Το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό, που χθες έγινε νόμος με τις ψήφους στη Βουλή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη του γεγονότος ότι όσον αφορά τα εργατικά-εργασιακά δικαιώματα η ισχύς των μνημονίων διαρκεί ακόμη.
Για να μη θίξει επί της ουσίας τα περιοριστικά μέτρα της μνημονιακής περιόδου κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, η κυβέρνηση προσποιήθηκε ότι ενσωμάτωσε στην εθνική νομοθεσία την ευρωπαϊκή Οδηγία 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς, αλλά στην πραγματικότητα είτε αγνόησε είτε διέστρεψε είτε παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες τις βασικές της προβλέψεις.
Ο κεντρικός πυρήνας της ευρωπαϊκής Οδηγίας είναι η επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ώστε να καλύψουν το 80% των εργαζομένων – από το περίπου 28% σήμερα στην Ελλάδα. Και τι έκανε επ’ αυτού η κυβέρνηση; Επέκτεινε την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το μη προβλεπτό μέλλον.
Αντί για συλλογικές διαπραγματεύσεις, διατήρησε τον διοικητικό προσδιορισμό από την κυβέρνηση του ύψους του κατώτατου μισθού και για την περίοδο από το 2028 και ύστερα θέσπισε τον… αλγόριθμο, δηλαδή τον μαθηματικό του προσδιορισμό, μετατρέποντας την εισοδηματική καχεξία σε «αντικειμενική»!
Στην Ελλάδα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΕΕ) ισχύει από το 1950, με ένα διάλειμμα επί χούντας. Στη συνέχεια καταργήθηκε με τις έκτακτες νομοθεσίες των μνημονίων. Σήμερα, 6 ολόκληρα χρόνια ύστερα από τη συμφωνία για έξοδο από τα μνημόνια του 2018, η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο αναστέλλει την επαναφορά της μέχρι το προβλεπόμενο (εκτός απροόπτου πρόωρων εκλογών) τέλος της θητείας της, αλλά την καταργεί… για πάντα – τουλάχιστον αυτό είναι η δική της βούληση!
Χωρίς ελεύθερες διαπραγματεύσεις όμως και χωρίς ΕΓΣΣΕ, δεν μπορεί να επεκταθεί η κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις. Μέχρι και το 2027 οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαια της κυβερνητικής φιλανθρωπίας και ύστερα θα πιάσει δουλειά ο… αλγόριθμος – αυτή η μητσοτακική εκδοχή κατάργησης της… ταξικής πάλης που θα ζήλευε και ο μακαρίτης Λάσκαρης.
Δεν πρόκειται όμως μόνο γι’ αυτό: Η Νίκη Κεραμέως θεώρησε αντισυνταγματική ακόμη και τη μονομερή (δηλαδή χωρίς τη συναίνεση του εργοδότη) προσφυγή των εργαζομένων στη διαιτησία, ενώ ο Κωστής Χατζηδάκης φρόντισε να μετατρέψει την Επιθεώρηση Εργασίας σε «ανεξάρτητη αρχή» – τόσο ανεξάρτητη, ώστε ο ΣΕΒ επιχειρεί τώρα να τη μετατρέψει σε παράρτημά του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου