Mε τη μεγάλη κινητοποίηση την Παρασκευή στις 10 το πρωί στο Σύνταγμα στην Αθήνα, πλαισιωμένοι από δεκάδες ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και συνδικάτα, «υποδέχονται» οι 1.060 εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ τα χαρτιά της απόλυσής τους, τις ισχνές αποζημιώσεις που θα τους καταβληθούν έπειτα από δεκαετίες δουλειάς, αλλά και την επαναπρόσληψή τους με συμβάσεις ενός ή δύο μηνών. Οι απολυόμενοι της ΛΑΡΚΟ υποβάλλονται έτσι σε μια ιδιότυπη, σχεδόν σαδιστική τελετουργία παρακολούθησης της μετάβασης της ιστορικής μεταλλουργίας σε «τεχνητό κώμα», άγνωστης διάρκειας. Συμπληρώνουν 30 μήνες κινητοποίησης και, παρότι δεν έχουν πετύχει να αποτρέψουν τη στρατηγική απαξίωσης της εταιρείας και των μεταλλουργικών «θησαυρών» της, έχουν αναγκάσει και την κυβέρνηση και τους διαχειριστές της εκποίησης και τους διεκδικητές της τεράστιας περιουσίας της ΛΑΡΚΟ σε διαρκείς αναπροσαρμογές σχεδίων και χρονοδιαγραμμάτων.
Η τελευταία αναπροσαρμογή αφορά την τέταρτη (!) κατά σειρά παράταση της προθεσμίας κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών στους δύο παράλληλους διαγωνισμούς που διενεργούν ο Ειδικός Διαχειριστής και το ΤΑΙΠΕΔ, για περίπου ακόμη έναν μήνα. Η τελευταία προθεσμία ήταν για μεθαύριο Παρασκευή, 29 Ιουλίου. Η νέα ημερομηνία κατάθεσης των προσφορών, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι η 26η Αυγούστου. Την παράταση ζήτησε η ιρλανδική Commodity & Mining Insight (MCI), μία από τις τρεις που τυπικά βρίσκονται στη δεύτερη φάση των διαγωνισμών.
Με το αίτημα ουδεμία αντίρρηση είχε και η κοινοπραξία της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με την AD Holdings, που έχει διαμηνύσει ότι θέλει να έχουν αρθεί όλες οι εργασιακές εκκρεμότητες πριν καταθέσει προσφορά. Από την πλευρά του τρίτου υποψηφίου, της Mytilineos, που έχει εδώ και μήνες δηλώσει ότι δεν πρόκειται να καταθέσει προσφορά, αν και εμφανίζεται τυπικά ενεργή στο VDR (εικονικό δωμάτιο δεδομένων του διαγωνισμού), δεν υπάρχει καμιά νέα ένδειξη.
Το αργότερο μέχρι την Παρασκευή αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί και τυπικά οι απολύσεις των 1.060 εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και η καταβολή των αποζημιώσεών τους. Βεβαίως, τα σωματεία των εργαζομένων περνούν από κόσκινο τις κοινοποιήσεις και τα ποσά των αποζημιώσεων, καθώς υπάρχουν αρκετές αμφισβητήσεις από εργαζόμενους, με δεδομένο ότι το ποσό των 23 εκατ. ευρώ που έχει διατεθεί από τον προϋπολογισμό δεν έχει καμιά «ελαστικότητα».
Θα ακολουθήσει η επαναπρόσληψη και των 1.060 εργαζομένων με συμβάσεις διμηνιαίες ή μηνιαίες και για διάστημα μέχρι πέντε μηνών, όπως έχει προβλεφθεί με νομοθετική ρύθμιση, μέχρι να περάσει η εταιρεία στον νέο ιδιοκτήτη, εφόσον ο διαγωνισμός εξελιχθεί κανονικά και κατατεθούν δεσμευτικές προσφορές. Στο διάστημα αυτό είναι πιθανό να έχει ολοκληρωθεί και η διακοπή λειτουργίας των δύο περιστροφικών καμινιών της μεταλλουργίας, καθώς τα χρήματα που έχει στη διάθεσή του ο ειδικός διαχειριστής στερεύουν. Κι είναι ένα ερώτημα αν τα 7 εκατ. ευρώ που έχει στα ταμεία του θα επαρκέσουν γι’ αυτό το ιδιότυπο «λίμπο» στο οποίο υποβάλλονται οι εργαζόμενοι, δουλεύοντας ουσιαστικά για μια καταστροφική διακοπή λειτουργίας και θέση της εταιρείας σε άγνωστης διάρκειας «αγρανάπαυση», που θα κάνει ακόμη πιο δαπανηρή την επανεκκίνησή της.
Η επιλογή αυτή, στην οποία έχει οδηγήσει την εμβληματική βαριά βιομηχανία της χώρας η κυβέρνηση, στο όνομα της κοστοβόρου παράτασης της λειτουργίας της, βρίσκεται σε απόλυτη αντίφαση με το επιχείρημα ότι η επανεκκίνηση της μεταλλουργίας, που διαθέτει τα σημαντικότερα αποθέματα σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, άκρως απαραίτητου στη χαλυβουργία και την παραγωγή ανοξείδωτου ατσαλιού, απαιτούνται επενδύσεις τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ.
Στο μεταξύ, στη διεθνή αγορά νικελίου καταγράφεται αξιοσημείωτη κινητικότητα τις τελευταίες μέρες. Στο χρηματιστήριο μεταλλευμάτων του Λονδίνου καταγράφηκε εβδομαδιαίο άλμα 8%, με την τιμή του μετάλλου να ανεβαίνει πάνω από τα 22.000 δολάρια ο τόνος, έπειτα από μια έντονη διακύμανση τριών μηνών. Αυτό ενισχύει το επιχείρημα των εργαζομένων ότι κάθε μέρα παραγωγικής αδράνειας που περνά, η ΛΑΡΚΟ χάνει χρήματα, αφού μόνο τα εξορυγμένα αποθέματα της εταιρείας (300 τόνοι κράματος σιδηρονικελίου, 5.000 τόνοι σκραπ σιδηρονικελίου και 14.000 τόνοι γαιάνθρακα) έχουν πλέον αξία πολύ πάνω από 20 εκατ. ευρώ.
Ετσι, ο ρόλος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, που ζητούν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους αλλά και τα σπίτια τους στους εργατικούς οικισμούς της εταιρείας, είναι επίσης να αποτρέψουν ένα μεγάλο πλιάτσικο στα αποθέματα και τα πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της στη Λάρυμνα, στην Εύβοια, στην Καστοριά, στα Σέρβια. Πρακτικά, είναι οι μόνοι εγγυητές της υπό πώληση πολύτιμης περιουσίας όλου του ελληνικού λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου