Οι μέρες απαιτούν ευχές.
Χαρά και γαλήνη.
Ειρήνη και ευημερία.
Ασφάλεια και αγάπη.
Τα θέλουμε όλα.
Τα θέλουμε όλοι.
Ας ευχηθούμε να τα έχουμε.
Όλοι. Όλα.…
Εικονογράφηση: Antonio Rodríguez (Μεξικό) |
Κατά τους περίφημους στίχους του Τάκιτου, Ρωμαίου ιστορικού, «Το να ρημάζουν, να σφάζουν, να σφετερίζονται με ψεύτικους τίτλους, το ονομάζουν αυτοκρατορία -και όπου δημιουργούν μιαν έρημο, το ονομάζουν ειρήνη».
Στην εποχή μας, είναι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ που δημιουργούν μια έρημο και την ονομάζουν «ειρήνη».
Η ιστορία είναι απλή. Σε πλήρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου και οι υπουργοί του διεκδικούν το δικαίωμα να κυβερνούν επτά εκατομμύρια Παλαιστίνιους Άραβες. Όταν η κατοχή παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ οδηγεί σε μαχητική αντίσταση, το Ισραήλ χαρακτηρίζει την αντίσταση «τρομοκρατία» και καλεί τις ΗΠΑ να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής που υποστηρίζουν τους «τρομοκράτες». Οι ΗΠΑ, υπό την κυριαρχία του ισραηλινού λόμπι, προχωρούν σε πόλεμο για λογαριασμό του Ισραήλ.
Η σημερινή πτώση της Συρίας είναι το αποκορύφωμα της εκστρατείας Ισραήλ -ΗΠΑ κατά της Συρίας που ξεκινά από το 1996 με την άφιξη του Νετανιάχου στο αξίωμα του πρωθυπουργού. Ο πόλεμος Ισραήλ-ΗΠΑ κατά της Συρίας κλιμακώθηκε το 2011 και το 2012, όταν ο Μπαράκ Ομπάμα ανέθεσε μυστικά στη CIA την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης στην επιχείρηση Timber Sycamore. Η προσπάθεια αυτή τελικά «καρποφόρησε» αυτή την εβδομάδα, μετά από περισσότερους από 300.000 θανάτους στον πόλεμο της Συρίας από το 2011.
Η πτώση της Συρίας ήρθε γρήγορα εξαιτίας μιας δεκαετίας και πλέον συντριπτικών οικονομικών κυρώσεων, των βαρών του πολέμου, της κατάσχεσης του πετρελαίου της Συρίας από τις ΗΠΑ, των προτεραιοτήτων της Ρωσίας όσον αφορά τη σύγκρουση στην Ουκρανία και, πιο άμεσα, των επιθέσεων του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ, η οποία ήταν το βασικό στρατιωτικό στήριγμα της συριακής κυβέρνησης. Χωρίς αμφιβολία, ο Άσαντ συχνά δεν έπαιζε σωστά τα δικά του χαρτιά και αντιμετώπιζε σοβαρή εσωτερική δυσφορία, αλλά το καθεστώς του ήταν στο στόχαστρο της κατάρρευσης για δεκαετίες από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Πριν αρχίσει σοβαρά η αμερικανοϊσραηλινή εκστρατεία για την ανατροπή του Άσαντ το 2011, η Συρία ήταν μια λειτουργική, αναπτυσσόμενη χώρα μεσαίου εισοδήματος. Τον Ιανουάριο του 2009, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ είχε να πει τα εξής:
Οι Εκτελεστικοί Σύμβουλοι χαιρέτισαν τις ισχυρές μακροοικονομικές επιδόσεις της Συρίας τα τελευταία χρόνια, όπως εκδηλώνονται στην ταχεία αύξηση του ΑΕΠ εκτός του πετρελαίου, το άνετο επίπεδο των συναλλαγματικών αποθεμάτων και το χαμηλό και μειούμενο δημόσιο χρέος.Οι επιδόσεις αυτές αντανακλούσαν τόσο την ισχυρή περιφερειακή ζήτηση όσο και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες των αρχών να στραφούν προς μια οικονομία περισσότερο βασισμένη στην αγορά.
Από το 2011, ο αέναος πόλεμος Ισραήλ-ΗΠΑ κατά της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των βομβαρδισμών, των τζιχαντιστών, των οικονομικών κυρώσεων, της κατάσχεσης των πετρελαιοπηγών της Συρίας από τις ΗΠΑ και άλλων, έχει βυθίσει τον συριακό λαό στη δυστυχία.
Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Καφέ Αρκούδα: Αλλοιωμένο, αυθαίρετο και επικίνδυνο για το είδος με ευθύνη του ΥΠΕΝ
Με τρία χρόνια καθυστέρηση, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) δημοσίευσε στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) στις 20 Δεκεμβρίου 2024 την Κοινή Υπουργική Απόφαση για τη θεσμοθέτηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την καφέ αρκούδα. Ωστόσο, το σχέδιο που δημοσιεύτηκε είναι ένα επιλεκτικά αλλοιωμένο παράγωγο του επιστημονικά τεκμηριωμένου σχεδίου που είχε εκπονηθεί από ειδικούς επιστήμονες των περιβαλλοντικών οργανώσεων «Καλλιστώ» και «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ»! Ενδεικτικά, το αρχικό σχέδιο που κατατέθηκε ήταν 196 σελίδες, ενώ αυτό που δημοσίευσε το Υπουργείο μόλις 72…!
Το αρχικό Σχέδιο Δράσης, που ολοκληρώθηκε το 2020, βασίστηκε σε περισσότερα από 30 χρόνια επιστημονικής έρευνας για την προστασία της καφέ αρκούδας. Αν και πέρασε από δημόσια διαβούλευση και έλαβε θετική αξιολόγηση από την Επιτροπή Φύση 2000, τελικά το ΥΠΕΝ παρενέβη αυθαίρετα στο περιεχόμενό του!
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ και Καλλιστώ σημειώνουν τα εξής «μελανά» σημεία του δημοσιευμένου από το ΥΠΕΝ Σχεδίου Δράσης:
Αφαίρεση επιστημονικών δεδομένων: Σημαντικά επιστημονικά στοιχεία για την καφέ αρκούδα αφαιρέθηκαν αυθαίρετα χωρίς αιτιολογία, με αποτέλεσμα να μην τεκμηριώνονται επαρκώς οι δράσεις προστασίας.
Αφαίρεση σημαντικών απειλών και πληροφοριών: Αφαιρέθηκαν στοιχεία για τις απειλές που συνδέονται με την εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων Ενέργειας (ΑΠΕ) εντός του βιότοπου της καφέ αρκούδας.
Αφαίρεση κρίσιμων χαρτών: Διαγράφηκαν όλοι οι χάρτες περιοχών ευαισθησίας και σημαντικότητας για το είδος, οι οποίοι είναι αναγκαίοι για τη διαχείριση και προστασία του βιότοπου.
Αφαίρεση δράσεων: Από το αρχικό Σχέδιο Δράσης αφαιρέθηκαν 55 δράσεις, που είχαν σχεδιαστεί για τη βιωσιμότητα του είδους.
Αλλοίωση του Σχεδίου Δράσης χωρίς διαβούλευση: Το ΥΠΕΝ προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση με την επιστημονική ομάδα ή τους περιβαλλοντικούς φορείς.
Αρνητική γνωμοδότηση της Επιτροπής Φύση 2000: Το αλλοιωμένο Σχέδιο Δράσης έλαβε ομόφωνη αρνητική αξιολόγηση από την Επιτροπή[1].
Παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων: Στο σχέδιο δεν αναφέρονται οι συγγραφείς, ενώ οι αλλαγές προσβάλλουν την πνευματική ιδιοκτησία των επιστημόνων/συγγραφέων και των περιβαλλοντικών φορέων που εκπροσωπούν.
Η σημασία των αλλαγών
Η σημασία των αλλαγών στο «νέο» θεσμοθετημένο Σχέδιο Δράσης είναι μεγάλη:
Περάτωση προκαταρκτικής εξέτασης από την εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά για το ναυάγιο της Πύλου
Εκκωφαντική η απουσία αναζήτησης ευθυνών από τα αρμόδια όργανα έρευνας και διάσωσης και από την ηγεσία του λιμενικού σώματος και της ελληνικής ακτοφυλακής
Οι δικηγόροι που εκπροσωπούμε τους επιζώντες και θύματα του ναυαγίου του αλιευτικού σκάφους «Adriana», που έλαβε χώρα δυτικά της Πύλου στις 14/06/2023, ενημερωθήκαμε, προ ολίγων ημερών, για την περάτωση της προκαταρκτικής εξέτασης που διενήργησε η αρμόδια Αντεισαγγελέας του Ναυτοδικείου Πειραιώς και τη διαβίβαση της δικογραφίας στην Προϊσταμένη της Εισαγγελίας του Δικαστηρίου ενώ, παράλληλα, κληθήκαμε να παραλάβουμε αντίγραφο της σχηματισθείσας δικογραφίας.
Κατ’ αρχάς από την πρώτη επεξεργασία της ογκώδους δικογραφίας προκύπτουν τα κάτωθι:
Τιμημένα γηρατειά...
«Περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά». Ποιος δεν θυμάται αυτό το σλόγκαν του Ανδρέα Παπανδρέου, που σήμαινε πως η νεολαία πρέπει να μπαίνει στη ζωή με περηφάνια και τα γηρατειά να ζουν με τιμή και αξιοπρέπεια;
Τίποτα από αυτά δεν ισχύει σήμερα. Οι νέοι ζουν με τον φόβο που προκαλεί η ανεργία και η υπερκμετάλλευση, αν βρουν δουλειά, και η τρίτη ηλικία βιώνει την αναξιοπρέπεια των χαμηλών συντάξεων που δεν επαρκούν για μια στοιχειωδώς ανεκτή διαβίωση.
Θα μπορούσε βεβαίως να πει κανείς πως οι νέοι έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και τη δύναμη της ηλικίας τους να παλέψουν τα δύσκολα. Αλλά αυτό δεν ισχύει για τους συνταξιούχους. Ούτε τη δύναμη έχουν ούτε τον χρόνο να απολαύσουν κάτι καλύτερο παρόλο, για το οποίο δούλεψαν σκληρά σε όλη τη ζωή τους και το έχουν πληρώσει στο πολλαπλάσιο.
Κι όμως. Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η Ελλάδα προβάλλει ως πρωταθλήτρια στη μείωση των συντάξεων για την περίοδο 2020-2070, μετά την Πορτογαλία. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως αν οι συνταξιούχοι έχουν να δουν κάτι καλύτερο, αυτό δεν θα το δουν ούτε οι ίδιοι ούτε τα παιδιά τους, όταν συνταξιοδοτηθούν, αλλά μάλλον τα εγγόνια τους, καθώς είναι προσδοκία πιθανώς εκπληρούμενη στον επόμενο αιώνα.
Οι συνταξιούχοι σήμερα στην Ελλάδα είναι υποχρεωμένοι να συνεχίζουν να δουλεύουν και μετά τη συνταξιοδότησή τους, αν θέλουν να δουν μια βελτίωση του εισοδήματός τους, το οποίο, αν το προσδιορίσουμε μόνο στις συντάξιμες απολαβές τους, διαρκώς λεηλατείται και λιγοστεύει.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΝΥΠΕΚΚ, ο προϋπολογισμός του 2025 προβλέπει ότι οι συνταξιούχοι στο νέο έτος θα χάσουν 4 δισ. ευρώ επιπλέον λόγω Εισφοράς Αλληλεγγύης, εισφοράς υπέρ υγείας και στέρησης αυξήσεων λόγω προσωπικής διαφοράς. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι από τη στέρηση των «Δώρων» όλα αυτά τα χρόνια οι συνταξιούχοι έχασαν πάνω από 40 δισ. ευρώ!
photo pixabay
Πίσω από την επικοινωνιακή καταιγίδα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πίσω από τις πανηγυρικές δηλώσεις περί δήθεν ανάπτυξης, πίσω από τα εικονικής πραγματικότητας ρεπορτάζ περί της Ελλάδας που ανακάμπτει και βάζει τα γυαλιά στις πλέον ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη, η πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια Έλληνες είναι ζοφερή και ασφυκτική αν και βρισκόμαστε έξι χρόνια μετά τη λήξη της δεκαετούς οικονομικής κρίσης και της επιβολής των μνημονίων.
Τα δήθεν χρόνια της οικονομικής ανάκαμψης και η πορεία προς την ευημερία που διαφημίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πραγματικότητα είναι ακόμα μια πορεία προς τη φτώχεια για εκατομμύρια Έλληνες, μια πορεία προς την εργασιακή εξαθλίωση με τους μισθούς να είναι στον πάτο της Ευρώπης, προς την επιβολή ενός ιδιότυπου εργασιακού νέο-μεσαίωνα όπου οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερες ώρες από τους υπόλοιπους ευρωπαίους και πληρώνονται με το χαμηλότερο ωρομίσθιο στην ΕΕ των 27.
Οι οικονομικοί δείκτες έχουν το χαρακτηριστικό να διαβάζονται με πολλούς τρόπους, αποκρύπτοντας συγκεκριμένες παραμέτρους προκειμένου να αναδειχθεί μια πλαστή εικόνα της κατάστασης της οικονομίας.
Και αυτό ακριβώς κάνει εδώ και 5-6 χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με το υπερόπλο των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, οι δείκτες της οικονομίας που παρουσιάζονται αφορούν σε μια χώρα της φαντασίας τους που δεν έχει καμιά σχέση με τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης των πολιτών.
Δύο είναι τα δυστοπικά δεδομένα που βιώνουν οι Έλληνες. Το τεράστιο οικονομικό χάσμα με τις χώρες της ΕΕ και το τεράστιο χάσμα στο εσωτερικό της χώρας με 2,6 εκατομμύρια πολίτες να βρίσκονται προ του κινδύνου της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η οικονομική και δήθεν αναπτυξιακή πολιτική που ακολουθεί εδώ και πέντε χρόνια αντί να οδηγεί στη σύγκλιση με τις χώρες της ΕΕ αλλά και εσωτερικά, οδηγεί σε περαιτέρω απόκλιση με εκατομμύρια πολίτες να ασφυκτιούν χωρίς να βλέπουν διέξοδο.
Καθώς το 2024 μας αποχαιρετά συγκεντρώσαμε τις θλιβερές πρωτιές της χώρας, τις 6+1 πληγές στην οικονομία και στον κοινωνικό ιστό έτσι όπως αυτές καταγράφονται από Οργανισμούς που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, όπως είναι η Eurostat, ο ΟΟΣΑ και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Στα τάρταρα οι μισθοί
Το «ευχαριστώ» των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για την 6ετή συνέπεια της κυβέρνησης στη νομοθετική στήριξη των συμφερόντων τους
Όπως εύκολα διαπίστωσε όποιος παρακολούθησε την πρόσφατη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού οι τραπεζίτες της χώρας έκαναν ένα δώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός – μεταξύ άλλων – ανακοίνωσε μια εθελοντική προσφορά των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου». Επιπρόσθετα, θα ήταν πολιτικά αφελές να πιστέψει κανείς ότι οι τράπεζες …αιφνιδιάστηκαν από τις ανακοινώσεις του Κ.Μητσοτάκη για περιορισμούς στις χρεώσεις συναλλαγών (χρέωση εμβάσματος, έξοδα πληρωμής λογαριασμών κ.λ.π) που νομοθετήθηκαν.
Στήριξη
Όπως κάθε πολιτικό γεγονός, έτσι κι αυτό έχει την εξήγησή του. Δεν είναι άλλη από το ότι το τραπεζικό κεφάλαιο στην τρέχουσα συγκυρία θέλει να επιβραβεύσει την κυβερνητική πολιτική. Για τον λόγο αυτό έδωσε στο Μέγαρο Μαξίμου τη δυνατότητα να «εκτονώσει» κάπως την πίεση που δέχεται (και από κυβερνητικούς βουλευτές) για τις ακραίες επιβαρύνσεις προς τους πολίτες. Όλα αυτά δίχως να θιγούν σχεδόν σε τίποτε τα τεράστια τραπεζικά κέρδη που κάθε χρονιά ξεπερνούν τα 10 δις ευρώ (χωρίς να συνυπολογίσει κανείς την έμμεση κερδοφορία τους από την εμπλοκή τους ως «ανάδοχοι» σε σειρά επενδυτικών σχεδίων που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης).
Το «γιατί»
Το «χριστουγεννιάτικο δώρο» στην κυβέρνηση είναι κάτι μάλλον φυσιολογικό αν αναλογιστεί κανείς την συνέπεια με την οποία η κυβέρνηση νομοθετεί τα τελευταία 6 χρόνια όχι απλά υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών αλλά ενίοτε …καθ’ υπαγόρευση. Άλλωστε, με τη νομοθετική επισφράγιση της συγχώνευσης της Παγκρήτιας Τράπεζας με την Τράπεζα Αττικής (ψηφίστηκε στις 25 Ιουλίου) η κυβέρνηση ξεκαθάρισε προς πάσα κατεύθυνση ότι η διατήρηση της τραπεζικής κερδοφορίας και η θωράκιση του πλέγματος των συστημικών τραπεζών είναι ένα από τα βασικότερα μελήματα τής.
Με αφορμή αυτά ας θυμηθούμε ορισμένα μόνον από τα δεκάδες νομοθετήματα που η κυβέρνηση έχει ψηφίσει στην Βουλή με τις «ευλογίες» των τραπεζών και συνήθως τη θετική γνώμη είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε του ΣΥΡΙΖΑ.
— Η πλέον προκλητική περίπτωση είναι η θεσμοθέτηση του ακαταδίωκτου για τα τραπεζικά στελέχη που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2019. Φροντίζοντας έτσι τα διευθυντικά στελέχη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να μπορούν να διωχθούν μόνον εάν ασκήσει δίωξη …η ίδια η τράπεζα. Δηλαδή μόνον αν οι ίδιοι μηνύσουν τον εαυτό τους.
Αυτές τις γιορτινές, χριστουγεννιάτικες μέρες, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την τεράστια περηφάνια που νιώθω ως ταπεινό μέλος του ελληνοχριστιανικού μας έθνους, κράτους και γενικότερου «πολιτισμού». Περηφάνια που εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν διάβασα προχτές στην «Καθημερινή» πως η πολυαγαπημένη μας κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέγραψε, λέει, την παραμονή των Χριστουγέννων ακόμη μία διμερή συμφωνία συνεργασίας με τον στενότερο σύμμαχό μας στην Ανατολική Μεσόγειο, το δημοκρατικό κράτος του Ισραήλ.
Η συμφωνία, λέει, υπογράφτηκε στην Αθήνα από τον υπουργό Ενέργειας και Περιβάλλοντος Θόδωρο Σκυλακάκη και τον Ισραηλινό υπουργό Ενέργειας και Υποδομών Ελι Κοέν και έχει σκοπό «την προώθηση της περιφερειακής ενεργειακής σταθερότητας και της συνεργασίας σε καινοτόμα ενεργειακά πρότζεκτ στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρωπαϊκή Ενωση». Οπως σημειώνει μάλιστα με νόημα η εφημερίδα, το ντιλ αποτελεί «πρωτοβουλία των Ισραηλινών» φίλων μας και θα είχε υπογραφεί από τον Νοέμβριο, αλλά καθυστέρησε, λέει, γιατί το υπουργικό συμβούλιο του Νετανιάχου έπρεπε να συζητήσει τον πόλεμο στον Λίβανο...
Τι προβλέπει; Μα φυσικά τη δημιουργία ενός ενεργειακού διαδρόμου με υποβρύχια καλώδια που θα συνδέει το Ισραήλ με την Κρήτη και την Κύπρο, γνωστού με το μεγαλεπήβολο όνομα «Great Sea Interconnector», και ο οποίος θα έχει, σύμφωνα με την υπουργάρα μας, «στρατηγική σημασία» για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Γιατί «στρατηγική»; Μα γιατί το εν λόγω ντιλ εξασφαλίζει τη συνεχή υποβρύχια ηλεκτροδότηση του σιωνιστικού κράτους από τους Ελληνες και Κυπρίους συμμάχους του, ακόμη και σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης με τους Αραβες γείτονές του - συμπληρώνοντας έτσι ιδανικά την τροφοδοσία με καύσιμα της γενοκτονικής πολεμικής μηχανής από τα υπερήφανα ελληνόκτητα τάνκερ μας!
Ολα κι όλα άλλωστε, οι Ισραηλινοί φίλοι μας ξέρουν καλά από υποδομές. Ιδιαίτερα μάλιστα ξέρουν πώς να τις καταστρέφουν, στο πλαίσιο των γενοκτονικών πολέμων τους εναντίον όλων ανεξαιρέτως των Αράβων γειτόνων τους που τολμούν να δείξουν αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους αδελφούς τους και να αντισταθούν στα αρπακτικά σχέδια για το «Μεγάλο Ισραήλ» από τη Δαμασκό ώς τη Μέκκα και από τον Ευφράτη ώς τον Νείλο!
Κυριάκος Μητσοτάκης / SOOC |
Το σύστημα εξουσίας, περί τον Πρωθυπουργό, κάνει εξαιρετική δουλειά και ο ίδιος από την πλευρά του είναι ειλικρινής ως προς τους στόχους που από την αρχή της θητείας του είχε θέσει.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει εκπληκτική δουλειά για τα ανώτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, δεν μπορεί κανείς πλέον να το αρνηθεί. Η σκληρά ταξική πολιτική του, που εξυπηρετεί τους έχοντες και κατέχοντες, εφαρμόζεται με εκπληκτική μαεστρία σχεδόν από την πρώτη μέρα της κυβερνητικής θητείας και παράγει πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα. Καθήλωση για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, οικονομική απογείωση για τη μειοψηφία, αμύθητα κέρδη για μία πολύ μικρή μειοψηφία (ιδιοκτητών και μετόχων εισηγμένων στο ΧΑ εταιριών, ιδιοκτητών εταιριών που συγκροτούν τα πάσης φύσεως καρτέλ της αγοράς κτλ).
Οι δείκτες λένε την πάσα αλήθεια. Την Πέμπτη (σ.σ. 26/12/2024) μάθαμε (από την Eurostat) ότι ο μέσος μισθός στην Ελλάδα με βάση την αγοραστική δύναμή του, είναι ο χαμηλότερος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσχάτως δηλαδή μάς πέρασε και η Βουλγαρία. Και όχι μόνο αυτό. Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 2023 η αύξηση του μέσου μισθού στην Ελλάδα ήταν η τέταρτη πιο χαμηλή στη Ευρώπη.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα φτωχοποιούνται αργά αλλά σταθερά, ότι ο κόσμος της εργασίας βάλλεται πανταχόθεν (κυρίως βέβαια από τις κυβερνητικές επιλογές) ότι το κεφάλαιο, ιδιαίτερα το μεγάλο, διάγει ημέρες δόξας και μεγάλης κερδοφορίας. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι σε μία Ελλάδα στην οποία οι ανισότητες παίρνουν για τα καλά την ανηφόρα.
Ειρήνη, του John Antono |
Merry Christmas, του Βαγγέλη ΠαπαβασιλείουΠΗΓΗ: "Εφ.Συν." |
Αυτή δεν ήταν μια ακόμα εκπομπή στο ελληνικό ραδιόφωνο. Ήταν μια στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου, την οποία συνόδεψαν με τις φωνές τους δυο από τους καλύτερος δημοσιογράφους που εργάζονται στη χώρα. Ο Γιώργος Αυγερόπουλος και ο Πάνος Χαρίτος ένωσαν τις δυνάμεις τους για να πραγματοποιήσουν μια εκπομπή αφιερωμένη στην Παλαιστίνη και συγκεκριμένα κυρίως σε όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας.
Οι δύο δημοσιογράφοι έχουν ζήσει από κοντά την κατάσταση της περιοχής, καθώς έχουν καλύψει το παρελθόν δημοσιογραφικά τα γεγονότα και αυτό το βίωμα τους επιτρέπει, όπως φάνηκε, και στον ραδιοφωνικό αέρα του Αθήνα 98,4 να φιλτράρουν και να την καθημερινή ειδησεογραφία από την περιοχή με μια βαθύτερη ματιά στα αίτια όσων συμβαίνουν.
«Ζιζέλ οι γυναίκες σε ευχαριστούν», σύνθημα από τους δρόμους της Αβινιόν. Photo Credit: François Barrère, πηγή: Midi Libre. |
Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε στα δικαστήρια της Αβινιόν η εκδίκαση της υπόθεσης των «βιασμών της Μαζάν», γνωστή και ως η «υπόθεση των 51», μια δίκη που συνδέθηκε με το όνομα της Ζιζέλ Πελικό και πήρε πολύ γρήγορα μετά τη δημοσιοποίησή της ιστορικές διαστάσεις ενώ ταυτόχρονα απασχόλησε τον διεθνή τύπο. Η Πελικό έγινε σύμβολο ενδυνάμωσης για επιζώσες και όσες μάχονται σήμερα ενάντια στον αδιάκοπο και οικουμενικό χαρακτήρα της έμφυλης βίας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, τολμώντας μέσα από τη δικής της μάχη να αρθρώσει το ανήκουστο αίτημα ώστε «η ντροπή να αλλάξει πλευρά». Για δέκα ολόκληρα χρόνια, από το 2011 έως και το 2020 ο επί πενήντα χρόνια σύντροφός της, Ντομινίκ Πελικό, αφού τη νάρκωνε βάζοντας χάπια στο φαγητό και το ποτό της, τη βίαζε ή καλούσε άνδρες στο σπίτι τους οι οποίοι τη βίαζαν ενώ ήταν αναίσθητη.
Ένα ντόμινο εξελίξεων λόγω της εμπλοκής του Πελικό σε μια ακόμη υπόθεση παραβιαστικών βιντεοσκοπήσεων σε σούπερ μάρκετ οδήγησε στην κατάσχεση των ηλεκτρονικών του συσκευών και στην αποκάλυψη του ασύλληπτου: ότι η σύζυγός του έπεσε θύμα εκατοντάδων βιασμών για μια δεκαετία ενώ ήταν ναρκωμένη από τον ίδιο και από δεκάδες άντρες «της διπλανής πόρτας». Η Ζιζέλ Πελικό για μεγάλο διάστημα αναζητούσε απαντήσεις σε γιατρούς, καθώς έχανε βάρος, είχε πτώση τριχοφυΐας κι ένιωθε κόπωση, ωστόσο κανείς γιατρός δεν είχε εντοπίσει κάποιο σημάδι βιασμού. Ο Ντομινίκ Πελικό, ένας απλός άνθρωπος, καλός οικογενειάρχης, με δεδομένη την εμπιστοσύνη της συντρόφου του και όλης του της οικογένειας, αναζητούσε υποψήφιους θύτες στο διαδίκτυο, κανένας ωστόσο από όσους είδαν την αγγελία του δεν κατήγγειλε το περιστατικό.
Ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Δ.Μακεδονίας, Σταμάτης Πουλακιδάκος, εξηγεί στο Jacobin τι ακριβώς συνέβη όταν κάλεσε στο μάθημα για συζήτηση ένα μέλος του Ρουβίκωνα & γιατί με «παρεμβάσεις» σαν αυτές που δέχτηκε παραβιάζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της ακαδημαϊκής διδασκαλίας
Τις τελευταίες μέρες, συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας μία διάλεξη σε πανεπιστήμιο όπου καθηγητής και φοιτητές συζήτησαν για επικοινωνιακές τακτικές κοινωνικών κινημάτων με την παρουσία ενός μέλους του Ρουβίκωνα που ανέλυσε εμπειρικά αυτό το περίπλοκο φαινόμενο. Αρχές του πανεπιστημίου, ακροκεντρώα ΜΜΕ και γνωστοί ανώνυμοι (ακρο)δεξιοί κύκλοι του διαδικτύου έπεσαν για ακόμα μια φορά πάνω σε έναν λειτουργό της εκπαίδευσης γιατί έκανε κάτι χωρίς να ζητήσει την «άδειά» τους. Ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Σταμάτης Πουλακιδάκος, εξηγεί στο Jacobin τι ακριβώς συνέβη και γιατί με τέτοιου είδους παρεμβάσεις παραβιάζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της ακαδημαϊκής διδασκαλίας.
Η ανεξαρτησία της ακαδημαϊκής διδασκαλίας και έρευνας ως θεμέλιο και δείκτης δημοκρατίας
Είναι η αλήθεια ότι αμφιταλαντεύτηκα αρκετά πριν γράψω αυτό το κείμενο δίνοντας «δημόσιες» διαστάσεις στο ζήτημα που αντιμετώπισα στο πανεπιστήμιό μου (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας). Αποφάσισα τελικά, ότι το δημόσιο συμφέρον και το άνοιγμα μιας (έστω μικρής) συζήτησης γύρω από την ακαδημαϊκή ελευθερία με άξονα μια ακόμα περίπτωση απόπειρας περιστολής της, έχει μεγάλη ακαδημαϊκή και κοινωνική αξία, και, συνεπώς, πρέπει να συζητιέται ως θέμα «ανοιχτά» στη δημόσια σφαίρα. Αφετηρία για την εν λόγω συζήτηση είναι το γεγονός ότι η ακαδημαϊκή ελευθερία αποτελεί έναν από τους πυλώνες του δημοκρατικού πανεπιστημίου, θεμελιωμένη στο Άρθρο 16 του Συντάγματος. Ωστόσο, όταν αυτή η αρχή απειλείται από παρεμβάσεις – είτε πρόκειται για ιδεολογικά στρατευμένα μέσα ενημέρωσης είτε/και για εσωτερικές διοικητικές αποφάσεις – τίθεται σε κίνδυνο όχι μόνο η ανεξαρτησία της διδασκαλίας και της έρευνας αλλά και η ουσία της πανεπιστημιακής .
Αν ήμασταν μεταφυσικοί και αλαφροΐσκιωτοι, θα πιστεύαμε ότι οι θάλασσες της Μεσογείου, οι θάλασσες του Αιγαίου, τα πελάγη της νοτιοανατολικής λεκάνης, το Λιβυκό, το Καρπάθιο, το Ιόνιο θα ήταν αδιάβατα για κάθε πλεούμενο. Από φουσκωτό μέχρι κρουαζιερόπλοιο, από ψαροκάικο μέχρι δεξαμενόπλοιο, από αυτά που μεταγγίζουν αγνώστου προελεύσεως πετρέλαιο στα διεθνή ύδατα, θα είχαν πρόβλημα.
Αν όλες οι αδικοχαμένες στον βυθό ανθρώπινες υπάρξεις που αναζητούσαν διέξοδο επιβίωσης στην Ευρώπη αλλά έπεσαν θύματα του κυνισμού των αδίστακτων δουλεμπόρων ή του ανελέητου και επικίνδυνου διωγμού από το Λιμενικό Σώμα από τις τάχα αμέτοχες και ουδέτερες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Συνοροφυλακής και Ακτοφυλακής αναδύονταν σαν φαντάσματα, το Αιγαίο και όλη η Μεσόγειος θα ήταν μια στοιχειωμένη και αδιάβατη θάλασσα.
Φόβος και τρόμος κάθε αμέριμνου ένστολου λιμενικού, κάθε δουλέμπορου, αλλά και κάθε Ευρωπαίου γραφειοκράτη ή αξιωματούχου που θέλει τη «Mare Nostrum» κλειστή για τους ανεπιθύμητους της Αφρικής ή της Ασίας και αδιάβατα τα σύνορα της Ε.Ε., της υποτιθέμενης παγκόσμιας μητρόπολης της δημοκρατίας, της ανοχής, των δικαιωμάτων.
Σκίτσο: Ανεξίτηλο |
Aris Oikonomou / SOOC |
Η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι «πιστεύει ότι οι προσαγωγές των διαδηλωτών/τριων στο αστυνομικό τμήμα αποσκοπούσαν κυρίως στην παρεμπόδιση της άσκησης του δικαιώματος της ειρηνικής διαμαρτυρίας».
«Στις 6 Δεκεμβρίου, η Άννυ Παπαρρούσου, μία διακεκριμένη δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα, προσήχθη σε αστυνομικό τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων πριν από μια διαδήλωση για την επέτειο της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό στις 6 Δεκεμβρίου 2008.
Η Παπαρρούσου δήλωσε ότι κλήθηκε από μια ομάδα ειρηνικών διαδηλωτών/τριων για να παράσχει νομική υποστήριξη επειδή τους σταμάτησε η αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας και τους έκανε εξακρίβωση στοιχείων πριν τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση εκείνο το βράδυ.
Σύμφωνα με την Παπαρρούσου, παρά το γεγονός ότι επανειλημμένα επέδειξε τη δικηγορική της ταυτότητα και δήλωσε στην αστυνομία ότι η προσαγωγή των διαδηλωτών/τριών στο αστυνομικό τμήμα ήταν παράνομη, οι εκκλήσεις της αγνοήθηκαν και η ίδια μαζί με τους/τις διαδηλωτές/τριες μεταφέρθηκαν στην Αστυνομική Διεύθυνση στην Πέτρου Ράλλη.
Βιντεοληπτικό υλικό δείχνει την αστυνομία να αρπάζει βίαια αρκετούς από τους/τις ειρηνικούς/ες διαδηλωτές/τριες και να τους/τις οδηγεί στο αστυνομικό λεωφορείο. Οι διαδηλωτές/τριες αναφέρουν ότι σε εκείνο το σημείο ένας από αυτούς δέχτηκε γροθιά στο μάτι και ότι μια γυναίκα διαδηλώτρια δέχτηκε γροθιά στο στήθος, παρά το γεγονός ότι ενημέρωσε την αστυνομία ότι είχε σοβαρά καρδιακά προβλήματα.
Βιντεοληπτικό υλικό δείχνει επίσης την Άννυ Παπαρρούσου, η οποία με την ιδιότητά της ως δικηγόρος αμφισβητούσε τις προσαγωγές, να σπρώχνεται ξαφνικά και να πιάνεται από την αστυνομία και στη συνέχεια να σπρώχνεται μέσα στο λεωφορείο της αστυνομίας.
Το πανόραμα της έκθεσης του Κέντρου ΑΝΤΙΓΟΝΗ για το 2024
Πληθώρα παραβιάσεων δικαιωμάτων καταγράφει για το 2024 η ετήσια αναλυτική έκθεση του Κέντρου Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για τον Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και Μη Βία, ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Η έκθεση, που δημοσιεύεται σήμερα (σ.σ. 18/12/2024), ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστών, σε επιμέλεια του υπεύθυνου του γραφείου Αθήνας της οργάνωσης, Νάσου Θεοδωρίδη, καταγράφει περιστατικά ρατσιστικής βίας, όπως και ξενοφοβία και άλλες διακρίσεις στην απασχόληση, την εκπαίδευση, τη στέγαση και την υγεία («Eτήσια έκθεση 2024: Καταγραφή φαινομένων, ζητημάτων και κρουσμάτων ρατσισμού, διακρίσεων, ξενοφοβίας αλλά και Ερευνητικών Μελετών ή Καλών Πρακτικών της Διοίκησης στους 6 κρίσιμους τομείς της Απασχόλησης, της Νομοθεσίας, της Εκπαίδευσης, της Στέγασης, της Ρατσιστικής Βίας και της Υγείας & Πρόνοιας»).
● Ως προς την απασχόληση, η έκθεση επισημαίνει την αδυναμία έκδοσης αδειών διαμονής λόγω ανυπαρξίας σύμβασης εργασίας, όπως και την υπαγωγή των αλλοδαπών σε νέο νομικό καθεστώς διαμονής. Επισημαίνει επίσης περιστατικά εργοδοτικής βίας κατά μεταναστών, με τον εξαναγκασμό μεταναστών εργατών γης σε εργασία με απειλή βίας στη Βέροια ή το τράφικινγκ εργατών από το Νεπάλ στα φραουλοχώραφα της Αχαΐας.
Η ανακοίνωση του Συνήγορου του Πολίτη στην οποία καταγράφεται η κυνική απαξίωση των αιτημάτων του Συνηγόρου του Πολίτη για αιτούμενα έγγραφα και στοιχεία, προκειμένου να παρακολουθήσει την διερεύνηση ευθυνών από την ΕΛΑΣ για τον θάνατο του Καμράν Ασίκ μετά απο βασανισμό στο ΑΤ του Αγ. Παντελεήμονα στα πλαίσια της λειτουργίας ως Ανεξάρτητης Αρχής, φέρνει στο φως την απροκάλυπτη επιλογή συγκάλυψης του εγκλήματος με ευθύνη του ίδιου του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδη και της κυβέρνησης της ΝΔ.
Οι ζωές των μεταναστών δεν μετράνε για την κυβέρνηση. Όταν δεν τους πνίγει στα σύνορα όπως τους 600 πρόσφυγες στην Πύλο, τους δολοφονεί στα αστυνομικά τμήματα. Και στην περίπτωση της Πύλου προσπάθησε να εμποδίσει τη διερεύνηση του εγκλήματος με την άμεση αντικατάσταση του Συνηγόρου του Πολίτη Ανδρέα Ποττάκη, κάτι που τελικά απέτυχε, με την επιτροπή της Βουλής να ζητά την ολοκλήρωση του σχετικού πορίσματος ως προϋπόθεση για την αντικατάστασή του.
Η καταγγελία της ΚΕΕΡΦΑ στις 26 ΣΕπτέμβρη σε συνέντευξη με την παρουσία της δικηγόρου Μαρίας Σφέτσου και του αδελφού του Καμράν Ασίκ, ανάγκασε τον υπουργού ΠροΠΟ Χρυσοχοΐδη να σπεύσει τάχα ότι θα γίνει έρευνα κάτω από το μάτι του Συνηγόρου του Πολίτη. Η μάσκα της υποκρισίας πέφτει και φαίνεται το ίδιο πρόσωπο του ρατσισμού και της συγκάλυψης των εγκλημάτων που διαπράττονται ακόμη και μέσα στα αστυνομικά τμήματα. Προφανώς αποτελεί επιλογή του υπουργού ΠροΠο Χρυσοχοΐδη, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης. Η στάση της απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών είναι η πιο κραυγαλέα με την κατασυκοφάντισή τους.
'Αλλωστε και απέναντι στους δικηγόρους της οικογένειας του Καμράν Ασίκ υπάρχει η ίδια κωλυσιεργία και “δυστοκία” στην παροχή στοιχείων. Η ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη ώστε να την παραλάβει ο τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας του Καμράν Ασίκ.
Δεν θα περάσει η συγκάλυψη των ρατσιστικών εγκλημάτων, ούτε του Καμράν Ασίκ, ούτε των 600 προσφύγων της Πύλου.