Πήγαν να σώσουν ζωές. Έγιναν στόχοι
Το ντοκιμαντέρ της Unicef με τίτλο “Gaza’s Silent Threat” αποτελεί μια συγκλονιστική μαρτυρία για τη δύναμη της θέλησης και την αυτοθυσία των εργαζομένων των ανθρωπιστικών οργανώσεων που βρίσκονται όλο αυτόν τον καιρό στην πρώτη γραμμή. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την ιστορία του παιδίατρου Γιούνις Ρ. Αουαντάλαχ (Younis R. Awadallah), τιμημένου από το TIME100 Health για τη συμβολή του, και της συναδέλφου του, Φαϊρούζ ΑμπουΟυάρντα (Fairuz AbuWarda), οι οποίοι κατάφεραν να εμβολιάσουν 600.000 παιδιά κατά της πολιομυελίτιδας στη Γάζα το 2024.
Το Gaza’s Silent Threat δεν είναι απλά ένα ντοκιμαντέρ, είναι έκκληση με ένα ξεκάθαρο μήνυμα – η προστασία των εργαζομένων των ανθρωπιστικών οργανώσεων είναι ζωτικής σημασίας. Οι αριθμοί άλλωστε είναι αμείλικτοι. Περισσότεροι από 350 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν σκοτωθεί, εκατοντάδες τραυματίστηκαν και πάνω από 1.300 έχουν συλληφθεί.
Η επιστροφή του γιατρού που δεν μπορούσε να συνταξιοδοτηθεί
Ο Αουαντάλαχ, σχεδόν 70 ετών, είχε αποσυρθεί το 2021 έπειτα από 43 χρόνια καριέρας στη Σαουδική Αραβία, στο παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας και στη UNICEF. Ωστόσο, με την επανεμφάνιση της πολιομυελίτιδας στη Γάζα και την κλιμάκωση της κρίσης, ένιωσε ότι πρέπει να γυρίσει πίσω στην πρώτη γραμμή. Όπως εξομολογείται, «η ανθρωπιστική εργασία δεν μπορεί να συνταξιοδοτηθεί». Η εκστρατεία εμβολιασμού ήταν, όπως λέει ο ίδιος, ένα «μήνυμα πίστης» στα παιδιά της Γάζας, στο επάγγελμα και στο θεσμό που του πρόσφερε τόσα όλα αυτά τα χρόνια.
Μιλώντας στο UN News, ο Αουαντάλαχ περιέγραψε πώς η εξάντληση, η πείνα και ο φόβος έγιναν μέρος της καθημερινότητας. Παρά τις αντιξοότητες, προτεραιότητα ήταν πάντα να διασφαλιστεί ότι τα εμβόλια θα φτάσουν σε κάθε παιδί της Γάζας. Θυμάται τους συναδέλφους του να καταρρέουν από την εξάντληση και την ίδια στιγμή να σηκώνονται για να συνεχίσουν την αποστολή.
Ο Αουαντάλαχ τονίζει ότι η προστασία των εργαζομένων «δεν είναι πολυτέλεια αλλά προϋπόθεση» για να φτάσουν η ζωή και η ελπίδα σε όσους τις έχουν ανάγκη. Πρόκειται για ανθρωπιστικό καθήκον ισάξιο με την ίδια την παροχή βοήθειας. Παρά τους κινδύνους, εκείνος και οι συνάδελφοί του συνεχίζουν. «Ο φόβος δεν βρίσκει τρόπο στις καρδιές μας. Ακούμε την έκρηξη και μετά πάμε στη δουλειά μας», λέει.
Ο γιατρός έχει μάθει ότι οι άνθρωποι διαθέτουν αντοχή πέρα από κάθε φαντασία. «Η ανθεκτικότητα δεν είναι η απουσία πόνου και οδύνης, αλλά η ικανότητα να επιμένεις και να σηκώνεσαι ξανά παρά τις τραγωδίες», λέει. Περιγράφει μητέρες που χαμογελούν στα παιδιά τους μέσα στον πόνο και ασθενείς που υπομένουν με χαμόγελο και ελπίδα.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού (19 Αυγούστου), ο Αουαντάλαχ (Awadallah) αποτίει φόρο τιμής σε όσους διαλέγουν να βαδίσουν προς τον κίνδυνο αντί να απομακρυνθούν από αυτόν. Ο ίδιος ελπίζει να επανενωθεί με την οικογένειά του, την οποία δεν έχει δει δύο χρόνια. «Το ανθρωπιστικό έργο δεν είναι επάγγελμα, αλλά ηθική και ανθρώπινη υποχρέωση», λέει.
Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου