Μερικές αλήθειες για την δολοφονία του Τσάρλι Κερκ που δεν ακούγονται συχνά
Του Μιχάλη Φλυτζάνη
Η σκόνη από τον παγκόσμιο αντίκτυπο της πολιτικής δολοφονίας του Τσάρλι Κερκ [Charlie Kirk] δεν έχει ακόμα κατασταλάξει. Το συμβάν είναι επακόλουθο έντονων πολιτικών αντιθέσεων στην Αμερική, και προάγγελος εξελίξεων με άγνωστη κατάληξη. Βιντεοσκοπήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της εν ψυχρώ θανάτωσής του συνιστούν φρικτό θέαμα, ανάμεσα σε πληθώρα αναρτήσεων που εκφράζουν αλληλοαντικρουόμενες απόψεις αγιοποίησης ή δαιμονοποίησης του. Αν παραβλέψουμε πολλούς κακοήθεις εορτασμούς του θανάτου του στο διαδίκτυο, θα μπορούσαμε να πούμε πως η καταδίκη της δολοφονίας του ήταν οικουμενική, αν και εκφράστηκε κι από ανθρώπους που θα είχαν την επιθυμία να τον δουν νεκρό…
Ο γνωστός δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον [Tucker Carlson], καλεσμένος στο μνημόσυνο του Κερκ, στην ομιλία του τον αποκάλεσε «χριστιανό ευαγγελιστή». Το συμβάν, είπε, του θυμίζει την πιο αγαπημένη του ιστορία: Ήταν δυο χιλιάδες χρόνια πριν, στην Ιερουσαλήμ. Εμφανίζεται ο Ιησούς κι αρχίζει να μιλά για ανθρώπους στην εξουσία, και να κάνει το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις, που είναι να λες την αλήθεια για τους ανθρώπους. Και τον μίσησαν. Έξαλλοι, προσπάθησαν με εμμονή να τον σταματήσουν. […] Τι μπορούμε να κάνουμε με αυτόν τον άνθρωπο που λέει την αλήθεια για μας. Πρέπει να τον σταματήσουμε να μιλά. Και πάντα υπάρχει κάποιος που έχει την φαεινή ιδέα – τον ακούω να λέει: γιατί δεν τον σκοτώνουμε; Αυτό θα τον κάνει να σωπάσει». https://youtu.be/zfI-JZEBNss?si=NcD2B9Hk5ZZh5id7
Προφανώς, παρομοιάζοντας την εν λόγω δολοφονία με την σταύρωση του Ιησού, ο Κάρλσον υπονοεί πως ο Τσάρλι Κερκ θανατώθηκε από «τους ανθρώπους στην εξουσία» επειδή άρχισε να λέει την αλήθεια που κρύβουν, καταπολεμούν ή θάβουν με ψέματα. Η στάση του τους εξόργισε σε τέτοιο βαθμό που αποφάσισαν να τον εξοντώσουν. Αυτό βέβαια δεν ταιριάζει με το αφήγημα που οι «άνθρωποι στην εξουσία» με πολλαπλούς τρόπους και μέσα ξεκίνησαν να διαδίδουν σχεδόν πριν ακόμα διαπιστωθεί ο θάνατος του Τσάρλι Κερκ – δηλαδή ότι δολοφονήθηκε από την «φανατισμένη αριστερά».
Παρότι ο Κάρλσον δεν ανέφερε την λέξη «Ιουδαίος» και μίλησε «για ανθρώπους στην εξουσία», η παραβολή του ερμηνεύτηκε ως αιχμή κατά των Εβραίων. Ακολούθησε ένα συντονισμένο μπαράζ «κατακραυγής» και λιβελογραφίας από σιωνιστές και θεράποντες τους, που τον κατηγορούσαν για αντισημιτισμό σε βαθμό κακουργίας.
Ο ίδιος, αποκρινόμενος σε συνέντευξη με τον Γκλεν Γκρήνγουολντ [Glenn Greenwald], απτόητα χαρακτήρισε τον σιωνισμό (όπως και τον αντισημιτισμό) ως «ψυχική αρρώστια» και, αναφερόμενος στην σχέση του Ισραήλ με τις ΗΠΑ, κατηγόρησε προσωπικά τον Νετανιάχου, ότι αποδεδειγμένα καυχιέται πως ελέγχει «την Αμερική και τον ίδιο τον Τραμπ». Είπε δε ότι η κριτική του στρέφεται περισσότερο εναντίον των πολιτικών της χωρας, που αντί να αντιπροσωπεύουν τον αμερικανικό λαό, εξαναγκάζονται να λειτουργούν ως εντολοδόχοι του Ισραήλ. «Είμαι Αμερικανός. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς την χώρα μου σαν ένα είδος απορρίμματος […] είναι μια συνεχόμενη γελοιοποίηση, σχεδιασμένη να μας κάνει όλους τρελούς», δήλωσε.
https://youtu.be/jmOUmFeDTv8?si=YTao0hiNNxOJTGc7
Ο Κάρλσον εδώ εκφράζει την φερόμενη πατριωτική Δεξιά η οποία ολοένα και περισσότερο αμφισβητεί βασικές κατευθύνσεις της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Από αυτόν τον χώρο, που περιλαμβάνει χριστιανο-εθνικιστές, ολοένα και πιο εμφατικά ακούγεται επίσης μια κριτική στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα πολιτικής εκπροσώπησης στις ΗΠΑ. Πιο συγκεκριμένα, εκφράζονται αιχμές κατα της πρακτικής που επιτρέπει σε ολιγάρχες (εν προκειμένω Σιωνιστές πλουτοκράτες οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, δεν είναι όλοι τους Εβραίοι, όπως βέβαια και όλοι οι Εβραίοι δεν ειναι σιωνιστές ή ολιγάρχες) να χρηματοδοτούν την προεκλογική καμπάνια Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών υποψηφίων για τη Γερουσία και την Βουλη Αντιπροσώπων, με αποτέλεσμα οι εγκάθετοί τους σ’ αυτά τα όργανα εξουσίας να χαράζουν πολιτική ή να διαιωνίζουν την ίδια πολιτική όποιο κόμμα και να κυβερνά – μια πρακτική η οποία εν τέλει στρέφεται κατά των συμφερόντων της πλειονότητας των Αμερικάνων.
https://youtu.be/5YTPuUgPBh4?si=gzK39QkfFBbuDRXb
Γίνεται πια αισθητό στα εν λόγω στρώματα ότι η ίδια ολιγαρχική κάστα ασκεί τεράστια επιρροή σε όλες τις εκφάνσεις εξουσίας, συμπεριλαμβανόμενων των μέσων ενημέρωσης. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα κοινωνικά δίκτυα απ’ οπου ενημερώνεται πολιτικά μια μεγάλη μερίδα, αν όχι η πλειονότητα των νέων. Ένα τεράστιο δίκτυο από «ίνφλουενσερς» συστηματικά, επί πληρωμή, διαδίδει προπαγάνδα υπεράσπισης του Ισραήλ, ο,τι φρικαλεότητες και να διαπράττει. Το ίδιο πλέγμα εξουσίας χαρακτηρίζει αντισημιτισμό κάθε είδους κριτική που ασκείται στο Ισραήλ ή στη στήριξή του από τις ΗΠΑ και τους βασάλους τους, δηλαδή τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ κ.α. Γίνεται επίσης αντιληπτό ότι αυτοί οι «άνθρωποι στην εξουσία» έχουν καταφέρει να επιβάλλουν καθεστώς φόβου, καθώς με διάφορους τρόπους και μέσα, λοιδορούν ή συκοφαντούν, εκβιάζουν ή και απειλούν να φιμώσουν με βία κάθε φωνή αμφισβήτησης αυτής της τάξης πραγμάτων. Ο ίδιος ο Τάκερ Κάρλσον απολύθηκε από το κανάλι Fox News, παρότι ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή δημοσιογραφικά αστέρια του, όταν οι πεποιθήσεις του άρχισαν να ακούγονται σε παραφωνία με την ιδεολογική γραμμή του καναλιού. https://youtu.be/6s-N–k-Uvk?si=GmFQ6Zo2MiiOnNs-
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: τι σχέση μπορεί να έχει η δολοφονία του Κερκ με την επιρροή που ασκει το Ισραήλ ή ο Σιωνισμός στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, κι αντίστροφα οι ΗΠΑ στο Ισραήλ. Καταρχήν, ποιός ήταν ο Τσάρλι Κερκ;
Το πρόταγμα του Τσάρλι Κερκ ήταν κατά βάση χριστιανο-εθνικιστικό και το προωθούσε συνδυάζοντας ένα είδος ευαγγελισμού με πολιτικό ακτιβισμό. Επιπρόσθετα, ασπαζόταν «ιουδαιο-χριστιανικές αξίες», ουσιαστικά παρέχοντας το θρησκευτικό ιδεολογικό περίβλημα στην συμμαχία των ΗΠΑ με το Ισραήλ. Αναμφίβολα, το χαρισματικό προφίλ του και οι δεξιότητες που ανέπτυξε κατά την πολυχρονη και πολυδιάστατη δράση του καθόρισαν την άνοδό του σε κορυφαία θέση παραγόντων του αμερικανικού πολιτικού στίβου. Σε ηλικία 31 ετών κατέστη ίσως η πιο εμβληματικη φιγούρα Συντηρητισμού της γενιάς του. Στο ερώτημα ποιοι τον δολοφόνησαν και γιατί η απάντηση δεν βρίσκεται σε μια στατική έκθεση της ιδεολογίας του, η οποία περιείχε αντιδραστικές και οπισθοδρομικές πεποιθήσεις, αλλά μάλλον στο πώς κάποιες από αυτές κι ο ίδιος εξελίχθηκαν στην πορεία.
Ο Κερκ, ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Τραμπ και πολύτιμο στέλεχος της κίνησης MAGA (Make America Great Again) που έφερε τον Τραμπ στην προεδρία για δεύτερη φορά. Μέσω των πολλαπλών δραστηριοτήτων της μαζικότατης μη-κερδοσκοπικής οργάνωσης Turning Point USA (TPUSA), της οποίας ήταν συνιδρυτής και διευθυντής, και ως παρουσιαστής της μεγάλης ακροαματικότητας ραδιοφωνικής εκπομπής “The Charlie Kirk Show”, είχε την ικανότητα και τα μέσα να έρχεται σε επαφή και να επηρεάζει μεγάλη μερίδα της Δεξιάς, ειδικά τους νέους. Πλατιά απήχηση είχαν και οι περιοδείες του σε πανεπιστήμια, όπου μιλούσε και καλούσε φοιτητές ή δασκάλους να εκφράσουν διαφωνία μαζί του σε δημόσιο διάλογο. Μια πρακτική που ονόμασε ”prove me wrong” (απόδειξέ μου πώς κάνω λάθος). Έτσι, φέρεται να συνέβαλε σημαντικά στην επιστροφή του Τραμπ στο προεδρικό αξίωμα, έχοντας καταφέρει να μετατρέψει ένα μέρος της νεολαίας σε υποστηρικτές του.
Εκτός από κοινή ιδεολογία και, για ένα διάστημα, ταυτισμένους πολιτικούς στόχους, ο Τραμπ κι ο Κερκ είχαν κοινή στήριξη από την οικονομική ελίτ των ΗΠΑ. Σημαντική είναι παρουσία χορηγών από την Σιωνιστική πλουτοκρατία, η οποία πρόσφερε ενίσχυση άμεσα ή μέσω οργανώσεών της, όπως η AIPAC που διαχειρίζεται τεράστια αποθέματα χρήματος. Η Miriam Adelson, για παράδειγμα, από τη αρχή της καμπάνιας του Τραμπ δεσμεύτηκε να τον ενισχύσει με 100 εκατομμύρια δολάρια. Η εμπλοκή του σιωνιστικού παράγοντα σε όλη την ανοδική πορεία του Κερκ ήταν καθοριστική. Δεν ήταν μυστικό ότι η TPUSA πήρε τις διαστάσεις της μεγαλύτερης πολιτικής οργάνωσης νεολαίας των ΗΠΑ με ενισχύσεις εκατομμυρίων δολαρίων από σιωνιστές δωρητές, και νεοσυντηρητικούς ομίλους. Την υποχρέωση αυτή ο Κερκ, όπως γράφει ο Αμερικανός, Εβραϊκής καταγωγής συγγραφέας και δημοσιογράφος Μαξ Μπλούμενθαλ [Max Blumenthal], την «ξεπλήρωσε στους πλούσιους υποστηρικτές του όλα αυτά τα χρόνια, εξαπολύοντας μιαν αδιάκοπη καταιγίδα αντιπαλαιστινιακών και ισλαμοφοβικών επιθέσεων, αποδεχόμενος προπαγανδιστικά ταξίδια στο Ισραήλ και αποκλείοντας αυστηρά τις εθνικιστικές δυνάμεις που αμφισβητούσαν την υποστήριξή του προς το Ισραήλ κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων της TPUSA. Στην εποχή του Τραμπ, λίγοι Αμερικανοί μη-Εβραίοι είχαν αποδειχθεί πιο πολύτιμοι για το αυτοανακηρυγμένο εβραϊκό κράτος από τον Τσάρλι Κερκ».
https://thegrayzone.com/2025/09/12/charlie-kirk-netanyahu-israel-assassination/
Τι συνέβη και «χάλασε» αυτή η σχέση;
Η θηριώδης, γενοκτονική επίθεση στη Γάζα υπονόμευσε την στήριξή του Ισραήλ στην βάση των νέων Ρεπουμπλικάνων μειώνοντας τα ποσοστά της, κατά τον Μπλούμενθαλ σε 24%. Κατά την Μέγκυν Κέλλυ [Μegyn Kelly] το ποσοστό για άτομα κάτω των 35 ετών έπεσε στο μηδέν. Την ίδια περίοδο ο Κερκ άρχισε να μετατοπίζεται. Οι θέσεις και πράξεις του για θέματα υψίστης σημασίας στο πολιτικό γίγνεσθαι των ΗΠΑ παύουν να είναι απόλυτα εναρμονισμένες με αυτές της κυβέρνησης και των χρηματοδοτών της οργάνωσης του. Το γιατί εξόργισε πρώην υποστηρικτές και ομοϊδεάτες του ερμηνεύεται με ανάγνωση της εξέλιξης των θέσεών του κυρίως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής… Ήταν το πεδίο στο οποίο ο ίδιος εντόπιζε τις σοβαρότερες αντιθέσεις στον ενδοχώρο της Δεξιάς.
Στο τελευταίο στάδιο της ζωής του άλλαξε η στάση του απέναντι στο Ισραήλ. Ο Κερκ αρχικά είχε υιοθετήσει την θέση του Ισραήλ ότι είχε «δικαίωμα να αμυνθεί», δικαιολογώντας την απάνθρωπη επιδρομή στη Γάζα. Στην πορεία, άρχισε να αμφισβητεί την αναγκαιότητας συνέχισης της πολέμου και, αναθεωρώντας την εκτίμησή του ως προς τα αίτια του, δήλωνε απερίφραστα ότι δυσκολεύεται να πιστέψει πως οι Ισραηλινοί δεν είχαν πληροφόρηση πριν την επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτώβρη. Κι άρα η κυβέρνηση άφησε την Χαμάς να επιτεθεί για να χρησιμοποιηθεί η επίθεσή της ως πρόφαση ώστε να ξεκινήσει η γενοκτονική σφαγή με απώτερο σκοπό την εθνοκάθαρση της Γάζας.
https://youtu.be/jk3qUFGk8Uw?si=FlMNHf5xuW_DuIXI
Στο θέμα της Ρωσο-ουκρανικής σύρραξης, δεν ήταν υπέρ της εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία μεν, αλλά ούτε και συμφωνούσε με την Αμερικανική πολιτική, όπως δήλωνε. Θεωρούσε ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ ήταν λάθος. Τάχθηκε εναντίον της οικονομικής και στρατιωτικής ενίσχυσης του καθεστώτος του Κιέβου, και έκρινε λαθεμένη την απόφαση του Τραμπ να την συνεχίσει κάνοντας ουσιαστικά αυτά για τα οποία κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση. Αποκάλεσε τον Ζελένσκι «μπασταρδεμένο σκυλί της CIA», έναν «γκάνγκστερ», που «έσυρε τον λαό του σε αλόγιστη σφαγή» και συνεχίζει τον πόλεμο εξαπατώντας τις δυτικές κυβερνήσεις για προσωπικό του όφελος. Στην ουσία, τον θεωρούσε βδελυρό απατεώνα, ψεύτη και κλέφτη. Οι θέσεις του ταιριάζουν με αυτές του επίσης συντηρητικού συνταγματάρχη ε.α. Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ [Douglas MacGregor] – σταθερά υπέρ του τερματισμού του πολέμου- δια-αντιπροσώπων που διεξάγουν οι ΗΠΑ κατά της Ρωσίας με πλήρη διακοπή της βοήθειας που ακόμα παρέχεται στην Ουκρανία από τη κυβέρνηση της χώρας του. https://eadaily.com/en/news/2025/02/19/trump-knows-the-truth-about-zelensky-charlie-kirk
Σε μια εκπομπή του έθεσε κι απάντησε το θεμελιώδες ερώτημα σε σχέση με αυτή τη σύρραξη: «Ποιος κερδίζει από την ειρήνη; Η ανθρωπότητα κερδίζει από τη ειρήνη. Και ποιος κερδίζει από τον πόλεμο; Το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα κι οι ολιγάρχες της άρχουσας τάξης της Ουκρανίας».
https://www.facebook.com/watch/?v=3777851802347176&vanity=RiseupOvertheages
Ζητώντας συγγνώμη από τον ρωσικό λαό σε εκπομπή του τον Νοέμβριο του 2024, ο Κερκ είπε ότι «πολύ λίγοι Αμερικανοί θέλουν πόλεμο μαζί σας. Οι άνθρωποι που έχουν εμμονή με το να σας πολεμούν για πάντα είναι μια μειοψηφία στο δρόμο της αποχώρησης από την εξουσία. Θέλουμε Ειρήνη».
Γενικά ήταν υπέρ της ειρήνης, ή κατά των πολέμων στους οποίους θεωρούσε ότι εμπλέκονται οι ΗΠΑ για συμφέροντα ξένων κρατών, όπως το Ισραήλ και η Ουκρανία. Βέβαια, οι απόψεις του κάθε άλλο παρά αντιιμπεριαλιστικες θα μπορούσαν να θεωρηθούν, αν λάβουμε υπόψη ότι εκθείαζε τον «εκπολιτιστικό» ρόλο της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμου. Ωστόσο, κατανοούσε ποιοι στην χώρα του επωφελούνται από τρέχουσες συρράξεις και ποιοί χάνουν. Η στάση του αυτή τον έφερε σε ρήξη και με τον Τραμπ.
Από τον Τάκερ Κάρλσον μαθαίνουμε ότι ο Κερκ τόλμησε να πάει στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου για να κάνει προσωπική έκκληση στον Τραμπ να μην βομβαρδίσει το Ιράν για χάρη του Ισραήλ. Πιθανόν να είπε αυτό που δήλωνε δημόσια, ότι δεν εξυπηρετούσε το συμφέρον της Αμερικής και, επιπλέον, μια τέτοια κίνηση θα έφερνε διχόνοια στην MAGA. Ο Μαξ Μπλούμενθαλ λέει ότι ένας φίλος του Κερκ που έχει πρόσβαση στον στενό κύκλο του προέδρου του περιέγραψε ότι η απόκριση που πήρε ήταν ένα «γαύγισμα οργής» από τον Τραμπ κι απότομο κλείσιμο της συζήτησης! Το ίδιο φέρεται να έκανε και με την βύθιση πλοιαρίων της Βενεζουέλας σε μια μια κατάφωρα αδικαιολόγητη ένδειξη εχθρότητας του Τραμπ προς την χώρα αυτή.
Ο Κερκ δεν ήταν ο μόνος στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς, που δυσαρεστημένος διαπίστωνε ότι αυτά που κάνει ο Τραμπ δεν είναι αυτά για τα οποία ψηφίστηκε, ή που τον θεωρούσε παγιδευμένο μετά από επιλογές προσώπων για θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση. Αποτέλεσμα αυτών των επιλογών τις οποίες (κατά την ίδια αντίληψη), έχει κάνει καθ´ υπαγόρευση της ελίτ που χρηματοδότησε την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο, ή των πλασιέ της ελίτ μέσα στο Κογκρέσο, είναι να περιστοιχίζεται από ανθρώπους που δεν του παρέχουν πλήρη στήριξη και πληροφόρηση ώστε να παίρνει αποφάσεις που συνάδουν με αυτά που υποσχέθηκε προεκλογικά. Μολαταύτα, ο Κερκ δεν συμμερίστηκε την διαδεδομένη και σε συντηρητικούς πλέον αντίληψη ότι η αλλοπρόσαλλη κι ασυνεπής συμπεριφορά του Τραμπ είναι αποτέλεσμα ενδογενούς ναρκισσισμού και μακιαβελισμού, μιας ψυχοπαθολογίας που τον καθιστά ικανό μόνο για πράξεις που ικανοποιούν την δίψα του για αναγνώριση, αίγλη, προσωπικό όφελος και υστεροφημία, χωρίς καμία βαθύτερη πίστη σ´αυτα που ευαγγελίζεται. https://ronchism.substack.com/p/scott-ritter-calls-trump-a-narcissistic
Όπως και να έχει, η τριβή μεταξύ τους ήταν γεγονός.
Πριν από αυτό είχαν προηγηθεί συμβάντα που όξυναν τις αντιθέσεις στον στρατόπεδο της Συντήρησης, παράγωγο των οποίων ήταν η αμφισβήτηση της ικανότητας και της φερεγγυότητας του Τραμπ. Στο θέμα του Τζέφρυ Έπσταϊν [Jeffrey Epstein] διακινητή παιδεραστίας, καταδικασμένου για σεξουαλικά εγκλήματα, ο Τραμπ αθέτησε την υπόσχεση του να διαλευκάνει την υπόθεση, ίσως γιατί το όνομά του αναφέρεται στα αρχεία. Μια από τις σημαντικότερες φωνές υποστηρικτών του Τραμπ, που επέμεναν ν’ ανοίξουν τα αρχεία της υπόθεσης, ήταν αυτή του Κερκ. Κι αυτό, παρότι (ίσως και διότι) ήξερε ότι κάτι τέτοιο θα εξέθετε ως παιδεραστές ανθρώπους της ίδιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ που υποστήριξε την οργάνωσή του, TPUSA, άτομα που ενδεχομένως είχαν δοσοληψίες με τον Έπσταϊν.
Ο Κερκ θεωρούσε σίγουρο, κι όχι απλά υποψία, ότι ο Έπσταϊν ήταν πράκτορας της Μοσάντ και το δήλωνε. Και άρα, πρακτορεύοντας, μπορούσε να παρέχει στο Ισραήλ και σε υποστηρικτές του στην Αμερική ενοχοποιητικά στοιχεία για ανθρώπους της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, τα οποία ενδεχομένως εργαλειοποιήθηκαν μέσω εκβιασμού προς έλεγχο της πολιτικής συμπεριφοράς τους. https://youtube.com/shorts/nPdO8KIopkA?si=AcAWltxeYcgy11pp.
Το σκάνδαλο αφορά την «υπηρεσία» που ο Έπσταϊν παρείχε σε ανθρώπους του προνομιούχου κύκλου του, οι οποίοι ανενόχλητα μπορούσαν να αγοράσουν το «προϊόν» της, δηλαδή σεξ με ανήλικα κορίτσια. Η εξοργιστικά αλαζονική αίσθηση ατιμωρησίας των πλουτοκρατών και των πολιτικών θεραπόντων τους που συναναστρέφονταν τον Έπσταϊν κι έκαναν χρήση της εν λόγω «υπηρεσίας» είναι κάτι που έθιξε ο Τάκερ Κάρλσον στην ετήσια σύνοδο κορυφής φοιτητικής δράσης (Student Action Summit) λίγο καιρό πριν ο Κερκ αναγγείλει ότι αναστέλλει την ανάμειξή του στο ζήτημα αυτό, προς το παρόν, μετά από οξεία κρίση στις γραμμές υποστηρικτών του Τραμπ την οποία προφανώς ήθελε να μετριάσει. https://youtube.com/shorts/S0TOu6XnGJg?si=WFwF1HKFml8GQHVW
Στην προαναφερθείσα σύνοδο κορυφής SAS TPUSA 2025, οργανωμένη υπό την διεύθυνση του Κερκ το Ιούλιο, δόθηκε χώρος για να εκφραστεί καταδίκη του Ισραήλ σε γνωστούς αντι-σιωνιστές. Ανάμεσά τους, ο Τάκερ Κάρλσον κι ο Εβραίος κωμικός Ντέιβ Σμιθ [Dave Smith]. Επιπρόσθετα, ο Κάρλσον καταφέρθηκε εναντίον ανθρώπων της συγκεκριμένης τάξης που ο,τι βρωμιά και να κάνουν μένουν ατιμώρητοι. Είναι «Ιδιαίτερα ενοχλητικό στην περίπτωση του Τζέφρι Έπσταϊν και ολόκληρου του αστερισμού των ανθρώπων γύρω από τον Τζέφρι Έπσταϊν» που διαφεύγουν επειδή είναι πλούσιοι, είπε. Σε κάποιο σημείο της ομιλίας του αναρωτήθηκε πώς «μερικοί από τους λιγότερο αξιόλογους και πιο άχρηστους ανθρώπους, που δεν έχουν πραγματικές δεξιότητες γίνονται δισεκατομμυριούχοι; Πώς είναι δικαιωματικό αυτό;», φέρνοντας ως παράδειγμα τον Μπιλ Άκμαν, Εβραίο δισεκατομμυριούχο και πολιτικά δραστήριο σιωνιστή. ´
https://youtu.be/irnX4TMruIY?si=rFUOPVm2gzejoY6r
Παρεμπιπτόντως, ο Μπιλ Άκμαν βρέθηκε στο στόχαστρο φίλων ή συνεργατών του Κερκ, μετά την δολοφονία του, με κατηγορίες που δεν έχουν στοιχειοθετηθεί και τις οποίες αρνήθηκε κατηγορηματικά. Όπως επίσης αρνήθηκε ότι είχε σχέση με τον Έπσταϊν.
Μια από τις τελευταίες πράξεις του Κερκ, που έγινε «βάιραλ» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν να προεδρεύσει σε έναν δημόσιο διάλογο μεταξύ του σιωνιστή απολογητή του Ισραήλ, Τζος Χάμερ [Josh Hammer] και του αντι-σιωνιστή κωμικού Ντέιβ Σμιθ – κι οι δυο Εβραίοι , παρεμπιπτόντως. Ο Κερκ κράτησε άψογα ουδέτερη στάση, ενώ ο Σμιθ «σκούπιζε το πάτωμα» με τον Χάμερ, αποσπώντας επιδοκιμασίες μετά χειροκροτημάτων απ’ το συντηρητικό ακροατήριο. https://youtu.be/w-ng95XlQb4?si=vnx0rYqqDsgv3Tvh
Να προσθέσουμε εδώ ότι στις αρχές του Μάη ο Κερκ έστειλε μια μακροσκελή επιστολή στον Νετανιάχου η οποία δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες. Ο Κερκ του επισημαίνει ότι το Ισραήλ χάνει τον πόλεμο της προπαγάνδας και τον παροτρύνει να μεριμνήσει ώστε να βελτιωθεί η επικοινωνιακή πρακτική του. Στην ουσία αυτό που λέει είναι «βελτιώστε την προπαγάνδα σας γιατί εγώ δεν μπορώ να απολογούμαι αποτελεσματικά πλέον για σας». Διέβλεπε ότι αδυνατεί να αναχαιτίσει το ρεύμα που έστρεφε την νεολαία εναντίον του Ισραήλ. Απ´την άλλη, κι ο ίδιος επιδείκνυε χαρακτηριστικά αναθεώρησης της σκέψης του. https://www.newsweek.com/charlie-kirks-letter-to-netanyahu-revealed-read-in-full-10804835
Μιλάμε για μια σταδιακή μετατόπιση του Κερκ από θέση άκριτης υπεράσπισης του Ισραήλ σε θέση μετριοπαθούς αμφισβήτησης της πολιτικής του, κάτι που ενέτεινε την ήδη φανερή σταδιακή διαφοροποίηση της συντηρητικής νεολαίας από την επίσημη πολιτική της άνευ όρων στήριξης του Ισραήλ. Ας επισημανθεί πάλι εδώ ότι ο Κερκ ήταν ίσως ο πιο δημοφιλής νέος ηγέτης στον πυρήνα του κινήματος της συντηρητικής νεολαίας στην Αμερικής. Κι αυτό σε μια φάση που το Ισραήλ απεγνωσμένα χρειάζεται την πιο αρραγή υποστήριξη από τις ΗΠΑ, και τέτοια που είναι αδύνατο να βρει αλλού. Αυτή η αλλαγή, επουδενί θα έμενε αναπάντητη. Το τελευταίο που θα ήθελαν οι Σιωνιστές του Ισραήλ και οι Αμερικανοί πάτρωνες τους θα ήταν να δουν το χριστιανο-εθνικιστικό ρεύμα της αμερικανικής Δεξιάς να μετατρέπεται σε αντίπαλο τους. Ο Κερκ δέχτηκε τρομερή πίεση από τους σπόνσορες της οργάνωσής του, να εγκαταλείψει την πορεία που άρχισε να ακολουθεί και να συμμορφωθεί με τους πρώην κηδεμόνες του. «Τα λεφτά ήταν πολλά» όπως λένε…
Η πίεση που του ασκήθηκε επιβεβαιώνεται από ανθρώπους που τον ήξεραν και από δηλώσεις του ίδιου. Καλεσμένος στο πρόγραμμα της Μέγκυν Κέλλυ, φανερά θορυβημένος και με νευρικότητα, ο Τσάρλι Κερκ περιγράφει τον βιτριολικό τρόπο με τον οποίο αμέτρητοι υπερασπιστές του Ισραήλ του επιτίθενται αγνοώντας την στήριξη που παρείχε και την αναμφισβήτητη πίστη του ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να αμύνεται και να υπάρχει, πράγμα που ο ίδιος έχει αποδείξει με πράξεις και λόγια. «Ειλικρινά, ο τρόπος που μου συμπεριφέρονται είναι αποκρουστικός […] Προσπαθούν να σπιλώσουν και την ηθική μου υπόσταση», είπε. Επισημαίνοντας ότι δεν είναι όλοι οι υπερασπιστές του Ισραήλ ίδιοι, τονίζει ότι μερικοί από αυτούς που του επιτίθενται είναι ηγέτες, παράγοντες (ή μέτοχοι), και διαμαρτύρεται πώς πρόκειται για μια «υπερβολικά παρανοϊκή κατάσταση», σαν να θέλουν να καταστείλουν τα πάντα… και έχει φτάσει στο σημείο, είπε, στην Αμερική «να έχω λιγότερη δυνατότητα να κριτικάρω την Ισραηλινή κυβέρνηση χωρίς να δεχθώ βίαιη αντίδραση απ´ οτι οι Ισραηλινοί. Κι αυτό είναι αλλόκοτο»… Η δημόσια διαμαρτυρία του έδειξε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να υποκύψει στην πίεση. https://youtu.be/n2qn0mvSCig?si=qIkMMTkSSO6IPZYe
Ο Μαξ Μπλούμενταλ έχει πληροφορηθεί από πηγή πλησίον της κυβέρνησης Τραμπ ότι ο Νετανιάχου μίλησε προσωπικά στον Κερκ, τον προσκάλεσε στο Ισραήλ και πρόσφερε εκατομμύρια στην οργάνωση του, με αντάλλαγμα την αμέριστη προσήλωση στην υποστήριξη του Ισραήλ… ο Κερκ αρνήθηκε. Αν αυτό αληθεύει, τότε ο Κερκ έδειξε ακεραιότητα χαρακτήρα – όποια κι αν ήταν τα πιστεύω του, τουλάχιστον δεν τα ξεπουλούσε. Η ίδια πηγή αποκάλυψε ότι ο Κερκ θεωρούσε τον Νετανιάχου θρασίμι και φοβόταν πλέον για την ζωή του. Το ότι ο Κερκ στο τέλος απεχθανόταν τον Νετανιάχου (και ότι μάλλον το συναίσθημα ήταν αμοιβαίο) διασταυρώνεται κι από τις δηλώσεις του Κάρλσον τον οποίο ο Κερκ θεωρούσε φίλο του και προφανώς εκμυστηρευόταν σ´αυτόν. Εξού και ο Κάρλσον αποκάλεσε σιχαμερή την προσπάθεια του Νετανιάχου να εκμεταλλευτεί την δολοφονία του Κερκ για ίδιον πολιτικό όφελος. https://youtu.be/JHzCD1MuzH0?si=XCHFFlbBm-OhzIc4
Εδώ δεν γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι πίσω από τη δολοφονία βρισκόταν κατ’ ανάγκην το Ισραήλ, ή οι σιωνιστές της Αμερικής, ή η CIA, ή ένα σκοτεινό συνονθύλευμα όλων αυτών. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το ισχυριστεί, διότι στοιχεία δεν υπάρχουν και, τολμώ να πω, ούτε πρόκειται να υπάρξουν. Το ποιος, όμως, είχε κίνητρο να κλείσει μια για πάντα το στόμα του Κερκ ας το κρίνει όσο μπορεί πιο πληροφορημένα ο αναγνώστης. Πάντως, και το σενάριο της δολοφονίας του ατομικά από τον Tyler Robinson (Τάιλερ Ρόμπινσον) που προωθεί το FBI ακούγεται προοδευτικά λιγότερο πειστικό όσο περισσότερο το εξετάζει κανείς. Πιθανολογείται εδώ ότι ναι μεν ενέχεται ο Ρόμπινσον, αλλά δεν έδρασε μόνος του κι ούτε ήταν αυτός που πυροβόλησε. Μάλλον έπαιξε ρόλο λαγού, αποσπώντας την προσοχή από τους πραγματικούς, επαγγελματίες εκτελεστές του Κερκ. Ωστόσο, μια επιχειρηματολογία που να στηρίζει αυτόν τον ισχυρισμό δεν είναι δυνατή σ’ αυτό το κείμενο και, επιπρόσθετα, πέραν μιας πληθώρας ενδείξεων ότι πρόκειται για σκευωρία, για την ώρα δεν υπάρχουν αποδείξεις συστηματικής έρευνας, ανεξάρτητης από αυτήν που επίσημα διεξάγεται από το FBI στις ΗΠΑ.
Στο ευρύτερο σχήμα πραγμάτων, το σίγουρο είναι ότι «Οι άνθρωποι στην εξουσία», φοβισμένοι είδαν έναν από τους πιο πιστούς και ικανούς ιεραποστόλους της ιδεολογίας τους να δείχνει σημάδια ότι κλονίζεται η πίστη του. Αν δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι η εξόντωσή του ότι ήταν δικό τους έργο, η προσπάθειά τους να τον μετατρέψουν σε μάρτυρα που σκοτώθηκε από ιδεολογικούς εχθρούς της τάξης τους είναι ολοφάνερη και αυταπόδεικτη. Για να το πετύχουν αυτό πρέπει να σβήσουν από το ιστορικό του Κερκ τι ακριβώς βίωνε στο τελευταίο στάδιο της ζωής του, και να γεμίσουν το κενό με υποκριτικές εκθειαστικές φλυαρίες και νεκρολογίες προετοιμασμένες από πριν δολοφονηθεί. Κι αυτό κάνουν.
Το σίγουρο επίσης είναι ότι η δολοφονία του σημαίνει επιτάχυνση της κατρακύλας μας προς μια ακόμα πιο ολοκληρωτική δυστοπία, με την ολιγαρχική ελίτ να κρατά το τηλεχειριστήριο της εικονικής μας πραγματικότητας. Ο Τσάρλι Κερκ θα μπει στη χορεία «μαρτύρων», για να εργαλειοποιηθεί με παραμορφωμένη την εικόνα του. Κι όπως έγραψε ο Chris Hedges: «Οι μάρτυρες καθαγιάζουν τη βία. Χρησιμοποιούνται για να ανατρέψουν την ηθική τάξη. Η διαφθορά γίνεται ηθική. Οι φρικαλεότητες γίνονται ηρωισμός. Το έγκλημα γίνεται δικαιοσύνη. Το μίσος γίνεται αρετή. Η απληστία και ο νεποτισμός γίνονται πολιτικές αρετές. Ο φόνος γίνεται καλό. Ο πόλεμος είναι η τελική αισθητική. Αυτό έρχεται». https://chrishedges.substack.com/p/the-martyrdom-of-charlie-kirk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου