Γάζα: Το “Αουσβιτς” σε ζωντανή μετάδοση και το χρέος της ανθρωπότητας
Το κράτος – μακελάρης πολιορκεί και σφυροκοπάει την πόλη της Γάζας. Η επόμενη φάση του αρρωστημένου σχεδίου του Ισραήλ να μην αφήσει τίποτα όρθιο στην Παλαιστίνη, ούτε γη ούτε ανθρώπους, υλοποιείται με κανιβαλικούς όρους και κτηνώδη αφοσίωση.
Η αρένα της γενοκτονίας είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού και σε ζωντανή μετάδοση. Από τις ΗΠΑ και την ΕΕ που αποτελούν τους άμεσους συνεργούς στο έγκλημα (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, φανερά ή δια της σιωπής, της ανοχής και της ουδετερότητας) και βέβαια από το περιφερόμενο όνειδος που λέγεται κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο οποίος προσωπικά ηγείται στην εκστρατεία απόλυτης υποστήριξης του Νετανιάχου, με διάφορα τρισάθλια εξαπτέρυγα να ουρλιάζουν – ατιμάζοντας το είδος του Ανθρώπου – “είμαστε με το Ισραήλ και αν σας αρέσει!” (βλ. Αδ. Γεωργιάδης).
Στο μεταξύ εφαρμόζεται εντός αυστηρών ορίων και απαρέγκλιτων γραμμών αυτό που ο Γκέρινγκ, υπαρχηγός του Χίτλερ και επικεφαλής της Γκεστάπο, έλεγε όταν ανέλαβε την ηγεσία του υπουργείου των Εσωτερικών στην κυβέρνηση των ναζί, απευθυνόμενος στην αστυνομία του Ντόρτμουντ,: «Δύο είδη νόμου ξέρω, γιατί ξέρω και δύο είδη ανθρώπων: αυτούς που είναι με το μέρος μας και αυτούς που είναι εναντίον μας»!
Οσοι, λοιπόν, είναι μαζί τους, με τους φονιάδες του Ισραήλ, έχουν βουτήξει τα χέρια τους και το γλοιώδικο προσωπείο τους μέσα σε ένα φρικαλέο θανατικό…. 62.000 ανθρώπων, 17.000 παιδιών, χιλιάδων ανήλικων ακρωτηριασμένων και δια βίου τραυματισμένων από την “αυτοάμυνα” του δολοφόνου.
Εχουν ανεχθεί, αν όχι συνηγορήσει, στο θάνατο ενός ολόκληρου λαού από πείνα, ανέχεια, κακουχία.
Εχουν συνομολογήσει ότι δεν πρόκειται για το τέρας του Ιμπεριαλισμού, που στο κράτος του Ισραήλ βρίσκει τον πιο φανατισμένο εκπρόσωπό τους, αλλά απλώς για μία… «δυσανάλογη» πράξη! Αλλα κυρίως για … “δικαίωμα στην αυτοάμυνα”! Και αυτό το δικαίωμα δεν έχει όρια… Η άσκησή του, δε, είναι γίνεται χωρίς περιττούς δισταγμούς. Τόσο ώστε “δικαιούνται” οι “αυτοαμυνόμενοι να δολοφονούν οικογένειες και παιδιά την ώρα που περιμένουν στην ουρά του συσσιτίου!
Οσοι, όμως, δεν είναι μαζί τους, αναμετρούν πλέον το μπόι τους με το μπόι του τετράχρονου Ραζάζ που πέθανε από επιπλοκές υποσιτισμού και πείνας και κάθε μικρού “Ραζάζ” που εξοντώθηκε στο όνομα της “δυτικής δημοκρατίας” του Ισραήλ. Και αυτό είναι το μπόι του Ανθρωπισμού, της Αξιοπρέπειας, της Αλληλεγγύης ως ύστατης ελπίδας των λαών.
Για τα Αουσβιτς του Χίτλερ η ανθρωπότητα έμαθε όταν το έγκλημα είχε συντελεστεί. Αλλά, εδώ να σημειώσουμε ότι αυτό που εκπροσωπεί το κράτος του Ισραήλ και οι προστάτες του, είναι ύβρις πρώτα απ’ όλα, για την βαριά και πολύτιμη ιστορία που κουβαλάει ο ίδιος ο λαός του Ισραήλ.
Και η ιστορία φωνάζει: Ο,τι συμβαίνει στη
Γάζα είναι ιμπεριαλισμός. Για τις εικόνες των βομβαρδιστικών να
σημαδεύουν την κατεχόμενη επί δεκαετίες Παλαιστίνη, για τα διαμελισμένα
κορμιά, για τα σκοτωμένα παιδιά, ο ένοχος δεν είναι απλά το Ισραήλ.
Είναι ό,τι εκπροσωπεί το Ισραήλ και οι προστάτες του, οι οποίοι
δεν διστάζουν να εφαρμόσουν τις “διδαχές” του Αουσβιτς, αν οι ανάγκες
τους το απαιτούν.
Για το “Αουσβιτς” όμως του Νετανιάχου δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ούτε άγνοιας, αλλά ούτε και αδράνειας.
Οσοι δεν ανήκουν στα ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ που βαφτίζουν “αυτοάμυνα” (!) την γενοκτονία, όσοι δεν ανήκουν στους δακρυσμένους κροκόδειλους, στους υποκριτές, στους Πόντιους Πιλάτους, στους αλά καρτ “ευαίσθητους” δήμιους, όσοι πραγματικά πιστεύουν και ποθούν την ειρήνη, όσοι δεν βάζουν στο ζύγι τα αθώα θύματα της μιας με της άλλης πλευράς,
έχουν μια οδό:
Εκείνη του ξεσηκωμού, παντού, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη ετούτου του πλανήτη, μέχρι να σταματήσει το έγκλημα στην Παλαιστίνη.
Εχουν ένα δρόμο:
Εκείνον που βρίσκεται κάτω από την σημαία της Παλαιστίνης.
Για να μπει τέλος στις εκατόμβες, για να μην θρηνούν οι λαοί της περιοχής, ο παλαιστινιακός λαός, ο ισραηλινός λαός, οι υπόλοιποι λαοί της Μέσης Ανατολής, συστράτευση στον αγώνα να υπάρξει ένα πραγματικά ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, σύμφωνα με τις δεκάδες αποφάσεις του ΟΗΕ, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, με άμεση αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων του Ισραήλ από τα παλαιστινιακά εδάφη, με εγγυήσεις ασφάλειας από όλους και για όλες τις πλευρές.
Είναι χρέος του Ανθρώπου, είναι οφειλή της Ανθρωπότητας με κρίσιμο και βαθύ ιστορικό βάρος για τις γενιές που έρχονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου