- Έλληνες καλλιτέχνες υπέρ της Παλαιστίνης
Το κείμενο και οι υπογραφές
Η καλλιτεχνική κοινότητα είναι ποικιλόμορφη και διαπερνά σύνορα, εθνικότητες, και ατομικές πεποιθήσεις. Εμείς ως καλλιτέχνες, συγγραφείς, εικαστικοί, ηθοποιοί, χορευτές, μουσικοί, κινηματογραφιστές, παραγωγοί, τεχνικοί κτλ που εργαζόμαστε στον τομέα του πολιτισμού στην Ελλάδα και δημιουργούμε τα έργα τέχνης γύρω από τον οποίο περιστρέφονται ιδρύματα και οργανισμοί, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι αυτοί οι χώροι δεν είναι απλώς οικονομικοί χορηγοί αλλά στέκονται μαζί μας όταν υψώνουμε την φωνή μας σε οποιαδήποτε αδικία και έγκλημα που γίνεται στον κόσμο.
Ζητάμε να σπάσει άμεσα η θεσμική σιωπή γύρω από τη συνεχιζόμενη ανθρωπιστική κρίση που αντιμετωπίζουν 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.
Σύμφωνα με τα λόγια του μόνιμου συντονιστή ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, “Πρόκειται για την απώλεια της ανθρωπιάς μας αν η διεθνής κοινότητα επιτρέψει να συνεχιστεί αυτό”.
Ζητάμε τον τερματισμό της γενοκτονίας και των δολοφονιών όλων των αμάχων, την άμεση κατάπαυση του πυρός, τη διέλευση ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και τον τερματισμό της συνενοχής των κυβερνητικών μας οργάνων σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκλημάτων πολέμου.
Η σιωπή σε αυτήν την επείγουσα περίοδο κρίσης και κλιμακούμενης γενοκτονίας δεν είναι μια πολιτικά ουδέτερη θέση. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα για τη θεσμική αντιμετώπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανισότητας. Τα καλλιτεχνικά σας προγράμματα επωφελούνται από αυτές τις πολιτικές και χρηματοδοτούνται από κρατικούς προυπολογισμούς και ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Ζητάμε τώρα να συνεχιστούν και να επεκταθούν στην αναγνώριση των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Υπάρχουν άφθονα στοιχεία ότι γινόμαστε μάρτυρες μιας γενοκτονίας στην οποία οι ήδη επισφαλείς ζωές των Παλαιστινίων κρίνονται ανάξιες για βοήθεια πόσο μάλλον για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη, ειδικά όταν χαρακτηρίζονται με υποτιμητικούς όρους, ως «ανθρώπινα ζώα». Παράλληλα φοιτητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι και εργαζόμενοι που υπογραφούν ψηφίσματα αλληλεγγύης απειλούνται, απολύονται και διώκονται για την έκφραση των απόψεων τους.
Εμείς, οι κάτωθι υπογράφοντες/ουσες, απορρίπτουμε τη βία κατά όλων των αμάχων, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, και ζητούμε να τερματιστεί η βασική αιτία της βίας: η καταπίεση και η ταπείνωση. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό λαό και στον ισραηλινό λαό που αντιστέκονται στις δολοφονικές επιλογές των ηγεσιών τους.
Ζητάμε από τις καλλιτεχνικές οργανώσεις, κρατικά και ιδιωτικά ιδρύματα τέχνης, φεστιβάλ και ακαδημίες των οποίων η αποστολή είναι να προστατεύουν την ελευθερία της έκφρασης και την δημιουργικότητα, να αρνηθούν την απανθρωπιά, η οποία δεν έχει θέση στη ζωή ή την τέχνη. Τους καλούμε να σπάσουν την θεσμική τους σιωπή καταγγέλλοντας τα εγκλήματα πολέμου και ζητώντας άμεση κατάπαυση του πυρός. Και τέλος να προστατέψουν το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης των εργαζόμενων και των καλλιτεχνών που συνεργάζονται μαζί τους.
*****
Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος: Εκατοντάδες υπογραφές στο ψήφισμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη
Την αλληλεγγύη του στον λαό της Παλαιστίνης εκφράζει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, με ψήφισμά του που έχουν υπογράψει ήδη πάνω από 200 μουσικοί.
Το ψήφισμα αναφέρει:
«Μολύβι όλη μέρα ο ουρανός
πύρινο τη νύχτα πορτοκάλι.
Μα η καρδιά μας σταθερή
σαν λουλούδι σκαλισμένο σε ασπίδα.(…)
Έχουμε αδέλφια στον κόσμο παντού ·όμορφα αδέλφια· μας αγαπούν.
Μας κοιτάζουν και κλαίνε, (…)
Δεν μας αφήνουν μόνους.
Όχι, δεν μας αφήνουν μόνους…»
“Κατάσταση πολιορκίας”, Μαχμούντ Νταρουίς, (μτφ. Γιώργος Μπλάνας)
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Απαιτούμε να σταματήσει τώρα η μαζική σφαγή του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος του Ισραήλ που γίνεται με την ενεργή στήριξη και της κυβέρνησης της χώρας μας, στο πλευρό των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Στεκόμαστε πάντα με τους λαούς, με τον λαό της Παλαιστίνης που μετράει, από την πρώτη μέρα έναρξης της επίθεσης του Ισραήλ πάνω από 9000 σκοτωμένους, πάνω από 3.000 σκοτωμένα παιδιά και βρέφη.
Δίπλα στα 2 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν αποκλεισμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, μέσα σε δυο υπολείμματα από την γη που κατείχαν πριν την εισβολή του Ισραήλ, την Λωρίδα της Γάζας και την Δυτική Όχθη. Εκεί, σε μια έκταση λίγο μικρότερη από το νησί της Άνδρου, στοιβάζονται πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε νερό, φαγητό, φάρμακα, ρεύμα.
Βομβαρδίζονται αδιακρίτως νοσοκομεία, σχολεία, εγκαταστάσεις του ΟΗΕ. Γίνεται συστηματική χρήση όπλων που έχουν απαγορευτεί από διεθνείς συμβάσεις όπως οι βόμβες φωσφόρου που προκαλούν φριχτό θάνατο αλλά και ανεπανόρθωτες βλάβες σε όσους επιβιώσουν.
Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους! Η θέση μας είναι δίπλα σ’ έναν λαό ο οποίος εδώ και 80 σχεδόν χρόνια, ζει μέσα σε ένα καθεστώς κατοχής και απαρτχάιντ, με 100.000 σκοτωμένους και πάνω από 5.000 πολιτικούς κρατούμενους με αποκλεισμούς, φυλακίσεις, βασανισμούς και διεκδικεί να έχει πατρίδα. Την ίδια ώρα ο λαός του Ισραήλ πληρώνει βαρύτατο τίμημα από την πολιτική αφανισμού που ασκεί το αντιδραστικό κράτος.Όχι, δεν τους αφήνουμε μόνους!
Στεκόμαστε απέναντι στην εμπλοκή της χώρας μας στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και τα σχέδια ξεριζωμού τους! Παρόλη την ομόφωνη απόφαση του κοινοβουλίου το 2015, υπέρ της αναγνώρισης τη Παλαιστίνης με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ, σήμερα αξιοποιείται στο πλευρό του Ισραήλ η βάση της Σούδας, η φρεγάτα “Ψαρά’, η πτέρυγα 112 στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της ΕΛευσίνας, ενώ υπονοείται ότι μπορεί να αξιοποιηθούν η Κάρπαθος ή η Λάρισα.
Στεκόμαστε απέναντι στον άθλιο προπαγανδιστικό μηχανισμό των fake news, με τη συμμετοχή κυβερνήσεων και κρατών της «πολιτισμένης», όπως λένε, «Δύσης» που προσπαθεί να αθωώσει τη βαρβαρότητα του ισραηλινού κράτους, να ενοχοποιήσει την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και τη λαϊκή αλληλεγγύη που εκφράζεται παγκοσμίως.
Την ώρα αυτή, στην Παλαιστίνη, μια ακόμη μάνα γράφει το όνομα του παιδιού της στο κορμί του, για να το αναγνωρίσει μετά τον θάνατό του. Κάτι τέτοιο δε λέγεται «αυτοάμυνα του Ισραήλ», λέγεται αποκτήνωση.
Και η αποκτήνωση δεν είναι μια λέξη που μπορούμε να συνηθίσουμε. Να τη σβήσουμε πρέπει και στη θέση της, με τους αγώνες και την τέχνη μας, να γράψουμε τη λέξη: αλληλεγγύη!
Αδέλφια μας στην Παλαιστίνη, όμορφα αδέλφια, όχι, δεν είστε μόνοι! Είναι μαζί σας τα εκατομμύρια λαού σε όλο τον κόσμο, οι χιλιάδες λαού στην Ελλάδα που διαδηλώνουν (ακόμα κι όταν τους το απαγορεύουν οι κυβερνήσεις/ συλλαμβάνονται). Είμαστε ανάμεσά τους κι εμείς, οι καλλιτέχνες στην Ελλάδα, που με την τέχνη μας και «με τα δυο δάχτυλα ανοιγμένα στο σήμα της ΝΙΚΗΣ», θα φωνάζουμε:
Τούτη την γη την λέγαν Παλαιστίνη.
Παλαιστίνη την λένε Ακόμα!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!
Τώρα αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου