 |
| AP PHOTO |
Η φλεγόμενη Γάζα
Το πρώτο στάδιο ύπαρξης της σημερινής ανθρωπότητας ήταν η Αγριότητα. Από εκεί πέρασε στη Βαρβαρότητα και από εκεί στον Πολιτισμό. Αυτός όμως ο Πολιτισμός έγινε ταξικός και δημιούργησε ταξικές κοινωνίες που στηρίχτηκαν στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα που διαδέχτηκε τα προηγούμενα: δουλεία, δουλοπαροικία και φεουδαρχία, βρίσκεται σήμερα στην έσχατη παρακμή του και μόνο πολέμους και καταστροφές μπορεί να προσφέρει στην ανθρωπότητα. Και με τα τεχνολογικά και επιστημονικά μέσα που διαθέτει μπορεί να «πετύχει» μέχρι και την τελική καταστροφή του πλανήτη.
Απόδειξη σήμερα, με τους φρικώδεις πολέμους στη Γάζα και στην Ουκρανία, που δημιουργούν κλίμα ανάλογο με αυτό των παραμονών του Β' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, με απειράριθμα θύματα και καταστροφές.
Ιδιαίτερα ο αρχιεγκληματίας Νετανιάχου στη Γάζα δημιουργεί καταστάσεις και εγκλήματα που μπροστά τους ωχριούν σε βαρβαρότητα και σκληρότητα ακόμα και τα ανάλογα του ναζισμού. Πρόκειται για κυριολεκτική γενοκτονία που αυτή τη στιγμή γίνεται στη Γάζα και αυτός είναι ο σκοπός τους και αυτό συντελείται από την αρχή της εισβολής στη Γάζα, χωρίς να εξαιρείται η Δυτική Οχθη του Ιορδάνη.
Ως τώρα οι νεκροί Παλαιστίνιοι από τους βομβαρδισμούς και τις στρατιωτικές επιθέσεις και τις εν ψυχρώ εκτελέσεις ξεπερνούν τις 60.000, οι τραυματίες τις 160.000, από τους οποίους οι πάνω από τις 8.000 τραυματίες έγιναν στα αμερικανοϊσραλινά κέντρα-παγίδες δήθεν διανομής βοήθειας και οι νεκροί από την πείνα πλησιάζουν τους 200, ενώ απειράριθμα μικρά παιδιά περιφέρονται μέσα στα ερείπια και στις βολές των ελεύθερων σκοπευτών απόλυτα σκελετωμένα.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του μικρού παιδιού κάτω των 5 ετών που πήγε σε ένα από αυτά τα κέντρα και ένας απόστρατος Αμερικανός ταγματάρχης τού έδωσε λίγο αλεύρι και λίγο ρύζι. Και το παιδάκι τού είπε στα αμερικάνικα «ευχαριστώ» και του φίλησε το χέρι. Μα γυρνώντας να φύγει δέχτηκε βολή που το ξάπλωσε νεκρό, σφίγγοντας στην αγκαλιά του τα σακουλάκια με το αλεύρι και το ρύζι. Ο απόστρατος ταγματάρχης παρακολούθησε τη σκηνή. Ηταν ενταγμένος σε σεκιουριτέ και βοηθούσε στο κέντρο-παγίδα. Παραιτήθηκε και πήγε στις ΗΠΑ καταγγέλλοντας το γεγονός.
Νεαρή Παλαιστίνια μητέρα γέννησε ένα κοριτσάκι με βάρος 3,5 κιλά. Η μάνα του λόγω του λιμού δεν είχε γάλα για να το θηλάσει. Αλλο γάλα αδύνατο να βρεθεί. Σε λίγες μέρες το νεογέννητο πέθανε με βάρος 1,9 κιλά.
Το πρωί της 10.8.2025 ακούσαμε στις ειδήσεις πως ο αρχιεγκληματίας Νετανιάχου και διωκόμενος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Εγκληματιών Πολέμου ξεκίνησε την επιχείρησή του για την κατάληψη όλης της Γάζας με έναρξη τη στοχευμένη εκτέλεση 6 δημοσιογράφων, από τους οποίους οι 5 Αραβες του Αλ Τζαζίρα, και η δικαιολογία του δολοφόνου Νετανιάχου: «Δεν ήταν δημοσιογράφοι. Ηταν της Χαμάς και παρίσταναν τους δημοσιογράφους».
Η κτηνωδία και η αγριότητα των σιωνιστών και του στρατού τους δεν έχουν όρια. Ούτε αρχή ούτε τέλος, ούτε μέση ούτε άκρη. Πολλές χώρες έχουν στραφεί τελευταία ενάντια στο σιωνιστικό Ισραήλ. Αυτός που υποστηρίζει ακλόνητα τους σφαγείς είναι ο Τραμπ.
Ο ίδιος που στρατοκρατεί την Ουάσινγκτον με την εθνοφρουρά και που εντάσσει την αστυνομία της στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, δηλαδή στον εαυτό του, με τη δικαιολογία πως η Ουάσινγκτον πνίγεται στα εγκλήματα και στους εγκληματίες, ενώ τα επίσημα στοιχεία λένε πως εκεί η εγκληματικότητα είναι μηδενική. Αλλά είναι και οι άστεγοι που θα πρέπει να εξαφανιστούν.
Η ανθρωπότητα έχει πάρει την κατηφόρα. Το παρηκμασμένο καπιταλιστικό σύστημα που η ίδια δημιούργησε δεν μπορεί παρά να την οδηγήσει στην καταστροφή.
Είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι λαοί να ανακτήσουν την ελπίδα ενός καλύτερου ανθρώπινου μέλλοντος, να νιώσουν μια πραγματική κοινωνική ανάταση και διεπόμενοι από το συναίσθημα της ιστορικής αισιοδοξίας να αγωνιστούν για μια ανθρώπινη ζωή για όλους πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, αντάξια του Ανθρώπου.
*Συγγραφέας, δημοσιογράφος
Το μεγαλύτερο έγκλημα του 21ου αιώνα
Τα γεγονότα στη Γάζα είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει διαπραχθεί τον 21ο αιώνα. Από άποψη κλίμακας, γυμνών αριθμών, αριθμού νεκρών. Και μαζί από την άποψη του επιχειρήματος, των στόχων της ισραηλινής κυβέρνησης, του τρόπου με τον οποίο καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι διεθνείς συνθήκες, το ίδιο το ανθρώπινο όριο. Είναι ένα έγκλημα το οποίο συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας σε ζωντανή σύνδεση. Σε αντίθεση με τα εγκλήματα του 20ού αιώνα εδώ όλα είναι ορατά. Και μάλιστα τη στιγμή που διαπράττονται. Ολα είναι προσβάσιμα. Οι μαρτυρίες, τα στατιστικά, οι δείκτες, τα ποσοστά, οι αριθμοί. Και μαζί οι χιλιάδες εικόνες που κάνουν σε δευτερόλεπτα τον γύρο του πλανήτη. Με λίγα λόγια, καμία στάση δεν έχει δικαιολογίες. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει πως δεν είδε, δεν ήξερε. Κάθε στάση είναι αυτή που είναι χωρίς αστερίσκους.
Η γενοκτονία στη Γάζα είναι το γεγονός που ορίζει την ηθική του καιρού μας. Τη σημασία του διεθνούς δικαίου, τα όρια της ηθικής της διεθνούς κοινότητας, την υποκρισία, την κατάφαση στο έγκλημα. Και μαζί την προσωπική στάση. Το πώς στεκόμαστε απέναντι σε μια βιομηχανοποιημένη συνθήκη μαζικού θανάτου, το πώς αντιλαμβανόμαστε τον ισχυρό και τον αδύναμο, το τι στάση κρατούμε απέναντι στην ίδια την ανθρώπινη ζωή. Και εδώ χωρίς αστερίσκους.
Γιατί αν πιστεύουμε πως η γενοκτονία συμβαίνει από μερικούς ημίτρελους ακροδεξιούς πολιτικούς και μια χούφτα αφιονισμένους επαγγελματίες φαντάρους κάνουμε λάθος. Δεν θέλω στο σημείο αυτό να μιλήσω για όσα συμβαίνουν εντός του Ισραήλ και στην ισραηλινή κοινή γνώμη (αυτό είναι θέμα για άλλο άρθρο και τα στατιστικά, οι μετρήσεις και τα αποτελέσματα των διαφόρων δημοσκοπήσεων από ισραηλινές εφημερίδες υπάρχουν στο διαδίκτυο για όποιον επιθυμεί να τα δει). Εδώ θέλω να γράψω για όσα συμβαίνουν εκτός. Για τη «βιομηχανία της γενοκτονίας», όπως την περιγράφει στην έκθεσή της η Φραντσέσκα Αλμπανέζε, για τις δεκάδες εταιρείες του δυτικού κόσμου που φέρονται να στηρίζουν ενεργά την ισραηλινή βία κατά των Παλαιστινίων, για τα κέρδη των δυτικών επιχειρήσεων από τη γενοκτονία. Εταιρείες μεταφορών και εξοπλισμών, τεχνολογικοί κολοσσοί που δομούν τα συστήματα παρακολούθησης, κατασκευαστικές εταιρείες και εταιρείες που προσφέρουν μηχανήματα γκρεμίσματος υποδομών, τουριστικές πλατφόρμες, τράπεζες, πανεπιστήμια. Το συλλογικό κεφάλαιο της συλλογικής Δύσης που βρίσκει μια κερδοφόρα ευκαιρία σε μια γενοκτονία.
Για τις δυτικές κυβερνήσεις και για τα συστήματα ενημέρωσης που έχουν κάνει τη φράση του καγκελάριου Μέρτς «Το Ισραήλ κάνει τη βρόμικη δουλειά για όλους μας» σημαία του πιο απάνθρωπου ανθρωπισμού τους (ο Μερτς το ανέφερε για το Ιράν, αλλά μια χαρά ταιριάζει για τη στάση της Γερμανίας και άλλων κυβερνήσεων απέναντι στους Παλαιστινίους). Περιγράφοντας λίγο πολύ το γεγονός πως οι Παλαιστίνιοι -και κατ’ επέκταση οι Αραβες, οι μουσουλμάνοι και όσοι τέλος πάντων δεν είναι δυτικοί- δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα σε σχέση με το δίκαιο, τις ελευθερίες, την ίδια τη ζωή. Είναι η θεσμοποίηση της απανθρωποποίησης, ένα νέο ρατσιστικό ιδεολόγημα που γίνεται κοινός τόπος και κοινή πρακτική σχεδόν σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Είτε έχει να κάνει με τον σχολιασμό της γενοκτονίας, είτε με τη στάση απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες στα σύνορα της Δύσης.
Αλλά κυρίως για όλους αυτούς που συνεχίζουν να επιχειρηματολογούν υπέρ της γενοκτονίας ως αναγκαίο κακό. Αυτούς που δήθεν δεν μπορούν να διακρίνουν το έγκλημα και να το κατονομάσουν ως τέτοιο. Από αγνό ρατσισμό ή από μια συγκαλυμμένη αίσθηση δυτικής υπεροχής που ο κυνισμός με τον οποίο τη χρησιμοποιούν και το υπερθετικό τους άγχος να τη χρησιμοποιήσουν μαρτυρούν την αγωνία τους να τοποθετήσουν τον εαυτό τους εντός αυτής. Αυτούς που δήθεν κρατούν ίσες αποστάσεις. Λογοτέχνες, καλλιτέχνες, δημόσιους διανοουμένους. Η ιστορία δεν συγχωρεί. Μπορεί να μη μοιράζει άμεσα ευθύνες και καταδίκες αλλά δεν ξεχνά. Κανείς δεν ξεχνά. Και η υπεράσπιση ενός εγκλήματος τέτοιου μεγέθους είναι και αυτή εγκληματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου