Εργοδοτική βαρβαρότητα με κρατική σφραγίδα
Οταν η εργασία μετατρέπεται σε... ρώσικη ρουλέτα, τότε δεν έχουμε απλώς αμέλεια. Εχουμε κρατική συνενοχή, ειδικά καθώς η κυβέρνηση φρόντισε όλα αυτά τα χρόνια να νομοθετήσει υπέρ των εργοδοτών καταπατώντας βήμα βήμα τα εργασιακά δικαιώματα και τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Και δεν είναι πως δεν χτυπάνε «καμπανάκια» ή δεν υπάρχουν διαμαρτυρίες... Για να μην πιάσουμε τη μεθοδευμένη διάλυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας που απλά λένε στους εργαζόμενους: «Απευθυνθείτε στα δικαστήρια»! Αυτό το ξέρουμε κι από μόνοι μας παιδιά.
Η ΟΣΕΤΕΕ (Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδας) περιγράφει με αριθμούς μια φρίκη που κανονικά θα έπρεπε να έχει προκαλέσει πολιτικό σεισμό: 139 νεκροί και 209 σοβαροί τραυματισμοί στους χώρους δουλειάς μέσα σε μόλις επτά μήνες του 2025! Τρεις νεκροί μέσα σε μία ημέρα! Αυτό δεν είναι στατιστικό. Είναι καθημερινός θρήνος...
Την ίδια ώρα, το υπουργείο Εργασίας κοιτάζει αλλού. Αντί να ενισχύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, διαλύει την υγειονομική προστασία στους χώρους εργασίας, προωθεί 13ωρη εργασία και νομοθετεί υπέρ των «επενδύσεων» με κόστος τις ζωές των εργατών. Οι αλλοδαποί στα χωράφια, οι εργάτες στις σκαλωσιές, οι υπάλληλοι στον τουρισμό, οι ντελιβεράδες στην άσφαλτο, γίνονται αναλώσιμοι. Πεθαίνουν αθόρυβα, χωρίς φωνή, χωρίς μέτρα προστασίας, χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίες.
Η ΟΣΕΤΕΕ δεν μασάει τα λόγια της: Η χώρα βιώνει ανθρωπιστική κρίση στους χώρους εργασίας. Οι εργοδότες πιέζουν για παραγωγή ενώ η κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια. Και μέσα σε αυτήν την εργοδοτική ασυδοσία, η θερμική καταπόνηση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα λειτουργούν ως φυσικοί επιταχυντές των... προαναγγελθέντων θανάτων.
Αν αυτή η «ανάπτυξη» είναι το ζητούμενο, τότε να μας λείπει. Δεν χρειαζόμαστε άλλους νεκρούς για να πείσουμε πως η εργασία στην Ελλάδα είναι πλέον επικίνδυνη υπόθεση - κυριολεκτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου