ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην ηλικία σας, στα δεκαεπτά του χρόνια ο πατέρας μου είχε διαβάσει το Κεφάλαιο του Μαρξ και αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Όταν άρχισε να σπουδάζει γιατρός, ξεκίνησε να γράφει και ένα λεξικό φιλοσοφίας». Με αυτά τα λόγια η Aleida Guevara March απευθύνθηκε στους μαθητές και τους καθηγητές του 13ου ΓΕΛ στο Περιστέρι. Στην εκδήλωση την οποία παρακολούθησε και αντιπροσωπεία της ΕΛΜΕ και της Ένωσης Γονέων Περιστερίου παρευρέθησαν ο πρέσβης της Κούβας Aramis Fuente Hernandez και ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης διοργανωτής των εκδηλώσεων για τα 55 χρόνια από την δολοφονία του Τσε και καλλιτεχνικός διευθυντής του STUDIO art cinema.
«Ο πατέρας μου δεν κατάφερε να τελειώσει το λεξικό καθώς συνειδητοποίησε πόσο διευρυμένος θα ήταν ένας ορισμός για κάθε λέξη όπως για την λέξη ελευθερία» συνέχισε η Aleida. «Συνέχισε όμως να διαβάζει πολύ. Πίστευε ότι με το διάβασμα μαθαίνεις την ιστορία των ανθρώπων και σε βοηθάει να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει γύρω σου».
Ο Τσε όμως δεν έμεινε μόνο στα βιβλία. «Ο πατέρας μου ήταν από μία μεσοαστική οικογένεια δεν είχαν πολλά χρήματα αλλά ζούσαν καλά. Αν διαβάσατε τα «Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας» ή είδατε την ταινία, θα ξέρετε πως ο πατέρας μου έκανε ένα ταξίδι στη Λατινική Αμερική με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο πάνω σε μία παλιά μοτοσυκλέτα. Με αυτήν διέσχισαν τις χιονισμένες κορυφές στις Κορδιλιέρες Άνδεις και βρέθηκαν στη Χιλή. Εκεί συνάντησαν και μίλησαν με τους ανθρακωρύχους και τους ιθαγενείς Μαπούτσε. Η μοτοσυκλέτα χάλασε στη διαδρομή και συνέχισαν με οτοστόπ κάνοντας μία περιπετειώδη διαδρομή. Ταξίδεψαν στον Αμαζόνιο με μία πιρόγα που την είχαν φτιάξει λεπροί. Ο πατέρας μου συγκινήθηκε βαθιά από το δράμα των λεπρών που ουσιαστικά ήταν απομονωμένοι επειδή δεν υπήρχε φάρμακο για τη λέπρα. Γύρισε στο Μπουένος Άιρες έδωσε τις πτυχιακές εξετάσεις και πήρε το πτυχίο της Ιατρικής. Όμως δεν ήθελε να γίνει μόνο καλός γιατρός αλλά και καλός επαναστάτης. Πίστευε ότι κανείς δεν πρέπει να κερδοσκοπεί πάνω στον πόνο του άλλου. Αλλά ένας μόνο έντιμος γιατρός δεν λύνει το πρόβλημα. Χρειάζεται ριζική αλλαγή της κοινωνίας».
Από αυτήν την αντίληψη γεννιέται ο επαναστάτης Τσε. «Ο πατέρας μου πήγε πρώτα στη Γουατεμάλα, όπου η νέα κυβέρνηση ήθελε να εθνικοποιήσει την γη. Γενικά στην Λατινική Αμερική η γόνιμη γη βρίσκεται στα χέρια των εταιρειών από τις ΗΠΑ. Οπότε όταν πήγε να εφαρμοστεί αυτή η αγροτική μεταρρύθμιση οι ΗΠΑ εισέβαλαν στη χώρα. Ο Τσε είδε όλα αυτα, κατάλαβε ότι η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολη και πέρασε στο Μεξικό όπου γνώρισε τον Φιντέλ κι τον Ραούλ Κάστρο. Έτσι έγινε μέλος της επιχείρησης Γκράνμα, που πήρε το όνομα της από το μικρό σκάφος το οποίο μετέφερε τους αντάρτες στη Κούβα. Φανταστείτε τώρα ένα μικρό σκάφος για οκτώ άτομα στο οποίο χώρεσαν ογδονταδύο άντρες.
Έφτασαν στην ακτή Κολοράδα, αλλά ο στρατός του Μπατίστα βρισκόταν σε επιφυλακή και έπεσαν σε ενέδρα. Από τους αντάρτες έμειναν μόνο δώδεκα και με ελάχιστα όπλα. Ο Φιντέλ όμως πίστευε ακράδαντα στην επανάσταση. Έπεισε τους χωρικούς να γίνουν αντάρτες, έδωσε μάχες και μάζεψε όπλα από τους νεκρούς και αιχμάλωτους στρατιώτες. Ο Τσε αποδείχθηκε στρατηγικό μυαλό καθώς μαζί με τον Καμίλο Σιενφουέγος και τριακόσιους αντάρτες κατέλαβαν την Σάντα Κλάρα όπου στρατοπέδευσαν τρεις χιλιάδες στρατιώτες. Έτσι η Κουβανική Επανάσταση σημείωσε την πιο καθοριστική νίκη της και την Πρωτοχρονιά του 1959 οι αντάρτες έμπαιναν στην Αβάνα. Όμως η επανάσταση σε μία τριτοκοσμική χώρα είναι τεράστιο έργο. Η Κούβα δεν είχε τις δομές για δημόσια υγεία, Η βρεφική θνησιμότητα θέριζε. Ο λαός ήταν αναλφάβητος επομένως χειραγωγήσιμος. Η περισσότερη γη άνηκε σε εταιρείες των ΗΠΑ. Έτσι το πρώτο που έκανε η επανάσταση ήταν να εθνικοποιήσει τη γη. Ύστερα οργάνωσε το εκπαιδευτικό σύστημα. Ο Τσε έγινε πρώτα Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και μετά Υπουργός Βιομηχανίας. Υπάρχει και μία ιστορία ότι ο Φιντέλ σε μία από τις πρώτες συγκεντρώσεις ρώτησε ποιος είναι οικονομολόγος (economist). Ο Τσε απάντησε εγώ γιατί άκουσε κομμουνιστής (comunista). Αλλά παρά το ανέκδοτο ο Τσε δεν πήρε αψήφιστα το καθήκον του ως οικονομολόγου. Κάθε βράδυ έκανε μαθήματα οικονομικών και πολιτικής οικονομίας με καθηγητές του Πανεπιστημίου. Γιατί πίστευε ότι πρέπει να δείχνεις τον δρόμο δίνοντας πρώτος εσύ το παράδειγμα».
«Από εμάς τα παιδιά ήθελε να σπουδάσουμε, να σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους και να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας. Που σημαίνει όχι να δίνουμε ότι μας περισσεύει αλλά να μοιραζόμαστε αυτό που έχουμε. Γι’ αυτό σας συμβουλεύω να αγαπάτε το διάβασμα, θα σας δώσει τα εφόδια να αντιμετωπίσετε την ζωή με θάρρος και αισιοδοξία. Έτσι θα φανείτε χρήσιμοι στο λαό σας.»
-ΣΧΕΤΙΚΟ και το ακόλουθο:
ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
- «Πόσοι από εσάς έχετε διαβάσει το “Κεφάλαιο”;»
Μοιάζει ανέφικτο να προσπαθεί κανείς να αποδώσει με απλές λέξεις το όραμα ενός επαναστάτη που με τις ιδέες και τις πράξεις του σφράγισε τους αγώνες του κουβανικού λαού. Πόσο μάλλον όταν απευθύνεται σε παιδιά που έχουν δει το πρόσωπό του μόνο μέσα από γκράφιτι στους τοίχους της πόλης και ως στάμπα σε μπλουζάκια. Η Αλέιδα Γκεβάρα-Μαρτς, όμως, φέρει το βαρύ όνομα δυο επαναστατών και ζει εφαρμόζοντας τις ιδέες του πατέρα της. Χθες, 55 χρόνια από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στα βουνά της Βολιβίας, απευθύνθηκε με συγκρατημένη περηφάνια σε ένα κατάμεστο από εφήβους σχολικό αμφιθέατρο: «Πόσοι από εσάς έχετε διαβάσει το “Κεφάλαιο” του Μαρξ;».
Παιδίατρος, διευθύντρια του Κέντρου Σπουδών «Τσε Γκεβάρα» και με πολλές ιατρικές αποστολές στο ενεργητικό της σε χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, η 61χρονη Αλέιδα Γκεβάρα βρέθηκε στην Αθήνα για να παραστεί στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στον Αργεντίνο επαναστάτη που διοργανώνει η New Star Art Cinema. Στη χθεσινή εκδήλωση του 13ου ΓΕΛ Περιστερίου, στην οποία παραβρέθηκε και αντιπροσωπεία της ΕΛΜΕ και της Ενωσης Γονέων Περιστερίου, έκανε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με τα παιδιά: για τη διεθνιστική ιατρική, τους συμβολισμούς στο πρόσωπο του πατέρα τον οποίο ελάχιστα γνώρισε, τη βαριά παρακαταθήκη της κουβανικής επανάστασης.
Στην ομιλία της, η Αλέιδα Γκεβάρα ιχνηλάτησε την πορεία του κομμουνιστή επαναστάτη στη μαρτυρική γη της Λατινικής Αμερικής ώς τη δολοφονία του στις 9 Οκτωβρίου 1967. Την εξόρμηση δύο χρόνων πάνω σε μια μοτοσικλέτα όπου ξεγύμνωσε την αλήθεια των Ανδεων. Τη ζύμωση με τους ανθρακωρύχους της Χιλής και τους αυτόχθονες λαούς του Αμαζονίου. Τα ταξίδια από λεπροκομείο σε λεπροκομείο όπου, μαζί με τον σύντροφό του, Αλμπέρτο Γκρανάδο, είδαν την εξαθλίωση πίσω από την ασθένεια. Δεν ήταν πάνω από 25 χρόνων -και πρωτότοκος γιος αστικής οικογένειας-, σημείωσε η Αλέιδα. Κι όμως, ήταν μέσα από αυτό το ταξίδι και τη μετέπειτα γνωριμία του με τους Ραούλ και Φιντέλ Κάστρο που εξελίχθηκε σε έναν από τους εμβληματικότερους ηγέτες του 20ού αιώνα: «Ο γιατρός που ήταν δίπλα στον λαό του σταμάτησε και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ο επαναστάτης».
«Χρειαζόμαστε παγκοσμίως γιατρούς με άλλα χαρακτηριστικά. Για να γίνει όμως αυτό, χρειάζεται μια ριζοσπαστική αλλαγή της κοινωνίας», τόνισε η Αλέιδα, εξηγώντας πώς το σύστημα υγείας στην Κούβα χτίστηκε από το μηδέν μετά την επανάσταση του 1959: «Η Κούβα δεν είχε δημόσιο σύστημα υγείας. Η βρεφική θνησιμότητα θέριζε. Επικρατούσε αναλφαβητισμός και η περισσότερη γη ανήκε σε εταιρείες των ΗΠΑ. Το πρώτο που έκανε η επανάσταση ήταν να εθνικοποιήσει τη γη. Σήμερα έχουμε τόσους γιατρούς, που έχουμε τη δυνατότητα να τους στέλνουμε και σε άλλα κράτη. Σήμερα έχουμε σχεδόν μηδαμινή βρεφική θνησιμότητα. Τα παιδιά είναι η ελπίδα του κόσμου».
«Η αλληλεγγύη είναι η έκφραση της στοργής μεταξύ των λαών. Να είστε στοργικοί και αλληλέγγυοι - και σίγουρα θα φανείτε χρήσιμοι στον λαό σας», συνέχισε. Ενα από τα παιδιά τη ρώτησε κατά πόσο αντλεί έμπνευση από τον πατέρα της, με την Αλέιδα συναισθηματικά φορτισμένη να απαντά: «Ο Τσε μοιραζόταν τη στοργή του με όλους τους λαούς [...] Η μητέρα μου έλεγε να ζούμε με το παράδειγμά του. Ο αδερφός μου, Καμίλο, που πέθανε τον προηγούμενο μήνα, δούλευε μαζί μου στο Κέντρο Σπουδών. Εγώ δούλεψα ως γιατρός στην Ανγκόλα και τη Νικαράγουα. Η αδερφή μας, Σέλια, είναι κτηνίατρος. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να είναι περήφανος για μας. “Αν πεθάνω, μην κλάψεις για μένα. Κάνε ό,τι θα έκανα αν ήμουν ζωντανός, κι εγώ θα συνεχίσω να ζω μέσα από σένα”, λέει ένα κουβανικό τραγούδι. Αυτό κάναμε. Ο,τι δηλαδή έκανε και ο κουβανικός λαός».
Αν ζούσε ο Τσε, θα ήταν περήφανος με τον τρόπο διακυβέρνησης της Κούβας από τον Κάστρο; «Μια επαναστατική διαδικασία ποτέ δεν είναι τέλεια. Κάνουμε λάθη. Και οι μόνοι που μπορούμε να τα διορθώσουμε είμαστε εμείς. Με ρωτούν δημοσιογράφοι στην Ελλάδα: “Τι πιστεύετε για την ελληνική κυβέρνηση;”. Εγώ δεν είμαι Ελληνίδα. Δεν ψήφισα αυτή την κυβέρνηση. Δεν έχει βάρος η γνώμη μου, η δική σας όμως έχει. Ηρθα εδώ απλά για να σας δείξω ότι μπορείς να ζήσεις και με άλλον τρόπο. Αλλά η απόφαση είναι δική σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου