“CoExistence My Ass”: Η άρνηση της κωμωδίας να σωπάσει

του Έκτορα-Ξαβιέ Δελαστίκ

Βρεθήκαμε στην πανελλήνια πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «CoExistence My Ass», στον κινηματογράφο Studio New Star Art Cinema, με παρουσίαση της ταινίας από τον κωμικό Χριστόφορο Ζαραλίκο και ομιλίες δημοσιογράφων του Journalists’ Network For Palestine-Greece πριν την προβολή (σ.σ.: παραθέτουμε παρακάτω τα σχετικά με την παρουσίασή του). Είναι πραγματικά δύσκολο να γράψει κανείς για ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει το βίωμα του Παλαιστινιακού ζητήματος μέσα από τα μάτια μιας Ισραηλινής κωμικού. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει.

Ο τίτλος έχει αποδοθεί στα ελληνικά ως «Συνύπαρξη, Λέμε Τώρα». Μια πιο ακριβής μετάφραση θα ήταν «Συνύπαρξη του κώλου». Αλλά αν θέλαμε να μεταφράσουμε το συναίσθημα που μεταφέρει ο ιδιωματισμός, θα έπρεπε να πούμε «Συνύπαρξη, παπάρια μάντολες». Αυτό ακριβώς είναι και το θέμα του ντοκιμαντέρ.

Τα πρώτα βήματα της Νόαμ Σούστερ Ελιασσί (Noam Shuster-Eliassi) έγιναν σε μια κολεκτιβιστική κοινότητα με το όνομα Neve Shalom/Wāħat as-Salām, το οποίο μεταφράζεται σε «Όαση της Ειρήνης». Μια νησίδα εθελοντικής συμβίωσης Παλαιστινίων και Οσραηλινών, η οποία ακριβώς γι αυτό το χαρακτήρα της έγινε αγαπημένο μέρος αυτοπροβολής διεθνών προσωπικοτήτων που ήθελαν να δείξουν συμφιλιωτικό προφίλ.

Τα επόμενα βήματά της ήταν αυτό που ειρωνικά περιγράφει ως «το όνειρο ενός ανθρώπου που θέλει να δουλέψει για την ειρήνη, δηλαδή δουλειά στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών». Μια ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή της την οποία αποδομεί λίγο αργότερα, λέγοντας πως «Στον Ο.Η.Ε., επηρρέασα ίσως είκοσι άτομα. Έκανα ένα αστείο με ένα μονάρχη και το είδαν εκατομμύρια». Στο ντοκιμαντέρ άλλωστε εκτυλίσσονται παράλληλα η ζωή της, το παλαιστινιακό ζήτημα και ένα stand-up comedy που συνενώνει αυτά τα δύο.

Οι ομιλίες των δημοσιογράφων του JNFP-Greece, Λαμπρινής Θωμά, Ηλία Σκυλλάκου, Γιώργου Τσιάρα και Άρη Χατζηστεφάνου πριν την προβολή, αναδεικνύουν ακριβώς την αναγκαιότητα να υπάρξει και να διαδοθεί αυτό το ντοκιμαντέρ. Δεν γνωρίζουμε αραβικά. Δεν γνωρίζουμε εβραϊκά. Η πραγματικότητα την οποία καταναλώνουμε είναι προσεκτικά επιμελημένη από τους ανθρώπους που παρεμβάλλονται. Επιμελημένη από τα μεγάλα ενημερωτικά συγκροτήματα και τις Πρεσβείες, οι οποίες έχουν άμεση σύγκρουση συμφερόντων και οικονομικά οφέλη από την προώθηση ή εξαφάνιση της κάθε φωτογραφίας, του κάθε βίντεο, της κάθε άποψης, του κάθε ονόματος.

Και αυτό ακριβώς είναι το σημαντικότερο ίσως σημείο της ταινίας. Η ευθεία καταγραφή των προσωπικών ιστοριών. Του τρόπου με τον οποίο κάθε πολίτης του Ισραήλ θα έρθει σε επαφή με το δίλημμα της στρατιωτικής θητείας σε ένα στρατό κατοχής. Το γεγονός ότι κάθε εκτεταμένη ισραηλινή οικογένεια είχε ή έχει μια προσωπική ιστορία σε σχέση με την κατοχή και τη γενοκτονία. Το γεγονός ότι μια κοινωνία που δρα ως κατοχική δύναμη παράγει αντίστοιχη «δημοκρατία» στο εσωτερικό της. Το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι είναι συχνά συνεργάτες, γείτονες και φίλοι. Το συλλογικό πένθος που μετατράπηκε εν μία νυκτί σε λευκή επιταγή στην κυβέρνηση Νετανιάχου για στρατιωτικές ενέργειες. Τη φωνή ενός παιδιού θαμμένου κάτω από βομβαρδισμένο σπίτι στην Παλαιστίνη, το οποίο ζητούσε να το αφήσουν τελευταίο για να απεγκλωβίσουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του από τα χαλάσματα.

Τον Μπεν Γκβιρ (νυν Υπουργό Εσωτερικών) με πιστόλι στο χέρι να ωθεί τις δυνάμεις της Τάξης να πυροβολήσουν Παλαιστίνιους διαδηλωτές. Ισραηλινούς skinheads να ψάχνουν Παλαιστίνιους να τους λιντσάρουν μπροστά στην κάμερα.

Και την προσπάθεια της Νόαμ να χωρέσει αυτά τα βιώματα σε μικρές κωμικές εμφανίσεις. Την άρνηση της κωμωδίας να στρογγυλέψει και κυρίως την άρνησή της να σωπάσει.

ΠΗΓΗ

***

Παρουσιάστηκε το ντοκιμαντέρ “CoExistence My Ass” με την συμμετοχή του JNFP-GREECE(φώτο)

Με επίκεντρο τη γενοκτονία στη Γάζα, την προπαγάνδα και την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για την υπεράσπιση της Παλαιστίνης, πραγματοποιήθηκε χθες, Πέμπτη 6 Νοεμβρίου, στο Studio New Star Art Cinema η πανελλήνια πρεμιέρα του πολυβραβευμένου ντοκιμαντέρ «CoExistence My Ass».

Την προβολή παρουσίασε ο δημοσιογράφος και σατιρικός δημιουργός Χριστόφορος Ζαραλίκος, ενώ ακολούθησαν παρεμβάσεις των δημοσιογράφων του Journalists’ Network for Palestine – Greece (JNFP-Greece), Λαμπρινή Θωμά, Ηλία Σκυλλάκο, Γιώργο Τσιάρα και Άρη Χατζηστεφάνου.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τη New Star με την συμμετοχή του Journalists’ Network for Palestine – Greece (JNFP-Greece), με στόχο να αναδείξει τον ρόλο της ενημέρωσης ως μορφή αντίστασης απέναντι στη σιωνιστική προπαγάνδα και στη συστηματική φίμωση των φωνών που αποκαλύπτουν τη γενοκτονία στη Γάζα.

Ο Άρης Χατζηστεφάνου στάθηκε στον καθοριστικό ρόλο των ψηφιακών μέσων και των κοινωνικών δικτύων στη διάδοση της αλήθειας για τη Γάζα, επισημαίνοντας ότι, παρά την πρωτοφανή επιχείρηση προπαγάνδας του Ισραήλ και των δυτικών μηχανισμών, το αφήγημά τους κατέρρευσε μπροστά στην πραγματικότητα.

Έκανε ειδική αναφορά στον ρόλο των τεχνολογικών κολοσσών, όπως η Oracle, που συνεργάζονται με το ισραηλινό καθεστώς, αλλά και στη δύναμη του σιωνιστικού λόμπι να επιβάλλει πολιτικές φίμωσης σε πλατφόρμες και ΜΜΕ. Τόνισε, ωστόσο, πως η αντίσταση των λαών σε όλο τον κόσμο αποδεικνύει ότι καμία προπαγάνδα, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν μπορεί να σβήσει την αλήθεια.

Ο Ηλίας Σκυλλάκος ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο η προπαγάνδα των μεγάλων ΜΜΕ διαμορφώνει το αφήγημα μέσω διπλωματικών, τεχνολογικών και επικοινωνιακών παρεμβάσεων.

Αναφέρθηκε στους μηχανισμούς παραγωγής ψευδών ειδήσεων, στα bot networks που διοχετεύουν φιλοϊσραηλινό περιεχόμενο, αλλά και στις παρεμβάσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ στα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, τα οποία –όπως είπε– «μετατρέπουν μια ολόκληρη ήπειρο σε αναμεταδότη του ίδιου ψεύδους».

Κατάληξε ότι ο αγώνας ενάντια στη γενοκτονία είναι ταυτόχρονα αγώνας υπέρ της ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας και της αποκάλυψης της αλήθειας απέναντι στην παγκόσμια φίμωση.

Η Λαμπρινή Θωμά επικέντρωσε την ομιλία της στην ανάγκη συνέχισης του αγώνα απέναντι στη σιωνιστική μηχανή, υπογραμμίζοντας τον ρόλο των κινημάτων και των δημοσιογράφων που αρνούνται να υποταχθούν στη λογοκρισία.

«Δεν πρέπει να φιμωθεί καμία φωνή που υπερασπίζεται την Παλαιστίνη», σημείωσε, επισημαίνοντας πως η αλληλεγγύη και η δημοσιογραφία της αντίστασης αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου μετώπου απέναντι στην κατοχή και τη γενοκτονία.

Ο Γιώργος Τσιάρας μετέφερε προσωπικές εμπειρίες από τη μακρόχρονη πορεία του στη διεθνή δημοσιογραφία, περιγράφοντας πιέσεις και παρεμβάσεις που δέχτηκε κατά καιρούς για να αλλοιώσει το περιεχόμενο των ρεπορτάζ του.
Μίλησε για τις απειλές και τις απολύσεις που υφίστανται δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο όταν δεν συμμορφώνονται με το κυρίαρχο αφήγημα, ενώ υπογράμμισε ότι ο αγώνας των κινημάτων αλληλεγγύης είναι κρίσιμος.
Κατέληξε λέγοντας ότι, παρά τον τεράστιο μηχανισμό προπαγάνδας, η ισραηλινή αφήγηση δεν κατάφερε να κυριαρχήσει στη συνείδηση της κοινής γνώμης.

Το CoExistence My Ass, μέσα από σκληρές εικόνες και μαρτυρίες, ξεγυμνώνει τη ρητορική περί «συνύπαρξης» που δεν μπορεί να υπάρξει στην Παλαιστίνη λόγω της γενοκτονικής πολιτικής του Ισραήλ, και της κατοχής, ενώ αναδεικνύει τη φωνή των καταπιεσμένων.

Η πρεμιέρα στην Αθήνα αποτέλεσε όχι μόνο πολιτιστικό, αλλά και πολιτικό γεγονός, που ένωσε δημοσιογράφους, κινηματικούς και πολίτες γύρω από ένα σαφές μήνυμα: ότι η ενημέρωση είναι πράξη αντίστασης και η δημοσιογραφία μπορεί –και πρέπει– να σταθεί απέναντι στη γενοκτονία και στην αποσιώπηση της αλήθειας.

Το ντοκιμαντέρ συνεχίζει να προβάλλεται καθημερινά και τις επόμενες ημέρες