Από τη σελίδα του Σωτήρη Ρούσσου* στο facebook
Ορισμένα απλά πράγματα για τις κυρώσεις και την κινητοποίηση στη Σύρο.
Κυρίως
μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έγινε αποδεκτή από το σύνολο σχεδόν
της διεθνούς κοινότητας η χρήση κυρώσεων, όταν μια χώρα ξεφεύγει με
κραυγαλέο τρόπο από το διεθνές δίκαιο και τους διεθνείς κανόνες.
Το είδαμε σε πολλές περιπτώσεις όπως αυτή της Νοτίου Αφρικής παλαιότερα και της Ρωσίας πρόσφατα.
Προφανώς
οι κυρώσεις αυτές πλήττουν το σύνολο της κοινωνίας του κράτους που
παρανομεί ακόμη και αυτές/ους που είναι αντίθετοι/ες στην πολιτική του
κράτους τους.
Στην περίπτωση του Ισραήλ έχουν
διαπιστωθεί σωρεία παραβιάσεων κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου και όλων
των διατάξεων του ανθρωπιστικού δικαίου τόσο από διεθνή δικαστήρια όσο
και από χώρες που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται εχθρικές προς αυτό.
Παραταύτα
ο ΟΗΕ είναι μπλοκαρισμένος από το αμερικανικό βέτο και η ΕΕ. από την
Γερμανία και φασιζουσες κυβερνήσεις και δεν προχωρούν σε κυρώσεις.
Σε
αυτή την περίπτωση λοιπόν, έρχονται οι κυρώσεις "από τα κάτω" δηλαδή
από τις κοινωνίες που είναι λιγότερο συστηματικές αλλά πολιτικά
βαρύνουσες. Έτσι άρχισε και ο εξοστρακισμός του νοτιοαφρικανικού
απαρτχάιντ από τη διεθνή κοινότητα και ακολούθησαν τα κράτη. Η Σύρος
λοιπόν δείχνει το δρόμο.
Και μια συμβουλή: η χρήση
της έννοιας αντισημιτισμός ως αντίδραση σε κάθε περίπτωση εναντίωσης
στην γενοκτονία που διεξάγεται στη Γάζα σχετικοποιεί την έννοια και
αποδυναμώνει επικίνδυνα την ισχύ της στις κοινωνίες.
*Ο Σωτήρης Ρούσσος
είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών
Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Επιστημονικός Υπεύθυνος του
Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) στο
ίδιο Πανεπιστήμιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου