Χριστίνα Πάντζου
Για ακόμη μία φορά μια κακόηχη χορωδία προθύμων να «νομιμοποιήσουν» και το πιο ακραίο έγκλημα που μπορεί να κάνει το Ισραήλ όπου κι όταν «νιώθει απειλημένο» ξεδιπλώθηκε μετά τις αποτρόπαιες εκρήξεις βομβητών και ασύρματων πομποδεκτών στον Λίβανο, που άφησαν πίσω τους δεκάδες νεκρούς (ανάμεσά τους και παιδιά). Εκπρόσωποι διάφορων ευρωπαϊκών και αμερικανικών πολιτικών και μιντιακών κύκλων εγκωμίασαν στην πραγματικότητα αυτές τις δολοφονικές, εξωδικαστικές και χωρίς διακρίσεις επιθέσεις χαρακτηρίζοντάς τες «χειρουργικές επιθέσεις ακριβείας», «εντυπωσιακές», «λαμπρές», «τολμηρές», «προηγμένα υβριδικά όπλα», «νέα ευφυής εποχή αυτοματοποιημένων αποπειρών», λες και μιλούν για μια «εφεύρεση» που θα έσωζε την ανθρωπότητα.
Μας πουλάνε σαν «χειρουργική ακρίβεια» έναν μαζικό θάνατο τυλιγμένο σε εκρηκτικά εναντίον ακόμη και γιατρών, νοσηλευτών, καθηγητών, παιδιών. Ποια «ακρίβεια», «λαμπρότητα» και «ευφυΐα» έκοψε το νήμα της ζωής της 9χρονης Φατίμα Αμπντουλάχ, που όταν χτύπησε ο βομβητής και τον σήκωσε για να το δώσει στον πατέρα της ανατινάχτηκε;
Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα καταγγέλλει πως «η ταυτόχρονη επίθεση εναντίον χιλιάδων ατόμων, χωρίς να γνωρίζουν ποιος κατέχει τις συσκευές και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονταν την ώρα της επίθεσης, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο». Επιτροπή ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ τονίζει πως «να σκοτώνεις οποιονδήποτε δεν αντιπροσωπεύει μια άμεση απειλή και να χρησιμοποιείς βία για να τρομοκρατείς πολίτες συνιστούν εγκλήματα».
Κι όμως, κάποιοι συνεχίζουν να προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτές οι δολοφονίες είναι απλώς παράπλευρες πλην αναγκαίες απώλειες μιας «νόμιμης και θεμιτής επιχείρησης αυτοάμυνας», εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι «στις αναπτυγμένες οικονομίες οι ειδήσεις κατέχουν πλέον μια θέση ισχύος τουλάχιστον αντίστοιχη με εκείνη που παλαιότερα απολάμβαναν τα δόγματα» όπως γράφει ο Αλέν ντε Μποτόν («Οι ειδήσεις. Οδηγίες χρήσεως», εκδ. Πατάκης).
Είναι αυτοί που εδώ και χρόνια μάς παρουσιάζουν αυτό το «δόγμα» του κυρίαρχου αφηγήματος των «στοχευμένων επιθέσεων» και των «επιχειρήσεων ακριβείας». Ενα δόγμα το οποίο έχει κανονικοποιήσει τις εξωδικαστικές δολοφονίες που διαπράττει το Ισραήλ και που τώρα έχουν προσλάβει την πιο μαζική και φονική φάση τους για τους αμάχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου