ΦΩΤ.: ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι ντροπή ο πόλεμος στην Τέχνη»
Δύο ήταν τα κεντρικά χθεσινά γεγονότα όσον αφορά τις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών: α) η μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση των καλλιτεχνικών σωματείων και η μεγαλειώδης πορεία από το υπουργείο Πολιτισμού έως το Τσίλλερ και β) η συνάντηση αυτής της πορείας με τα παιδιά της κατάληψης.
Μία μόνο λέξη μπορεί να περιγράψει τα όσα συνέβησαν χθες στο κέντρο της Αθήνας: συγκίνηση! Συγκίνηση, δάκρυα και μια πρωτόγνωρα φορτισμένη (ψυχικά και σωματικά) ατμόσφαιρα, που με την έννοια της συν-κίνησης, στον απόηχο της μουσικής του Χατζιδάκι, παραπέμπει σε μια ξεκάθαρη πολιτική θέση.
Το χρονικό
Η απεργιακή κινητοποίηση των καλλιτεχνικών σωματείων είχε ξεκινήσει από το κτίριο του ΥΠΠΟΑ στην Μπουμπουλίνας, με κατεύθυνση προς το Σύνταγμα και τελικό προορισμό το κτίριο Τσίλλερ (το κεντρικό κτήριο του Εθνικού Θεάτρου).
Ολος ο Πολιτισμός, στην κυριολεξία, ήταν στον δρόμο: εκτός από τα καλλιτεχνικά σωματεία που έχουν να κάνουν με τον σύγχρονο πολιτισμό, μεγαλειώδης ήταν και η συμμετοχή εργαζομένων στο ΥΠΠΟ, αρχαιολόγων και μελών του συντονιστικού οργάνου σωματείων του ΥΠΠΟΑ που αγωνίζονται ενάντια στη μετατροπή των πέντε μεγάλων μουσείων σε ΝΠΔΔ. Με τα δικά τους συνθήματα: «Το μουσείο είναι του λαού κι όχι σαλονάκι του κάθε υπουργού», «Μενδώνη-Μητσοτάκη, ακούστε το καλά, αυτός ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά», «1,2,3 δημόσια μουσεία, ο πολιτισμός να βγει στην κοινωνία». «Δεν έχω δει πιο μαζικά μπλοκ εργαζομένων στο ΥΠΠΟΑ. Ισως μόνο την εποχή των μνημονίων», διαπίστωνε η Δέσποινα Κουτσούμπα, πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.
Αυτό το «ποτάμι» των 5.000 ανθρώπων έπειτα από μια στάση στο υπουργείο Εργασίας, στη Σταδίου, κατηφόριζε αργότερα, απόλυτα σιωπηλό, χωρίς συνθήματα ξαφνικά, την Πανεπιστημίου, προς την Αγίου Κωνσταντίνου, με τελικό προορισμό το κτίριο Τσίλλερ του Εθνικού Θεάτρου. Σιωπηλοί τούς περίμεναν και οι σπουδαστές της κατάληψης που στέκονταν απ’ έξω και γύρω από το κτίριο, αλλά κι ένας ένας στα παράθυρα, με καλυμμένα πρόσωπα.
Κι έτσι σ’ αυτό το κλίμα φόρτισης οι σπουδαστές, αντικριστά στο πλήθος των διαδηλωτών, σήκωσαν όλοι υψωμένες γροθιές. Η συναισθηματική και σωματική φόρτιση, τα βουρκωμένα μάτια, ήταν, για ώρα πριν, οι μόνοι «ήχοι». Εως ότου ακούστηκε ένα τύμπανο και σπουδαστές ξεκίνησαν το δρώμενό τους: φορώντας μαύρα ρούχα. «Είναι ντροπή ο πόλεμος στην Τέχνη - Ντροπή - Ντροπή», ακούστηκε δυνατά. «Το ΡΕΞ, το Τσίλλερ είναι η αρχή. Επόμενος σταθμός θα είναι η Βουλή». «Ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης, δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις!». Λίγο αργότερα, όταν «Το Χαμόγελο της Τζοκόντα» του Χατζιδάκι ξεχύθηκε από τα μεγάφωνα, οι σπουδαστές αγκαλιάστηκαν μεταξύ τους. Πολύς κόσμος έκλαιγε. Και έτσι «έσπασε» κι η φωνή ενός από τους εκπροσώπους της κατάληψης της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, την ώρα που ευχαριστούσε από τα μεγάφωνα όλο τον συγκεντρωμένο κόσμο για τη συμπαράστασή του.
Η φωνή του σπασμένη ακούστηκε, πάντως, αποφασιστική: «Είμαι σπουδαστής στο Εθνικό. Είμαι ο Νικηφόρος. Είμαι εδώ και κανείς μας δεν είναι ο ίδιος όπως πριν από 35 μέρες. Τώρα μπαίνουν τα θεμέλια ενός ευρύτατου σπουδαστικού κινήματος!», φωνάζει ήπια, μα αγωνιστικά. «Το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν δημόσια ανώτατη παιδεία δεν είναι πολυτέλεια - είναι ανάγκη! Τώρα αρχίζουμε! Σε σας που μας ακούτε!».
ΦΩΤ.: ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ |
Από τα μεγάφωνα ακούγεται η φωνή της Μελίνας Μερκούρη να τραγουδάει τα «Παιδιά του Πειραιά». Ενα κορίτσι παίρνει τον λόγο: «Εχω ένα μικρόφωνο στο χέρι μου. Δίνουμε ελεύθερο βήμα σε όσους καλλιτέχνες θέλουν να δηλώσουν την παρουσία τους εδώ. Είμαστε εδώ - Ελάτε κι εσείς!», λέει. Τον λόγο μετά πήραν αρκετοί επαγγελματίες του χώρου, μεταφέροντας το δικό τους μήνυμα συμπαράστασης.
Τελικά, αυτό το «μαζί» υπέρ του κοινού στόχου και οι λέξεις «συμπαράσταση» και «αλληλεγγύη» είναι ένας σημαντικός συμβολισμός και μαζί μάθημα για όσα συμβαίνουν σχεδόν δυο μήνες τώρα στον χώρο του πολιτισμού.
Oι καλλιτεχνικοί διευθυντές
Τα παιδιά των καταλήψεων, τόσο της Δραματικής Σχολής του Εθνικού όσο και των σκηνών του θεάτρου (Ρεξ και Τσίλλερ), δεν κάνουν μία ακόμη κατάληψη σαν αυτές που ίσως ξέραμε από τα σχολικά ή φοιτητικά χρόνια. Είναι πολύ οργανωμένα, κάνουν συνεχώς συνελεύσεις, προσέχουν τον χώρο και μεταδίδουν με πολλούς, ιδιαίτερους (και ιδιαίτερα συγκινησιακούς) τρόπους το μήνυμα του αγώνα τους. Δυστυχώς, όμως, δεν στέκονται όλοι αρωγοί σε αυτούς.
Χθες το απόγευμα, «κόπηκε» η θέρμανση τόσο στο Ρεξ όσο και στο Τσίλλερ, κάτι για το οποίο ήταν ενήμερος και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, κ. Μόσχος, και ο πρόεδρος του Δ.Σ. του θεάτρου, κ. Πουλατζάς. Τελικά, έπειτα από παρεμβάσεις, η θέρμανση επανήλθε στο Ρεξ, αλλά όχι στο Τσίλλερ. Μιλώντας με τον κ. Μόσχο, λίγο πριν από την ανακοίνωση της παραίτησης των καθηγητών της Σχολής (σ.σ. στάθηκε αδύνατον να μιλήσουμε μαζί του μετά), μας είπε: «Νομίζω ήταν λάθος των παιδιών το να κάνουν κατάληψη στο Εθνικό και να σταματήσουν οι παραστάσεις. Κατανοώ τις διεκδικήσεις τους, καθώς και το συμβολικό της κίνησης αυτής, αλλά γιατί να παρεμποδιστεί η λειτουργία του θεάτρου; Οταν τους το είπα, μου απάντησαν πως “το Εθνικό ανήκει σε όλους”.
Αφού, λοιπόν, ανήκει σε όλους, γιατί παρεμποδίζουν τις παραστάσεις; Υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν μεροκάματα. Γνωρίζω, βέβαια, πως ο Σύλλογος Εργαζομένων του Εθνικού συμπαραστέκεται στα παιδιά, αλλά υπάρχουν και εργαζόμενοι που φοβούνται να φέρουν αντιρρήσεις, λόγω της φορτισμένης ατμόσφαιρας». Η θέση του κ. Μόσχου από δω και πέρα διόλου εύκολη δεν είναι, καθώς ολόκληρο το Εθνικό (Σχολή και θέατρο) τελεί υπό κατάληψη και οι καθηγητές της Σχολής έχουν παραιτηθεί...
Παρόμοια ερωτήματα θέσαμε και στον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΒΘΕ, Αστέριο Πελτέκη. «Εχω βγάλει σχετική ανακοίνωση εδώ και μέρες (προφανώς η κ. Μάνια Παπαδημητρίου που με κατηγόρησε πως δεν μιλάω, δεν την έχει δει) όπου τονίζω πως πολλά από τα αιτήματα των παιδιών είναι δίκαια. Η Σχολή και εδώ τελεί υπό κατάληψη.
Το ίδιο και το Βασιλικό Θέατρο.
Σεβόμαστε πλήρως τις αποφάσεις των σπουδαστών και οι ίδιοι είναι που τις
παίρνουν. Το μόνο που λέω είναι πως η κατάληψη του Βασιλικού θεάτρου
έγινε μία ώρα πριν την παράσταση και οι θεατές δεν πρόλαβαν να
ενημερωθούν. Αυτό εννοούσα όταν δήλωσα σε εφημερίδα πως πρόκειται για
“βεβιασμένη” απόφαση. Το πρόβλημα δεν το έχουν τα παιδιά απέναντι στο
θέατρο, ούτε απέναντι στους θεατές. Το έχουν με τα υπουργεία. Δεν
καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί να μη γίνονται παραστάσεις, αλλά το σέβομαι
απόλυτα», εξηγεί. Και προσθέτει: «Πρόκειται, μάλιστα, για περίεργη
συγκυρία, καθώς στις 17.02 κάνει πρεμιέρα στη Μονή Λαζαριστών το έργο
“Σ’ εσάς που με ακούτε” της Λούλας Αναγνωστάκη, σύνθημα που
χρησιμοποιούν τα παιδιά. Με αφορμή αυτό, λέω πως ελπίζω να υπάρχουν
εκείνοι που πραγματικά πρέπει ν’ ακούσουν!».
Νέα δυναμική κινητοποίηση των καλλιτεχνών – «Έγκλημα κατά της τέχνης – Δε θα περάσει!»
Παράλληλα σε εξέλιξη βρίσκεται από τις 8 το πρωί της Τετάρτης η συμβολική κατάληψη που πραγματοποιούν στο υπουργείο Πολιτισμού μέλη του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, του Συλλόγου Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου και της Ένωσης Σκηνοθετών Δημιουργών, με αίτημα την απόσυρση του επίμαχου Προεδρικού Διατάγματος για τα πτυχία, με τους καλλιτέχνες να καταγγέλλουν απειλές από την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού για επέμβαση των ΜΑΤ, εάν δεν αποχωρήσουν από το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας. Να σημειωθεί ότι σε κατάληψη και της σκηνής Rex του Εθνικού Θεάτρου, στην οδό Πανεπιστημίου, προχώρησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα ομάδα περίπου 50 καλλιτεχνών και σπουδαστών δραματικών σχολών.
Παράλληλα, καταγγέλλεται ότι στέλεχος του υπουργικού γραφείου εμφανίστηκε με ψαλίδι και έκοψε το πανό που είχαν αναρτήσει οι καλλιτέχνες. Το πανό επανατοποθετήθηκε και οι καλλιτέχνες συνεχίζουν τη συμβολική κατάληψη στο υπουργείο Πολιτισμού.
Αυτή την ώρα, είναι σε εξέλιξη δυναμική κινητοποίηση των καλλιτεχνών στους δρόμους της Αθήνας.
Μιλώντας στους συγκεντρωμένους η πρόεδρο του ΣΕΑ, Δέσποινα Κουτσούμπα, επεσήμανε ότι «το μόνο καλό που έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη από το 2019 και μέχρι σήμερα είναι ένωσε και έβγαλε στον δρόμο όλους τους ανθρώπους του Πολιτισμού».
Στη συγκέντρωση το παρών για να συμπαρασταθούν στα δίκαια και αυτονόητα αιτήματα του καλλιτεχνικού κόσμου είναι η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και τομεάρχης Πολιτισμού, Σία Αναγνωστοπούλου, και ο υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού του κόμματος, Νάσος Ηλιόπουλος.
Η ΠΟΘΑ υπενθυμίζει το διεκδικητικό πλαίσιο που είναι το εξής:
«Οι κυβερνητικοί εμπαιγμοί και οι κενές τροπολογίες δεν συνιστούν σοβαρή αντιμετώπιση των διαχρονικών προβλημάτων του κλάδου μας. Δεν σταματάμε μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας:
– Άμεση απόσυρση του Π.Δ. 85/2022 για τις ειδικότητες των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στην Τέχνη και τον Πολιτισμό.
– Επαναφορά των επαγγελμάτων μας στο καθεστώς ΤΕ για όλους (ή ΠΕ για όσους κλάδους ίσχυε).
– Παροχή Σίτισης, Στέγασης, Δωρεάν Συγγράμματα στο Σπουδαστικό Σώμα.
– Ίδρυση Δημόσιας Τριτοβάθμιας Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης και
ενιαίας δημόσιας καλλιτεχνικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες υπό την
εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας.
– Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει επιτέλους την αδιάλλακτη στάση και να εισακούσει τα αιτήματά μας».
ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ από efsyn και thepressproject
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου