26 Δεκεμβρίου 2025

Εν μέσω αδιάκοπης ισραηλινής επιθετικότητας τα Χριστούγεννα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, ενώ οπλισμένοι ισραηλινοί έποικοι επιτέθηκαν σε σπίτια Παλαιστινίων στη Δυτ. Όχθη και τραυμάτισαν βρέφος

Πηγή: Associated Press

Εν μέσω αδιάκοπης ισραηλινής επιθετικότητας τα Χριστούγεννα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη

Εν μέσω της εύθραυστης εκεχειρίας που τέθηκε με το πιστόλι στον κρόταφο σε ισχύ τον Οκτώβριο, και τους ήχους των αδιάκοπων ισραηλινών βομβαρδισμών, κυλά η μέρα των Χριστουγέννων στη Γάζα, ενώ αντίστοιχα δύσκολη είναι η κατάσταση και στη Δυτική Οχθη.

Η νύχτα της παραμονής και το πρωινό της 25ης Δεκεμβρίου σημαδεύτηκαν από εκρήξεις και μηχανικούς ήχους από τα ανατολικά, ενώ οι κάτοικοι παρέμειναν σε εγρήγορση, φοβούμενοι τι μπορεί να φέρει η επόμενη ώρα. Την ίδια ημέρα των Χριστουγέννων, αναφέρθηκαν θάνατοι και τραυματισμοί από ισραηλινά πυρά σε περιοχές όπως η Τζαμπαλία και η Χαν Γιουνίς. Η μικρή χριστιανική κοινότητα της Γάζας –που αριθμεί πλέον λιγότερους από 600-1.000 ανθρώπους μετά από δύο χρόνια πολέμου– γιόρτασε τα Χριστούγεννα με τρόπο ήσυχο και περιορισμένο, καθώς λόγω της κατάστασης οι εκκλησίες μείωσαν δραστικά ή ακύρωσαν εντελώς τις παραδοσιακές δημόσιες εκδηλώσεις.

Η εκεχειρία, που επέτρεψε περιορισμένη είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας και ανταλλαγή ομήρων/κρατουμένων, παραβιάζεται συστηματικά. Σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου της κυβέρνησης της Γάζας, το Ισραήλ έχει διαπράξει πάνω από 875 παραβιάσεις από τον Οκτώβριο, με αποτέλεσμα περισσότερους από 400 Παλαιστίνιους να έχουν σκοτωθεί στον θύλακα μετά την έναρξη της εκεχειρίας.

Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι συλλήψεις στη Δυτική Όχθη και οι επιθέσεις εποίκων, όπως αυτή που τραυμάτισε ένα οκτάμηνο βρέφος κοντά στη Χεβρώνα.

Ο παλαιστινιακός λαός, χριστιανοί και μουσουλμάνοι μαζί, συνεχίζει να υποφέρει από την κατοχή, την πείνα, τον εκτοπισμό και την καταστροφή που σκορπά το Ισραήλ και έχει προκαλέσει πάνω από 70.000 νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους, νοσοκομεία και εκκλησίες βομβαρδισμένα.

ΠΗΓΗ

Ap photo

Επίθεση εποίκων σε σπίτι Παλαιστινίων, τραυματίστηκε βρέφος

Ομάδα οπλισμένων εποίκων εκτόξευσαν πέτρες σε σπίτια και ιδιοκτησίες.

Ακόμα μια επίθεση από Ισραηλινούς έποικους κατά Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, έλαβε χώρα αργά το βράδυ της Τετάρτης.

Οι ΗΠΑ με πρόσχημα τον ISIS χτύπησαν και την Νιγηρία

Με ανάρτηση στο TruthSocial ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ γνωστοποίησε χτύπημα των ΗΠΑ στο βορειοδυτικό τμήμα της Νιγηρίας με πρόσχημα την «τιμωρία» του ISIS.

Ο Τραμπ επικαλέστηκε πως τα χριστουγεννιάτικα πλήγματα έγιναν για την ...προστασία των Χριστιανών, ενώ να σημειωθεί ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις φαίνεται να έγιναν σε «συνεργασία» με την κυβέρνηση της Νιγηρίας, όπως τουλάχιστον προκύπτει από αναρτήσεις του υπ. Πολέμου των ΗΠΑ αλλά και του υπουργείου Εξωτερικών της αφρικανικής χώρας.

Στη ανάρτηση του ο Τραμπ ισχυρίστηκε πως «οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν ένα ισχυρό και θανατηφόρο πλήγμα εναντίον του τρομοκρατικού αποβράσματος του ISIS στη βορειοδυτική Νιγηρία, το οποίο στοχεύει και σκοτώνει άγρια, κυρίως, αθώους Χριστιανούς, σε επίπεδα που δεν έχουν ξαναδεί εδώ και πολλά χρόνια, ακόμη και αιώνες! Έχω προειδοποιήσει προηγουμένως αυτούς τους τρομοκράτες ότι αν δεν σταματούσαν τη σφαγή Χριστιανών, θα υπήρχε κόλαση να πληρώσουν, και απόψε, υπήρξε. Το Υπουργείο Πολέμου εκτέλεσε πολυάριθμα τέλεια πλήγματα, όπως μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ικανές να κάνουν. Υπό την ηγεσία μου, η χώρα μας δεν θα επιτρέψει στην Ριζοσπαστική Ισλαμική Τρομοκρατία να ευδοκιμήσει. Είθε ο Θεός να ευλογεί τον Στρατό μας, και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των νεκρών Τρομοκρατών, από τους οποίους θα υπάρξουν πολύ περισσότεροι αν συνεχιστεί η σφαγή των Χριστιανών».

Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ απειλούν με συνέχιση των επιθέσεων προκύπτει και από την σχετική ανάρτηση του υπ. Πολέμου Πιτ Χεγκσεθ ο οποίος έγραψε ότι «Ο Πρόεδρος ήταν σαφής τον περασμένο μήνα: η δολοφονία αθώων Χριστιανών στη Νιγηρία (και αλλού) πρέπει να σταματήσει. Το υπ. Πολέμου είναι πάντα έτοιμο, οπότε το ISIS το ανακάλυψε απόψε — τα Χριστούγεννα. Περισσότερα έρχονται... Ευγνώμων για την υποστήριξη και τη συνεργασία της νιγηριανής κυβέρνησης».

Τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών γίνονται όλο και πιο φαιδρά στο φόντο της όξυνσης του ανταγωνισμού για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα. Η Νιγηρία είναι χώρα που διαθέτει από τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο καθώς και εκατοντάδες εκατομμύρια φθηνά εργατικά χέρια.

Να θυμίσουμε άλλωστε πως πριν λίγο καιρό ο Τραμπ σφιχταγκαλιάζονταν στον Λευκό Οίκο με τον τζιχαντιστή Τζολάνι που επέβαλαν στην εξουσία της Συρίας μαζί με Τουρκία και Ισραήλ. Επίσης, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο σφαγέας Νετανιάχου έχει παραδεχθεί δημόσια ότι το κράτος - τρομοκράτης Ισραήλ συνεργάζονταν με κάτι απολειφάδια του ISIS στη Γάζα για να προωθήσει τα βρωμερά κατοχικά σχέδια εναντίον αυτής της ηρωικής Παλαιστινιακής Λωρίδας γης.

Ap Photo

Πώς η ακροδεξιά προσπαθεί να καπηλευτεί τα Χριστούγεννα

Η χριστιανική γιορτή ως επίδικο ενός πολιτιστικού πολέμου.

Τα ακροδεξιά κόμματα διεκδικούν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων ως δική τους, αναδιαμορφώνοντας τα Χριστούγεννα σε σύμβολο του χριστιανικού πολιτισμού που απειλείται και παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως την τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι σε μια υποτιθέμενα εχθρική, κοσμική αριστερά.

Το μοτίβο αυτό θυμίζει ένα γνώριμο αφήγημα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το οποίο πρωτοπροωθήθηκε από το Fox News, όπου παρουσιαστές εδώ και χρόνια καταγγέλλουν έναν υποτιθέμενο «πόλεμο κατά των Χριστουγέννων».

Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι «επανέφερε» τη φράση «Καλά Χριστούγεννα» στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρουσιάζοντάς το ως πράξη αντίστασης στην πολιτική ορθότητα.

Τώρα, ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα, που συνήθως επικεντρώνονται στη μετανάστευση ή στη δημόσια τάξη, υιοθετούν παρόμοια γλώσσα, μετατρέποντας τα Χριστούγεννα στο πιο πρόσφατο πεδίο μάχης σε έναν ευρύτερο αγώνα γύρω από τον πολιτισμό.

Στην Ιταλία, η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει καταστήσει την υπεράσπιση των χριστουγεννιάτικων παραδόσεων κεντρικό στοιχείο της πολιτικής της ταυτότητας. Έχει επανειλημμένα παρουσιάσει τη γιορτή ως μέρος της εθνικής κληρονομιάς που απειλείται, καταγγέλλοντας αυτό που αποκαλεί «ιδεολογικές» προσπάθειες να αποδυναμωθεί το νόημά της.

«Πώς μπορεί ο πολιτισμός μου να σε προσβάλλει;» έχει αναρωτηθεί στο παρελθόν η Μελόνι, υπερασπιζόμενη τις φάτνες σε δημόσιους χώρους.

Έχει υποστηρίξει ότι τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τις αξίες της Γέννησης, και όχι απλώς να συνδέουν τα Χριστούγεννα με φαγητό και δώρα, και έχει απορρίψει την ιδέα ότι μακροχρόνιες παραδόσεις πρέπει να αλλάξουν.

Φέτος, η Μελόνι δήλωσε ότι απείχε από το αλκοόλ μέχρι τα Χριστούγεννα, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως άνθρωπο της πνευματικότητας και της παράδοσης.

Ο Εθνικός Συναγερμός της Γαλλίας και το Vox της Ισπανίας έχουν επίσης αντιταχθεί σε κοσμικές ή «woke» προσπάθειες αντικατάστασης της θρησκευτικής εικονογραφίας με ουδέτερη εποχική γλώσσα και έχουν υποστηρίξει την τοποθέτηση φάτνων στα δημαρχεία.

Στη Γερμανία, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έχει προειδοποιήσει ότι οι χριστουγεννιάτικες αγορές χάνουν τον «γερμανικό τους χαρακτήρα», ενισχύοντας την παραπληροφόρηση περί μουσουλμανικών παραδόσεων που εκτοπίζουν τις χριστιανικές.

Χριστουγεννιάτικο θέαμα

Όμως το κόμμα της Μελόνι, οι Αδελφοί της Ιταλίας, έχει μετατρέψει το μήνυμα σε θέαμα.

Ο Τραμπ επιστρέφει στη Γροιλανδία – και όχι τυχαία|του Ηλία Σκυλλάκου

Χθες (σ.σ. 21/12/2025), έγινε γνωστό ότι ο Ντόναλντ Τραμπ όρισε τον κυβερνήτη της Λουιζιάνα, Τζεφ Λάντρι, ως ειδικό απεσταλμένο των Ηνωμένων Πολιτειών στη Γροιλανδία.

«Ο Τζεφ καταλαβαίνει πόσο απαραίτητη είναι η Γροιλανδία για την εθνική ασφάλειά μας και θα προωθήσει σθεναρά τα συμφέροντα της χώρας μας για την ασφάλεια και την επιβίωση των συμμάχων μας και βεβαίως του κόσμου», έγραψε ο Τραμπ σε ανάρτησή του στο Truth Social.

Ετσι, η Γροιλανδία επανέρχεται ως στοιχείο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο συνιστά πολιτικό σήμα με σαφές στρατηγικό βάθος.

Αν και δεν έγιναν ακόμη γνωστά τα νέα του σχέδια, προφανώς επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη η εμμονή του Τραμπ με τη Γροιλανδία που βγήκε στην επιφάνεια, όταν διατύπωσε ανοιχτά την ιδέα της «αγοράς» του νησιού, και έγινε σαφές ότι η περιοχή αντιμετωπίζεται ως στρατηγικό «περιουσιακό στοιχείο» των ΗΠΑ. Ετσι εκείνη η πρόθεση να βάλει χέρι στη περιοχή, που κάποτε παρουσιάστηκε ως γραφικότητα, σήμερα επανέρχεται με τις νέες διπλωματικές κινήσεις.

Με τον τρόπο αυτό, η Γροιλανδία αναβαθμίζεται σε «ειδική περίπτωση» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και επανέρχεται στο προσκήνιο . Πρόκειται για μια κίνηση που, ανοίγει διάπλατα τις επιχειρούμενες πρακτικές κηδεμονίας από τις ΗΠΑ, με στόχο, ακόμη και την αρπαγή εδαφών από τυπικούς «συμμάχους» των ΗΠΑ.

Αλλωστε να θυμίσουμε πως ο Λάντρι έγραψε στις 9 Ιανουαρίου στο X «Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τζ. Τραμπ έχει απολύτως δίκιο! Χρειάζεται να εξασφαλίσουμε ότι η Γροιλανδία θα ενταχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. ΣΠΟΥΔΑΙΟ γι’ αυτούς, ΣΠΟΥΔΑΙΟ για εμάς! Ας το κάνουμε!».

Η αντίδραση της Δανίας, που επανέλαβε την ανάγκη σεβασμού της εδαφικής της ακεραιότητας, είναι λογική, καθώς δύσκολα γίνεται αποδεχτή μια απειλητική πολιτική προσάρτησης, όταν μια ολόκληρη κοινωνία, αναμφισβήτητα, βρίσκεται απέναντι σε κάποιο τέτοιο ενδεχόμενο.

Γιατί όμως τέτοια εμμονή του Τραμπ με την Γροιλανδία;

Η απάντηση αρχίζει να διαφαίνεται στο ίδιο το αρκτικό τοπίο της. Εκεί στο παγωμένο σημείο του πλανήτη, σε μια γη που άλλοτε ανήκε στους Ινουίτ*, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέγειραν έναν πύργο ελέγχου του κόσμου, καμουφλαρισμένο ως στρατηγική άμυνα, με την ονομασία «Διαστημική Βάση Pituffik».

Στη γλώσσα των αυτοχθόνων, το Pituffik σημαίνει “το μέρος όπου είναι δεμένα τα σκυλιά”, προφανώς γιατί το Pituffik ήταν για τους Ινουίτ καταφύγιο, στάση, από το κυνήγι, ένα κομμάτι του ταξιδιού τους. Το 1951, οι αυτόχθονες κάτοικοι εκδιώχθηκαν βίαια από την πατρίδα τους, για να ανοίξει χώρος για τη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, μια πράξη που αποκάλυψε την βαθιά αποικιοκρατική αντίληψη της Ουάσιγκτον..

Η Γροιλανδία αρχικά ήταν αποικία της Δανίας(1721-1953). Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Βασίλειο της Δανίας, προχώρησε σε συμφωνία με τις ΗΠΑ, υπογράφοντας τη “Συμφωνία που αφορά την Άμυνα της Γροιλανδίας” το 1941, η άνοιξε το κεφάλαιο της κατασκευής Αμερικανικών βάσεων παραχωρώντας ουσιαστικά την Γροιλανδία στους σχεδιασμούς του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Η Βάση Thule, πραγματοποιήθηκε κατά τα έτη 1951-1955. Αρχικά σχεδιάστηκε για να υποστηρίξει τις πρώτες γενιές των αμερικανικών βομβαρδιστικών τζετ, όπως τα B-36 Peacemaker και B-47 Stratojet, ενώ όταν κηρύχθηκε πλήρως λειτουργική, η βάση αναβαθμίστηκε σε κεντρικό κόμβο για τις στρατηγικές επιχειρήσεις της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, παρέχοντας υποστήριξη σε αποστολές μεγάλου βεληνεκούς και λειτουργώντας ως σημαντικός κρίκος στο δίκτυο αεροπορικής άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το αμερικανικό φυλάκιο που λειτουργεί και σήμερα βρίσκεται σε ένα μοναδικό αρκτικό περιβάλλον, περιβαλλόμενο από παγόβουνα, το πολικό στρώμα πάγου και το φιορδ Wolstenholme, το μοναδικό μέρος στη γη όπου τέσσερις ενεργοί παγετώνες ενώνονται.

Φοιτητές-Πανεπιστήμια | ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Ιδιωτικά πανεπιστήμια: συνταγματική παράκαμψη και ακαδημαϊκή απορρύθμιση

Νίκος Μαρκάτος*

Η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα δεν αποτελεί απλώς μια εκπαιδευτική επιλογή πολιτικής. Αποτελεί βαθιά θεσμική μετατόπιση, η οποία επιχειρείται χωρίς συνταγματική αναθεώρηση, χωρίς κοινωνική συναίνεση και χωρίς στοιχειώδη ακαδημαϊκή τεκμηρίωση. Πίσω από τη θριαμβολογία της κυβέρνησης και της υπουργού Παιδείας, διαμορφώνεται ένα νέο καθεστώς στην Ανώτατη Εκπαίδευση, το οποίο αποδομεί τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου και υπονομεύει την έννοια της πανεπιστημιακής ισοτιμίας.

Το άρθρο 16 του Συντάγματος είναι σαφές: η Ανώτατη Εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από δημόσια ιδρύματα, με πλήρη αυτοδιοίκηση και εγγυήσεις ακαδημαϊκής ελευθερίας. Η κυβέρνηση επέλεξε να μην το αναθεωρήσει, γνωρίζοντας ότι δεν διαθέτει την απαιτούμενη πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση. Αντ’ αυτού, προχώρησε σε μια θεσμική παράκαμψη, βαφτίζοντας ιδιωτικά παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων «Νομικά Πρόσωπα Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης». Πρόκειται για νομικό ακροβατισμό, όχι για συνταγματικά καθαρή λύση.

Η πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας -από τις αποφάσεις για τα κολέγια έως τις πρόσφατες κρίσεις περί επαγγελματικών δικαιωμάτων– έχει διαχρονικά διαχωρίσει δύο έννοιες που η κυβέρνηση συγχέει σκοπίμως: την ακαδημαϊκή ισοτιμία τίτλων σπουδών και την επαγγελματική αναγνώριση προσόντων.

Το ευρωπαϊκό δίκαιο, και ειδικότερα η Οδηγία 2005/36/ΕΚ, αφορά αποκλειστικά την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων εντός της εσωτερικής αγοράς. Δεν επιβάλλει στα κράτη-μέλη την αναγνώριση ιδιωτικών πανεπιστημίων ως ισότιμων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, ούτε αίρει συνταγματικές απαγορεύσεις. Το ίδιο το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η οργάνωση των εκπαιδευτικών συστημάτων παραμένει εθνική αρμοδιότητα.

Παρά ταύτα, η κυβέρνηση επιλέγει να παρουσιάσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία ως άλλοθι, επιχειρώντας να μετατρέψει την επαγγελματική αναγνώριση σε έμμεση ακαδημαϊκή ισοτιμία. Πρόκειται για θεσμική σύγχυση με σοβαρές συνέπειες. Διότι όταν τίτλοι σπουδών ιδιωτικών παραρτημάτων αποκτούν de facto τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με τους τίτλους των δημόσιων ΑΕΙ, χωρίς ισοδύναμες ακαδημαϊκές προϋποθέσεις, τότε το δημόσιο πανεπιστήμιο υπονομεύεται στην πράξη.

Χατζηδάκης, Κυρανάκης περιχαρείς κατά την υπογραφή της σύμβασης με την Hellenic Train

Η Hellenic Train και τα κυβερνητικά χρυσόψαρα

Η περίπτωση της Hellenic Train είναι άκρως χαρακτηριστική της στρατηγικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Μια κυβέρνηση που έχει μεταλλαχθεί σε χρυσόψαρο με αποτέλεσμα να θεωρεί – και να προσπαθεί να πείσει γι’ αυτό και όλη την κοινωνία – ότι δεν έχει ποτέ και για τίποτε καμιά ευθύνη.

Μια κυβέρνηση – χρυσόψαρο που κάθε βράδυ κάνει delete στα δεδομένα του σκληρού δίσκου και το πρωί ξεκινάει από την αρχή θεωρώντας ότι με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ που ελέγχει κανείς δεν θα θυμάται τις σκανδαλώδεις αποφάσεις της στα έξι χρόνια που κυβερνά τον τόπο.

Και η περίπτωση της Hellenic Train είναι άκρως χαρακτηριστική της κυβέρνησης – χρυσόψαρο που επιμένει να λοιδορεί, να κοροϊδεύει τους πολίτες και μετά να εμφανίζεται αυτοθαυμαζόμενη κουνώντας το δάκτυλο στην κοινωνία.

Να πάρουμε την ιστορία με τη σύμβαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Hellenic Train από την αρχή για να καταλάβουμε την έκταση του σκανδάλου.

Τα κυβερνητικά πανηγύρια για τη Hellenic Train

Χθες Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2025, το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών με πανηγυρική ανακοίνωση μας πληροφόρησε ότι «Αλλάζει η Σύμβαση Ελληνικού Δημοσίου με Hellenic Train».

Αυτό που τα χρυσόψαρα ξέχασαν να πουν είναι ότι αλλάζει η σύμβαση που η ίδια η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε υπογράψει τον Απρίλιο του 2022 με την ιταλική εταιρεία και επικύρωσε στη Βουλή τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου.

Στην πανηγυρική ανακοίνωση παρουσιάζονται 5 σημεία που αναθεωρούνται και συγκεκριμένα:

1] Νέες επενδύσεις 420.000.000 ευρώ.

α) 308 εκ. για 23 νέα τρένα.

β) 112 εκ. για νέα αμαξοστάσια, αναβαθμίσεις και ψηφιακά συστήματα.

2] Για πρώτη φορά ρήτρα καταγγελίας σύμβασης σε περίπτωση που τα νέα τρένα δεν είναι στην Ελλάδα το 2027.

3] Αυστηρότερες ρήτρες υπέρ του Δημοσίου για καθυστερήσεις, ακινητοποιήσεις και αθέτηση της υποχρέωσης συντήρησης των τρένων.

4] Διπλασιασμός αποζημιώσεων επιβατών σε περίπτωση ακινητοποιήσεων.

5] Παρακολούθηση εκτέλεσης δρομολογίων με το νέο ψηφιακό σύστημα γεωεντοπισμού – διαφανής μηχανισμός πληρωμών αντί για το σημερινό έγχαρτο σύστημα.

«Στον σιδηρόδρομο επιχειρούμε να κάνουμε μια νέα αρχή, διορθώνοντας παθογένειες δεκαετιών» δήλωσε το «χρυσόψαρο» Κωστής Χατζηδάκης, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

«Σήμερα, μετά από 6 μήνες διαπραγματεύσεων, γυρίζουμε μια νέα σελίδα για τον ελληνικό σιδηρόδρομο», δήλωσε το «χρυσόψαρο» Κωνσταντίνος Κυρανάκης, αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών και Υποδομών και συνέχισε λέγοντας «πρόκειται για τη μεγαλύτερη ξένη επένδυση χερσαίων μεταφορών στην ιστορία της χώρας».

Και δύο, Χατζηδάκης και Κυρανάκης είχαν «καθαρίσει» τον σκληρό δίσκο με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης τα τελευταία έξι χρόνια και εμφανίστηκαν λες και η Hellenic Train ήρθε χθες στην Ελλάδα και ανέλαβε τον ελληνικό σιδηρόδρομο.

Τι κάνουν ότι ξέχασαν τα χρυσόψαρα της κυβέρνησης

Αλυκές (Τουρλίδα, Μεσολόγγι) | © Dreamstime.com/ΑΡΧΕΙΟ

Ξε-πουλάνε και το αλάτι

Γιώργος Παγούδης

Αθόρυβα αλλά συστηματικά το Υπερταμείο συνεχίζει την εκποίηση σημαντικών δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και ειδικότερα τμημάτων τα οποία δεν επιβαρύνουν ούτε ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό. Τελευταίο θύμα αυτής της πρακτικής, οι αλυκές, που μια ωραία πρωία και μέσα στα «χριστουγεννόσχολα», το εν λόγω Ταμείο αποφάσισε να βγάλει στο σφυρί μέσω διεθνούς διαγωνισμού με στόχο την είσοδο στρατηγικού επενδυτή για τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και γενικά για την ανάπτυξη της εταιρείας -όπως συνηθίζεται να λέγεται- σε αυτές τις περιπτώσεις.

Η διαδικασία ακολουθεί επίσης τα γνωστά μονοπάτια. Πρώτα καλούνται οι ενδιαφερόμενοι να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους και σε δεύτερη φάση να υποβάλουν τις προσφορές τους, με καταληκτική ημερομηνία 30/1/2026.

Θα μπορούσε κάποιος ασφαλώς να συζητήσει την ενέργεια αυτή αν οι αλυκές ήταν ζημιογόνες, κάτι που όμως δεν προκύπτει από πουθενά. Οι αλυκές σε όλη την Ελλάδα ανήκουν στην «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», ιδιοκτησίας του ελληνικού Δημοσίου, εταιρεία που λειτουργεί ως μια ιδιωτικού δικαίου και μάλιστα κερδοφόρα. Ως εκ τούτου, συνεισφέρει και αυτή στην απομείωση του δημόσιου χρέους, μια και ως εταιρεία του ελληνικού Δημοσίου που έχει παραχωρηθεί στο Υπερταμείο αποδίδει μερίσματα που κατευθύνονται άμεσα στους δανειστές, σύμφωνα πάντα με τις μνημονιακές προβλέψεις. Αν ρίξουμε δε και μια ματιά στους ισολογισμούς της, θα διαπιστώσουμε ότι ακολουθεί μια αξιοπρόσεκτη πορεία ανάπτυξης και κερδοφορίας στο σύνολό της, ενώ το 2022 παρουσίασε ρεκόρ εσόδων, με καθαρά κέρδη σχεδόν 2.000.000 ευρώ και απόδοση φόρων ύψους 1,2 εκατ. ευρώ.

Δεδομένα που σημαίνουν ότι θα μπορούσε μόνη της η εταιρεία να επιδιώξει τον εκσυγχρονισμό της, αν για κάποιον λόγο οι επιδόσεις της κρίνονταν μη ικανοποιητικές. Κάτι τέτοιο βέβαια είτε δεν συνέβη είτε δεν απασχόλησε καν. Και έτσι, μετά από περίπου δύο χρόνια προετοιμασίας, το ελληνικό Δημόσιο προχωρά στην τελευταία φάση της εκποίησης και αυτού του -ιστορικού θα λέγαμε- περιουσιακού στοιχείου.

ΠΗΓΗ

Ριζοσπαστική σκέψη και Εκπαίδευση - Του Γιώργου Καλημερίδη*

Ριζοσπαστική σκέψη και Εκπαίδευση

του Γιώργου Καλημερίδη*

Τα τελευταία 30 χρόνια, η άνοδος και η απόλυτη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού/ νεοσυντηρητισμού, ως κυρίαρχης τάσης της καπιταλιστικής αναδιάρθωσης του δημόσιου σχολείου, οδήγησε στην απόλυτη κυριαρχία μιας συντηρητικής και τεχνοκρατικής παιδαγωγικής προσέγγισης: μετρήσιμοι στόχοι, γενική συγκρισιμότητα σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών , έμφαση στην οικονομική αποτελεσματικότητα/ αποδοτικότητα και στην αξιολόγηση. Σε αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης, το κρίσιμο είναι ο κατακερματισμός της γνώσης σε επιμέρους δεξιότητες, ο μετασχηματισμός της παιδαγωγικής σχέσης σε προβλέψιμες μεταβλητές ποσοτικών στόχων και ο περιορισμός του ρόλου των εκπαιδευτικών στην απλή υλοποίηση των κεντρικών κριτηρίων που θεωρούνται κρίσιμα για την οικονομική επιβίωση κάθε χώρας. Οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ο διαγωνισμός PISA, αλλά και οι προαπαιτούμενες εκπαιδευτικές δεξιότητες της Κομισιόν αποτελούν επιμέρους όψεις αυτής της εκπαιδευτικής προσέγγισης.

Η παιδαγωγική σχέση και πρακτική στα σχολεία οφείλει να είναι προβλέψιμη, οικονομικά αποδοτική, μετρήσιμη, αδιαφορώντας παράλληλα για τις διαφοροποιημένες ταξικές, εθνικές και πολιτισμικές εμπειρίες του μαθητικού πληθυσμού. Αν σήμερα ο φιλελεύθερος παιδαγωγός, G. Biesta νιώθει την ανάγκη να μιλήσει για το συναρπαστικό ρίσκο της εκπαίδευσης¹, με την έννοια του ανοικτού και μη προβλέψιμου χαρακτήρα κάθε παιδαγωγικής σχέσης, ασκώντας κριτική, με αυτόν τον τρόπο, σε κάθε εκδοχή τυποποίησης/ ποσοτικοποίησης των εθνικών εκπαιδευτικών συστημάτων που προωθούν οι υπερεθνικοί οργανισμοί και αν η πρώην εκπαιδευτική σύμβουλος των κυβερνήσεων Μπους, Dianne Ravitch, θεωρεί καθήκον της να καταγγείλει τον παραλογισμό του εκπαιδευτικού νεοφιλελευθερισμού των τυποποιημένων δοκιμασιών (high stakes testing)², είναι εύκολο να κατανοήσουμε το μέγεθος της αντιδραστικοποίησης του αστισμού στο πεδίο της παιδαγωγικής θεωρίας και πρακτικής. Η απόλυτη κυριαρχία του αγοραίου τεχνοκρατισμού έχει μετατρέψει την παιδαγωγική διαδικασία σε αντικείμενο, σε πράγμα, σε ποσοτικό αποτέλεσμα, απογυμνώνοντάς την από κάθε ανθρωπιστικό στοιχείο³.

Καθόλου τυχαία, η ίδια η άνοδος του εκπαιδευτικού νεοφιλελευθερισμού/ νεοσυντηρητισμού συνοδεύτηκε από μια σφοδρή κριτική του λεγόμενου εκπαιδευτικού προοδευτισμού της μεταπολεμικής περιόδου. Ο εκπαιδευτικός προοδευτισμός, ανεξάρτητα από τις πολιτικές αντιφάσεις και τα ιστορικά του όρια, καθώς και η παιδαγωγική κουλτούρα και η επαγγελματική ταυτότητα των εκπαιδευτικών θεωρήθηκαν ως οι κύριες αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης είτε γιατί προωθούσαν μια κουλτούρα χαμηλών προσδοκιών και ισοπεδωτικού εξισωτισμού είτε γιατί υπονόμευαν τις αρχές της επιχειρηματικότητας και του ατομικού ανταγωνισμού. Η επιστροφή στα λεγόμενα βασικά και η εμπέδωση μιας κουλτούρας οικονομικής αποτελεσματικότητας και αριστείας θεωρήθηκαν και θεωρούνται ως οι αυτονόητες αρχές για την οργάνωση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Ανεξάρτητα από τις ταξικές στοχεύσεις της συγκεκριμένης κριτικής, αυτό που θέλουμε να υπογραμμίσουμε εδώ είναι η συστηματική προσπάθεια, εδώ και τρεις δεκαετίες, να απαξιωθεί και να περάσει στη λήθη μια μεγάλη παράδοση παιδαγωγικού προβληματισμού και πρακτικής, με ποικίλες και αντιπαρατιθέμενες ασφαλώς πολιτικές συνεπαγωγές . Δόθηκε και δίνεται μια μάχη γύρω από τη “ψυχή του εκπαιδευτικού”⁴, με την έννοια των όρων της επιστημονικής, θεωρητικής και πολιτικής διαμόρφωσης του κόσμου της εκπαίδευσης. Πίσω από την απαξίωση του παιδαγωγικού προοδευτισμού εν γένει, δόθηκε και δίνεται μια μάχη γύρω από το συνολικό πλαίσιο της επιστημονικής εννοιολόγησης, άρα και πολιτικής νοηματοδότησης συνολικά του πεδίου της παιδαγωγικής πρακτικής, άρα και των παιδαγωγικών ζητημάτων που νόμιμα μπορούν να τεθούν ή των ζητημάτων που μέσω συγκεκριμένων μεθοδολογικών και πολιτικών επιλογών θα τεθούν αναπόφευκτα εκτός πλαισίου. Εν ολίγοις, ο εκπαιδευτικός νεοφιλελευθερισμός άλλαξε ή επιχειρεί να αλλάξει συνολικά τους όρους με τους οποίους σκεφτόμαστε το σχολείο, τον εκπαιδευτικό και την παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές μας.

Ιόνιο θάλασσα | Φωτογραφία αρχείου Eurokinissi

Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές: Κατατμήσεις, γεωμετρία και… προστασία;

Ηρώ Τσαρμποπούλου-Φωκιανού*

Η κατάτμηση του φυσικού τοπίου από ανθρώπινο χέρι δεν συμπίπτει πάντοτε με τη βιολογική πραγματικότητα των ειδών και των οικοσυστημάτων. Παρότι οι οριοθετήσεις προστατευόμενων περιοχών και πάρκων ακολουθούν συγκεκριμένα επιστημονικά και οικολογικά κριτήρια - όπως διαβάζουμε και στις σχετικές περιβαλλοντικές μελέτες - αυτό δεν συνεπάγεται ότι αποκτούν σημασία και για τα μη ανθρώπινα είδη.

Με την ανακοίνωση των 2 νέων Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών σε Ιόνιο και Αιγαίο, για τις οποίες οι περιβαλλοντικές μελέτες δημοσιεύθηκαν, μπήκαν σε φάση διαβούλευσης και αναμένουμε την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων, η Ελλάδα θα καταφέρει να καλύψει τον στόχο 30Χ30 για την προστασία των θαλασσών. Οι δυο ΘΠΠ καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις και περικλείουν σημαντικά οικοσυστήματα όπως κομμάτια της Ελληνικής Τάφρου, λιβάδια Ποσειδωνίας, αναπαραγωγικά και τροφοληπτικά πεδία για κητώδη, χελώνες, φώκιες, ορνιθοπανίδα.

Τα σημαντικά αυτά οικοσυστήματα όμως δεν εξαντλούνται εντός των ορίων των πάρκων, που σημαίνει ότι οι ΘΠΠ Αιγαίου και Ιονίου αποτελούν μια σημαντική πρωτοβουλία που πρέπει να αντιμετωπιστεί ως έναρξη και όχι ως το τέλος της προσπάθειας προστασίας της φύσης. Αν σκοπός μας είναι να προστατεύουμε αυτά τα φυσικά τοπία, οφείλουμε εξαρχής να οριοθετούμε την προστασία με γνώμονα τις ανάγκες της φύσης και όχι με το τι είναι βολικό ή συμφέρον.

Η επιβολή ορίων σε ζώα που διαρκώς μετακινούνται και η αυθαίρετη οριοθέτηση του τι είναι σημαντικό για αυτά - με μόνο κριτήριο τι εξυπηρετεί ή όχι τη νομοθέτηση, φύλαξη και διαχείριση εκ μέρους μας - αδυνατίζει την επιστημονική δουλειά για καταγραφή, προστασία και ανάκαμψη των κρίσιμων οικοσυστημάτων και ειδών. Άλλωστε ο στόχος 30Χ30 και η νομοθέτηση ΘΠΠ δεν αποτελεί έναν ποσοτικό στόχο, αλλά μια ποιοτική συνεχιζόμενη προσπάθεια που οφείλει να γίνεται με οικοσυστημικά κριτήρια που αντανακλούν το οικολογικό ενδιαφέρον και την επιστημονική γνώση.

Οι χάρτες των ΘΠΠ Ιονίου και Ν. Κυκλάδων όπως αποτυπώνονται στις σχετικές Περιβαλλοντικές Μελέτες

Στο πλαίσιο αυτό, είναι αναγκαία η αναγνώριση ότι κάποιες πρακτικές και βλέψεις είναι εγγενώς ασύμβατες με όσα αναφέραμε παραπάνω.

Ανησυχητικό και διόλου αμελητέο παραμένει το αυστηρά οριοθετημένο κομμάτι που εξαιρείται από την χαρτογραφική αποτύπωση, η Αιγιαλίτιδα ζώνη. Αυτό αποτελεί φυσικά το Block 10, ένα “κομμάτι” της οικολογικής “τούρτας” που έχει δοθεί σε διαγωνισμό για εξορυκτικές διαδικασίες και η παρουσία του οποίου εντός της ΘΠΠ Ιονίου και εντός της Ελληνικής Τάφρου, ενός από τα πιο κρίσιμα οικοσυστήματα της Μεσογείου, σιωπηλά παραγνωρίζεται. Η διθυραμβική ρητορική περί υπογραφής συμφωνιών με την αμερικανικών συμφερόντων ExxonMobil στα δυτικά της Κέρκυρας είναι θεμελιακά ασύμβατη με μια ρητορική και πολιτική ουσιαστικής προστασίας της φύσης και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Γενικά, αλλά πόσο δε μάλλον σε περιοχές κρίσιμου ενδιαφέροντος.

Τι συμπεριλαμβάνει η Ελληνική Τάφρος;

Αγρότες ή Αστυνομία; Ποιος κλείνει τους δρόμους; (vid)

Χρήστος Αβραμίδης

Τι κι αν κυκλοφορούν πάρα πολλά βίντεο που δείχνουν ότι η αστυνομία κλείνει τους δρόμους και ταλαιπωρεί τους πολίτες που προσπαθούν να ταξιδέψουν; Τι κι αν οι αγρότες έχουν δείξει με κάθε τρόπο ότι προσπαθούν να διευκολύνουν τους ταξιδιώτες, ανοίγοντας τα μπλόκα; Η κυβέρνηση δεν διστάζει να τα ρίχνει στους αγρότες, σε μια μάταιη, όπως φαίνεται, προσπάθεια, να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός με όρους «διαίρει και βασίλευε» απέναντι στην κοινωνική πλειοψηφία.

Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω, ρωτήσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο:

«Λέτε ότι οι αγρότες ταλαιπωρούν την κοινωνία, όμως σε εκατοντάδες βίντεο βλέπουμε ότι η αστυνομία μπλοκάρει τον δρόμο, ενώ οι αγρότες ανοίγουν τον δρόμο για να περάσουν οι ταξιδιώτες και μάλιστα τους μοιράζουν και αγροτικά προϊόντα. Θα βγάλετε τις κλούβες από τον δρόμο μας να πάμε να κάνουμε γιορτές χωρίς ταλαιπωρία;»

Σε αυτήν την απλή ερώτηση που τεκμηριώνεται από οπτικοακουστικό υλικό πάρα πολλών ανθρώπων, η κυβέρνηση ούτε λίγο ούτε πολύ μας απάντησε ότι λέμε «παραμύθια». Στη συνέχεια επιμείναμε, θέτοντας την εξής ερώτηση: «Υπάρχουν πολλά σημεία σε αυτή τη χώρα από τα οποία δεν θα μπορεί να περάσει ο κόσμος, να πάει στον τόπο του να κάνει γιορτές, γιατί του κλείνουν τον δρόμο όχι οι αγρότες, αλλά τα ΜΑΤ και θέλουμε να σας ρωτήσουμε, έστω τώρα, στο πνεύμα των Χριστουγέννων, θα αφήσετε αυτούς τους ανθρώπους να περάσουν να πάνε να κάνουν γιορτές ή θα τους αφήσετε να ταλαιπωρούνται 11 ώρες και μετά θα κατηγορείτε τους αγρότες;»

O Παύλος Μαρινάκης απάντησε ότι «Είναι στο μυαλό» μας πως οι κλούβες, εμποδίζουν τον κόσμο να πάει σπίτι του. Ευτυχώς τα δεκάδες βίντεο που κυκλοφορούν δείχνουν ποιος λέει αλήθεια, και ποιος είναι στην Ομάδα Αλήθειας. Ειδικά τα βίντεο από τους συγγενείς θυμάτων των Τεμπών στα οποία δηλώνουν ότι στην προσπάθειά τους να φτάσουν στο δικαστήριο της Λάρισας, αντιμετώπισαν τα εμπόδια της αστυνομίας, είναι ενδεικτικά.

Όλα αυτά σημειώθηκαν την Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου και προτού αλέκτωρ λαλήσει τρις, η αστυνομία ομολόγησε ότι η ίδια κλείνει τον δρόμο, ενώ μετά τις τεράστιες αντιδράσεις κυβέρνηση απαρνήθηκε την αρχική γραμμή της και έτσι, με βάση τις μαρτυρίες, η αστυνομία τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, σε πολλά μπλόκα, επιτρέπει στους ταξιδιώτες να περάσουν κανονικά.

Μάλλον τελικά δεν λέγαμε εμείς τα «παραμύθια»…

Ακολουθεί ολόκληρη η απομαγνητοφώνηση:

Με μπλόκα Μητσοτάκη “τιμώρησαν” τους εκδρομείς των γιορτών!

Δεν πιστεύετε τα ψεύδη μας; Συνεχίζετε να είστε στο πλευρό των αγροτών; Θα σας κάνουμε το βίο αβίωτο! Με μια πράξη απίστευτου κοινωνικού σαδισμού η κυβέρνηση Μητσοτάκη “τιμώρησε” τους Έλληνες πολίτες που εδώ και ένα μήνα αντιστέκονται στις επιχειρήσεις μαζικής υστερίας ενάντια στο κίνημα των αγροτών. Με άνωθεν εντολές και με επιχείρημα τη δήθεν “ασφάλεια” στις εθνικές οδούς η Τροχαία έστησε “μπλόκα” σε κομβικά σημεία από τις 23 Δεκεμβρίου, προκαλώντας απίστευτη συμφόρηση και βασανιστική ταλαιπωρία στους χιλιάδες εκδρομείς των Χριστουγέννων.

Την ίδια ημέρα οι αγρότες άνοιξαν τους δρόμους, παραμερίζοντας τα τρακτέρ τους στην άκρη, τιμώντας την υπόσχεσή τους. Δεν θα άφηναν τους πολίτες να ταλαιπωρηθούν!

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκδικήθηκε. Μόλις μία ημέρα πριν κατέρρευσε με πάταγο μια ακόμη απόπειρα της να προκαλέσει την οργή των πολιτών ενάντια στα μπλόκα!

Η είδηση από διαρροή του Μαξίμου, που διένειμε το Εθνικό πρακτορείο Ειδήσεων σε όλα τα ΜΜΕ το απόγευμα της 22ας Δεκεμβρίου ότι “ασκήθηκε δίωξη” από τον εισαγγελέα Οργανωμένου Εγκλήματος κατά τριών αγροτών για “δύο αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος στην υπόθεση παράνομων επιδοτήσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ”, μεταδόθηκε αστραπιαία σε όλα τα media. Ειδικά τα κυβερνητικά Μέσα ονομάτισαν τον Κώστα Ανεστίδη, αγροτο-συνδικαλιστή της Νέας Δημοκρατίας και μέλος της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων, διανθίζοντας το προπαγανδιστικό στόρυ του Μαξίμου με εξωφρενικές λεπτομέρειες αδικημάτων. Μόνο φυλακή δεν έκλεισαν τον γαλάζιο αγροτοσυνδικαλιστή…

Δύο μόλις ώρες αργότερα, το Πρακτορείο της κυβερνητικής ενημέρωσης, αφού αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε καμία εισαγγελική εντολή για “δίωξη”, έβγαλε το όνομα του Κ. Ανεστίδη από το διορθωτικό τηλεγράφημα και άλλαξε τις δύο λέξεις “ασκήθηκε δίωξη” σε, “ελέγχονται τρεις αγρότες για αδικήματα”. Η διόρθωση πέρασε στα ψιλά των Μέσων ενημέρωσης, αλλά τα κυβερνητικά μίντια συνέχισαν να χρησιμοποιούν την ψεύτικη είδηση για να απειλήσουν τους αγρότες!

Το επεισόδιο συκοφάντησης ενός “δικού” τους αγρότη, γύρισε μπούμερανγκ. Ο Κώστας Ανεστίδης τους έβγαλε στη σέντρα. Δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία δίωξη, αντιθέτως όπως είπε: “Πριν μία εβδομάδα μου έπρηξαν τα… αυτιά να με παίρνουν από Μαξίμου να γίνω δικλείδα για να πάμε σε διάλογο. Μου λέγαν κανόνισε, δικός μας άνθρωπος είσαι, να βρούμε ένα δίαυλο επικοινωνίας”. Έστειλε και το μήνυμα ότι είναι έτοιμος “να δείξει τα αποδεικτικά των κλήσεων από την έδρα της κυβέρνησης”!

Η αθλιότητα Μαξίμου να κολλήσει τη ρετσινιά ότι όλοι είναι “βολεμένοι”, “τα παίρνουν με τις επιδοτήσεις με κόλπα”, “είναι λαμόγια”, για να ενεργοποιήσει τον “κοινωνικό αυτοματισμό” και να στρέψει τους αστούς εναντίον των αγροτών, απέτυχε επίσης.

Απειλούν τους αγρότες, ταλαιπωρούν τους πολίτες

Οι γελοιότητες της προπαγάνδας φυσικά δεν σταμάτησαν μετά το φιάσκο με τη fake είδηση του ΑΠΕ. Γνωστή ιστοσελίδα που λειτουργεί γονυπετής στην αυλή του Κυριάκου Μητσοτάκη προειδοποίησε τους αγρότες που τόλμησαν να ανοίξουν τα διόδια το περασμένο Σάββατοκύριακο, ότι “οι πρωτεργάτες των επεισοδίων ήδη ταυτοποιούνται και θα κληθούν από τον αρμόδιο εισαγγελέα για τις ποινικές και αστικές τους ευθύνες”. Άλλη κυβερνητική ιστοσελίδα επέμενε με διαρκείς τίτλους ότι “οι πολίτες ταλαιπωρούνται” στις εθνικές οδούς.

Η “ταλαιπωρία” των πολιτών είναι το δεύτερο χριστουγεννιάτικο φιάσκο της κυβέρνησης. Όλοι όσοι ταξίδεψαν από τις 23 Δεκεμβρίου και μετά, βίωσαν στο πετσί τους τη βρώμικη μεθόδευση της “τιμωρίας Μητσοτάκη”, επειδή δεν πείθονται από τα κυβερνητικά ψεύδη.

Ηρώδης 2025 μΧ… (ΣΚΙΤΣΟ)

Ηρώδης 2025 μΧ… / Σκίτσο του
Γιάννη Δερμεντζόγλου

Πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων - Από Λίλια Αγάθου, φωτογράφο δρόμου (ΦΩΤΟς)

ΛΙΛΙΑ ΑΓΑΘΟΥ

Οι άστεγοι του κλεινού άστεως ως τοπίο ανθρωπιστικής κρίσης
Πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων

Λίλια Αγάθου*

Στιγμιότυπα από τους ανέστιους και τους πένητες της πολύβουης εορταστικής Αθήνας

Oι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων είναι οι άνθρωποι που θα τους βρεις στα σοκάκια σχεδόν κάθε πόλης. Ισως τους δεις να αναζητούν ένα γεύμα στις σακούλες των σκουπιδιών ή στα λίγα ψιλά που θα πέσουν στο χέρι τους από περαστικούς.

Οι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων συνήθως έχουν σκυμμένο το σώμα τους, αναζητώντας προστασία από κάθε τι που μπορεί να τους συμβεί.

Οι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων έχουν ο καθένας τη δική του ιστορία, που όμως δεν γράφτηκε ακόμη. Ισως κομμάτια της ιστορίας τους να έχουν βρεθεί στους στίχους ποιημάτων.

Οι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων μάλλον δεν θα φορέσουν καινούργια ρούχα για τις γιορτές, ίσως όμως τους δοθεί μία κουβέρτα γι’ αυτόν τον χειμώνα.

Οι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων βρίσκονται σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρα, φτάνει ν’ ανοίξεις τα μάτια σου και να τους δεις, καθώς τρέχεις κυνηγημένος από κάθε τι που τελικά σε συνδέει με την αλήθεια αυτών των ανθρώπων. Οι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων δεν φεύγουν, είναι εκεί και περιμένουν τους δαίμονες να κινήσουν τα νήματα.

Καλές Γιορτές στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες του blog μας με... σκίτσα! (ΣΚΙΤΣΑ)

Σκίτσο του Αμερικανού Joe Heller

Το Άστρο της Βηθλεέμ τότε: Ουράνιο φαινόμενο, που σχετίζεται με τη γέννηση του Ιησού Χριστού. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου υπάρχουν δύο μοναδικές ευαγγελικές περιγραφές για την εμφάνιση του άστρου. Η πρώτη, όταν οι τρεις μάγοι βλέπουν το αστέρι στον ουρανό και αποφασίζουν να ταξιδέψουν (πιθανώς από τη Βαβυλωνία ή την Περσία) στην Ιερουσαλήμ, για να προσκυνήσουν τον νεογέννητο βασιλιά των Ιουδαίων (Ματθ. β, 2) και η δεύτερη, προς το τέλος του ταξιδιού τους, όταν το αστέρι στάθηκε πάνω από τη σπηλιά που γεννήθηκε ο Χριστός και τους έδειξε τον δρόμο (Ματθ. β, 9-10).

Σκίτσο του Ολλανδού Schot

Το Άστρο του ΝΑΤΟ σήμερα: Επίγειος οργανισμός με 32 κράτη-μέλη και «καθοδηγητή» τον Ολλανδό Μαρκ Ρούτε. Στις περιγραφές αναφέρεται ως μια συμμαχία που σχετίζεται με την ειρήνη και την ασφάλεια. Ο «καθοδηγητής» του σήμερα κοιτά τον ουρανό και καλεί την Ευρώπη να προετοιμαστεί για έναν ενδεχόμενο πόλεμο μεγάλης κλίμακας, ανάλογο με αυτούς που βίωσαν προηγούμενες γενιές.

Χριστούγεννα/"Γιορτές" στη Γάζα και την Παλαιστίνη: Σκίτσα για τα τρίτα Χριστούγεννα στη σκιά του πολέμου, της κατοχής και της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.

Σκίτσο του Σύρου Fahd Bahady

Σκίτσο του Παλαιστίνιου Alaa Allagta

Σκίτσο του Ιορδανού Emad Hajjaj

Χριστούγεννα / "Γιορτές" στον Κόσμο σήμερα:

“Αριστος” ο Μητσοτάκης – “εκβιαστές” οι αγρότες!

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στις δυο τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του ο Μητσοτάκης αποκάλεσε τους αγρότες «παράλογους», την πρώτη, και «εκβιαστές», την δεύτερη.

Ολοι ξέρουμε ποιοι είναι οι αγρότες. Είναι αυτοί που ξεκληρίζονται από τις πολιτικές του Μητσοτάκη και των ομοίων του. Που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Και που το δίκιο τους είναι τόσο αδιαμφισβήτητο ώστε να το ομολογούν ακόμα κι εκείνοι που τους αποκαλούν «παράλογους» και «εκβιαστές» όταν για λόγους πολιτικής τακτικής αναγνωρίζουν το δίκιο των αγροτών.

Αλλά πως γίνεται να είναι «παράλογοι» και «εκβιαστές» εκείνοι που, λίγο πριν τους «στιγματίσεις», έχεις αναγνωρίσει το δίκιο τους;…

Ολοι ξέρουμε, όμως, και ποιος είναι ο πολιτικός Μητσοτάκης. Είναι ο «δεν ήξερα» για τις υποκλοπές, είναι ο «δεν τρέχει τίποτα» για τον ίδιο και τους υπουργούς του όσον αφορά την δυσωδία του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι ο προιστάμενος των «όποιος μιλάει για το μπάζωμα είναι για τα μπάζα» στο έγκλημα των Τεμπών, είναι ο στρατηγικός σύμμαχος του γενοκτόνου Νετανιάχου, είναι ο «δεν υπάρχουν λεφτά» για τους αγρότες, αλλά υπάρχουν για τους βιομήχανους, τους εργολάβους, τους εφοπλιστές, τον Ζελένσκι, τις πολεμικές βιομηχανίες του Τραμπ, τους δανειστές, τους τοκογλύφους, τα κοράκια, τις τράπεζες, τα funds κτλ.

Φυσικά οι δηλώσεις του Μητσοτάκη και όταν βρίζει τους αγρότες και όταν επιχειρεί να τους κατευνάσει, έχουν την ίδια «αξία», την «αξία» που ταιριάζει στην πολιτική ανηθικότητα.

Θα πει κάποιος είναι μάταιο να επικαλείστε την ηθική στην πολιτική. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε για κάποιον ηθικό προτεσταντισμό, όπως αυτός που καθοδηγεί την «αριστεία» και την «επιτελικότητα» των απόστολων του ψεύδους.

Μιλάμε για την τιμιότητα, την δικαιοσύνη, την ακεραιότητα, τον σεβασμό στη δημόσια ζωή και τη διακυβέρνηση, που υπερβαίνει τις πολιτικές σκοπιμότητες και αποτελεί κεντρικό ζήτημα σε αυτό που αποκαλούμε «διαμόρφωση ήθους στην κοινωνία».

Όταν, λοιπόν, ο Μητσοτάκης

– επιλέγει να κάνει αρμό της κοινωνικής μας συνύπαρξης την εξαπάτηση λέγοντας ψέματα περί δήθεν «ικανοποίησης» των αιτημάτων των αγροτών,

και

– όταν επιχειρεί να καταστήσει την συκοφαντία σε εργαλείο πολιτικής «κανονικότητας», όταν καταφεύγει στη δυσφήμιση των αγροτών και όταν σε ένα ρεσιτάλ εκβιασμού κλείνει ο ίδιος, επίτηδες, τους δρόμους, με στόχο την ενεργοποίηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» ενάντια στους αγρότες,

τότε η αντίσταση στο δηλητήριο του αμοραλισμού μας αφορά όλους.

Και το μοναδικό αντίδοτο στην πολιτική ανηθικότητα είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

ΠΗΓΗ

Η στρατηγική του Τραμπ, ο Θουκυδίδης και η Ύβρις - Του Jeffrey D. Sachs*

Η στρατηγική του Τραμπ, ο Θουκυδίδης και η Ύβρις

Το τελευταίο μνημόνιο του προέδρου για την Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας αντιμετωπίζει την ελευθερία να εξαναγκάζεις τους άλλους ως την ουσία της αμερικανικής κυριαρχίας. Πρόκειται για ένα απειλητικό έγγραφο που, αν επιτραπεί να παραμείνει σε ισχύ, θα επιστρέψει για να στοιχειώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες.

^{Άρθρο του Jeffrey D. Sachs* | Common Dreams | μτφρ. Σωτήρης Μητραλέξης}

Η Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας (National Security Strategy, NSS) για το 2025 που δημοσίευσε πρόσφατα ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παρουσιάζεται ως ένα σχέδιο για την ανανέωση της αμερικανικής δύναμης. Είναι επικίνδυνα λανθασμένη από τέσσερις απόψεις.

Πρώτον, η NSS βασίζεται στη μεγαλομανία: την πεποίθηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απολαμβάνουν απαράμιλλη υπεροχή σε κάθε βασικό τομέα της εξουσίας. Δεύτερον, βασίζεται σε μια αυστηρά μακιαβελική άποψη του κόσμου, αντιμετωπίζοντας τις άλλες χώρες ως εργαλεία που μπορούν να χειραγωγηθούν προς όφελος των ΗΠΑ. Τρίτον, βασίζεται σε έναν αφελή εθνικισμό που απορρίπτει το διεθνές δίκαιο και τους διεθνείς θεσμούς, ως εμπόδια στην κυριαρχία των ΗΠΑ και όχι ως πλαίσια που ενισχύουν την ασφάλεια των ΗΠΑ και του κόσμου συνολικά.

Τέταρτον, σηματοδοτεί μια βίαιη χρήση της CIA και του στρατού από τον Τραμπ. Λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση της NSS, οι ΗΠΑ κατάσχεσαν απροκάλυπτα ένα δεξαμενόπλοιο που μετέφερε πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα σε ανοικτή θάλασσα, με το αδύναμο επιχείρημα ότι το πλοίο είχε παραβιάσει στο παρελθόν τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά του Ιράν.

Η κατάσχεση δεν ήταν ένα αμυντικό μέτρο για την αποτροπή μιας επικείμενης απειλής. Ούτε είναι καθόλου νόμιμο να κατάσχονται πλοία στην ανοιχτή θάλασσα λόγω μονομερών αμερικανικών κυρώσεων. Μόνο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει τέτοια εξουσία. Αντίθετα, η κατάσχεση είναι μια παράνομη πράξη που αποσκοπεί στην επιβολή αλλαγής καθεστώτος στη Βενεζουέλα. Ακολουθεί τη δήλωση του Τραμπ ότι έχει δώσει εντολή στη CIA να πραγματοποιήσει μυστικές επιχειρήσεις εντός της Βενεζουέλας για να αποσταθεροποιήσει το καθεστώς.

Η αμερικανική ασφάλεια δεν θα ενισχυθεί με συμπεριφορές εκφοβισμού. Αντίθετα, θα αποδυναμωθεί – δομικά, ηθικά και στρατηγικά. Μια μεγάλη δύναμη που τρομάζει τους συμμάχους της, εξαναγκάζει τους γείτονές της και αγνοεί τους διεθνείς κανόνες, τελικά απομονώνεται.

Με άλλα λόγια, η NSS δεν είναι απλώς μια άσκηση υπεροψίας στο χαρτί. Μεταφράζεται γρήγορα σε θρασύτητα στην πράξη.

Μια λάμψη ρεαλισμού, και μετά μια βουτιά στην υπεροψία

Ε.Ε: Από την παρακμή στον παροξυσμό και από τον παροξυσμό στην παλαβομάρα

Από Πάσχο Λαζαρίδη

Η ηγεσία της Ε.Ε. αναζητά τρόπους να σταματήσει την οικονομική στασιμότητα και τη γεωπολιτική υποβάθμιση της ηπείρου αλλά είναι πολύ λίγη για να το πετύχει. Αποκλειστικό μέλημα αυτής της ολίγιστης ηγεσίας είναι η πάσει θυσία συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία καθώς μόνο αυτή μπορεί να δικαιολογήσει την αντιρωσική υστερία, την φιλοπόλεμη ρητορεία και τη στροφή στην πολεμική βιομηχανία – που ίσως φαντάζει μια διέξοδος για την παραπαίουσα ευρωπαϊκή οικονομία.

Πριν κάποια χρόνια η “πράσινη μετάβαση” ήταν η κινητήρια ιδέα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Από τη στιγμή όμως που η γερμανική βιομηχανία είδε τις πλάτες της Κίνας στην ηλεκτροκίνηση, στα φωτοβολταϊκά και στις μπαταρίες, το τροπάρι άλλαξε. Προτεραιότητα πλέον δεν είναι η σωτηρία του πλανήτη, η κλιματική κρίση, η εκπομπή μηδενικών ρύπων κλπ, αλλά η ενίσχυση του γερμανικού κολοσσού της Rheinmetall. Άλλωστε, η πολιτική “αρχών” και “αξιών” δεν ήταν ποτέ χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ε.Ε.

Η μόνη βιομηχανία στην οποία μπορεί να στηριχθεί πλέον η Ε.Ε. είναι η πολεμική βιομηχανία. Όχι γιατί είναι καλύτερη από την αντίστοιχη αμερικανική, κινεζική ή ρωσική, αλλά γιατί είναι η μόνη βιομηχανία που μπορεί να ακολουθήσει τις εθνικές σκοπιμότητες. Μπορεί η Ευρώπη να μην κατάφερε να πείσει τον κόσμο να αγοράζει το ακριβότερο (και κατώτερο) ευρωπαϊκό ηλεκτρικό όχημα, αλλά με την κατάλληλη δόση αντιρωσικού παροξυσμού και τους κατάλληλους παπαγάλους στις κατάλληλες θέσεις προπαγάνδας, μπορεί να πείσει για την άμεση ανάγκη να εκτοξευτούν οι πολεμικές δαπάνες. Η χρηματοδότηση της γερμανικής και γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας φαίνεται να είναι η βασική επιλογή μήπως πάρει κάποιες ανάσες ζωής ο μεγάλος ασθενής που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έρευνες, ινστιτούτα, δημοσιογράφοι, πολιτικοί βγάζουν πολεμικές κορώνες επιχειρώντας να πείσουν τις κοινωνίες ότι ο Πούτιν εντός των επόμενων ετών θα επιτεθεί στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει με κάθε τρόπο να συνεχιστεί για να εδραιωθεί το αφήγημα της ρωσικής απειλής, άρα του επανεξοπλισμού, άρα της καταλήστευσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών προς όφελος της πολεμικής βιομηχανίας του ευρωπαϊκού κέντρου.

Η χθεσινή Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. δεν έβαλε τελικά χέρι στα ρωσικά αποθεματικά γιατί θα υπέσκαπτε την μελλοντική αξιοπιστία των χρηματαγορών. Συμφώνησε όμως σε δάνειο (δανεικό και αγύριστο) προς την Ουκρανία της τάξης των 90 δισ. ευρώ που θα πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Αυτό που αρνήθηκαν να κάνουν για την Ελλάδα (με την αποπληρωμή του δανείου εγγυημένη), οι ευρωπαϊκές ηγεσίες το έκαναν για την Ουκρανία (με την αποπληρωμή του δανείου απίθανη – εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι η Ρωσία θα συρθεί ηττημένη στις διαπραγματεύσεις των πολεμικών αποζημιώσεων ενώ στο πεδίο κερδίζει τον πόλεμο).

Την ίδια μέρα που οι ηγέτες της Ε.Ε. έβαζαν το χέρι στην τσέπη των εργαζομένων για να πληρώσουν τη βαθιά διεφθαρμένη ουκρανική ηγεσία ώστε αυτή να συνεχίσει τον πόλεμο, 10.000 αγρότες έριχναν στις Βρυξέλλες, έξω από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αυτό που της αξίζει: τόνους από σκατά. Γιατί πέρα από την άγρια φορολόγηση της εργαζόμενης κοινωνίας προς χάρη της πολεμικής βιομηχανίας, είναι προς κύρωση η συμφωνία με τη Mercosur σύμφωνα με την οποία η Ε.Ε. θα εισάγει φθηνό λατινοαμερικανικό κρέας και θα εξάγει αυτοκίνητα και μηχανήματα. Το να ανταλλάσσεται η ευρωπαϊκή γεωργία με την αυτοκινητοβιομηχανία, έχει πλέον γίνει συνηθισμένο, αλλά δεν έχει καταφέρει να σώσει την αυτοκινητοβιομηχανία που στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τη φθηνότερη και παραγωγικότερη Ανατολή, παραπαίει.

Επιστρέφει ο πυρηνικός εφιάλτης; Ώρα μηδέν για την Ευρώπη

Ο Τραμπ, ο Πούτιν, το ρήγμα στην Ε.Ε. και η Ελλάδα που εκπαιδεύει πιλότους για χρήση πυρηνικών και ετοιμάζει αποθήκες φύλαξής τους. Γιατί η χώρα μας εξακολουθεί να αρνείται να υπογράψει την πλήρη απαγόρευση πυρηνικών.

Του Νίκου Μορφονιού*

Σε μια ιστορική μεταστροφή της δυτικής πολιτικής για τα πυρηνικά όπλα, όπως χαρακτηρίστηκε από τα δυτικά Μέσα, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στις 30 Οκτωβρίου ανακοίνωσε την επανεκκίνηση των πυρηνικών δοκιμών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τερματίζοντας ένα μορατόριουμ τριών δεκαετιών και αναζωπυρώνοντας μια νέα κούρσα εξοπλισμών μεταξύ των κρατών παγκοσμίως.

Η επανεκκίνηση του προγράμματος των δοκιμών -με φόντο μάλιστα τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη- προκαλεί αναπόδραστα τρόμο: εκτός των άλλων, θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο εξελίξεων, καθώς άλλες χώρες ενδέχεται να απαντήσουν με δικές τους πυρηνικές δοκιμές, με τη Ρωσία διά στόματος του εκπροσώπου του Κρεμλίνου, Ντιμίτρι Πεσκόφ, να δηλώνει από την πρώτη στιγμή ότι «θα δράσει αναλόγως» αν οι ΗΠΑ σπάσουν το μορατόριουμ. Είχε ήδη αναιρέσει, εξάλλου, από τον Νοέμβριο του 2023 τη νομική δέσμευσή της από τη Συνθήκη για την Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών (CTBT,) χωρίς όμως να αποσύρει την αρχική υπογραφή της σε αυτήν.

Από το 1996, όταν και υιοθετήθηκε η Συνθήκη, έχουν πραγματοποιηθεί δέκα πυρηνικές δοκιμές. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη, δύο από αυτές πραγματοποιήθηκαν από την Ινδία το 1998, άλλες δύο από το Πακιστάν επίσης το 1998, ενώ οι υπόλοιπες έγιναν από τη Βόρεια Κορέα το 2006, το 2009, το 2013, δύο φορές το 2016 και το 2017. Η τελευταία πυρηνική δοκιμή που διεξήγαγαν οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιήθηκε το 1992, ενώ η Κίνα και η Γαλλία πραγματοποίησαν τις τελευταίες τους δοκιμές το 1996 και η πρώην Σοβιετική Ενωση το 1990.

Η «πυρηνική αποτροπή» ως δικαιολογία

Σήμερα, μόνο δύο ευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν δικά τους ανεξάρτητα πυρηνικά οπλοστάσια: η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Και οι δύο νομιμοποιούν την κατοχή τους με βάση τη λεγόμενη «πυρηνική αποτροπή», δηλαδή τη στρατηγική ασφάλειας που βασίζεται στην απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων ως μέσο αποτροπής μιας εχθρικής ενέργειας. Με απλά λόγια: ένα κράτος κρατάει πυρηνικά όπλα για να αποθαρρύνει άλλες χώρες από το να του επιτεθούν, επειδή η χρήση τους θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τον επιτιθέμενο.

Για τον λόγο αυτό, και οι δύο χώρες θεωρούν την πυρηνική αποτροπή απαραίτητη για την εθνική τους ασφάλεια και ενισχύουν τη διμερή συνεργασία τους στον τομέα αυτό. Αρκετά άλλα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ -η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Τουρκία- φιλοξενούν αμερικανικά πυρηνικά όπλα στο πλαίσιο της πυρηνικής κατανομής του ΝΑΤΟ. Τα κράτη αυτά δεν είναι ιδιοκτήτες των όπλων, αλλά παρέχουν βάσεις αποθήκευσης, αεροσκάφη και εκπαίδευση, συμβάλλοντας στη στάση πυρηνικής αποτροπής της Συμμαχίας. Από την άλλη, το 2023, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, ανακοίνωσε ότι η χώρα φιλοξενεί πλέον ρωσικά τακτικά πυρηνικά όπλα.

Την ίδια στιγμή, ελάχιστες χώρες της Ε.Ε. έχουν επικυρώσει τη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Οπλων (TPNW), την πρώτη διεθνή συμφωνία που απαγορεύει πλήρως την ανάπτυξη, παραγωγή, κατοχή, χρήση και απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, σε αντίθεση με άλλες συνθήκες που επικεντρώνονται στον περιορισμό δοκιμών (CTBT) ή στη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων (NPT). Η συνθήκη εγκρίθηκε το 2017 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και τέθηκε σε ισχύ το 2021, με 99 χώρες να την έχουν υπογράψει ή επικυρώσει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, καμία από τις πυρηνικές δυνάμεις δεν την έχει υπογράψει ή κυρώσει, ενώ από πλευράς Ε.Ε. το έχουν πράξει μόνο η Αυστρία, η Ιρλανδία και η Μάλτα.

Συνολικά εννέα χώρες στον κόσμο διαθέτουν σήμερα πυρηνικά όπλα: η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Πακιστάν, η Ινδία, το Ισραήλ και η Βόρεια Κορέα.

«Μας ανησυχεί η φιλοπυρηνική ρητορική»

Οι Διεθνείς Γιατροί για την Πρόληψη του Πυρηνικού Πολέμου (International Physicians for the Prevention of Nuclear War-IPPNW) είναι μια διεθνής οργάνωση γιατρών που πρωτοστάτησε στους αντιπυρηνικούς αγώνες (Νόμπελ Ειρήνης 1985) και επιστημονικά τεκμηρίωσε στον ΟΗΕ τις συνέπειες της χρήσης των πυρηνικών για να υπογραφούν όλες οι αντιπυρηνικές συμφωνίες.

Η πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW, Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου, μας επισημαίνει σε σχέση με την επανέναρξη των δοκιμών ότι «ο πρόεδρος Τραμπ συνηθίζει να χρησιμοποιεί τέτοια ρητορική, αλλά από τον αμερικανικό κλάδο της IPPNW μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση επανέναρξης των πυρηνικών δοκιμών στις ΗΠΑ. Αυτό που μας ανησυχεί περισσότερο είναι η φιλοπυρηνική ρητορική με απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων που προέρχεται όχι μόνο από ΗΠΑ και Ρωσία αλλά και από ΝΑΤΟ και Ε.Ε.».

Σελίδες