σχόλιο;; Ε, ας είναι!
Αν μάλιστα δεν το σκεφτήκατε ποτέ, ίσως ήρθε ο καιρός:
• Αρκετά από τα βιβλία, τα ωρολόγια και τα αναλυτικά προγράμματα των μαθημάτων που διδάσκονται στα σχολεία, έ, μαντέψτε, ΕΜΕΙΣ τα έχουμε σκεφτεί, σχεδιάσει, εκπονήσει, δημιουργήσει. Εμείς ξενυχτίσαμε και ψάχναμε σε προγράμματα ξένων χωρών, σε βιβλιοθήκες, στο ίντερνετ. Όπου «ΕΜΕΙΣ», οι καθηγητές του «χαρακώματος», που διδάσκουν, που μπαίνουν σε αίθουσες, που είναι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ εκεί και που έχουν ΕΞΑΣΚΗΣΕΙ στην «αγορά» τα αντικείμενα που διδάσκουν. Και ναι, όσοι τυχόν συμμετείχαν, πληρωθήκαν και φορολογήθηκαν για αυτό. Δεν θέλετε να ξέρετε όμως πόσα πήραν γιατί θα βάλετε τα γέλια. Άσε που ήταν και είκοσι-τόσα χρόνια πίσω. («Συμμετείχαν» βέβαια και κάτι απίστευτοι «φυτευτοί», «κολαούζοι», «δήθεν επιστήμονες» με κομματική ή συντεχνιακή ταυτότητα προς «εξόφληση επιταγών», αλλά δεν είναι της στιγμής αυτά. Όσοι γνωρίζουν, γνωρίζουν. Και ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ…) Και που λέτε, πολλά από αυτά τα βιβλία-προγράμματα λοιπόν, είναι πλέον είτε παρωχημένα, είτε λανθασμένα. Ειδικά αν μιλάμε για την Επαγγελματική εκπαίδευση. Επειδή τα επαγγέλματα εξελίσσονται μεν, αλλά ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ. Για να καλύψουν τις ΤΟΤΕ ανάγκες. Τα ίδια βιβλία εξακολουθούμε και έχουμε! Κι ας ενοχλούσαμε «αρμοδίως» εδώ και μια δεκαετία. Γραμμένους μας είχαν. Και τώρα, με βάση ΑΥΤΑ θα «αξιολογηθεί» το σχολείο και οι καθηγητές του! Κι αν το παιδί σου έχει την τύχη να είναι σε ένα σχολείο που ο καθηγητής έχει μεράκι ακόμη και μπορεί να ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ σεμινάρια και επιμορφώσεις σχετικά με το αντικείμενό του, κάνε τότε ένα τάμα σε καμιά εκκλησία. Αν τώρα, ο καθηγητής είτε δεν μπορεί να σηκώσει πια το οικονομικό βάρος της επιμόρφωσης ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, είτε υπηρετεί σε ένα σχολείο σε κάποιο νησί, αλλά ανάλογη επιμόρφωση μπορεί να βρει ΜΟΝΟ στην ηπειρωτική χώρα ή σε μεγάλο νησί αλλά υπάρχει πρόβλημα για το ΠΟΤΕ να μετακινηθεί και ΠΩΣ ΝΑ πληρώσει τα έξοδα, ε, κάτσε σκέψου πως αισθάνεται που θέλει να μπορεί να δώσει σύγχρονες γνώσεις στο παιδί σου, αλλά η «πολιτεία» τον έχει ΜΟΝΙΜΑ γραμμένο. Εδώ έκανε αμάν να βρει μια τρύπα να κατοικήσει στο νησί και να μην κοιμάται σε ξαπλώστρες στην παραλία πληρώνοντας σχεδόν όλο τον πενιχρό μισθό του για ενοίκιο, για επιμορφώσεις θα τρέχει τώρα; ΑΥΤΟΣ ο καθηγητής όμως, είναι υποχρεωτικό να «αξιολογηθεί». Μας δουλεύουν μέσα στα μούτρα μας δηλαδή.
Ίσως βέβαια και να το έχετε ψιλιαστεί ήδη αλλά αν ακόμη όχι, τότε ας θυμίσουμε πως:
-Η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Υπάρχουν σχολεία που το ίντερνετ είναι ΑΚΟΜΗ πολυτέλεια.
-Σχολεία που οι σοβάδες πέφτουν στα κεφάλια των μαθητών, δεν υπάρχει κυλικείο, δεν έχουν θέρμανση, οι υπολογιστές τους είναι παμπάλαιοι.
-Σχολεία που έχουν ακόμη ΚΕΝΑ σε καθηγητές. Και που θα καλυφθούν ΜΕΤΑ τα Χριστούγεννα. ΚΑΙ ΑΝ!
Αυτά τα σχολεία λοιπόν είναι ΧΑΜΕΝΑ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ». Επειδή, οι «δείκτες» και η «αποτίμηση έργου» που θα παρουσιάσουν θα είναι λογικά ΧΑΜΗΛΗ. Και φυσικά, το κράτος δεν θα πει κουβέντα για την ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ του και την ΕΥΘΥΝΗ του να παρέχει ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ. Θα ρίξει την ευθύνη στους «κακούς καθηγητές», «ανεπαρκείς διευθυντές», «παράνομες απεργίες» κλπ κλπ
Και επειδή, πολλοί από εμάς ΔΕΝ είμαστε «καθηγητές του θερμοκηπίου», αλλά έχουμε κολλήσει κάμποσα ένσημα στον ιδιωτικό τομέα ΠΡΙΝ επιλέξουμε το δημόσιο σχολείο (σε πλήρη αντίθεση με όψιμους πολιτικάντηδες ή «αρχηγούς» που δεν έχουν ΙΔΕΑ τι είναι το ένσημο αλλά ξέρουν από νωρίς τι είναι η «καρέκλα»), και επιλέξαμε λοιπόν είτε από μεράκι, είτε από άγνοια κινδύνου, είτε ακόμη και από πιο ταπεινά κριτήρια (ναι, να τα λέμε όλα, υπάρχουν και τέτοια), βλέποντας τώρα ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ που πάτε να μας μοστράρετε ως «αξιολόγηση» και που κι εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε πως η ίδια η «εμπνεύστριά» του η αμερικανίδα πρώην υπουργός ΑΠΟΚΗΡΥΞΕ ΩΣ «ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ» ΤΗΣ, φαντάζομαι πως αρχίζετε να ψυχανεμίζεστε γιατί βγάζουμε φλύκταινες και πλημμυρίζουμε από οργή όταν μας αποκαλούν οι δήθεν ταγοί της εκπαίδευσης και της πολιτικής ως «οι καθηγητές ΜΑΣ».
Ποιοι καθηγητές ΣΑΣ μωρέ;;; Δουλευόμαστε και μεταξύ μας;
ΠΟΤΕ δεν ήμασταν «ΣΑΣ» και ποτέ δεν θα γίνουμε «ΣΑΣ»
Των παιδιών και της κοινωνίας είμαστε και έτσι θέλουμε να μας σκέφτονται.
Δάσκαλοι και καθηγητές των παιδιών. ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ. ΟΧΙ ΔΙΚΟΙ ΣΑΣ.
Για να μπορούμε να τους κοιτάμε στα μάτια.
Εσείς, λοιπόν τα γνωστά. Εκείνα που μονάχα ξέρετε να κάνετε:
Να στέλνετε χαρτούρα στα σχολεία και ροπαλοφόρους στους δρόμους.
Τα παιδιά όμως ξέρουν. Και οι περισσότεροι γονείς επίσης.
Και καταλαβαίνουν.
Άντε, γιατί πολύ καιρό κρατήσαμε «χαμηλό προφίλ», δεν πολυμιλάγαμε, δεν απεργούσαμε όπως παλιά, ίσως και να μην κατεβαίναμε στους δρόμους όπως κάποτε και νομίζατε πως μας «καταφέρατε».
Ναι, καλά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου