 |
Ο Τζούλιαν Ασάνζ συζητά με τη νομική του ομάδα το πρωί της 24ης Ιουνίου 2024, έπειτα από την απελευθέρωσή του. (Πηγή: WikiLeaks) |
Οριστική νίκη για τον Τζούλιαν Ασάνζ που βγήκε από τη φυλακή Μπέλμαρς όπου κρατούνταν για περισσότερα από πέντε χρόνια, ενώ οι αρχές των ΗΠΑ επιχειρούσαν απεγνωσμένα να επιτύχουν την έκδοσή του.
Εκτός φυλακής για πρώτη φορά έπειτα από 1.901 ημέρες βρίσκεται ο ιδρυτής των WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ, με εικόνες του να συζητά με τη νομική του ομάδα και να επιβιβάζεται σε αεροπλάνο να κυκλοφορούν σε ανακοίνωση του ιστότοπου τον οποίον ίδρυσε.
Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το WikiLeaks, ο Τζούλιαν Ασάνζ συμφώνησε να ομολογήσει ενοχή σε μία μόνο από τις κατηγορίες που του απέδιδαν οι αμερικανικές αρχές, με αντάλλαγμα τη λήξη των υπόλοιπων διώξεών του. Ο Ασάνζ πρόκειται να εμφανιστεί το πρωί της Τετάρτης (τοπική ώρα) σε αμερικανικό δικαστήριο της Σαϊπάν, πρωτεύουσας του αμερικανικού εδάφους των Βόρειων Μαριάνων Νήσων στον δυτικό Ειρηνικό. Βάσει της συμφωνίας πρόκειται να καταδικαστεί σε 62 μήνες φυλάκιση, χρόνος σχεδόν ταυτόσημος με αυτόν που έχει ήδη περάσει στη φυλακή Μπέλμαρς στο Λονδίνο. Θα θεωρηθεί ότι εξέτισε την ποινή του, και έτσι θα αφεθεί ελεύθερος να επιστρέψει στην Αυστραλία, της οποίας είναι πολίτης.
Για να γίνει κατανοητό πόσο μεγάλη είναι η νίκη του Ασάνζ, οι ΗΠΑ επιθυμούσαν να τον δικάσουν για 17 κατηγορίες υπό τον νόμο Κατασκοπείας, με συνολική ποινή κάθειρξης 170 ετών, δηλαδή ισόβια. Ο Ασάνζ θα ομολογήσει μονάχα «συνωμοσία για την απόκτηση και αποκάλυψη πληροφοριών εθνικής άμυνας», υπό τον ίδιο νόμο.
Πρόκειται για μία προσωπική νίκη του εκδότη/δημοσιογράφου, όπως και για μία νίκη του κινήματος υπεράσπισής του, με επικεφαλής τη σύζυγό του, Στέλλα. Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά της που δημοσιεύτηκε σήμερα, η Στέλλα Ασάνζ σημείωσε πως η απελευθέρωση του Τζούλιαν συμβαίνει ακριβώς 12 χρόνια έπειτα από την είσοδό του στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου έλαβε πολιτικό άσυλο. Επρόκειτο ουσιαστικά για την αρχή της στέρησης της ελευθερίας του, καθώς ΗΠΑ και Βρετανία απαγόρευσαν στο κράτος του Ισημερινού να μεταφέρει τον Ασάνζ στο έδαφός του, αποκλείοντάς τον στην πρεσβεία.
«Αυτή η περίοδος της ζωής μας, είμαι σίγουρη τώρα, έχει φτάσει στο τέλος της», δήλωσε η Στέλλα Ασάνζ, ενώ χαιρέτισε το «απίστευτο κίνημα», στο οποίο συμμετείχαν άνθρωποι από όλο τον κόσμο και το οποίο είχε δεσμευτεί για την ελευθερία του Ασάνζ, την ευημερία της οικογένειάς του και «αυτό που ο Τζούλιαν αντιπροσωπεύει: την αλήθεια και τη δικαιοσύνη». Η σύζυγος του Ασάνζ έκανε επίσης έκκληση για συνέχιση της στήριξής του, καθώς θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τα σοβαρά προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας που του προκάλεσε η 12ετής στέρηση ελευθερίας και ο πενταετής εγκλεισμός του στην υψίστης ασφαλείας φυλακή Μπέλμαρς, για μεγάλο μέρος του οποίου βρισκόταν σε πλήρη απομόνωση σε κελί 2 επί 3 μέτρων.
Η εκτελούσα χρέη αρχισυντάκτριας του WikiLeaks Kristin Hraffnson πρόσθεσε: «Το κόστος για τον Τζούλιαν, φυσικά, ήταν να στερηθεί την ελευθερία του για όλα αυτά τα χρόνια στη μάχη για τη δημοσιογραφική ελευθερία, την ελευθερία της δημοσίευσης, το θεμέλιο της δημοκρατίας». Κατέληξε: «Μπορώ να πω με ειλικρίνεια ότι χωρίς την υποστήριξή σας, αυτό δεν θα είχε υλοποιηθεί ποτέ, αυτή η ημέρα χαράς, αυτή η ημέρα της ελευθερίας του Τζούλιαν».
Κανείς μπορεί παρά μόνο να μαντέψει τα κίνητρα των αμερικανικών αρχών για να άρουν τις διώξεις του Ασάνζ. Αυτό που έχει γίνει περισσότερο από σαφές, είναι ότι επρόκειτο για διώξεις που αποτελούσαν ορόσημο στην κατάρρευση της δημοκρατίας και στην αυξανόμενη εγκληματικότητα της άρχουσας ελίτ. Επί πάνω από μια δεκαετία, ο Ασάνζ ήταν όμηρος τριών διαδοχικών αμερικανικών κυβερνήσεων και των συμμάχων τους, που εφάρμοσαν ένα κυνήγι μαγισσών με μοναδική αιτία την αποκάλυψη από εκείνον, πληροφοριοδότες δημοσίου συμφέροντος με πρώτη την Τσέλσι Μάνινγκ, τον ιστότοπο WikiLeaks και δεκάδες δημοσιογράφους, των εγκλημάτων που διέπραξαν σε Ιράκ και Αφγανιστάν.
Η δίωξη του Ασάνζ συμπεριέλαβε κατάθεση ψευδομάρτυρα, σχέδια απαγωγής και δολοφονίας του από τη CIA (τα οποία φέρεται να γνώριζε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ), αλλά και συνεχή παρακολούθηση όλων του των δραστηριοτήτων ενόσω εκείνος βρισκόταν στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο.
Ο Ασάνζ είχε λάβει άδεια από δικαστήριο του Λονδίνου να καταθέσει την τελική του έφεση στην απόφαση έκδοσής του, κάτι που επρόκειτο να γίνει στις αρχές Ιουλίου. Οι αρχές των ΗΠΑ είχαν προηγουμένως αποτύχει να προσφέρουν εχέγγυα για τη δίκαιη αντιμετώπισή του στα αμερικανικά δικαστήρια. Όμως, παρά αυτήν την αποτυχία, θεωρούνταν απίθανο ο Ασάνζ να μην εκδοθεί, καθώς η τελική απόφαση επρόκειτο να ληφθεί από τον υπουργό Εσωτερικών των εξαιρετικά φιλικών προς τους υπερατλαντικούς συμμάχους Συντηρητικών.
Όμως καθώς φαίνεται, η αμερικανική κυβέρνηση ξανασκέφτηκε την πιθανότητα η δημοσιότητα μιας δίκης και τα όσα αποκαλυφθούν σε αυτή να προκαλέσουν ζημιά στην αμερικανική πολιτική σκηνή, που βρίσκεται σε πρωτοφανή κρίση ενόψει των προεδρικών εκλογών του ερχόμενου Νοεμβρίου. Το γεγονός πως επέμειναν να υπάρξει συμφωνία ομολογίας σε τουλάχιστον μία κατηγορία του νόμου Κατασκοπείας, και όχι για παράδειγμα απλά να πάψουν όλες τις κατηγορίες, αποτελεί μια προφανή προσπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης να σώσει τα προσχήματα καθώς υποχωρεί.
Έτσι, χωρίς να αφαιρείται τίποτα από τη μεγάλη νίκη του Ασάνζ, υπογραμμίζεται και η επιμονή των αμερικανικών αρχών να χαρακτηρίσουν τη δημοσιογραφία «κατασκοπεία» και να συνεχίσουν να επιτίθενται στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της δημοσίευσης.
Για μια αναλυτική έκθεση του γιατί η δίωξη του Ασάνζ ήταν ένα κυνήγι μαγισσών χωρίς πραγματικά στοιχεία, μπορείτε να δείτε παλαιότερο κείμενό μας.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ, επίσης, μια παλαιότερη ανάρτηση στο blog μας:
Το χρέος μας στον Τζούλιαν Ασάνζ - Του Άρη Χατζηστεφάνου
Θα περίμενε κανείς ότι η συμπλήρωση μιας δεκαετίας από την πρώτη δημοσίευση απόρρητων τηλεγραφημάτων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα θα αποτελούσε μια αφορμή για μεγάλα δημοσιογραφικά αφιερώματα, που θα μας θύμιζαν όσα μάθαμε από τις διαρροές.
Το 2020 όμως έφυγε και ελάχιστοι έδειχναν διατεθειμένοι να θυμηθούν τις σχέσεις της πρεσβείας με συγκεκριμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και ακαδημαϊκούς. Ίσως γιατί ανακατεύοντας τη σκόνη εκείνων των αποκαλύψεων θα διαπίστωναν ότι τα περισσότερα αιτήματα των Αμερικανών διπλωματών προς τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ της χώρας έχουν γίνει πραγματικότητα. Αξίζει να θυμηθούμε μερικές λεπτομέρειες, πραγματικής ή συμβολικής αξίας, και ίσως να ξανασκεφτούμε το τεράστιο χρέος που οφείλουμε σε ανθρώπους όπως ο Τζούλιαν Ασάνζ.
Ποιος θυμάται, λόγου χάρη, την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης στην αμερικανική πρεσβεία ζητώντας βοήθεια για την αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια (τηλεγράφημα 09ATHENS407). Μιλώντας στον πρέσβη στρεφόταν εναντίον όσων καθηγητών ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού & Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) και εναντίον του πανεπιστημιακού ασύλου, ενώ θεωρούσε «πισωγύρισμα» τη μη αναγνώριση των πτυχίων ιδιωτικών κολεγίων. Την ίδια εποχή η πρεσβεία πίεζε έμμεσα ή άμεσα για την κατάργηση του ασύλου και την αστυνόμευση των πανεπιστημίων (09ATHENS1725, 09ATHENS191) ενώ προωθούσε τα αιτήματα συγκεκριμένων κολεγίων, όπως το Deree και το Anatolia, προς την τότε υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου (09ATHENS1723_a).
Την τιμητική του στο γραφείο του Αμερικανού πρέσβη είχε συχνά και ο υπουργός Δημόσια Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο οποίος ενημέρωνε για τις αλλαγές που προωθούσε στη δομή και τη λειτουργία της Αστυνομίας και του Λιμενικού (09ATHENS1643_a) και τα σχέδιά του για τη δημιουργία ενός «μίνι FBI» στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ.
Από την πλευρά του ο (τότε βουλευτής) Αντώνης Σαμαράς εμφανίζεται σαν γραμματοκομιστής, ο οποίος θα αναλάμβανε να μεταφέρει «σε όσους πρέπει να ξέρουν» τη δυσαρέσκεια της πρεσβείας για τις επισκέψεις Ρώσων αξιωματούχων και την αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων (08ATHENS1188_a).
Εντυπωσιακές ήταν και οι αποκαλύψεις για τις παρεμβάσεις της πρεσβείας στην ελληνική δημοσιογραφία. Πληροφορηθήκαμε έτσι ότι η εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» του ΣΚΑΪ παρείχε «καλά επιλεγμένη παρουσίαση των κεντρικών αμερικανικών θέσεων» σε εκπομπή που αφορούσε τη Ρωσία ενώ συντελεστές της ενημέρωναν την πρεσβεία ακόμα και για τα πλάνα που θα χρησιμοποιούσαν στο ρεπορτάζ τους. Κυρίως όμως μάθαμε ότι η πρεσβεία διατηρούσε «συνδέσμους» σε σχολές δημοσιογραφίας και «τοποθετούσε πόρους» προκειμένου να κάμψει τον αντιαμερικανισμό στις επόμενες γενιές δημοσιογράφων. Παράλληλα «έσπρωχνε» σε ΜΜΕ «συνεντεύξεις, επώνυμα άρθρα γνώμης τοπικής παραγωγής και προϊόντα του Γραφείου Προγραμμάτων Διεθνούς Πληροφόρησης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για καίρια ζητήματα διεθνούς πολιτικής» (06ATHENS1805).
Οι επαφές βέβαια της αμερικανικής πρεσβείας δεν αφορούσαν μόνο πολιτικούς, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους αλλά και γνωστούς επιχειρηματίες. Οι ιδιοκτήτες της Aegean, Θεόδωρος και Ευθύμιος Βασιλάκης, παραδείγματος χάριν, βρέθηκαν στην πρεσβεία λίγο πριν από την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, δηλαδή σε μια κρίσιμη περίοδο που θα αποφασιζόταν το μέλλον των αερομεταφορών και η ανανέωση του στόλου με αεροσκάφη της ευρωπαϊκής Airbus ή της αμερικανικής Boeing (05ATHENS1903_a).
Ως «γνωστή επαφή» της πρεσβείας παρουσιαζόταν στα τηλεγραφήματα και ο Δημήτρης Κοπελούζος, παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες πίστευαν ότι «φοράει πολλά διαφορετικά καπέλα» και «χορεύει στον ρυθμό της Gazprom» (07ATHENS649_a).
Σχεδόν δέκα χρόνια από την αποκάλυψη των τηλεγραφημάτων της αμερικανικής πρεσβείας η Ελλάδα φαίνεται να έχει «πετύχει» όλους τους στόχους της αμερικανικής διπλωματίας: το πανεπιστημιακό άσυλο καταργήθηκε, η πόρτα για την αναγνώριση των αμερικανικών κολεγίων άνοιξε ενώ αστυνομικοί ετοιμάζονται να λάβουν θέσεις μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Οι σχέσεις με τη Ρωσία καταποντίστηκαν σε πολιτικό και ενεργειακό επίπεδο, ο «αντιαμερικανισμός» των ελληνικών ΜΜΕ εξαφανίστηκε ενώ μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι απόφοιτοι των δημοσιογραφικών σχολών, στις οποίες έστελνε «πόρους» η πρεσβεία, έχουν αντικαταστήσει παλαιότερους, «δύστροπους» δημοσιογράφους. Η Ελληνική Αστυνομία γίνεται ένα μικρό FBI (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις παράνομες παρακολουθήσεις αντιφρονούντων) και ο Αντώνης Σαμαράς έκανε τον κύκλο του ως πρωθυπουργός.
Άραγε πόσοι από όλους αυτούς που είδαν τα ονόματά τους σε απόρρητα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας δεν εύχονται να εκδοθεί ο Ασάνζ στις ΗΠΑ, όπου απειλείται άμεσα η ζωή του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου