-γράφει ο Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής

Ως δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, έχουμε εξαρχής υποστηρίξει ότι η καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας μέσα στη δικαστική αίθουσα ήταν και κατέστη εφικτή μόνον σε συντονισμό με την απομόνωσή της στην κοινωνία χάρη στη δράση του αντιφασιστικού κινήματος. Αυτή η τοποθέτηση δεν είναι ούτε ιδεολογική πεποίθηση ούτε εξωνομικός βολονταρισμός: πατάει στην ιστορική εμπειρία ότι, μέσα στη σημερινή κοινωνία και τους θεσμούς της, η οριστική διάλυση μιας φασιστικής οργάνωσης που ποτίζεται από τις κυρίαρχες ιδέες και πολιτικές δεν μπορεί να γίνει μέσω νόμου, όσο και αν αξιώνουμε την απονομιμοποίησή της. Η δράση ενός εξωθεσμικού αντιφασιστικού κινήματος, που απομονώνει με τη δράση του τη φασιστική πανούκλα, είναι το κλειδί για την οριστική της εξαφάνιση.

Με βάση αυτή τη σταθερή πυξίδα, τοποθετούμαστε και για την τροπολογία Βορίδη που προβάλλεται από τα ΜΜΕ ως σχετική με τη συμμετοχή στις εκλογές της Χρυσής Αυγής και των λοιπών μορφωμάτων που προέκυψαν από τις διασπάσεις της. Σε ένα αντιδημοκρατικό νομοθέτημα που τσεκουρώνει την απλή αναλογική και περιορίζει ασφυκτικά τη δημοκρατία στην τοπική αυτοδιοίκηση, ο πρώην γραμματέας της νεολαίας ΕΠΕΝ και νυν Υπουργός Εσωτερικών Βορίδης εντάσσει ως «αντιφασιστικό» περιτύλιγμα τη συγκεκριμένη τροπολογία με την οποία:

α. στερούνται το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι οι αμετάκλητα καταδικασμένοι με ποινές κάθειρξης για αδικήματα κατά του πολιτεύματος και της δημόσιας τάξης (άρα και της εγκληματικής οργάνωσης του α. 187) για το χρονικό διάστημα της επιβληθείσας ποινής (τροποποιείται το άρθρο 5 του π.δ. 26/2012).

β. δεν δύναται να καταθέσει συνδυασμό (τροποποίηση άρθρου 32 παρ. 1 του π.δ. 26/2012) κόμμα που η ηγεσία του (πρόεδρος, γενικός γραμματέας, μέλος διοικούσας επιτροπής, νόμιμος εκπρόσωπος) έχει καταδικαστεί για τα ως άνω αδικήματα.

γ. δεν δύναται να χρηματοδοτείται από ιδιώτη ή να έχει ραδιοτηλεοπτικό χρόνο κόμμα που η ηγεσία του (πρόεδρος, γενικός γραμματέας, μέλος διοικούσας επιτροπής, νόμιμος εκπρόσωπος) έχει καταδικαστεί για τα ως άνω αδικήματα, ενώ καθιερώνεται ασυμβίβαστο καταδικασθέντος για τα ως άνω αδικήματα με αυτές τις ιδιότητες (τροποποίηση άρθρων 7 και 29 του ν. 3023/2002 και προσθήκη άρθρου 10α).

Με τις διατάξεις αυτές, τίθενται προσκόμματα στην «πολιτική δράση» των Χρυσαυγιτών υπό κομματικό μανδύα. Ξεκαθαρίζουμε εδώ ότι οι καταδικασμένοι πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής (Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός, κλπ) δεν εμποδίζονται να είναι υποψήφιοι βουλευτές στις επόμενες εκλογές όποτε και αν αυτές γίνουν (η διάταξη του α. 51 παρ. 3 του Συντάγματος απαιτεί αμετάκλητη καταδίκη για στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων), εκτός αν η σε βάρος τους καταδικαστική απόφαση θα έχει ήδη επικυρωθεί από το Εφετείο και θα έχει καταστεί αμετάκλητη (πράγμα χρονικά ανέφικτο).

Τα κωλύματα τα οποία τίθενται (περίπτωση των καταδικασμένων Χρυσαυγιτών) για την κατάθεση συνδυασμού, την ιδιωτική χρηματοδότηση κόμματος, τον ραδιοτηλεοπτικό χρόνο, την ηγετική ιδιότητα, εκκινούν από την ψήφιση του νόμου, καθώς απαιτείται μόνον πρωτόδικη (και όχι αμετάκλητη) καταδικαστική απόφαση. Ωστόσο, τα κωλύματα αυτά εύκολα προσπερνιούνται (πχ με τον διορισμό μελών με καθαρό ποινικό μητρώο στη διοικούσα επιτροπή και με την θέση ενός αχυρανθρώπου, πιθανόν συγγενικού προσώπου, στο πόστο του Προέδρου/Γραμματέα, τη στιγμή που ο κατάδικος θα διατηρεί τον ρόλο του Επίτιμου, κοκ). Μια τέτοια αντίδραση, ο Μιχαλολιάκος όχι μόνο την έχει προαναγγείλει, αλλά την έχει κιόλας μεθοδεύσει καταθέτοντας στον Άρειο Πάγο εναλλακτικό καταστατικό κόμματος-κλώνου με το όνομα «Εθνική Αυγή», το οποίο φυσικά ουδόλως πλήττεται από τις διατάξεις της τροπολογίας. Είναι προφανές ότι και ο ναζιστής Κασιδιάρης θα ακολουθήσει για το δικό του μόρφωμα τις οδηγίες του μέντορά του.

Οι καταδικασμένοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής δεν έχουν θέση στη δημοκρατία. Δεν αποτελούν «άλλη μία άποψη», έστω και «ακραία», αλλά οργάνωση μαχαιροβγαλτών, τρομοκρατών, δολοφόνων και τραμπούκων που μασκαρεύτηκαν με τον μανδύα πολιτικού κόμματος. Η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων των ηγετών της εξαρτάται από την έκδοση αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης: αυτός είναι ο λόγος που ως συνήγοροι πολιτικής αγωγής επιμείναμε τόσο πολύ στην επίσπευση της δικαστικής διαδικασίας και την παροχή όλων των απαιτούμενων πόρων στο δικαστήριο. Όταν σύντομα θα ζητάμε τα ίδια εν όψει του Εφετείου, ευχόμαστε να μην έχουμε την ίδια αντιμετώπιση.

Η μόνη εγγύηση απέναντι στη δράση των φασιστικών και ναζιστικών μορφωμάτων δεν είναι διατάξεις που καθιερώνουν κωλύματα εύκολα προσπελάσιμα, αλλά η δράση του μαζικού αντιφασιστικού κινήματος. Αυτό το κίνημα, ως εκφραστής της μεγάλης δημοκρατικής πλειοψηφίας, σταμάτησε και θα ξανασταματήσει σε κάθε γειτονιά και κάθε πόλη τις απόπειρες να συγκροτηθούν εκ νέου τα τάγματα εφόδου των νεοναζί, οι φονιάδες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν όποιο όνομα (παλιό ή καινούργιο) και αν επιλέξουν. Αυτές και αυτοί που τόσο συκοφαντήθηκαν από όσους ονειρεύονταν την έκδοση της απόφασης σε κάποιον ανύπαρκτο δικαστικό “σωλήνα”, δηλαδή οι δεκάδες χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν έξω από το Εφετείο της Αθήνας την 7η Οκτωβρίου 2020 είναι ο μόνος θεσμός και το μόνο κώλυμα που οι νεοναζί δεν μπορούν να προσπελάσουν.

ΠΗΓΗ