 |
| Από προηγούμενη πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας / /EUROKINISSI/ ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡH |
Μαζικές αντιδράσεις ενάντια στην απόφαση του Συμβούλιο Εφετών Λαμίας, που απέρριψε το δίκαιο αίτημα του Γιάννη Μιχαηλίδη να αποφυλακιστεί με όρους, την ώρα που υγεία του αναρχικού κρατούμενου παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση με αποτέλεσμα η ζωή του να βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.
Κόμματα της Βουλής και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς καταδικάζουν την άρνηση του δικαστικού συμβουλίου, ενώ το απόγευμα (7 μ.μ.) στο Σύνταγμα είναι προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στον απεργό πείνας.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Νάσος Ηλιόπουλος, έκανε λόγο σήμερα για καθαρά εκδικητική απόφαση. «Δεν μπορεί η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη να λειτουργούν με εκδικητικούς όρους. Ο Γ. Μιχαηλίδης υπερασπίζεται το δίκιο του με την ίδια του τη ζωή αυτή τη στιγμή. Δεν γίνεται να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Μας φοβίζει ότι μπορεί να έχουμε αρνητικές εξελίξεις όσο η ζωή ενός ανθρώπου βρίσκεται σε κίνδυνο» δήλωσε στο «Στο Κόκκινο 105,5».
Το ΜέΡΑ25 σχολίασε πως «η "δικαιοσύνη" τους αποδεικνύεται καθημερινά όλο και πιο ταξική: αποφυλακίζει βιαστές ανηλίκων την ώρα που εξοντώνει εκδικητικά νέα παιδιά, μόνο και μόνο επειδή ανήκουν στον αναρχικό ή αντιεξουσιαστικό χώρο. Η "δικαιοσύνη" τους αποδεικνύεται καθημερινά όλο και πιο τοξική και ταξική: εφαρμόζει επί της ουσίας κυβερνητικές αποφάσεις αδιαφορώντας ακόμα και για τους ίδιους τους νόμους που οι Κυβερνήσεις αυτές ψήφισαν», ««Το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα των κρατουμένων, τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι σε αναστολή από την Μητσοτάκης Α.Ε.. Με μια δικαιοσύνη στα μέτρα και τα σταθμά της εξουσίας και με νόμους ταξικούς και τρομοκρατικούς (τρομονόμοι κλπ) θα υπάρχουν πάντα δυο μέτρα και δύο σταθμά: Ο Λιγνάδης, ο Κορκονέας, οι δολοφόνοι του Ζακ, του Σαμπάνη, του Μάγγκου από τη μία, ο Γ. Μιχαηλίδης, ο Π. Καλαϊτζής, ο Σταθόπουλος, η Ηριάννα, ο Θεοφίλου από την άλλη» σημειώνεται στην ανακοίνωση.
ΕΕΚ: Θέλουν νεκρό απεργό πείνας!
Ο δικαστής πρέπει να είναι αδέκαστος. Είναι δικαστής ακόμη κι αν δικάζει με ταξικά διαμορφωμένους, άδικους νόμους. Ο ρόλος του Δήμιου επαφίεται συνήθως σε άλλους, κατώτερους. Όμως οι δικαστές της Λαμίας και η κυβέρνηση Μητσοτάκη πίσω τους, συγχωνεύουν τους ρόλους. Και από τη στιγμή που στην Ελλάδα -και σε όλη την Ευρώπη δεν ισχύει η θανατική ποινή- αποφάσισαν να επιβάλουν την ρομφαία του νόμου. Παραβιάζοντας οι ίδιοι τους δικούς τους νόμους. Γιατί αυτό που ζητάει ο Γιάννης Μιχαηλίδης, την υφ' όρον αποφυλάκιση είναι κανόνας του δικού τους δικαιϊκού συστήματος. Αφού έχει συμπληρώσει τα 3/5 της επιβληθείσας φυλάκισης δικαιούται ό,τι ισχύει και για τους υπόλοιπους φυλακισμένους, ακόμα και για τους δολοφόνους, βιαστές και παιδοβιαστές φίλους του Μητσοτάκη και της κυβερνώσας κλίκας.
Με την απορριπτική απόφαση της 28/7 οι δικαστές και η κυβέρνηση αποφασίζουν να δείξουν πυγμή απέναντι σε έναν ημιθανή φυλακισμένο απεργό πείνας, ως αντίδωρο στο ακροδεξιό τους ακροατήριο που, όπως η πλειοψηφία του λαού αγανακτεί με την ακρίβεια, τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, την ανεργία και την πολιτική και ηθική σήψη.
Αλλά θα έχουν στα χέρια τους το αίμα ενός ανθρώπου, του 34χρονου Γιάννη Μιχαηλίδη - που πριν από μια δεκαετία, μέσα στην κρίση και τη χρεοκοπία της χώρας, στον απόηχο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, αμφισβήτησε το σύμβολο της νόμιμης ληστείας, και αποπειράθηκε, με τρεις άλλους νεαρούς, να ληστέψει τράπεζα στο Βελβεντό. Γι' αυτήν την πράξη και για ό,τι άλλο αδίκημα κατηγορήθηκε, σύμφωνα με τον νόμο δικάστηκε, καταδικάστηκε και εξέτισε την ποινή του. Η αναρχική του ιδεολογία δεν τον καθιστά ένοχο, τουλάχιστον εδώ και 48 χρόνια από την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας.
Το ΕΕΚ καταγγέλλει την ακροδεξιών αντιλήψεων υπαγορευμένη απόφαση του δικαστηρίου, ως άδικη, ανάλγητη και φονική. Το υπουργείο Δικαιοσύνης (δυστυχώς παράρτημα του Δημόσιας Τάξης), η Κυβέρνηση συνολικά και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρέπει τώρα να πάρουν απόφαση και να δώσουν πολιτική λύση. Η ζωή του Γιάννη Μιχαηλίδη μετράει. Και κάθε λεπτό, κάθε ώρα και μέρα είναι κρίσιμη για τη ζωή του. Πάρτε μέρος στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στον Γιάννη Μιχαηλίδη, απόψε Πέμπτη 28/7/2022, 7 μ.μ. στο Σύνταγμα.
Η Αναμέτρηση, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΕΚΚΕ, το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, η νεολαία Κομμουνιστική απελευθέρωση, η ΟΚΔΕ Σπάρτακος και το ΕΕΚ είχαν εκδώσει, πριν την σημερινή ανακοίνωση της επίμαχης δικαστικής απόφασης, κοινή ανακοίνωση-κάλεσμα για σήμερα, η οποία έχει ως εξής:
Άμεση αποφυλάκιση του Γιάννη Μιχαηλίδη
Κάλεσμα πολιτικών οργανώσεων σε συγκέντρωση κατά της κυβερνητικής αστυνομικής βίας και καταστολής, καθώς και καταγγελίας της εξόφθαλμης ευνοϊκής στάσης της δικαιοσύνης απέναντι σε δολοφόνους και βιαστές, σε αντίθεση με την εκδικητική της στάση απέναντι στον φυλακισμένο απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη που ζητάει να εφαρμοστούν γι’ αυτόν τα προβλεπόμενα από το αστικό νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο. Καλούμε σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Τρίτη 26 Ιούλη στις 7.00 μ.μ.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5/2022, διεκδικώντας τα έστω και περιορισμένα δικαιώματα που προβλέπονται από την αστική δημοκρατία για τους κρατούμενους, για να γίνει δεκτό το νέο αίτημά του για την υφ’ όρον απόλυσή του.
Οι αιτήσεις του για υφ’ όρον απόλυση απορρίφθηκαν, με το αιτιολογικό ότι έχει τελέσει βαρύτατα εγκλήματα και ότι υπάρχει πιθανότητα επανάληψής τους. Από ό,τι φαίνεται, για την αστική δικαιοσύνη κάποια φυσίγγια είναι πιο επικίνδυνα από ένστολους αστυνομικούς που ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου άτομο που κείται τραυματισμένο ήδη στο πεζοδρόμιο. Πρόκειται για μια πασιφανή περίπτωση προληπτικής κράτησης, ενώ εδώ και 7 μήνες ο Μιχαηλίδης δικαιούται την υφ’ όρον απόλυσή του.
Η κατάσταση της υγείας του αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε κρίσιμο και πιθανώς σε μη αναστρέψιμο σημείο. Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη για την υφ’ όρον απόλυσή του. Είναι κομμάτι του αγώνα για τη συνολική, έμπρακτη υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών.
Η κυβέρνηση, έχοντας φέρει απέναντί της την μεγάλη πλειοψηφία του λαού και των εργαζομένων, με την ακραία πολιτική που ακολουθεί σε όλα τα επίπεδα, για τον πόλεμο, για το ενεργειακό και την ακρίβεια, για την εγκατάλειψη της χώρας στα καιρικά φαινόμενα, για την προφανή προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης, για την εκπαίδευση κ.λπ., αντιλαμβάνεται ότι πολύ σύντομα θα έχει να αντιμετωπίσει την ογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση και οργή. Γι’ αυτό κινητοποιεί τα σώματα ασφάλειας να εντείνουν την καταστολή, ανοίγοντας για μια ακόμη φορά τους ασκούς του Αιόλου. Δείχνει να μην έλαβε σοβαρά υπόψιν της τι έγινε στο παρελθόν στη Νέα Σμύρνη.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν τρομοκρατείται. Βγαίνει στους δρόμους, αντιστέκεται και κατακτά. Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση και τους κρατικούς μηχανισμούς να οδηγήσουν τη χώρα στον αντιδημοκρατικό κατήφορο που προωθούν.
- Έξω η αστυνομία από τις συγκεντρώσεις και πορείες.
- Έξω η αστυνομία από τα Πανεπιστήμια.
- Άμεση απελευθέρωση του Γιάννη Μιχαηλίδη καθώς πληροί όλες τις προϋποθέσεις του Νόμου.
- Στη φυλακή δολοφόνοι και βιαστές
*****
Nick Paleologos / SOOC
Η ΟΕΝΓΕ καλεί την κυβέρνηση «να αντιμετωπίσει με ανθρωπιστικούς όρους» το αίτημα του κρατούμενου Γ. Μιχαηλίδη, τονίζοντας: «υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των κρατουμένων για αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης, προστασίας της υγείας τους, άδειες, δυνατότητα εργασίας, εκπαίδευσης», ζητώντας από την κυβέρνηση να αποδεχθεί το αίτημα του απεργού πείνας για την υφ’ όρον απόλυσή του, όπως προβλέπει ο νόμος.
Η ανακοίνωση της ΟΕΝΓΕ:
Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει με ανθρωπιστικούς όρους το αίτημα του κρατουμένου Γ. Μιχαηλίδη, που η υγεία του έχει τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο λόγω πολυήμερης απεργίας πείνας.
Είμαστε αντίθετοι στη διακριτική κι αυθαίρετη μεταχείριση σε βάρος οποιουδήποτε κρατούμενου, η οποία παραβιάζει ακόμη και τη σημερινή ψευδεπίγραφη “σωφρονιστική” νομοθεσία. Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των κρατουμένων για αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης, προστασίας της υγείας τους, άδειες, δυνατότητα εργασίας, εκπαίδευσης κλπ.
Τα δικαιώματα αυτά δεν μπορεί να εφαρμόζονται αλά καρτ, αλλά αφορούν όλους τους κρατούμενους, ανεξάρτητα από αντιλήψεις και δράσεις που συχνά αξιοποιούνται από το κράτος για να ενισχύουν το νομοθετικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο ενάντια στο λαϊκό κίνημα.
Το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα απαιτείται να εντείνει τον αγώνα για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, κομμάτι του οποίου είναι και η υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών που βρίσκονται στο στόχαστρο της ΕΕ, του κράτους και των κυβερνήσεων.
Ζητάμε η κυβέρνηση να δει με ανθρωπιστικούς όρους το αίτημα του κρατούμενου Γ. Μιχαηλίδη για την υφ’ όρον απόλυσή του, όπως προβλέπει ο νόμος.
*****
Με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάϊν) αποδοκιμάζει την νέα άρνηση του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας στο δίκαιο αίτημα του αναρχικού κρατούμενου να αποφυλακιστεί, την ώρα που η ζωή του βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, σύμφωνα με την τελευταία ιατρική γνωμάτευση.
«Δέν φτάνει πού τον οδηγήσατε στην σωματική εξόντωση δύο και πλέον μήνες, δεν φτάνει που το δίκαιο του αγώνα του για αποφυλάκιση φωνάζει από εδώ έως τα πέρατα της γης, η θεσμική σας αφασία με καθυστέρηση που στηρίζει τον Θάνατο και ναρκοθετεί τη Ζωή, η πολιτειακή σας αναλγησία, βαρβαρότητα και αγυρτεία απέρριψε το λογικότερο που ένας κρατούμενους διεκδικεί» έγραψε και συμπλήρωσε το εξής:
«Διαψεύσατε και ακυρώσατε οι ίδιοι τούς νόμους σας ,επικράτησε η εξουσιαστική ανομία και αλητεία. Ακούστε το καλά ανθρωποφύλακες! Η ψευτο-δημοκρατία σας πέθανε, την δολοφονήσατε στην χώρα που γεννήθηκε! Οσο και να διαφωνώ με τις επιλογές του αναρχικού απεργού πείνας ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, όσο και να διαφωνώ με τις εκδίκηση και την βία, παραμένω στο ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ! Δεν θα αφήσω εγώ και όσοι είναι ακόμη με την Ανθρωπιά και ενάντια στην σύγχρονη Κτηνωδία,να τον σκοτώσετε!»
*****
 |
| Σκίτσο: Kathleen M.G. Howlett |
Το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας, με την απορριπτική απόφαση που εξέδωσε σήμερα για την προσφυγή του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος βρίσκεται ήδη στην 67η ημέρα απεργίας πείνας και με την υγεία του σε κρίσιμη επιδείνωση, αποδεικνύει ότι ο ισχυρός άξονας του βαθέος κράτους λειτουργεί ανεμπόδιστος από κενά περιεχομένου προσχήματα όπως «κράτος δικαίου», «ισονομία» ή «ανεξαρτησία του δικαστικού συστήματος».
Είναι προφανές πως η κυβέρνηση έχει τους δικαστικούς που χρειάζεται για να φέρουν εις πέρας κάθε βρωμοδουλειά της. Από την, σε καθεστώς νομικής εξαίρεσης, εξόντωση πολιτικών κρατουμένων μέχρι και την παροχή, πάλι σε καθεστώς νομικής εξαίρεσης, ιδιαίτερης προστασίας σε πραγματικούς εγκληματίες που συνδέονται, πολιτικά ή προσωπικά, με το ευρύτερο κυβερνητικό περιβάλλον.
Άλλωστε, μόλις χτες δημοσιεύτηκε η είδηση πως άλλη μια πολιτική κρατούμενη, η Πόλα Ρούπα, στερείται του δικαιώματος των αδειών γιατί οι δικαστές κρίνουν τις ιδεολογικές της πεποιθήσεις. Πριν ενάμιση χρόνο ο αναρχικός Βαγγέλης Σταθόπουλος καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 19 χρόνια κάθειρξη μόνο και μόνο επειδή έδωσε πρώτες βοήθειες. Εδώ και 6 μήνες, ο Πάνος Καλαϊτζής παραμένει προφυλακισμένος με μόνο «ενοχοποιητικό» ότι έδωσε το σπίτι του για καραντίνα σε άλλο κατηγορούμενο.
Η απολυταρχία του ανεξέλεγκτου κοινοβουλευτικού καθεστώτος μπορεί να έχει μόνο μία αντιπολίτευση: την κοινωνική αντιπολίτευση, την κινητοποίηση των ανθρώπων που αντιστέκονται. Αυτή την κινητοποίηση που έχει αποδείξει ότι είναι ο μόνος παράγοντας ικανός να φέρει θετικά για την κοινωνία αποτελέσματα στον διαρκή πόλεμο που διεξάγουν οι κρατικοί θεσμοί εναντίον της.
Έναν πόλεμο «εναντίον όλων», είτε με ένοπλες διμοιρίες ενστόλων δολοφόνων στους δρόμους, είτε με φονικές αποφάσεις δικαστικών πίσω από κλειστές πόρτες.
*****
 |
| ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI |
«Οι αντοχές του κράτους δικαίου κατέρρευσαν εκκωφαντικά» τονίζουν χαρακτηριστικά οι δικηγόροι Θεόδωρος Μαντάς και Γεώργιος Κακαρνιάς, καθώς η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας έχει προκαλέσει κατακραυγή από κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς, πέρα φυσικά απ' τον αντιεξουσιαστικό χώρο.
Αναλυτικά η δήλωση των συνηγόρων του Γ. Μιχαηλίδη έχει ως εξής:
«Η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας αποτελεί για όλους μας δυσάρεστη έκπληξη.
Οι αντοχές του κράτους δικαίου κατέρρευσαν εκκωφαντικά.
Η ανθρωπιά και η ευαισθησία απέδρασαν από την ελληνική Δικαιοσύνη Το διακύβευμα της απόφασης αυτής, η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής.
Δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια, θα εξαντλήσουμε σε κάθε επίπεδο τη θεσμική λειτουργία της Δικαιοσύνης με την προσδοκία ότι θα πρυτανεύσει η αναγκαία λογική, αφού για εμάς το διακύβευμα είναι να μην χαθεί η ανθρώπινη ζωή.
Οι επιλογές που θα κάνουμε υπαγορεύονται από την αναγκαιότητα αυτή.
Οι Συνήγοροι Υπεράσπισης
Θεόδωρος Μαντάς
Γεώργιος Κακαρνιάς»
*****
Nikos Libertas / SOOC
Αναλυτικά το μήνυμα του Γιάννη Αγγελάκα:
«Να πω κι εγώ αυτό που κάθε ευαίσθητος και λογικός άνθρωπος σ’ αυτόν τον τόπο νιώθει και σκέφτεται (αν και αυτό το είδος πολιτών απ’ ότι φαίνεται σπανίζει πλέον ολοένα και περισσότερο στη χώρα μας). Να πω δηλαδή ότι οι αόρατοι βασιλιάδες αυτής της παραμορφωμένης δημοκρατίας μας και οι αυταρχικές κυβερνήσεις τους, που στην καλύτερη περίπτωση αντιπροσωπεύουν το 1/3 των ψηφοφόρων, θα ήταν καλό να πάψουν να ευνοούν τόσο χυδαία και προκλητικά τους αγαπημένους τους βιαστές, δολοφόνους κτλ και να σταματήσουν να χτυπούν με εκδικητική βαναυσότητα την επαναστατημένη νιότη.
Πόσο μάλλον όταν αυτή δεν έχει πειράξει άνθρωπο, όπως στην περίπτωση του Μιχαηλίδη που μας απασχολεί σήμερα. Αν χαθεί η ζωή του θα γίνουμε γι’ ακόμη μια φορά η ντροπή του πλανήτη και θα φαντάζουμε όλοι ένοχοι».
*****
Zaklin Polenaki
του Κωνσταντίνου Πουλή
Ο κρατικός μηχανισμός δεν είναι απλώς διατεθειμένος να αποδεχτεί το ενδεχόμενο ενός νεκρού απεργού πείνας. Σχεδόν το επιδιώκει (και πάλι). Το ενδεχόμενο αυτό είναι απολύτως καλοδεχούμενο για την κυβέρνηση, γι’ αυτό και φλερτάρει με αυτό τόσο αμέριμνα. Το ξέρουμε από την περίπτωση του Κουφοντίνα, πολύ καλά. Ο βασικός υπολογισμός είναι ότι ακόμη και ένας θάνατος απεργού πείνας, ακόμη και μια εκτεταμένη αναταραχή, είναι επίσης πολύ καλοδεχούμενα γεγονότα, διότι δεν θα καταλήξουν σε κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων. Στη διάρκεια των επεισοδίων το ακροδεξιό κοινό τους θα δείχνει τα αιμοδιψή του αντανακλαστικά χωρίς καμιάν αιδώ και εκείνοι θα ασκούν βία με χαρά και απόλαυση.
Όσο ανατριχιαστικό κι αν είναι, καθώς γράφουμε για μια ανθρώπινη ζωή που κρέμεται από μία κλωστή, χρειάζεται πιστεύω να καταλάβουμε ακριβώς τι γίνεται. Ακόμη και ένας θάνατος, ακόμη και εκτεταμένα επεισόδια στη συνέχεια, είναι για την κυβέρνηση όχι απλώς διαχειρίσιμα, αλλά μια πολύ καλή ευκαιρία για να μη συζητάμε πράγματα για τα οποία φταίει, που έχουν δυσκολέψει τη ζωή των πολιτών.
Μπορεί να ανεχτεί το κόστος να ζυγίσει μια τέτοια διευκόλυνση, έναν επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, βάζοντας από την άλλη μία ανθρώπινη ζωή; Νομίζω, πάρα πολύ εύκολα. Η κυβέρνηση δεν έχει στενοχωρηθεί για δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, για τα θύματα της διαχείρισης της πανδημίας. Το μόνο που έκανε ήταν να χαρτζιλικώνει δημοσιογράφους να λένε ότι όλα έγιναν καλά.
Ζούμε σε μια χώρα που θα ανεχτεί το βάρος να έχει νεκρό απεργό πείνας; Δεν ξέρω ποιος μπορεί να έχει τέτοιες απορίες. Έχουμε τεκμηριωμένα επαναπροωθήσεις στα σύνορά μας, έχουμε συμπεριφορά συμμορίας από την αστυνομία και το λιμενικό και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Βεβαίως και δεν τους ενοχλεί να προστεθεί ένας νεκρός απεργός πείνας σε αυτή τη λίστα εγκλημάτων. Ο πρωθυπουργός θα ερωτάται για το ζήτημα και θα απαντά «you have not been to Samos».
Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει μία ακόμη κρίσιμη παράμετρος. Ο Μιχαηλίδης είναι αναρχικός. Ως γνωστόν, η ιδιότητα του αναρχικού δημιουργεί για το κράτος ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης, όπου ό,τι και να πάθουν αυτοί οι άνθρωποι καλώς το παθαίνουν. Βασανιστήρια; Ατιμωρησία της αστυνομίας για τα βασανιστήρια; Παραβίαση δικαιωμάτων; Καταδίκες χωρίς στοιχεία; Μήνες ή και χρόνια στη φυλακή χωρίς στοιχεία, για αθώους ανθρώπους; Κανένα πρόβλημα. Έχουμε στην καλύτερη περίπτωση διαπρύσιους κήρυκες της νομιμότητας που θα τρίβουν τα χέρια τους και θα λένε «ας μην ήταν αναρχικός».
Και επειδή για την κυβέρνηση όλα τα προβλήματα είναι επικοινωνιακά, η ταμπέλα του αναρχικού διευκολύνει πάρα πολύ: φανταζόμαστε από τώρα όσα θα γράφονται όσο η κατάσταση θα επιδεινώνεται.
«Γιατί ζητάει την εφαρμογή του νόμου, αυτός που αρνείται την αστική δικαιοσύνη», και άλλα τέτοια βαθυστόχαστα, που έχουν μηδενική επιχειρηματολογική αξία (εκτός καφενείου), αλλά είναι ο άξονας γύρω από τον οποίον κινούνται αυτές οι συζητήσεις.
Όταν πρόκειται για τον Λιγνάδη, μας κάνουν εντατικά φροντιστήρια ποινικής δικονομίας για να αντιληφθούμε την πολυπλοκότητα του ζητήματος, μας μαλώνει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι δεν πρέπει να ανακατευόμαστε στα της δικαιοσύνης και πρέπει να τους αφήνουμε να κάνουν ανενόχλητοι πλάτες στον βιαστή ανηλίκων. Όταν πρόκειται για κρατούμενο που δεν ανήκει στην παρέα τους, δηλαδή που το έγκλημά του δεν είχε θύμα έφηβο στα Εξάρχεια ή οροθετικό, αλλά τράπεζες, τότε ακούγονται μόνο οι ιαχές του «καλά να πάθει».
Υπενθυμίζω κάποια βασικά στοιχεία της υπόθεσης: ο Μιχαηλίδης έχει εκτίσει πια περισσότερο από τα ⅗ της ποινής του, δηλαδή δικαιούται να εκτίσει το υπόλοιπο εκτός φυλακής. Το γεγονός ότι δεν του δίνεται αυτή η δυνατότητα, οφείλεται στην εκδικητική μανία με την οποία η δικαιοσύνη φυλακίζει αναρχικούς. Αντιλαμβανόμαστε ότι εκεί όχι απλώς κανείς Μαγκλίνης δεν θα κλάψει για 17 λεπτά φυλακής, αλλά μοιράζονται τα χρόνια της φυλακής στα δικαστήρια λες και είναι στραγάλια.
Πρόκειται για κρατούμενο που έπαιρνε εκπαιδευτικές άδειες και επέστρεφε κανονικά, μέχρι που το δικαστικό σύστημα που τώρα κρύβεται πίσω από τη νομιμότητα του «τι να κάνουμε, έτσι λέει ο νόμος», του φόρτωνε κακουργηματικές κατηγορίες για «συνέργεια σε στάση», για κείμενο που υπέγραψε τέσσερις μέρες μετά την έναρξη της διαμαρτυρίας των κρατουμένων στον Κορυδαλλό. Αυτό είχε ως συνέπεια τη στέρηση αδειών και ημερομισθίων και επιστροφή σε κλειστή φυλακή. Αυτό, λίγους μήνες πριν την αποφυλάκισή του. Αυτό συνέβη πριν την απόδραση.
Δεν έχω αυτή τη στιγμή κανένα ενδιαφέρον για το τι θα γίνει “μετά”, τι θα γίνει δηλαδή αν ο Μιχαηλίδης συνεχίσει την απεργία πείνας μέχρι το τέλος. Πιστεύω ότι εδώ που βρισκόμαστε τώρα σημασία έχει να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή πίεση άμεσα, προκειμένου να υποχωρήσουν οι άνθρωποι που παίζουν με τη ζωή ενός κρατούμενου, για να δείξουν ότι είναι πολύ σκληροί με το έγκλημα. Δεν είναι καθόλου σκληροί με το έγκλημα, είναι εντελώς απάνθρωποι όταν πρόκειται για κρατούμενους που δεν ανήκουν στην παρέα τους. Το πρώτο μέλημα είναι να μη χαθεί αυτή η ζωή. Δυστυχώς όμως χρειάζεται να έχουμε υπόψη μας ότι αυτό το αίτημα είναι αντιμέτωπο με έναν μηχανισμό που δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για όσα μας νοιάζουν. Το μόνο που έχει να σταθμίσει είναι οι πιέσεις που θα δεχτεί. Σε αυτό λοιπόν πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας.
*****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου