Ενίσχυση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας
Όχι στην παράκαμψη του Άρθρου 16
Το ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ – όπως και στο παρελθόν – εκφράζει τη συμπαράσταση του στους αγώνες των Φοιτητών και των Πανεπιστημιακών για την υπεράσπιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας και του Άρθρου 16 του Συντάγματος. Η πρόθεση της κυβέρνησης να το παρακάμψει, μέσω της ίδρυσης «μη κερδοσκοπικών» παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων στη χώρα μας, μας βρίσκει αντίθετους, ειδικά για νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα, κρίσιμα για την ασφάλεια των Υποδομών, όπως αυτό του Διπλωματούχου Μηχανικού.
Το «νέο τοπίο» της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που σχεδιάζεται, διαμορφώνει έναν «ενιαίο χώρο ανώτατης εκπαίδευσης», με ακόμα πιο ανισότιμη πρόσβαση, η οποία θα κρίνεται άμεσα από την οικονομική δυνατότητα κάθε οικογένειας. Το κόστος σπουδών των ιδιωτικών πανεπιστημίων ανέρχεται σε χιλιάδες ευρώ ετησίως, γεγονός που τα κάνει απαγορευτικά για την πλειοψηφία της κοινωνίας ή οδηγεί σε έξαρση του φοιτητικού δανεισμού και της αντίστοιχης υπερχρέωσης από μικρές ηλικίες, Στις ΗΠΑ οι φοιτητές των δημόσιων πανεπιστημίων έχουν μέσο χρέος 27.884 δολαρίων (εκεί έχουν δίδακτρα και τα Δημόσια), ενώ οι φοιτητές των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων έχουν μέσο χρέος 40.607 δολαρίων. Ο μέσος δανεισμός για να φοιτήσει κάποιος σε ιατρική σχολή υπερβαίνει τα 200.000 δολάρια. Επίσης τα δεσμά των δανείων δεν είναι βραχυπρόθεσμα: 48,9% των φοιτητών πληρώνει δόσεις φοιτητικών δανείων 20 χρόνια αργότερα.
Η ύπαρξη ισότιμων παραρτημάτων ξένων ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα οδηγήσει και στην περαιτέρω υποβάθμιση των Δημόσιων. Η θεσμοθέτηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής πριν 3 χρόνια ήδη στέρησε τα Πανεπιστήμια από 38.000 φοιτητές, οι οποίοι αποτελούν την εν δυνάμει πελατεία των αντίστοιχων ιδιωτικών. Η συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση των Ελληνικών Πανεπιστημίων, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, Υποδομές, Εστίες και εξοπλισμό τα οδηγούν σε απαξίωση, ώστε τα ιδιωτικά να φαντάζουν ως «παράδεισος». Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη των 27 ως προς τη χρηματοδότηση της δημόσιας Παιδείας. Με 7,1% του προϋπολογισμού στη χώρα μας, έναντι 9,6% κατά μέσον όρο για τα ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Πιο κάτω ακόμη και από τη φτωχότερη Βουλγαρία, που δαπανά το 10,6% του προϋπολογισμού της για την Παιδεία. Η χρηματοδότηση των ελληνικών Πανεπιστημίων προ του 2010 ήταν 380 εκατ. Ευρώ για να καταβαραθρωθεί σήμερα στα 116 εκατ. ευρώ, η μέση δημόσια δαπάνη ανά φοιτητή στην Ελλάδα ήταν 1.780 ευρώ, η χαμηλότερη στην ΕΕ-27 και μόλις στο 17,5% του ευρωπαϊκού μέσου όρου (10.132 ευρώ) ενώ η μέση αναλογία καθηγητών προς φοιτητές στην Ευρώπη είναι 1 προς 13, στην Ελλάδα είναι 1 προς 47, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα.
Μήπως τα ίδια δε ζούμε με την Υγεία, αλλά και στις Τεχνικές Υπηρεσίες που υπηρετούμε; Υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση, απαξίωση, ώστε να προκύψει ως ώριμο φρούτο η «ανάγκη» της ιδιωτικοποίησης. Το λογαριασμό βέβαια των βλέπουμε αργότερα, όπως με τα διόδια στους δρόμους και τα χρωματιστά τιμολόγια της ενέργειας.
Η μεγάλη εικόνα της αντιδραστικής και ολέθριας για το μέλλον των παιδιών μας «μεταρρύθμισης» είναι ότι με αυτήν η Πολιτεία εκχωρεί σε οικονομικά συμφέροντα τη θεμελιώδη Συνταγματική της υποχρέωση να χρηματοδοτεί την ανώτατη εκπαίδευση και την επιστημονική έρευνα.
Εμπορευματοποιεί την Ανώτατη Εκπαίδευση προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων, δεσμεύει περαιτέρω την ανάπτυξη της επιστημονική γνώσης από τα δεσμά του κέρδους, μετατρέπει τους φοιτητές σε πελάτες «πακέτων σπουδών» μίας χρήσης, αναιρεί τη μεγάλη κατάκτηση της καθολικής και ισότιμης πρόσβαση στο δημόσιο Πανεπιστήμιο η οποία μετέτρεψε την παιδεία από κληρονομικό προνόμιο μιας αριστοκρατίας ισχύος και πλούτου σε δικαίωμα όλων.
Ειδικά σε επαγγέλματα με ευθύνες εφαρμογής των επιστημονικών γνώσεων όπως αυτό του Μηχανικού, η αυτόματη εγγραφή των αποφοίτων ιδιωτικών Πανεπιστημίων στα Επιμελητήρια και η απόδοση ισότιμων επαγγελματικών δικαιωμάτων, θα οδηγήσει σε πρόσθετο ευτελισμό και υποτίμηση το επάγγελμα του Μηχανικού και σε επισφάλεια τα Δημόσια και ιδιωτικά έργα και Υποδομές της χώρας. Οι σπουδαστές των ιδιωτικών αφού αποτύχουν ή αποφύγουν τις εισαγωγικές εξετάσεις, θα αποφοιτούν με καλύτερους βαθμούς και δυνατότητες διορισμού και ισότιμα θα υπογράφουν και θα επιβλέπουν Μελέτες και Έργα.
Το Υπουργείο Παιδείας που ακόμα δεν έχει βρει μια λύση με τους συναδέλφους μας που μέσω ΔΟΑΤΑΠ και ΔΙΚΑΤΣΑ έχουν κριθεί ισότιμοι και αντίστοιχοι, με το integrated master, ας ασχοληθεί επιτέλους με τα πραγματικά προβλήματα της παιδείας και ας αποσύρει τα σχέδια για παράκαμψη του Άρθρου 16.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου