EUROKINISSIΗ Χ. ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ 12ΧΡΟΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ«Εμείς ήμασταν το εύκολο θύμα, μία φτωχή οικογένεια»
Δύο μήνες μετά την απόφαση του δικαστηρίου που αθώωσε τη μητέρα της 12χρονης στη δυσώδη υπόθεση του Κολωνού, η ίδια μιλάει στην «Εφ.Συν.», πρώτη φορά δημόσια μετά την αποφυλάκισή της. Τη συναντήσαμε στο στέκι της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού - Ακαδημίας Πλάτωνα - Σεπολίων και μας μίλησε για όσα συνέβησαν πίσω από τις κλειστές πόρτες του δικαστηρίου, την καταδίκη του Ηλία Μίχου, την εισαγγελική έφεση που την αναγκάζει να αποδείξει ξανά πως είναι αθώα για το αδίκημα της διακεκριμένης μαστροπείας, αλλά και για την απόπειρα συγκάλυψης του κυκλώματος τράφικινγκ. Απευθύνει όμως και αίτημα προς την πολιτεία: να κινητοποιηθεί για να στηρίξει άμεσα, ουσιαστικά και πολύπλευρα την ίδια και την πολυμελή οικογένειά της.
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη 12χρονη και η Λαϊκή Συνέλευση έχουν αποστείλει αίτημα –προκειμένου να συζητηθεί την ερχόμενη Τετάρτη στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων– για την άμεση στήριξη της οικογένειας που ζούσε και παραμένει μέχρι σήμερα να διαβιοί σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης, η οποία στάθηκε στο πλευρό της οικογένειας από την πρώτη στιγμή, επανειλημμένα έχει απευθυνθεί διά ζώσης και με επιστολές στον Δήμο Αθηναίων, τόσο στην τωρινή διοίκηση όσο και στην προηγούμενη, ζητώντας την αρωγή της πολιτείας, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχει βρεθεί κάποια ουσιαστική λύση.
• Σύντομα θα βρεθείτε στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων για να ζητήσετε την απαραίτητη κρατική μέριμνα για εσάς και τα παιδιά σας. Τι ζητάτε ακριβώς και τι υποστήριξη έχετε λάβει από την πολιτεία μέχρι σήμερα;
Δεν έχουμε λάβει καμία υποστήριξη. Χρειάζομαι δουλειά, αυτό ζητάω: να μπορέσω να κρατήσω την οικογένειά μου, να πάρω πίσω την επιμέλεια των παιδιών μου, να σταθώ στα πόδια μου. Η επιμέλεια των έξι ανήλικων παιδιών είναι αυτή τη στιγμή στη γιαγιά και τη θεία τους. Πρέπει όμως να έχω μία σταθερή δουλειά για να τα μεγαλώσω, αλλιώς πώς θα δεχτούν να μου τα δώσουν; Κάνω τεράστια προσπάθεια για να σταθώ στα πόδια μου. Το διάστημα που ήμουν στη φυλακή, πήγαινε η γιαγιά των παιδιών στον δήμο, και έδιναν πέντε φακές, ένα μπουκάλι λάδι και δύο πακέτα μακαρόνια και έλεγαν με ύφος ότι είμαστε και προνομιούχοι που μας δίνουν κάτι παραπάνω. Μπορείς όμως να μεγαλώσεις 8 παιδιά έτσι; Μετά από όλα αυτά που πέρασε η οικογένειά μου και έπειτα από 18 μήνες που έμεινα άδικα στη φυλακή, επειδή κατήγγειλα τον βιασμό του παιδιού μου, απλά θέλω να δουλέψω.
Το εύκολο θύμα ήμασταν εμείς, μια φτωχή οικογένεια. Πόσο εύκολο είναι να μεγαλώνεις μία πολυμελή οικογένεια; Προϋπήρχε μια κατάσταση, ένα έδαφος πάνω στο οποίο συνέβη αυτό στη μικρή. Ποια ήταν, εξαρχής, η μέριμνα του κράτους σε μια οικογένεια όπως η δική μου; Δεν έχει έρθει κανείς από την Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου να μας βοηθήσει. Μόνο πέρυσι έγινε μία επαφή από πλευράς τους με τη γιαγιά των παιδιών, η οποία όμως δεν ήταν ουσιαστική. Δεν έκατσαν να πουν με ποιον τρόπο μπορούν να μας υποστηρίξουν, να προτείνουν κάποιες λύσεις.
• Αρα, η μόνη στήριξη που λαμβάνετε είναι από τη γειτονιά;
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης μάς βοηθάει και κάποιοι άνθρωποι της γειτονιάς που με αγκάλιασαν όταν αποφυλακίστηκα. Το θέμα είναι όμως να σταθώ εγώ μόνη μου στα πόδια μου. Δεν είναι μόνο το δικό μας παιδί που έμπλεξε σε κύκλωμα μαστροπείας. Είναι ένα γενικότερο φαινόμενο, όχι μόνο στη δική μας γειτονιά, αλλά παντού. Η κόρη μου είναι ένα παιδί που έβγαλε φέτος την Α' Γυμνασίου με μέσο όρο 19,5. Εχει προσανατολιστεί στο να τελειώσει το σχολείο και να πετύχει, αλλά χρειάζεται βοήθεια. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται η κοινωνία στα θύματα είναι τέτοιος που αποτρέπει οποιοδήποτε άλλο παιδί να μιλήσει.
Η απάντηση του δήμου στα αιτήματα που έχουμε κάνει είναι πως η Κοινωνική Υπηρεσία έχει λίγο προσωπικό για να παρέχει βοήθεια σε όλους και πως οι μόνες προσλήψεις που έχουν γίνει είναι για το προσωπικό της δημοτικής αστυνομίας. Η απάντησή τους ήταν να πάμε στον ΟΑΕΔ που έχουν προγράμματα. Η μόνη άμεση ανταπόκριση της πολιτείας, επί της ουσίας, ήταν να οδηγήσουν όλα τα παιδιά μου σε ίδρυμα όταν με συνέλαβαν.
EUROKINISSI • Η δίκη κράτησε τρεις μήνες και ήταν κεκλεισμένων των θυρών. Θέλετε να μας περιγράψετε τι συνέβαινε μέσα στο δικαστήριο;
❝ Υπάρχουν άτομα που τα έχουν καλύψει, το ξέρουμε πολύ καλά. Και αστυνομικοί και δικηγόροι και δημοσιογράφοι
Υπήρχε μεγάλη επιθετικότητα στο παιδί από κατηγορούμενους και δικηγόρους. Σαν να προσπαθούσαν να καλύψουν τι έκανε ο Μίχος. Είπαν ότι το παιδί είναι επαγγελματίας πορνοστάρ, ότι έφταιγε εκείνο και ότι οι κατηγορούμενοι απλά το συνάντησαν, το λυπήθηκαν και του έδωσαν χρήματα. Με εξαγρίωναν όταν έλεγαν ότι το παιδί πήγαινε βαμμένο στα ραντεβού με σκισμένα παντελόνια και ότι δεν καταλάβαιναν την ηλικία του. Ηταν δώδεκα χρονών, και οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενους είχαν παιδιά στην ηλικία του. Δεν το καταλάβαιναν; Οταν βγήκε η απόφαση, ο πρόεδρος της έδρας, επειδή φώναζαν οι κατηγορούμενοι, είπε: «Μα, με τίποτα δεν είστε ευχαριστημένοι;». Και μετά τους χορήγησαν αναστολή, πλέον είναι ελεύθεροι.
Με έδιωχναν συνέχεια από την αίθουσα του δικαστηρίου. Την πρώτη μέρα της δίκης επιτέθηκα στον Μίχο. Οταν ήρθε η ώρα της εισαγγελικής πρότασης, η εισαγγελέας είπε ότι αυτό ήταν θέατρο, ότι το έκανα εσκεμμένα, πως κοροϊδεύω τη νοημοσύνη τους. Ούτε μία ώρα δεν κράτησε η εισήγησή της, σε μία δίκη με 26 κατηγορούμενους. Ξέρεις τι είναι να βλέπεις τους ανθρώπους που βίασαν το παιδί σου για πρώτη φορά μπροστά σου; Οταν ακούς ότι το παιδί σου «τα ήθελε» και ότι ο Μίχος ήταν ερωτευμένος μαζί του; Ο πρόεδρος κάποια στιγμή διάβαζε τα μηνύματα που έστελνε ο Μίχος στο παιδί και γελούσε. Ελεγα «βρίσκετε αστεία τη δυστυχία του παιδιού μου;». Οταν παρουσίαζαν ηχητικά και βίντεο στο δικαστήριο, μου έλεγε ο πρόεδρος να βγω έξω, γιατί αντιδρούσα. Δεν υπήρχε κανένα στοιχείο σε βάρος μου για την κατηγορία της πορνογραφίας και γι’ αυτό αθωώθηκα ομόφωνα στο τέλος γι’ αυτό. Αυτή την κατηγορία τη φορτώθηκα την τελευταία στιγμή, όταν βγήκε το βούλευμα, μόνο και μόνο για να μην μπορώ να κάνω αίτημα αποφυλάκισης.
Καταδικάστηκα εν τέλει μόνο για την κατηγορία του εκβιασμού στη σύζυγο του Μίχου, η οποία παρεμπιπτόντως δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει – δεν εμφανίστηκε ποτέ στο δικαστήριο, δεν την κάλεσε κανένας ως μάρτυρα, ούτε ο ίδιος της ο σύζυγος. Δεν κάλεσαν το πρόσωπο που υποτίθεται ότι εκβίασα και εν τέλει με καταδίκασαν γι’ αυτό.
• Εξαρχής ο κόσμος της γειτονιάς φώναζε να μην υπάρξει συγκάλυψη του κυκλώματος trafficking που δρα και στη γειτονιά του Κολωνού. Πιστεύετε ότι πήγαν να ρίξουν όλες τις ευθύνες πάνω σας σε μια προσπάθεια να συγκαλυφθεί αυτό το κύκλωμα;
Υπάρχουν άτομα που τα έχουν καλύψει, το ξέρουμε πολύ καλά. Και αστυνομικοί και δικηγόροι και δημοσιογράφοι. Το ξενοδοχείο «Bill», όπου έκλεινε τα ραντεβού ο Μίχος, δεν το άγγιξε κανείς. Τον οίκο ανοχής που περιέγραψε λεπτομερώς η μικρή στις καταθέσεις της, επίσης. Ο αστυνομικός που πήγε να τον ελέγξει κατέθεσε στο δικαστήριο, όμως δεν είπε τίποτα. Ισχυρίστηκε ότι δεν μπήκε ποτέ o ίδιος μέσα στον χώρο παρά μόνο ένας συνάδελφός του, ο οποίος ρώτησε τρεις ιερόδουλες αν είδαν ποτέ το παιδί και έφυγε. Ούτε για κάμερες δεν είδαν. Γιατί δεν το ερεύνησαν; Η «Μαρίνα» ήταν στον Κορυδαλλό, προσπάθησα να τη βρω, αλλά ήταν σε ξεχωριστό σημείο των φυλακών, προστατευόμενο.
Είναι προφανές ότι προσπάθησαν να ρίξουν τα πάντα πάνω μου: όταν πήγα στο Α.Τ. Κολωνού για να καταγγείλω τον βιασμό του παιδιού, τους είπα το όνομα του Μίχου και δεν με δέχτηκαν, είπαν ότι είχαν άλλη υπόθεση και με έδιωξαν. Περίμενα εκεί μέχρι τα ξημερώματα. Πήγα στη ΓΑΔΑ, τους έδειξα τα μηνύματα και χρειάστηκε να περάσουν 40 μέρες για να τον συλλάβουν. Στις 7 Οκτωβρίου συνέλαβαν τον Μίχο και στις 12 Οκτωβρίου, εμένα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα. Είχα πάει το παιδί στη ΓΑΔΑ για να καταθέσει και διέρρευσε η είδηση στα ΜΜΕ ότι βγήκε ένταλμα σύλληψης σε βάρος μου. Τους ρώτησα τι συμβαίνει και στην αρχή μού έλεγαν ότι δεν ισχύει. Οταν τους είπα ότι βγαίνω λίγο έξω για να κάνω ένα τσιγάρο, μου είπαν «δεν θα πας πουθενά». Εκείνη τη στιγμή το παιδί μου κατέθετε μέσα στο γραφείο και όταν βγήκε, έτρεξε και με άρπαξε να με αγκαλιάσει.
• Η υπόθεση από την αρχή μπήκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Πώς σας φάνηκε η στάση των περισσότερων ΜΜΕ όταν αναφέρονταν στην οικογένειά σας;
❝ Θέλω να μπορέσω να κρατήσω την οικογένειά μου, να πάρω πίσω την επιμέλεια των παιδιών μου, να σταθώ στα πόδια μου
Ελεγαν απίστευτα πράγματα, έβγαινε κόσμος από τη γειτονιά στα κανάλια και έλεγε πως ήταν γνωστό ότι το παιδί εκδιδόταν. Γιατί δεν πήγαν να το καταγγείλουν τότε, να ειδοποιήσουν κάποιον ότι αυτό το παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο; Ημουν στη φυλακή και έβγαιναν σχολιαστές στα πάνελ και έλεγαν ότι δεν θα βλέπω το παιδί μου «ούτε μέσα από τις τρύπες των μακαρονιών». Και πράγματι, η εισαγγελέας των φυλακών μού απαγόρευε να δω το παιδί. Μέσα στους 18 μήνες που ήμουν στη φυλακή, την είδα μόνο δύο φορές για 10 λεπτά με παρουσία της αστυνομίας. Και τους τρεις τελευταίους μήνες, δηλαδή αφού ξεκίνησε το δικαστήριο, με άφηναν να τη βλέπω μέσω Skype.
Αν και η δίκη ήταν κεκλεισμένων των θυρών, η απολογία μου έπαιξε σε όλα τα κανάλια, ακριβώς τι έλεγα: κάθε ερώτηση και κάθε απάντηση. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα εναντίον μου και τα παιδιά τα διέλυσαν ψυχικά. Στη φυλακή, από επιλογή δεν προαυλιζόμουν. Εβγαινα μόνο για να μιλήσω με τα παιδιά μου στο τηλέφωνο. Εμενα μέσα και έβλεπα στην τηλεόραση τι έλεγαν για μένα. Επειδή πιστεύω πάρα πολύ στον Θεό, εξομολογούμουν σε έναν παπά που ερχόταν. Δεν είχα εξομολογηθεί ποτέ νωρίτερα.
Οταν μπήκα στην αίθουσα του δικαστηρίου την ημέρα της απόφασης, πίστευα πως δεν θα ξαναβγώ ποτέ από τη φυλακή. Πιστεύω πως αν δεν υπήρχε ο κόσμος που μας στήριξε έξω από τα δικαστήρια όλο το προηγούμενο διάστημα, θα ήμουν ακόμα μέσα και ο Μίχος θα ήταν ελεύθερος σήμερα.
• Με την εισαγγελική έφεση που ασκήθηκε λίγες μέρες μετά την αθωωτική απόφαση, θα αναγκαστείτε να βιώσετε ξανά την ίδια διαδικασία και να αποδείξετε πως είστε αθώα.
Ολα από την αρχή: πάλι θα πρέπει να απολογηθώ, πάλι θα βλέπω αυτούς τους ανθρώπους, πάλι θα ακούω για τους βιασμούς του παιδιού μου. Με πνίγει το άδικο, τα παιδιά έχουν περάσει τόσα πολλά, είναι καταρρακωμένα και εκεί που είπαμε ότι τελείωσε το μαρτύριο, έρχεται η εισαγγελική έφεση και μας αναγκάζει να μπούμε πάλι στην ίδια διαδικασία. Και ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η δεύτερη δίκη με τους άλλους 19 κατηγορούμενους. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια ακόμη μέχρι να τελειώσουμε με αυτόν τον γολγοθά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου