ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ
“Σώπα, όπου να
‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας…….”
Γ. Ρίτσος
Φέτος συμπληρώνονται 47 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας που συγκλόνισαν την Αθήνα με την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη χούντα τον Νοέμβρη του 1973.
Το Πολυτεχνείο συνεχίζει και ζει στους σημερινούς αγώνες μας και το μήνυμά του, επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, στέκει αναλλοίωτο να μας οδηγεί και να φωτίζει τους δρόμους της αντίστασης σε κάθε αντιδραστική στόχευση και επιβουλή. Γιατί σμίγει με τα συνθήματά μας ενάντια στους πολέμους που σκοτώνουν και ξεριζώνουν τους λαούς, απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που απειλούν την ειρήνη, τη φιλία και την ασφάλεια των λαών στην περιοχή της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.
Φωνάζει για «ΨΩΜΙ» μέσα στη γενική παραζάλη και τη συνέχιση κι εμβάθυνση της οικονομικής κρίσης σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες επαναλαμβανόμενων τοπικών και γενικών «lockdown». Φωνάζει για «ΠΑΙΔΕΙΑ» απέναντι σε μια διαρκώς εντεινόμενη αυταρχική, αντιεκπαιδευτική και με ταξικά χαρακτηριστικά πολιτική, η οποία θίγει ακόμα και το καθολικό δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Φωνάζει για «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» σ’ έναν κόσμο που η ατομική και συλλογική ελευθερία, τα εργασιακά κι ανθρώπινα δικαιώματα περιορίζονται όλο και περισσότερο, μιας κι αυτή η κρίση, όπως και οι προηγούμενες, χρησιμοποιείται προς όφελος των λίγων και κυρίαρχων.
Φωνάζει για «ΥΓΕΙΑ» εν μέσω μια εντελώς πρωτόγνωρης κατάστασης, με έξαρση της πανδημίας , σμίγοντας με τα σύγχρονα συνθήματα και τις διεκδικήσεις για την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού.
Από τον περασμένο Μάρτιο η κυβέρνηση έχει αφήσει μαθητές και εκπαιδευτικούς «απροστάτευτους». Δεν πήρε ούτε ένα μέτρο ώστε να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία με τα αναγκαία μέτρα προστασίας! Δεν εξασφάλισε διορισμούς εκπαιδευτικών και εύρεση αιθουσών, ώστε να λειτουργήσουν ολιγομελή τμήματα. Δεν προέβλεψε τη διενέργεια μαζικών δωρεάν τεστ κορονοϊού. Δεν έκανε προσλήψεις για να υπάρχει το μόνιμο και επαρκές προσωπικό καθαριότητας, καθώς και το αναγκαίο υγειονομικό προσωπικό για την τήρηση των κανόνων υγιεινής και των πρωτοκόλλων. Αντίθετα, όλο αυτό το διάστημα πορεύεται αποκλειστικά με την επίκληση της ατομικής ευθύνης.
Η επιλογή της κυβέρνησης για κλείσιμο και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της και την παταγώδη αποτυχία της. Επιπλέον, η απόφαση να πραγματοποιούνται τα μαθήματα με τηλεκπαίδευση, χωρίς να έχει εξασφαλίσει την πρόσβαση σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, αποκλείοντάς ένα μεγάλο ποσοστό από την ισότιμη εκπαίδευση, αποδεικνύει ότι δε δίνει δεκάρα για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.
Τα εκατομμύρια που έχουν διαθέσει για την ψηφιακή-τεχνολογική αναβάθμιση των υποδομών έχουν πάει στις τσέπες των εργοδοτών και των μεγάλων επιχειρήσεων!
Η πρόθεση της κυβέρνησης για παραπέρα μέτρα καταστολής και αυταρχισμού φάνηκε ξεκάθαρα το προηγούμενο διάστημα με τους μαθητικούς αγώνες. Αντί να κάνει πράξη τα δίκαια αιτήματα των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονιών, των εργαζομένων για να θωρακίσει το δημόσιο σύστημα υγείας, τα σχολεία, τους εργασιακούς χώρους, τα Μ.Μ.Μ σαρώνει με νέα νομοσχέδια κάθε μορφωτικό-εργασιακό δικαίωμα που έχει μείνει όρθιο και ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης και καταστολής στους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Τιμάμε το Πολυτεχνείο και συνεχίζουμε για να γίνει ο αγώνας που δίνουμε πιο αποτελεσματικός με βάση τις δικές μας ανάγκες.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης, που επέλεξε μέσα σε συνθήκες πανδημίας και απαγορεύσεων, να εντείνει την καταστολή και τα μέτρα αυταρχισμού δε θα μας κάνει να σιωπήσουμε. Θα τιμήσουμε την επέτειο του Νοέμβρη και τους νεκρούς φωνάζοντας δυνατά τα συνθήματά μας ακόμα και κάτω από τις μάσκες.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μας διδάσκει πως όποια και αν είναι τα σχέδια των κυβερνήσεων, όσο ισχυρές κι αν είναι οι συμμαχίες τους η δύναμη του εργαζόμενου λαού μπορεί να τους τα ανατρέψει και να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Οι φοιτητές τον Νοέμβρη του ΄73 είχαν τη στήριξη του εργαζόμενου λαού, των χιλιάδων κρατούμενων αγωνιστών στις φυλακές, την αλληλεγγύη των αγροτών. Έτσι και σήμερα ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους για να μην πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα για άλλη μια φορά.
Η οργάνωση στα σωματεία και οι διεκδικήσεις μας για την προστασία της υγείας μας, για μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα είναι η πιο ξεκάθαρη απάντησή μας στις προσπάθειες της κυβέρνησης και των μισθωμένων συνοδοιπόρων της να συκοφαντήσουν τους αγώνες μας, είναι η καλύτερη απάντηση μπροστά στην ένταση της καταστολής και της τρομοκρατίας.
Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου “Έξω οι ΗΠΑ”, “Έξω το ΝΑΤΟ”, “Ψωμί - Παιδεία – Ελευθερία” παραμένουν ανεξίτηλα. Η χούντα μπορεί να ανατράπηκε, όμως το σύστημα που γεννά κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση είναι εδώ! Θα τα φωνάζουμε ξανά και ξανά ως απάντηση σε αυτούς που καλλιεργούν τον εφησυχασμό μπροστά στα επικίνδυνα γεγονότα που εμπλέκεται η χώρα μας, την υποταγή σε αυτούς που εξοντώνουν λαούς και ξαναμοιράζουν τις αγορές, για να μας πείσουν ότι οι "συμμαχίες" τους δήθεν θα μας προστατέψουν.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η μνήμη όσων αγωνίστηκαν και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα αγαθά της δημοκρατίας και της ελευθερίας δεν είναι απλά μια επέτειος, είναι στάση ζωής.
Η απαγόρευση του αγωνιστικού γιορτασμού της 17ης Νοέμβρη, μέσω της απαγόρευσης των δημόσιων συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων σε όλη την χώρα και για τέσσερις ημέρες, υπό την απειλή μάλιστα υψηλών χρηματικών προστίμων, μας οδηγεί σε άλλες εποχές. Την καταδικάζουμε και ζητούμε την απόσυρσή της.
Τιμάμε το Πολυτεχνείο, σεβόμενοι κι
εμπνεόμενοι απ’ τα οράματά του , με τη διαρκή αγωνιστική μας διάθεση , με
έγνοια για τον συνάνθρωπο , με το βλέμμα στραμμένο στο φως , με το βλέμμα
στραμμένο στα μάτια των νέων με το σταυρουδάκι του ήλιου που τους έλεγαν
αλήτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου