Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και με τα σχολεία να αντιμετωπίζουν πληθώρα προβλημάτων, κτιριακών, στελέχωσης και υποδομών, και υποχρηματοδότησης, το Υπουργείο διατυμπανίζει από τα τέλη του καλοκαιριού ότι “τα σχολεία θα ανοίξουν φέτος με 5 καινοτομίες”.

Για ποιες όμως καινοτομίες μιλάμε;

1. Η διεύρυνση του ολοήμερου σχολείου μέχρι τις 5:30 το απόγευμα με την οποία πλέον οι μαθητές θα μπορούν να παραμένουν στο σχολείο για 10 ολόκληρες ώρες (!), αν υπολογίσουμε και την πρωινή ζώνη ολοήμερου. Το πρόγραμμα της καινούργιας αυτής ζώνης θα αφορά θεματικές παρόμοιες των πρωινών εργαστηρίων δεξιοτήτων διανθισμένες με καλλιτεχνική και δημιουργική έκφραση, στα οποία οι μαθητές θα πρέπει να ανταπεξέρχονται έχοντας ήδη την κούραση όλης της ημέρας στο ίδιο περιβάλλον. Τα δε σχολεία καλούνται να ανταπεξέλθουν σε αυτό μην έχοντας τις απαραίτητες υποδομές και προϋποθέσεις (σίτισης, ξεκούρασης, χώρων δημιουργικής απασχόλησης, θέρμανσης) μετά από μια μακρά περίοδο υποχρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών. Το σχολείο έτσι μετατρέπεται σε ένα “παιδοφυλακτήριο” επιβαρύνοντας το ήδη φορτωμένο πρόγραμμα των παιδιών και την ψυχική τους κατάσταση.

2. Η προσφορά των λεγόμενων ‘εκπαιδευτικών ομίλων’ μετά τη λήξη του πρωινού προγράμματος του σχολείου με τους οποίους το Υπουργείο εντάσσει πια ρητά και ανερυθρίαστα στη ζωή του μισθωτού εργαζόμενου εκπαιδευτικού την αμισθί εργασία. Πρόκειται για εργασία η οποία δεν θα προσμετράται στο ωράριο του εκπαιδευτικού και για την οποία θα ‘αμείβεται’ με μόρια για την αξιολόγηση του(!).

3. Η εισαγωγή καινούργιων ρόλων στην εκπαιδευτική μονάδα, και συγκεκριμένα του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή με την οποία το Υπουργείο θεσμοθετεί τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις υποστήριξης και αλληλοβοήθειας με στόχο να τις ελέγξει και να τις μετατρέψει σε μοχλό ιεραρχικής διαστρωμάτωσης και πίεσης με στόχο την πλήρη διάλυση των συλλόγων διδασκόντων. Τα σχολεία αποκτούν το οργανόγραμμα ιδιωτικής επιχείρησης με manager και team managers! Με τον τρόπο αυτό προλειαίνει την είσοδο της εξωτερικής αξιολόγησης στα σχολεία εντείνοντας τον εσωτερικό έλεγχο και καταρρίπτοντας κάθε έννοια παιδαγωγικής ελευθερίας για τον εκπαιδευτικό.

4. Η παγίωση των εξετάσεων στην ΣΤ’ δημοτικού και Γ’ γυμνασίου (ελληνική PISA). Όπως φάνηκε την χρονιά που μας πέρασε οι εξετάσεις που εφαρμόστηκαν πιλοτικά σε επιλεγμένα σχολεία για την “εξαγωγή πανελλαδικών στατιστικών συμπερασμάτων” τώρα μπαίνουν κανονικά στο πρόγραμμα σπουδών δημοτικών και γυμνασίων, με στόχο την ετήσια μέτρηση και αποτύπωση της απόδοσης των μαθητών στη γλώσσα και στα μαθηματικά μέσα από ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών. Η ποσοτική αυτή αξιολόγηση των μαθητών θα βαρύνει ακόμα περισσότερο τα προγράμματα σπουδών, το άγχος και τη σχολική αποτυχία καθώς και τις τσέπες των γονιών, ενώ θα κατηγοριοποιήσει τους μαθητές, τα σχολεία και την εκπαίδευση ενταγμένο στο ευρύτερο πλαίσιο της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

5. Η εισαγωγή της αξιολόγησης στα σχολεία. Μετά την προσπάθεια εισαγωγής της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας την προηγούμενη χρονιά, τώρα το Υπουργείο προετοιμάζει το έδαφος για την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εισάγοντας όλες τις προαναφερθέντες ‘καινοτομίες’. Μέσα από την προσπάθεια δημιουργίας ιεραρχικών και ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ των εκπαιδευτικών και κλίματος φόβου και εργασιακής ανασφάλειας, προετοιμάζεται το έδαφος για την εξωτερική αξιολόγηση, η οποία σε συνδυασμό με την αυτονομία (με οικονομικούς όρους) και αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, θα οδηγήσει στο σχολείο-επιχείρηση και στην κατηγοριοποίηση των σχολείων. Η εξαγγελθείσα δε δέσμευση της κυβέρνησης με βάση τις οδηγίες του ΟΟΣΑ για “ελεύθερη επιλογή σχολείου” θα έρθει να ρίξει οριστικά την ‘ταφόπλακα’ στη δημόσια και ισότιμη εκπαίδευση.

Όλες αυτές οι πολυδιαφημιζόμενες καινοτομίες δεν είναι τίποτα άλλο από ‘κενοτομίες’, με άλλα λόγια τομές απόλυτα κενές παιδαγωγικού νοήματος. Παρόλα αυτά δεν είναι καθόλου κενές όσον αφορά τις στοχεύσεις τους που είναι καθαρά οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές. Βάζουνε τη δημόσια εκπαίδευση σε ένα ξεκάθαρα ολοκληρωτικό, καπιταλιστικό πλαίσιο, το οποίο θα εξοντώσει κάθε παιδαγωγική ελευθερία, χαρά και πραγματική δημιουργικότητα. Όλα θα είναι μετρήσιμα κι ελεγχόμενα κάτω από το φόβητρο της αρνητικής αξιολόγησης. Η ενέργεια του εκπαιδευτικού θα αναλώνεται σε γραφειοκρατικές εργασίες καταμέτρησης, αποτύπωσης και αξιολόγησης που καμία σχέση δεν έχουν με τον παιδαγωγικό του ρόλο. Πρόκειται για ένα σύστημα που ήδη έχει εφαρμοστεί στις Αγγλοσαξoνικές χώρες με ολέθρια αποτελέσματα για τα σχολεία, την παρεχόμενη εκπαίδευση και την ψυχική υγεία μαθητών και εκπαιδευτικών.

Ταυτόχρονα όλες αυτές οι ‘κενοτομίες’ οδηγούν σε περαιτέρω μείωση του ήδη χαμηλού πραγματικού μισθού των εκπαιδευτικών, αφού εισάγουν έμμεσα την αύξηση του χρόνου και όγκου εξωδιδακτικής εργασίας και την εθελοντική, απλήρωτη εργασία υπό την απειλή μιας χαμηλής αξιολόγησης. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι με κάθε νέα τέτοια ‘κενοτομία’ ωφελούνται οι ιδιώτες και μια φάμπρικα σεμιναρίων και μεταπτυχιακών που έχει αρχίσει να χτίζεται από την αρχή του προσοντολογίου και συνεχίστηκε με τα εργαστήρια δεξιοτήτων. Ήδη προσφέρονται τώρα έναντι αδράς αμοιβής σεμινάρια για το πως να γίνει κανείς ‘καλός κι αποτελεσματικός μέντορας’!

Είναι προφανές ότι μέσα στα πλαίσια και τους στόχους της νεοφιλελεύθερης νεωτερικότητας της κινητικότητας, ο εργαζόμενος – εκπαιδευτικός μετατρέπεται σε μάνατζερ του ίδιου του εαυτού καθώς με απόλυτα προσωπικό δυσβάσταχτο κόστος, αναγκάζεται να φτιάχνει συνεχώς ένα “ανταγωνιστικό” βιογραφικό και να δουλεύει για πόντους(!) αντί για μισθό, έτσι ώστε να μπορέσει να επιβιώσει στο εργασιακό κάτεργο που οραματίζονται.

Είναι χρέος όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας και των εργαζομένων σε αυτήν να αντισταθούν σε αυτά τα σχέδια της κυβέρνησης και του υπουργείου. Ο αγώνας για δημόσια, ανθρώπινα σχολεία, για ίση και δωρεάν παιδεία, για ελεύθερη έκφραση και για εργασιακή αξιοπρέπεια πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί μέσα από τη συλλογική μας δράση, ισχυροποιώντας τις γενικές συνελεύσεις, τα σωματεία μας και τους συλλόγους διδασκόντων μας. Στην προσπάθεια τους για διάλυση απαντούμε δυνατά με συσπείρωση, συνεργασία και αλληλεγγύη!

ΠΗΓΗ