Το Ισραήλ έχει κατεδαφίσει χιλιάδες κτίρια σε ολόκληρη τη Γάζα από τότε που παραβίασε βίαια την εκεχειρία με τη Χαμάς τον Μάρτιο, με ολόκληρες πόλεις και προάστια να ισοπεδώνονται τις τελευταίες εβδομάδες. Οι πόλεις αυτές κατοικούνταν και αποτελούσαν τα σπίτια και τις γειτονιές για δεκάδες χιλιάδες Παλαιστινίους.

Δορυφορικές εικόνες που παρουσιάζει το BBC αποκαλύπτουν τεράστιες στοχευμένες και ελεγχόμενες καταστροφές σε αρκετές περιοχές, με τη στρατιωτική διοίκηση του Ισραήλ να ισχυρίζεται ότι εκείνες βρίσκονται υπό τον «επιχειρησιακό έλεγχο» του.

Μεγάλες εκτάσεις γης έχουν προκύψει από προγραμματισμένες κατεδαφίσεις, τόσο σε ήδη κατεστραμμένα κτίρια όσο και σε άλλα που φαίνονταν σε μεγάλο βαθμό άθικτα.

Τα επαληθευμένα πλάνα δείχνουν μεγάλες εκρήξεις να εξαπολύουν σύννεφα σκόνης και συντριμμιών, καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποιούν ελεγχόμενες κατεδαφίσεις σε πολυκατοικίες, σχολεία και άλλες υποδομές.

Ράφα: Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της πρακτικής

Η αδιανόητη κλίμακα αυτής της καταστροφής μπορεί διαφαίνεται ολοκάθαρα στην πόλη Ράφα, που βρίσξεται κοντά στα σύνορα με την Αίγυπτο.

Τον Ιούλιο, ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ισραέλ Κατζ περιέγραψε τα σχέδια για την ίδρυση μιας «ανθρωπιστικής πόλης», όπως την αποκάλεσε, πάνω από τα ερείπια της Ράφα, όπου θα περιοριστούν αρχικά 600.000 Παλαιστίνιοι.

Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Όλμερτ παραδέχτηκε πρόσφατα, μιλώντας στον Guardian, ότι η «ανθρωπιστική πόλη» που θέλει να χτίσει η ισραηλινή κυβέρνηση στα ερείπια της Ράφα θα είναι στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Το BBC Verify έχει εξασφαλίσει πλάνα από την κατεδάφιση υποδομών σε 40 τοποθεσίες από τη λήξη της εκεχειρίας τον Μάρτιο.

Μεταξύ των εναπομεινάντων κτιρίων στην άλλοτε γεμάτη ζωή περιοχή Τελ Αλ Σουλτάν είναι το μοναδικό μαιευτήριο της πόλης, αναδεικνύοντας το τεράστιο μέγεθος της καταστροφής. Μέχρι τις 13 Ιουλίου, οι κατεδαφίσεις είχαν φτάσει σε σημείο που ακόμη και τα κελύφη των κατεστραμμένων κτιρίων είχαν απομακρυνθεί, απογυμνώνοντας πλήρως ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα.

Επίσης, η αγροτική πόλη Κούζα που βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο από τα ισραηλινά σύνορα, παρουσιάζει παρόμοια αποκαρδιωτική εικόνα.

Πριν από τον πόλεμο η πόλη είχε πληθυσμό 11.000 κατοίκων και ήταν γνωστή για τις εύφορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις της και τις καλλιέργειες όπως ντομάτες, σιτάρι και ελιές., σήμερα με δορυφορική εικόνα μοιάζει κάπως έτσι.

Ο Eitan Diamond – ανώτερος νομικός εμπειρογνώμονας του Διεθνούς Κέντρου Ανθρωπιστικού Δικαίου Diakonia στην Ιερουσαλήμ τόνισε μιλώντας στο BBC: «Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο απαγορεύει μια τέτοια ελεγχόμενη καταστροφή της περιουσίας των αμάχων κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων, εκτός από στενές συνθήκες απόλυτης στρατιωτικής επιχειρησιακής αναγκαιότητας».

«Η καταστροφή περιουσίας λόγω ανησυχιών ή εικασιών για την πιθανή μελλοντική της χρήση (για παράδειγμα, ότι θα χρησιμοποιηθεί για την εξαπόλυση επιθέσεων στο μέλλον) δεν εμπίπτει σε αυτή την εξαίρεση» συμπλήρωσε ο ίδιος.

Περισσότερα συγκλονιστικά στοιχεία στο BBC.

ΠΗΓΗ

- ΔΙΑΒΑΣΤΕ και ένα σχόλιο της Μαριάννας Τζιαντζή από τον λογαριασμό της στο Facebook:

(Στη φωτογραφία η ανατίναξη από τους Αμερικανούς, τον Απρίλιο του 1945, της γιγαντιαίας σβάστικας στον φαραωνικό χώρο παρελάσεων στη Νυρεμβέργη, έργο του Άλφρεντ Σπέερ.)

Αν ζούσε ο Άλφρεντ Σπέερ

Όχι με χρυσά, αλλά με αιμάτινα, με γράμματα που στάζουν αίμα θα γραφτεί στο Βιβλίο της Αρχιτεκτονικής Φρίκης το σχέδιο της ισραηλινής κυβέρνησης για μια “ανθρωπιστική πόλη” που θα χτιστεί πάνω στα ερείπια της Ράφας. Εκεί θα εκτοπιστούν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι δίχως δικαίωμα εξόδου, εκτός και αν κάποια χώρα τους δεχτεί (ποια;).

Αν ζούσε ο πανίσχυρος αρχιτέκτονας του Χίτλερ, ο Αλφρεντ Σπέερ, σίγουρα θα μπορούσε να συμβάλει με τις ιδέες του. Εκτός από τα φαραωνικά έργα που σχεδίασε για το Τρίτο Ράιχ είχε βάλει το χεράκι του στον εξορθολογισμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στη δίκη της Νυρεμβέργης ο Σπέερ καταδικάστηκε σε 20 χρόνων φυλάκιση για εγκλήματα πολέμου. Αποφυλακίστηκε το 1966 κι έζησε ειρηνικά μέχρι το θάνατό του το 1981.

Πολλοί απόγονοι (ιδεολογικοί και όχι βιολογικοί) του Σπέερ, πολλοί εργολάβοι δεν θα διστάσουν να εργαστούν για να χτιστεί η νέα πόλη-φυλακή ἠ αργότερα η Νέα Ριβιέρα στην ερειπωμένη Γάζα. Δύο είναι οι προδιαγραφές: Πρώτον, η πόλη πρέπει να χτιστεί μέσα σε 60 ημέρες (όσο θα κρατήσει η υποτιθέμενη εκεχειρία με τη Χαμάς) και δεύτερον, το κόστος της πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο χαμηλό. Όπως γράφτηκε, ο αρχικός προϋπολογισμός των 10-15 δισ. δολαρίων φάνηκε υπερβολικός στον Νετανιάχου που ζήτησε επιτακτικά τη μείωσή του.

“Lasciate ogni speranza voi ch’intrate”. Αφήστε, ξεχάστε, εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα όσοι μπαίνετε εδώ, έλεγε η μακάβρια επιγραφή στην πύλη της Κόλασης του Δάντη. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γραφτεί στις πύλες της αβάφτιστης μέχρι στιγμή πόλης. Όμως κι εκείνοι που θα εργαστούν για το σχεδιασμό και την ανέγερση αυτής της επίγειας κόλασης θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάθε ντροπή, κάθε ίχνος ευθύνης απέναντι στην Ιστορία που κάποτε αποδεικνύεται αμείλικτη τιμωρός.