Η Ευρώπη υπό ξένη κυριαρχία

Αυτή η ανάρτηση είναι επίσης διαθέσιμη σε: Αγγλικα, Ισπανικα, Ιταλικα

Φωτογραφία Politika.

Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη. Τη γηραιά ήπειρο, όπως την αποκαλούν κάποιοι. Η ήπειρος που επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο, όπως λένε κάποιοι συγγραφείς μιλώντας για δυτική χριστιανική κουλτούρα. Σήμερα, για πρώτη φορά στην ιστορία, βρίσκεται υπό την αποκλειστική κυριαρχία, όχι μιας άλλης ηπείρου, αλλά μιας ιμπεριαλιστικής χώρας, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Γράφει ο Ούγκο Φαρίας Μόγια.

Η Ευρώπη δεν είναι καν σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι απλώς ένας λακές και μια ήπειρος – σκλάβος. Τι συνέβη στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της με τις εισβολές, τις γενοκτονίες, τις λεηλασίες, τις σφαγές και την εξόντωση των ηπείρων στις οποίες εισέβαλε;

Ας ξεκινήσουμε με την εισβολή και τη γενοκτονία της Αμερικής. Ορισμένοι ιστορικοί δεν την αποκαλούν πλέον ως τη συνάντηση δύο κόσμων, (τι ευφημισμός για την ανακάλυψη της Αμερικής) την αποκαλούν απλώς εισβολή στην Αμερική.

Η διαδρομή των δεινών, των δολοφονιών και της λεηλασίας από το Ισπανικό Στέμμα είναι μερικές φορές άγνωστη, αλλά αν κάποιος είναι περίεργος, μπορεί να διαβάσει το βιβλίο “Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής” του Εντουάρδο Γκαλεάνο, το οποίο εκδόθηκε το 1971. Δηλαδή, πριν από κάτι περισσότερο από 50 χρόνια.

Ο κουρσάρος Χριστόφορος Κολόμβος πάτησε το πόδι του στη γη της ηπείρου Αμπία Γιάλα, όπως την αποκαλούσαν οι ιθαγενείς, πριν από περισσότερα από 500 χρόνια, και ήταν η αρχή του τέλους για την τεράστια αυτή περιοχή της Αμερικής από τον Ισπανό εισβολέα. Ο Ερνάν Κορτές κατέκτησε, κατέστρεψε και εξολόθρευσε τους Αζτέκους. Ο Φρανσίσκο Πιζάρο, από την πλευρά του, αποτελείωσε και αφαίμαξε την αυτοκρατορία των Ίνκας. Ο Πέδρο ντε Βαλδίβια, ο δήμιος της Λα Αραουκανία, ήταν ο μόνος κυβερνήτης που πέθανε στα χέρια των ντόπιων Ινδιάνων.

Ο πόλεμος του Αραούκο έχει ιστορία πάνω από 500 χρόνια και όχι 300 όπως λένε κάποιοι επιτήδειοι. Στο Μεξικό, στην Κεντρική Αμερική, στη Νότια Αμερική, αυτή η θλιβερή ιστορία επαναλαμβανόταν πάντα. Ο λόγος της εισβολής ήταν η λεηλασία του χρυσού, των ορυκτών, της γης. Στο τέλος μας κληροδότησαν τη γλώσσα και τη θρησκεία. Όσον αφορά την τελευταία, ήταν ο κακώς αποκαλούμενος “ευαγγελισμός της Αμερικής” που δεν εισήχθη ποτέ με την πειθώ, αλλά μάλλον με τον τρόμο. Θα γίνεις χριστιανός ή θα σου κόψουμε το κεφάλι; Αυτή ήταν η επιλογή για τους ιθαγενείς κατοίκους. Λοιπόν, ξέρουμε την απάντηση.

Ακριβώς όπως η Ισπανία αφαίμαξε και εξόντωσε την αμερικανική ήπειρο, η Πορτογαλία έκανε το ίδιο στη Βραζιλία, διότι σύμφωνα με τη Συνθήκη της Τορντεσίγιας, οι βασιλιάδες της Πορτογαλίας και της Ισπανίας μοίρασαν τη νέα ήπειρο ως λάφυρο.

Η πορτογαλική αυτοκρατορία έλεγχε τις Αζόρες, τη Μαδέρα, το Πράσινο Ακρωτήριο και το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε στις ακτές της Αφρικής- το Κοτσίν, τη Γκόα και το Κολόμπο στην ινδική υποήπειρο- το Μακάο και το Ναγκασάκι στην Ανατολική Ασία- τη Μοζαμβίκη και την Αγκόλα στην Αφρική. Με όλες αυτές τις αποικίες παρήγαγε τόσο πολύ, αν όχι περισσότερο, τρόμο από ό,τι το ισπανικό στέμμα.

Το Βέλγιο, από την πλευρά του, έλεγχε δύο αποικίες κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, το Βελγικό Κονγκό (σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) από το 1908 έως το 1960 και τη Ρουάντα-Μπουρούντι, από το 1922 έως το 1962. Είχε επίσης μια μικρή παραχώρηση στην Κίνα και ήταν συνδιαχειριστής της Διεθνούς Ζώνης της Ταγγέρης στο Μαρόκο. Το Βέλγιο δολοφόνησε τον διακεκριμένο πατριώτη και πατέρα της πατρίδας του Κονγκό, Πατρίκ Λουμούμπα, και εξαφάνισε το πτώμα του και τα πτώματα των συντρόφων του. Στην πραγματικότητα, το Βελγικό Κονγκό ήταν απλώς ένα ακόμη κτήμα του βασιλιά Λεοπόλδου. Οι φρικαλεότητες που διέπραξαν οι άποικοι στους ιθαγενείς είναι ανείπωτες.

Ένας άλλος Ευρωπαίος εισβολέας, η Γαλλία, στην κορύφωσή της (δεκαετία του 1680), εκτεινόταν σε 10 000 000 km², η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκρατορία στον κόσμο εκείνη την εποχή μετά μόνο την ισπανική αυτοκρατορία. Η “δεύτερη αποικιακή αυτοκρατορία” ξεκίνησε με την κατάκτηση του Αλγερίου το 1830. Στο αποκορύφωμά της, ήταν μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία: συμπεριλαμβανομένης της μητροπολιτικής Γαλλίας, η συνολική έκταση της γης υπό γαλλική κυριαρχία έφτανε τα 13 500 000 km², με πληθυσμό 150 εκατομμυρίων ανθρώπων το 1939.

Διάσημες είναι οι φρικαλεότητες που διέπραξε αυτή η συμμορία δολοφόνων και μισθοφόρων που ονομάστηκε Λεγεώνα των Ξένων. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία είχε εδάφη στην Αφρική, τη Νότια Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία.

Παρόμοια ή και χειρότερη ήταν η Αγγλία. Η πιο μοχθηρή αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας, ξεπερνιέται μόνο από τη σημερινή αυτοκρατορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Είχε αποικίες στη Βόρεια Αμερική, τον Καναδά και τις ΗΠΑ: στη Νότια Αμερική τη Βρετανική Γουιάνα και τα νησιά Φόκλαντ- στην Αφρική κατέλαβε την Αίγυπτο, το Σουδάν, τη Νιγηρία, την Κένυα, την Τανγκανίκα, τη Νότια Αφρική. Στην Ασία κατέλαβε την Ινδία και την Ινδονησία και στην Ωκεανία την Αυστραλία και την Παπούα Νέα Γουινέα, μεταξύ άλλων.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είμαστε υπερήφανοι για το πώς έφεραν τον “πολιτισμό” στις χώρες στις οποίες εισέβαλαν για να εξημερώσουν τους “άγριους”. Σύμφωνα με τους πιο διαυγείς ιστορικούς, η κατάκτηση των εδαφών αυτών από την Ευρώπη ξεπερνά κατά πολύ τα 600 εκατομμύρια κατοίκους.

Πώς η Ευρώπη, η πρώτη αυτοκρατορική δύναμη του κόσμου, κατέληξε να κυριαρχείται από μια άλλη χώρα;

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν, μαζί με τη Σοβιετική Ένωση, οι μεγάλες νικήτριες και κατοχικές δυνάμεις. Οι άλλες χώρες χόρεψαν υπό τη μουσική τους. Ως αποτέλεσμα, και για ιδεολογικούς λόγους, σχηματίστηκαν δύο μεγάλα ιδεολογικά μπλοκ: οι χώρες που ενώθηκαν στο ΝΑΤΟ και το δεύτερο, υπό τη σοβιετική επιρροή του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Αν και αυστηρά μιλώντας, η πρώην ΕΣΣΔ συνεισέφερε το 80% (22 εκατομμύρια παιδιά της) των νεκρών από την απελευθέρωση της Ευρώπης από τον ναζιστικό φασισμό.

Το ΝΑΤΟ συγκροτήθηκε από 12 ευρωπαϊκά κράτη και από το 1949 μέχρι σήμερα, μετά από διάφορα κύματα επέκτασης, έφτασε τις 30 χώρες. Αυστηρά μιλώντας, δημιουργήθηκε για να αντισταθμίσει τη δύναμη της Ρωσίας, αλλά στη συνέχεια, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990, το ΝΑΤΟ έχασε τον λόγο ύπαρξής του. Ο επεκτατισμός των ΗΠΑ όμως δεν σταμάτησε- αντίθετα, η Ρωσία περικυκλώθηκε από τις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Εν ολίγοις, οι χώρες που η Ρωσία απελευθέρωσε από τη ναζιστική Γερμανία έγιναν εχθροί της.

Αφού ο Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα επιτραπεί στο ΝΑΤΟ να επεκταθεί περαιτέρω και να τοποθετήσει τους πυραύλους του στα σύνορα της Ουκρανίας, το ΝΑΤΟ συνέχισε το επικίνδυνο παιχνίδι του. Τώρα που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, για να σταματήσει αυτή την αμερικανική πολεμοκάπηλη τρέλα, όλοι πανηγυρίζουν. Δηλαδή, δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις απερίσκεπτες ενέργειές τους.

Μετάφραση από ισπανικά: Pressenza Athens.