Τον Μάρτη ζητούσαμε να «κλείσει» νωρίς η χώρα «κόντρα σε ανέμους και θύελλες» που προέρχονταν από την αγορά, τους επαγγελματίες μεθοδολόγους, τους πολιτικούς του business as usual, τους ιδεοληπτικούς ψευδοδιανοούμενους και τους χρήσιμους ηλίθιους κάθε εξουσίας.
Το κάναμε γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά ότι δεδομένης της κατάστασης του ελληνικού συστήματος υγείας, της «υγειονομικής κούρασης» του Ελληνικού πληθυσμού (μετά από 10 χρόνια μνημονίων), της μεταδοτικότητας του ιού SARS-CoV-2, της επικινδυνότητας της νόσου COVID-19 (για την οποία δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα) και της ανεπάρκειας των test που υπήρχαν τότε, στην Ελλάδα θα γινόταν σφαγή.
Πιστεύαμε ότι θα κερδίζαμε χρόνο για να ενσωματωθεί στην χώρα η γνώση, η θεραπευτική και οργανωτική εμπειρία που με ταχύτατους ρυθμούς κερδιζόταν στις Ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν από τον Φλεβάρη στο μάτι του κυκλώνα. Πώς οργανώθηκε το σύστημα της περίθαλψης και η ένταξη του ιδιωτικού τομέα στην Γαλλία περιγράφεται με ακρίβεια στο post της Χρυσούλας Παπαγεωργίου (σ.σ.: το κείμενο της Χρυσούλας Παπαγεωργίου αξίζει να το διαβάσετε, στο τέλος του κειμένου που διαβάζετε τώρα).
Σήμερα στην Βόρειο Ελλάδα μετράμε τους νεκρούς ανά ώρα. Στα νοσοκομεία η αναλογία είναι ένας γιατρός ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Δύο νοσοκόμες ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Οι άρρωστοι μένουν νηστικοί και διψασμένοι. Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ παθαίνει burn out και συνεχίζει να τρέχει. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές οι νοσηλεύτριες οι καθαρίστριες οι τραυματιοφορείς αρρωσταίνουν γιατί αντιμετωπίζουν ασθενείς με αερομεταδιδόμενη μολυσματική νόσο με εκπαίδευση της τελευταίας στιγμής, με υπερέκθεση στις μονάδες COVID καθώς δεν υπάρχει back up προσωπικό για αλλαγή, με απασχόληση σε δουλειές που δεν είναι της ειδικότητάς τους…
Όταν ρωτώ συναδέλφους «τι έγινε στο θέμα της εκπαίδευσης από τον Ιούνιο και ύστερα» η απάντηση είναι η σιωπή ή τα γαλλικά.
Στα χωριά των Σερρών της Πιερίας της υπαίθρου Θεσσαλονίκης ο ιός θερίζει και οι άνθρωποι δεν έχουν από ποιον να ζητήσουν ιατρική βοήθεια και συμβουλή. Το τελευταίο που άκουσα είναι ότι μεταφέρουν γιατρούς από τα Κέντρα Υγείας στα νοσοκομεία. Οι ανίδεοι του επιτελικού κράτους φυτεύουν στις μονάδες COVID, γιατρούς που δεν έχουν την απαιτούμενη εκπαίδευση και το μόνο που καταφέρνουν είναι να διαλύσουν ότι υπάρχει όρθιο. Και προβληματίζονται δημόσια οι προύχοντες γιατί ενώ εφαρμόζεται lockdown δεν πέφτει η καμπύλη. Και να οι επιστημονικές αντιπαραθέσεις (βγήκε ένας χθες και έλεγε ότι πρέπει να γίνει αυστηρό lockdown όπως στην Κινα).
Το δράμα που ζει ο Λαός στην Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να αποφευχθεί. Αρκεί οι κυβερνήτες, από τον Ιούνιο που τελείωσε το πρώτο κύμα – όλοι ξέραμε ότι έρχεται το δεύτερο – να μην ήταν στην διαχείριση State of Mind (SoM) και να μην αυτοπαραμυθιάζονται με τις μπούρδες Covid free country, να μην εφάρμοζαν μόνο τις εντολές της Μερκελ αλλά να έκαναν και καμιά εποικοδομητική ερώτηση (πχ. «πείτε μας κ Αγκέλα πώς εκπαιδεύετε του γιατρούς σας για την επιδημία;», «Πες μου ρε Μανώλη πώς το έκανες εσύ με τους Γάλλους κλινικάρχες). Αρκεί οι τσανακογλύφτες των υπουργών που στοχοποιούν μονίμως τους πολίτες και έγιναν διδάκτορες στο θέμα της ατομικής ευθύνης να σήκωναν κανένα τηλέφωνο και να ρωτούσαν «ρε παιδιά πώς οργανώσατε το προσωπικό σας στο Pitié μετά το πρώτο κύμα;» «πως έγιναν τα νοσοκομεία της Μαδρίτης μετά το πρώτο κύμα». Αν δεν είχαν τις επαφές και ντρεπόντουσαν να τηλεφωνήσου (γιατί αμα είσαι Αιλυνας τα ξέρεις όλα) ασ παρακολουθούσαν κανένα διεθνές σεμινάριο από τα εκατοντάδες που γίνανε από τότε κάτι θα πιάναν (αγγλικά ξέρουν αυτό είναι σίγουρο).
Σήμερα οι SoM γίνονται περισσότερο επικίνδυνοι γιατί διαχειρίζονται μια τεράστια κρίση και είναι πανικόβλητοι. Και όπως μου λέει ένας καλός μου φίλος «δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από το να πανικοβάλλεται ο πιλότος του αεροπλάνου ανεξάρτητα αν είναι ο χειρότερος πιλότος που υπάρχει». Το πρόβλημα είναι οτι μέσα στην δίνη της καταιγίδας δεν μπορείς να αλλάξεις τον πιλότο.
Οι SoM κυβερνήτες, μέσα στον πανικό τους αγκαλιάζουν την εικόνα του εμβολίου και γονυπετείς παρακαλούν για το θαύμα (ελπίζουν ίσως ότι επειδή ο Μπουρλά είναι Θεσσαλονικιός θα στείλει λίγα εμβόλια παραπάνω και γρήγορα πρώτα στα καρντάσια από το χωριό). Δεν έμαθαν ακόμη ούτε το στοιχειώδες, θαύματα δεν γίνονται και ούτε η Θεία Κοινωνία προστατεύει (το απέδειξε άλλωστε και το μεγάλο πείραμα της λιτανείας του Αγ Δημητρίου).
Είναι μοιραίοι και παρακολουθούν το σφαγείο να εξελίσσεται.
Σήμερα οι δυνάμεις της κοινωνίας πρέπει αναγκαστικά να μπουν μπροστά. Η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών είναι η μοναδική δύναμη που θα σταματήσει το σφαγείο στην χώρα.
*To κείμενο είναι από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook μέσω info-war
Όσα έκανε το γαλλικό κράτος για να σώσει ζωές (και δεν κάνει η ελληνική κυβέρνηση)
Της Χρυσούλας Παπαγεωργίου*, αναισθησιολόγου – εντατικολόγου στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Tenon» στο Παρίσι.
Μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να συμμετέχει στην διαχείριση της πανδημίας του COVID;
Στην Γαλλία είμαστε στο τέλος του Peak του δεύτερου κύματος, γεγονός που μας δίνει την «άνεση» και κυρίως την εμπειρία να αξιολογήσουμε τον τύπο οργάνωσης του συστήματος υγείας. Τέλη Φλεβάρη το υπουργείο υγείας αντιλαμβάνεται (επιτέλους) ότι έρχεται ένα τεράστιο υγειονομικό τσουνάμι. Αρχίζουμε να οργανωνόμαστε, να μετατρέπουμε τις ΜΑΦ σε ΜΕΘ, τα χειρουργεία σε ΜΕΘ, τις αίθουσες ανάνηψης σε ΜΕΘ, τις μη παθολογικές κλινικές σε κλινικές Covid, να εκπαιδεύουμε και να μετακινούμε προσωπικό.
Μια βδομάδα μετά το σύστημα αρχίζει να υπερφορτώνεται, τα προγράμματα να μην βγαίνουν, στα επείγοντα οι ασθενείς να καταφθάνουν κατά εκατοντάδες, οι αξονικοί να δουλεύουν ασταμάτητα, το προσωπικό να αρρωσταίνει, οι πρώτοι συνάδελφοι νεκροί κτλ κτλ. Το κράτος λοιπόν αποφασίζει να επιτάξει τα ιδιωτικά νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές, όλες όμως.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η διαχείριση της κρίσης γίνεται από ένα κεντρικό όργανο που εδράζει στο μεγαλύτερο νοσοκομείο του Παρισιού ( Pitie Salpetriere) και από το αντίστοιχο ΕΚΑΒ. Μέσα στο δίκτυο διανομής των κρεβατιών και κυρίως των κρεβατιών ΜΕΘ εντάσσονται όλες οι κλίνες του ιδιωτικού τομέα. Σε κάθε νοσοκομείο και κλινική, η τοπική επιτροπή κάνει διαχωρισμό των θαλάμων σε θαλάμους ασθενών COVID η μη. Τα τακτικά χειρουργεία κλείνουν και γίνονται μόνο τα επείγοντα η τα ογκολογικά χειρουργεία. Υπάρχουν (ελάχιστες) χειρουργικές αίθουσες για ασθενείς μη COVID και άλλες για ασθενείς COVID.
Στα επείγοντα σε ΟΛΑ τα νοσοκομεία δημόσια η ιδιωτικά μπορούν να πάνε
ασθενείς COVID. Οι γενικοί γιατροί δέχονται ασθενείς COVID στα ιατρεία
τους με ραντεβού ώστε να μην συναντιούνται στις αίθουσες αναμονής και να
μειώνουν τον όγκο των περιστατικών στα νοσοκομεία. Οι ειδικότητες COVID
(πνευμονολόγοι, παθολόγοι, αναισθησιολόγοι, εντατικολόγοι,
λοιμωξιολογοι, νεφρολόγοι, ακτινολόγοι) δουλεύουν όπου υπάρχουν ανάγκες.
Είτε είναι ιδιώτες είτε είναι στο δημόσιο. Για τους ιδιώτες δίνεται
προκαθορισμένη αμοιβή παρόμοια με τους γιατρούς του δημόσιου. Οι λοιπές
ειδικότητες μπαίνουν σε ένα δίκτυο τηλεϊατρικής όπου με βάρδιες,
πληρωμένες από το κράτος, παίρνουν τηλέφωνο όλους τους καταγεγραμμένους
ασθενείς COVID που δεν νοσηλεύονται για να παρακολουθήσουν την πορεία
τους βάσει ερωτηματολογίων/πρωτοκόλλων
Στο ίδιο δίκτυο συμμετέχουν και οι συνάδελφοι με προβλήματα υγείας η οι
συνταξιούχοι συνάδελφοι που δεν πρέπει να μπουν σε θαλάμους COVID. Οι χειρουργοί των νοσοκομείων χωρίζονται σε ομάδες και αναλαμβάνουν βάρδιες
σε ΜΕΘ για να γυρνάνε τους ασθενείς σε πρηνή θέση. Τα ακτινολογικά
εργαστήρια της πόλης δέχονται ασθενείς COVID σε καθορισμένα ραντεβού. Το
ίδιο ισχύει και για τα μικροβιολογικά εργαστήρια.
Οι ειδικευόμενοι όπως πάντα κάνουν τα πάντα και συμφέρουν. Οι τελειόφοιτοι φοιτητές της ιατρικής δουλεύουν με βάρδιες στις μονάδες και κάνουν κυρίως νοσηλευτική δουλειά. Οι πιο νέοι φοιτητές, αναλαμβάνουν την επικοινωνία των ασθενών με τους οικείους τους, μέσω iPhone και iPpad. Η ίδια οργάνωση ισχύει σε νοσηλευτές, και φοιτητές νοσηλευτικής. Οι φαρμακοποιοί αναλαμβάνουν τον έλεγχο χορήγησης φαρμάκων και αντιβιοτικών σε ασθενείς COVID στο σπίτι τους ενώ ταυτόχρονα τα φαρμακεία είναι τα κέντρα αναφοράς περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας (ιδιαίτερα αυξημένης την περίοδο της καραντίνας).
Το κόστος το καλύπτει το κράτος, βάσει των ήδη υπαρχόντων τιμών για νοσηλείες σε θαλάμους/ΜΕΘ. Ο υπουργός υγείας και ο ανώτατος οργανισμός υγείας της Γαλλίας (Haute Authorite pour la Santé) κάνουν συνεχείς εκκλήσεις για συστράτευση όλων των συναδέλφων γιατρών, νοσηλευτών, φαρμακοποιών, τεχνολόγων κτλ κτλ.
Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα στο παραπάνω σχέδιο, πολλά λάθη, ελλείψεις (προσωπικού, φαρμάκων, αναπνευστήρων, μέτρων προστασίας κτλ) και παραλείψεις, αλλά είναι ένα σχέδιο που υπάρχει από τον Μάρτιο. Απαιτεί κρατική παρέμβαση και πανεθνική συλλογική προσπάθεια. Απαιτεί συγκεκριμένο πρόγραμμα από το υπουργείο Υγείας, αναλυτικό και κατανοητό από όλους. Απαιτεί μαζική συμμετοχή ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.
Ματώνει η καρδιά μου να ακούω στην Ελλάδα συναδέλφους διαλυμένους, φίλους νοσηλευόμενους απελπισμένους, οικογένειες κρεμασμένες σε ένα τηλέφωνο που δεν απαντάει. Και την Θεσσαλονίκη της καρδιάς μου σε τέτοια καταστροφή.Κάντε κουράγιο, εσείς θα αντέξετε και αυτό θα περάσει.
*Από το λογαριασμό της στο Facebook
Read more at: https://parallaximag.gr/epikairotita/mia-ellinida-giatros-mas-leei-ti-ekane-gallia-kai-den-ekane-ellada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου