Οι… ΟΠΕΚΕΠΕ της πληρωμένης επικοινωνίας

Ματίνα Παπαχριστούδη

Ένα από τα σοβαρά δείγματα στην απόλυτη διαφθορά, αδιαφάνεια και ρουσφετιών της κρατικής εξουσίας είναι οι αφανείς τροποποιήσεις στη διανομή των κονδυλίων της κρατικής διαφήμισης. Πέρα από την τεράστια αύξηση αυτής της δαπάνης, τουλάχιστον κατά 300% στη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, καθιερώθηκαν νέοι τρόποι τόσο στη χρηματοδότηση όσο και στον καταμερισμό σε διαφημιστική αγορά και αγορά ΜΜΕ. Την αλλαγή συμπληρώνουν τα «μυστικά κονδύλια» της επικοινωνίας, χρηματοδοτήσεις συγκεκριμένων εταιρειών με δημόσιες συμβάσεις, οι οποίες αναλαμβάνουν να χρηματοδοτούν διάφορες «ομάδες αλήθειας». Ο στόχος τους δεν είναι ο ευθύς «χρηματισμός» Μέσων, προς εξασφάλιση ασυλίας και χειραγώγησης, αλλά η εξάλειψη των «επικίνδυνων» για την εξουσία προσώπων, που έχουν επιρροή στην κοινωνία.

Για το 2025, αν και δεν πρόκειται να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία, τα επικοινωνιακά κονδύλια κάθε είδους για όλους τους φορείς, μαζί με τις φανερές επιδοτήσεις-ενισχύσεις στα ΜΜΕ, φέρεται να φθάνουν τα 400 εκατ. ευρώ. Η επόμενη χρονιά, όπως όλα δείχνουν, δεν θα περιλαμβάνει το πουγκί των ενισχύσεων από την ΕΕ, το οποίο είχε ανοίξει την περίοδο Covid-19. Το καθεστώς, όμως, στη διανομή και λειτουργία της κρατικής διαφήμισης ήδη άλλαξε.

Η πρώτη και σημαντική διαφορά είναι ότι η λεγόμενη «επικοινωνιακή πολιτική» χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης. Η ίδια η ΕΕ δίνει το πράσινο φως να χρησιμοποιούνται κονδύλια για την υποτιθέμενη «ανάπτυξη» μέσω διαφόρων προγραμμάτων, για τη διαφήμισή τους. Έμμεσα, δηλαδή, νομιμοποιεί το καθεστώς «χρηματισμού» στα ΜΜΕ, παρά τις απαιτήσεις περί διαφάνειας στο μοίρασμα. Μία δεύτερη αλλαγή είναι η κατάτμηση των επικοινωνιακών προγραμμάτων σε κάθε ξεχωριστό φορέα του εκάστοτε υπουργείου, Περιφέρειας ή Δήμου, ακόμη και ο κατακερματισμός των συνολικών ποσών ανά διεύθυνση. Με αυτό τον τρόπο, είναι σχεδόν αδύνατος ο έλεγχος διαφάνειας στο πού και πώς κατευθύνονται τα κονδύλια.

Μια τρίτη και επίσης σημαντική αλλαγή είναι η πληρωμένη προώθηση «ενημερωτικής διαφημιστικής ύλης». Τα γνωστά μας «νον πέιπερ» που αναλάμβαναν τα ελεγχόμενα μίντια να παρουσιάσουν ως δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, πλέον πληρώνονται ως «δημιουργία κειμένων» για τη δημοσίευσή τους σε εφημερίδες και διαδικτυακές ιστοσελίδες.

ΠΗΓΗ