Tο τελευταίο διάστημα, σειρά ανακοινώσεων, με πλέον πρόσφατες τις ανακοινώσεις της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τη φτώχεια, την υλική στέρηση και την κοινωνική ανισότητα, έφεραν στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης τις αποκαρδιωτικές επιδόσεις της Ελλάδας σε αυτούς τους τομείς.
Στην άλλη πλευρά του φεγγαριού, ωστόσο, στις επιδόσεις της ίδιας της οικονομίας κυριαρχεί η ψευδαίσθηση ότι όλα βαίνουν καλώς. Πρόκειται όμως για μια γυαλιστερή προπαγανδιστική «φούσκα» της κυβέρνησης. Τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας δεν τεκμηριώνουν τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς και θριαμβολογίες, αντίθετα αποδεικνύουν ότι η μοναδική επιτυχία που έχει να επιδείξει το μοντέλο ανάπτυξης που έχει εγκαθιδρυθεί είναι ο υψηλότερος στην Ευρώπη Δείκτης καθαρών κερδών.
Το ΑΕΠ, η παραγωγικότητα της εργασίας, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το συστηματικά αποσιωπώμενο μέγεθος του παραγωγικού δυναμικού της χώρας και τα καθαρά κέρδη είναι τα πραγματικά θεμελιώδη μεγέθη του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, που στον συνδυασμό τους αποδίδουν τον συνολικό της δυναμισμό:
ΑΕΠ: Παρ’ όλο που το ΑΕΠ (ο πλούτος που παράγεται ετησίως στη χώρα) ευνοήθηκε την τελευταία διετία (2022-2023) από τον υψηλό πληθωρισμό, λόγω του υψηλού αποπληθωριστή του ΑΕΠ, και κατέγραψε υψηλούς ρυθμούς αύξησης, εξακολουθεί να βρίσκεται 20 δισ. ευρώ χαμηλότερα από το προ της κρίσης υψηλό του σημείο. Το 2008, ήταν 242 δισ. ευρώ και, 15 χρόνια μετά, το 2023, ανήλθε σε 222,6 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την πρόβλεψη του προϋπολογισμού του 2024 (που στο μεταξύ πολλές εκθέσεις τον θεωρούν αισιόδοξο), το τρέχον έτος θα αυξηθεί σε 233,9 δισ. ευρώ, ενώ η Κομισιόν εκτιμά ότι το 2025 θα ξεπεράσει ελαφρά τα προ της κρίσης επίπεδα, ανεβαίνοντας στα 244,2 δισ. ευρώ.
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ: Το πάγιο κεφάλαιο σε σταθερές τιμές (μόνο έτσι υπάρχει στις στατιστικές) κατέγραψε τα προ της κρίσης υψηλά του το 2007, στα επίπεδα των 779,6 δισ. ευρώ. Εκτοτε γνώρισε διαρκή και σημαντική μείωση μέχρι και το 2021 (!), για να αρχίσει να ανακάμπτει οριακά τη διετία 2022-2023 στα επίπεδα των 687,5 δισ. ευρώ. Βρίσκεται, λοιπόν, ακόμη 92 δισ. ευρώ κάτω από τα προ της κρίσης επίπεδα και, καθώς ανακάμπτει εντελώς οριακά, δεν αναμένεται να πιάσει τα επίπεδα του 2007 πριν από το 2030! Πρόκειται για εντυπωσιακό στατιστικό αποτυχίας του μοντέλου ανάπτυξης, της επιχειρηματικής τάξης αλλά και των κυβερνήσεων να επεκτείνουν το παραγωγικό δυναμικό της οικονομίας. Μάλιστα, η ελληνική οικονομία είναι η μοναδική στην Ευρώπη, στις χώρες του ΟΟΣΑ και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες που παρουσιάζει το απίστευτο «σύμπτωμα» της συρρικνούμενης αναπαραγωγής επί μία 15ετία!
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ: Η παραγωγικότητα της εργασίας είναι ένα άλλο κρίσιμο μέγεθος, καθώς είναι ο ένας εκ των δύο θεμελιωδών δεικτών που καταγράφουν την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας. Οσον αφορά αυτόν τον δείκτη, λοιπόν, η ελληνική οικονομία κατάφερε μόλις το 2023 να ξεπεράσει ελαφρά τα επίπεδα του 2008 (55,9 έναντι 54,6). Οχι μόνο αυτό, αλλά η απόκλιση από τις άλλες προηγμένες ευρωπαϊκές έχει διευρυνθεί σημαντικά σε σχέση με το 2008 και συγκαταλέγεται στην ομάδα χωρών με τα χαμηλότερα επίπεδα παραγωγικότητας πανευρωπαϊκά, «γειτνιάζοντας» με χώρες, όπως η Βουλγαρία.
ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ: Πρόκειται για τον δεύτερο εκ των δύο σημαντικών δεικτών της ανταγωνιστικότητας μιας οικονομίας. Εδώ, η ελληνική οικονομία είναι επίσης σε εξόφθαλμη απόκλιση από τη μεγάλη πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε., καταγράφοντας υψηλό έλλειμμα. Παρά την επιβράδυνση της οικονομίας το 2023, το έλλειμμα μειώθηκε μεν σε σχέση με το 2022 (όταν πλησίασε το 10% του ΑΕΠ), αλλά παραμένει σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα.
Το Ταμείο Ανάκαμψης έγινε... κέρδη
Υπάρχει, όμως, ένας στατιστικός δείκτης που λάμπει σαν πετράδι: Ο δείκτης των καθαρών κερδών στο σύνολο της οικονομίας. Εκεί η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο δείκτης όχι μόνο ανέκαμψε πάνω από τα προ της κρίσης υψηλά του, αλλά «απογειώθηκε» τη διετία 2022-2023 στο 147,3, πολύ πάνω από τη δεύτερη Ιρλανδία (133,6) και την Κύπρο (127,3) και σε… χαώδη απόσταση από τις προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες!
Εχουμε μιλήσει πολλές φορές για τον κοινωνικά άδικο χαρακτήρα του μοντέλου ανάπτυξης που έχει εγκαθιδρυθεί. Εδώ όμως γίνεται φανερό ότι το μοντέλο ανάπτυξης είναι σαθρό. Εχοντας καταναλώσει μεγάλο μέρος των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και έχοντας πλημμυρίσει από κέρδη, αδυνατεί να αυξήσει το παραγωγικό δυναμικό της οικονομίας, να βελτιώσει ουσιαστικά τους δείκτες ανταγωνιστικότητας και να την κάνει ανθεκτική. Είναι λοιπόν αδύναμη και έκθετη στον επόμενο «μαύρο κύκνο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου