365η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Ένα χρόνο μετά… αμφότεροι οι εμπόλεμοι διακηρύττουν πίστη στη νίκη και συνεχίζουν

24 Φεβρουαρίου 2023 - από Μπάμπης Μπίκας

Σε εξέλιξη οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία, η οποία έχει χάσει το 1/5 της επικράτειάς της. Οι Δυτικοί ενισχύουν το Κίεβο στην αντιπαράθεσή τους με την Μόσχα. Μέσα στο πλαίσιο ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αντιτιθέμενων καπιταλιστικών πόλεων ισχύος. Σε βάρος λαών και κοινωνιών, που όταν δεν αντιστέκονται στα μπλοκ εξουσίας, εγκλωβίζονται στις εθνικές-κρατικές συστρατεύσεις και σύρονται στα πεδία των μαχών.

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα Πέμπτη από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία με αμείωτο τον ρυθμό των συγκρούσεων, μαχών και βομβαρδισμών, αλλά ακόμη περισσότερο με αβέβαιη την προοπτική τερματισμού των εχθροπραξιών και την επίτευξη ειρήνης. Η Ρωσία συνεχίζει να διακηρύττει ότι θα συνεχίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση μέχρι την επίτευξη των στόχων της (αν και αυτοί έχουν διαφοροποιηθεί κατά καιρούς). Όπως και η Ουκρανία η οποία διακηρύττει τη συνέχιση της αντίστασής μέχρι την εκδίωξη των ρωσικών στρατευμάτων και την επίτευξη της νίκης επί του πεδίου. Κάτι που δεν το λένε μόνοι τους αλλά ωθούμενοι από τους Δυτικούς υποστηρικτές του Κιέβου, οι οποίοι στέλνουν σωρηδόν όπλα ενισχύοντας τις ουκρανικές δυνάμεις.

Αμφότεροι δείχνουν το υπόβαθρο αυτής της σύγκρουσης επί της επικράτειας της Ουκρανίας. Είναι η σύγκρουση Δύσης, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ έναντι της Ρωσίας του Πούτιν. Μια σύγκρουση δύο καπιταλιστικών πόλων, που εκδηλώνεται με διακρατικές συγκρούσεις και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου. Το όχημα είναι οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί από τη μια και από την άλλη η ένταση της εκμετάλλευσης και της αφαίμαξης των κοινωνιών στο εσωτερικό των κρατών.

Ο μονοκρατορικός κόσμος υπό των ΗΠΑ αμφισβητείται από τις γεωπολιτικές δυνάμεις που τάσσονται υπέρ ενός πολυπολικού κόσμου των αναδυόμενων καπιταλιστικών οικονομιών του πλανήτη. Εξ ου και οι ανταγωνισμοί προς διαμόρφωση των σφαιρών επιρροής. Από τις επιπτώσεις της ουκρανικής σύγκρουσης κερδισμένοι είναι οι Αμερικανοί, με τους Ευρωπαίους να σύρονται από τις ΗΠΑ και να επωμίζονται αυτοί το μεγαλύτερο κόστος των κυρώσεων που επέβαλε η Δύση στην Ρωσία. Αν και εμφανείς είναι οι αντισυσπειρώσεις που προκλήθηκαν από την αμερικανική πολιτική –γνωστή άλλωστε από τις τόσες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο.

Επί του πεδίου των συγκρούσεων και βομβαρδισμών, στον έναν χρόνο η Ουκρανία βλέπει την επικράτειά της να συρρικνώνεται κατά 18%, με την Ρωσία να έχει αποκτήσει τον έλεγχο τεσσάρων περιφερειών στην ανατολική και νότια επικράτειά της: Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Χερσών, Ζαπορίζια. Τις δύο πρώτες αναγνώρισε την ανεξαρτησία τους η Μόσχα τρείς μέρες πριν την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου 2022, που αποτέλεσαν και τη δικαιολόγησή της. Και μαζί με τα δημοψηφίσματα στις δύο άλλες τον Σεπτέμβριο, έδωσαν το έναυσμα για προσάρτησή τους στην Ρωσική Ομοσπονδία.

Σύμφωνα με τον αναπληρωτή επικεφαλής του γενικού επιτελείου των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων Ολεξίι Χρόμοφ, στον έναν χρόνο πολέμου στην Ουκρανία οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν 5.000 πυραυλικά χτυπήματα, 3.000 αεροπορικές επιδρομές και 1.000 επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Αυτά που προκάλεσαν τα βλέπουμε επί του πεδίου: τεράστιες , καταστροφές στις υποδομές, μεγάλος αριθμός ανθρώπινων απωλειών και το ένα-τρίτο του πληθυσμού εκτοπισμένο και πρόσφυγες.

Στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται κάτι που να οδηγεί σε κατάπαυση του πυρός. Το αντίθετο μάλιστα, κρίνοντας από όσα ελέχθησαν τις τελευταίες μέρες, τόσο από τους Δυτικούς με προεξάρχοντες τους Αμερικανούς, όσο από τους Ρώσους του καθεστώτος Πούτιν και τους ακροδεξιούς του Κιέβου. Πολύ περισσότερο που τα στοιχεία δείχνουν ότι αμφότερες οι πλευρές ετοιμάζονται για τις εαρινές επιθέσεις τους, με τις ρωσικές δυνάμεις να έχουν ενισχυθεί σημαντικά και τις ουκρανικές να περιμένουν τα νέα οπλικά συστήματα που υποσχέθηκε η Δύση. Μέχρι την… τελική νίκη και… πλήρη καταστροφή.

> Μέχρι τότε, ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι βγήκε σήμερα και ζήτησε συνάντηση της Ουκρανίας με την Κίνα, της οποίας ανώτατοι αξιωματούχοι κοινοποιούσαν τις προθέσεις του Πεκίνου για μεσολαβητική πρωτοβουλία και προώθηση ειρηνευτικού σχεδίου. Μόνο που τέτοιο δεν έχει δεί το Κίεβο. Αντίθετα είδε σήμερα την Κίνα να απέχει από την ψηφοφορία στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία ενέκρινε ψήφισμα που ζητάει την απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από την Ουκρανία. Υπέρ τάχθηκαν 141 κράτη, κατά 7, ενώ απείχαν 32.

«Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες για την Κίνα, μέχρι στιγμής δεν έχουν πάρει θέση εναντίον της Ρωσίας», δήλωσε αμέσως ο καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς. Με την Κίνα να απαντάει διά του αναπληρωτή πρεσβευτή της στα Ηνωμένα ΈθνηΝτάι Μπινγκ ότι: «H ωμή πραγματικότητα αποδεικνύει περίτρανα ότι η αποστολή όπλων δεν θα φέρει ειρήνη». «Ρίχνοντας περισσότερο λάδι στη φωτιά, επιδεινώνονται οι εντάσεις».

> «Η συλλογική Δύση, χρησιμοποιώντας την Ουκρανία, επιδιώκει να διαμελίσει τη Ρωσία», είπε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέϊ Σοϊγκού, δίνοντας συνέχεια σε όσα λέγονται αυτόν τον καιρό από του ρώσο πρόεδρο και τον υπουργό Εξωτερικών. Ο Πούτιν, μιλώντας σε εκδήλωση για τον εορτασμό της «Ημέρας του Υπερασπιστή της Πατρίδας», ανακοίνωσε ότι η Ρωσία θα αναπτύξει φέτος τον νέο της διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Sarmat, γνωστό και ως «Satan ΙΙ», καθώς και υπερηχητικούς πυραύλους και νέα πυρηνικά υποβρύχια. Ενώ δεσμεύθηκε να αυξήσει την παραγωγή της στρατιωτικής βιομηχανίας.

Όπως ακριβώς έχει γίνει και στα δυτικά κράτη που έδωσαν τεράστια συμβόλαια στους κολοσσούς του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Ενώ δισεκατομμύρια είναι τα κέρδη των μεγάλων ενεργειακών εταιρειών του πλανήτη. Παραλήπτης όλων αυτών των λογαριασμών είναι οι λαοί και οι κοινωνίες, οι οποίοι όταν δεν αναπτύσσουν κινήματα αντίστασης, εγκλωβίζονται στις εθνικές συστρατεύσεις και τα μπλοκ εξουσίας, συρόμενοι στα πεδία των μαχών και τις εκατόμβες των νεκρών.