Πυρά πανεπιστημιακών και δικηγόρων κατά του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τα Πανεπιστήμια: Το νέο «πανεπιστήμιο» θεμελιώνεται με ιδιώνυμα και πογκρόμ - Να μην περάσει το “καθεστώς εξαίρεσης” στα πανεπιστήμια!

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ/MOTION TEAM

Το νέο «πανεπιστήμιο» θεμελιώνεται με ιδιώνυμα και πογκρόμ

Η Πρωτοβουλία των Πανεπιστημιακών από το ΑΠΘ, ΠΑΜΑΚ και το ΔΙΠΑΕ δημοσίευσε την παρακάτω επιστολή για το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας: 

Αναλυτικά το κείμενο των πανεπιστημιακών: 

Το νέο «πανεπιστήμιο» θεμελιώνεται με ιδιώνυμα και πογκρόμ. Το «πολυνομοσχέδιο» του ΥΠαιΘΑ, που θα φοράει για κάνα δυο βδομάδες την προβιά της «διαβούλευσης», θα ψηφιστεί όπως συνηθίζεται καλοκαιριάτικα, εντάσσεται πάντως οργανικά στις ολοκληρωτικού τύπου επιλογές:

• Της προϊούσας φασιστικοποίησης στην αντιμετώπιση των κοινωνικών αγώνων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτροβάθμια εκπαίδευση και ευρύτερα εργαζομένων στον δημόσιο τομέα αλλά και στον ιδιωτικό,
• Της ναζιστικοποίησης στη μεταχείριση μεταναστών και προσφύγων,
• Του μιλιταρισμού με πρόσδεση στη συνεχιζόμενη γενοκτονική αμερικανοϊσραηλινή σφαγή των Παλαιστινίων και στα πολεμοχαρή εξοπλιστικά σχέδια της Ε.Ε.

Επιπλέον, σε ό,τι μας αφορά ειδικότερα, ως πανεπιστημιακούς, βασίζεται στην επιλογή της στρατιωτικοποίησης του πανεπιστήμιου και ως προς το περιεχόμενο σπουδών και έρευνας και ως προς τις διοικητικές δομές και λειτουργίες, που πρακτικά συνεπάγονται την ακύρωση και αυτών των ψηγμάτων του πανεπιστημιακού αυτοδιοίκητου. Προβλέπει, λοιπόν, το σχέδιο νόμου, συμπληρώνοντας και επαυξάνοντας το διωκτικό πνεύμα του ν. 4957/2022 αλλά και του προηγηθέντος διαβόητου ν.4777/2021:

• Πογκρόμ διαγραφών για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες – 300.000 άμεσα,
• Για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, για το ερευνητικό και διδακτικό προσωπικό όλων των κατηγοριών και για το διοικητικό προσωπικό, διαρκή επιτήρηση και έλεγχο φυσικών κινήσεων και λόγου, πειθαρχικό έλεγχο (άμεση ενεργοποίηση πειθαρχικών συμβουλίων) με ταυτόχρονη ποινικοποίηση ατομικών και συλλογικών δράσεων, επί ποινή αποπομπής από το πανεπιστήμιο και, τέλος, ανάλογη αναπροσαρμογή του ποινικού κώδικα με ορισμό 3 ειδικών εισαγγελέων σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη.

Συντελείται, συνεπώς, κανονικό ιδιώνυμο κατά της πανεπιστημιακής κοινότητας, που φαίνεται να αντιμετωπίζεται από τους κυβερνώντες ως δυνάμει εχθρική δύναμη του καθεστώτος. Εφαρμόζεται πια με ωμό τρόπο το εξαγγελθέν από το 2019 κυβερνητικό σχέδιο «εξυγίανσης» του πανεπιστήμιου, ώστε να τραπεί σε επιχείρηση παραγωγής και εμπορίας υπηρεσιών κατάρτισης και προϊόντων καινοτομίας με ιδιαίτερη έφεση στην ανάληψη κερδοφόρων έργων χρηματοδοτούμενων από κρατικές και ιδιωτικές, εγχώριες και διεθνείς πηγές, για πολεμικούς και κατασταλτικούς σκοπούς. Πρόκειται για κοινωνικό, σκληρά ταξικό σχέδιο εκκαθάρισης του πανεπιστήμιου από τους πληβείους, ώστε να αναδειχθεί ένας νέος μηχανισμός αναπαραγωγής του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού προτύπου, αγοραίος, αποστειρωμένος αλλά και θωρακισμένος.

Το πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε αναμορφωτήριο. Εκτός όμως της παραπάνω κοινωνικής στόχευσης προβάλλει και το σύστοιχο ολοκληρωτικό πολιτικό σχέδιο. Αυτό της εξουδετέρωσης πρωτίστως του φοιτητικού κινήματος αλλά και των θυλάκων αντίστασης που υπάρχουν μεταξύ των πανεπιστημιακών δασκάλων κάθε κατηγορίας και μεταξύ των εργαζομένων στις διοικητικές, τεχνικές κ.λπ. υπηρεσίες του πανεπιστήμιου. Η αξιοπρέπειά μας δεν επιτρέπει τη μοιρολατρική παρακολούθηση του εξανδραποδισμού της πανεπιστημιακής κοινότητας. Το πανεπιστήμιο θα επιβιώσει μόνον αν αντισταθεί.

ΠΗΓΗ

***

Πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο κατά του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια στην Αθήνα, Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024. Στην ψήφιση του νομοσχεδίου με τίτλο "Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου - Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων",

Νέο ιδιώνυμο ποινικό-πειθαρχικό δίκαιο για φοιτητές: Να μην περάσει το “καθεστώς εξαίρεσης” στα πανεπιστήμια!

Με ένα ακόμη νομοσχέδιο για την «ασφάλεια» στα ΑΕΙ η κυβέρνηση για πολλοστή φορά βάζει στο στόχαστρο τους φοιτητές και φοιτήτριες και το δημόσιο πανεπιστήμιο, τροποποιώντας για πολλοστή φορά το νομοθετικό πλαίσιο.

Την ώρα που η κυβέρνηση κλυδωνίζεται από τις διαρκείς αποκαλύψεις για τον εγκληματικό της ρόλο στη διασπάθιση δημοσίου χρήματος στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ανακοινώνει την διαγραφή από το Σεπτέμβρη 290.000 φοιτητών, δηλαδή αμέτρητων νέων που, χωρίς να επιβαρύνουν σε τίποτα το δημόσιο προϋπολογισμό, παλεύουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε συνθήκες φτώχειας και εγκατάλειψης. Ταυτόχρονα, με το γνωστό αφήγημα της «ανομίας στα ΑΕΙ» επιχειρεί να περάσει ένα πρωτοφανώς αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας στα πανεπιστήμια, με ένα σχέδιο νόμου γεμάτο ιδιώνυμα και παράλογα αυστηρές ποινές, όπου το ποινικό και πειθαρχικό οπλοστάσιο ειδικά για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες θα λειτουργεί ως μέσο καταστολής της πολιτικοποίησης και των διεκδικήσεών τους.

Με την τροποποίηση της παρ. 5 και την εισαγωγή νέας παρ. 6 του 168 ΠΚ εισάγεται ιδιώνυμο πλημμέλημα διατάραξης λειτουργίας ΑΕΙ, αλλά και νέο ιδιώνυμο κακούργημα εάν η ίδια, πλημμεληματική καταρχήν, πράξη έγινε από ομάδα 2 ατόμων και άνω που έχουν οργανωθεί, οπλοφορούν, συνδέεται με πρόκληση σωματικής βλάβης (χωρίς να αποκλείεται η απλή) ή σημαντικής φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή ή ματαίωση νόμιμης συλλογικής ακαδημαϊκής ή φοιτητικής δραστηριότητας. Η κακουργηματική πράξη τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα (10) ετών.

Πρόκειται για μια διάταξη που παραβιάζει ευθέως την αρχή της αναλογικότητας, υπέρμετρα αυστηρή και η οποία δεν εντάσσεται ομαλά στο σύστημα του ΠΚ, αφού καταλήγει σε παράλογα αποτελέσματα, δηλαδή να απειλείται ίδια ποινή για μια πράξη λχ συλλογικής διαμαρτυρία σε πανεπιστημιακό όργανο με τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης του 187 ΠΚ! Μάλιστα, οι πράξεις αυτές ανάγονται σε κακούργημα με κάθειρξη έως 10 έτη όταν γίνονται εντός ΑΕΙ σε συλλογικό πλαίσιο, καταλήγοντας να έχουν μεγαλύτερη ποινική απαξία σε σχέση με τη σύσταση και συμμετοχή σε συμμορία του 187 παρ. 3 ΠΚ, το αδίκημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης ή ακόμη και σε σχέση με τις διατάξεις του τρομονόμου για τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης για την τέλεση πλημμελημάτων!

Πρόκειται για το απόγειο της ποινικής υστερίας της κυβέρνησης, που ολοένα και περισσότερο νομοθετεί κατά παράβαση στοιχειωδών κανόνων λογικής, με άξονα την ιδεοληψία και την χρήση των εκάστοτε παράλογα αυστηρών διατάξεων για την καταστολή της κοινωνικής διαμαρτυρίας σε βάρος των πολιτικών της αντιπάλων.

Ο παραλογισμός συνεχίζει με ένα ακόμα ιδιώνυμο, της προτεινόμενης παρ. 5 στο αρ. 184 ΠΚ περί διέγερσης σε τέλεση πλημμελήματος ή κακουργήματος εντός ΑΕΙ μέσω διαδικτύου ή δημόσιας δήλωσης. Διάταξη που με τη ροπή που έχει λάβει η κυβέρνηση μπορεί να απειλεί με ποινική μεταχείριση ακόμη και τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων φοιτητών ή ακαδημαϊκών για συμβολικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας.

Και κορυφώνεται με την κατάφωρα άδικη, αντισυνταγματική και ακραία αυταρχική πρόβλεψη για την αυτοδίκαιη προσωρινή απώλεια της φοιτητικής ιδιότητα σε περίπτωση ποινικής δίωξης σε φάρος φοιτητή και επιβολής περιοριστικού όρου ή σε περίπτωση έκδοσης οριστικής απόφασης σε βάρος φοιτητή για τη διάπραξη εγκλήματος της παρ. 6 του άρθρου 168 του ΠΚ. Πρόκειται για ευθεία παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας, εφόσον απλή οριστική πρωτόδικη απόφαση αρκεί για να έχει τέτοιες επιπτώσεις στη ζωή του φοιτητή και δη αυτοδικαίως. Και αυτό όταν μάλιστα με τις άλλες παρεμβάσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση στην ποινική δίκη αρκεί πολλές φορές η ανάγνωση της κατάθεσης ενός αστυνομικού ή άλλου οργάνου «κατηγόρου» για να καταδικαστεί ο πολίτης!

Τέλος, αντίστοιχης σιδερόφραχτης αυστηροποίησης τυγχάνει το πειθαρχικό δίκαιο των φοιτητών, με δυσανάλογα αυστηρές ποινές είτε προσωρινής είτε οριστικής απώλειας της φοιτητικής ιδιότητα να επικρέμονται σε βάρος των φοιτητών για το παραμικρό και μάλιστα χωρίς να παρέχεται διακριτική ευχέρεια στα πειθαρχικά όργανα να επιβάλλουν ελαφρύτερες ποινές, εκτιμώντας τις περιστάσεις. Μάλιστα χορηγείται απεριόριστη εξουσία «ζωής και θανάτου», δηλαδή επιβολής βαρύτατων ποινών ακόμη και στα μονομελή πειθαρχικά όργανα, πρακτική ξένη προς τη λογική του πειθαρχικού δικαίου και την διασφάλιση της αρχής της αμεροληψίας.

Οι σκοποί της κυβέρνησης με ένα ακόμη ντροπιαστικό νομοσχέδιο ακραίου ποινικού λαϊκισμού είναι πεντακάθαροι. Όχι φυσικά να καταστείλει κάποια υποτιθέμενη «έξαρση» εγκληματικότητας στα δημόσια πανεπιστήμια, στα οποία η τέλεση αδικημάτων είναι με βάση ακόμη και τα στοιχεία της αστυνομίας, στα όρια του στατιστικού λάθους. Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση μεταχειρίζεται τα παιχνίδια με τον ποινικό νόμο και το δημόσιο πανεπιστήμιο που έχει συστηματικά στοχοποιήσει, για να αλλάξει την ατζέντα σε μια στιγμή που βάλλεται από την αποκάλυψη των σκανδάλων στα οποία εμπλέκεται. Επιδίδεται, έτσι, στις δοκιμασμένες συνταγές της ακροδεξιάς επίθεσης στους πρόσφυγες με την αναστολή του δικαιώματος στο άσυλο αφενός και της επίθεσης στους φοιτητές με την αναστολή των κανόνων ενός κράτους δικαίου εντός των ΑΕΙ.

Η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει στα πανεπιστήμια ένα «καθεστώς εξαίρεσης» από του κράτος δικαίου και τους κανόνες του, μεταχειριζόμενη το πειθαρχικό δίκαιο και τα ιδιώνυμα σε βάρος φοιτητών όπως ακριβώς η δικτατορία: ως μέσο φίμωσης του φοιτητικού συνδικαλισμού και καταστολής της συλλογικής διαμαρτυρίας. Γι’ αυτό με παράλογα αυστηρές διατάξεις επιχειρεί την ποινική περικύκλωση των αγώνων των νέων, που έχουν πολλές φορές καταφέρει να την εκθέσουν και να την οδηγήσουν σε ήττες, όπως στην περίπτωση της περίφημης πανεπιστημιακής αστυνομίας. Μάλιστα, φροντίζει να προβλέψει τη δυνατότητα να κινούνται πειθαρχικές διώξεις σε βάρος φοιτητών, αν δεν το πράξουν τα ακαδημαϊκά όργανα απευθείας από τον Υπουργό Παιδείας!

Αυτοί οι χειρισμοί δεν πρέπει να περάσουν. Η επιχειρούμενη εκτροπή από συνθήκες δημοκρατικής ομαλότητας μέσα στα πανεπιστήμια και το κυνήγι μαγισσών σε βάρος των φοιτητών πρέπει να συναντήσει πάνδημες τις αντιδράσεις των νομικών αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας! Στεκόμαστε στο πλευρό του φοιτητικού κινήματος και απαιτούμε να αποσυρθούν τώρα οι ασυμβίβαστες με το κράτος δικαίου διατάξεις που Υπουργείου Παιδείας.

ΠΗΓΗ