
Δεν ξέρω τι να ρίξω στα παιδιά
Τη μέρα αυτή η αστυνομία μάζεψε τους... αλήτες απ’ το πάρκο, πλάκωσε το 100, κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα, φύγε φύγε όσο έμεινε καιρός, πώς βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός; Η προτροπή -προσαρμοσμένη από τη σαββοπουλική «Θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη»- και το ερώτημα απευθύνονται στον πρωθυπουργό και στον υπουργό (δήθεν) Προστασίας του Πολίτη.
Χθες το πρωί η ΕΛ.ΑΣ., σαν συμμορία, χτύπησε με χημικά και κρότου-λάμψης δασκάλους, γονείς και μικρά παιδιά Δημοτικού που διαμαρτύρονταν για τις συγχωνεύσεις τμημάτων στα σχολεία τους. Παιδάκια μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας Αλεξάνδρας με αναπνευστικά προβλήματα και σε κατάσταση σοκ. Πώς βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός, κύριε Μητσοτάκη; Πού ακούστηκε χημικά σε 7χρονα που κρατούσαν ζωγραφιές;
Η κυβέρνηση, που συνεχίζει να προσβάλλει τα παιδιά που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη, τους γονείς τους που ζητούν απαντήσεις και δικαιοσύνη, τα παιδιά που δολοφονούνται στη Γάζα και όσους διαμαρτύρονται γι’ αυτό, επιτέθηκε σε μικρούς και μεγάλους που διεκδικούσαν δημόσια παιδεία.
Αυτή ήταν η κυβερνητική απάντηση στις καταγγελίες για «αντιπαιδαγωγικά και ταξικά μέτρα», για το γεγονός ότι τα παιδιά συνωστίζονται στις τάξεις και δεν έχουν δασκάλους - τουλάχιστον 700 κενά στην Α' Αθήνας. Οσο περισσότερο καταρρέει δημοσκοπικά και κλονίζεται εσωτερικά η κυβέρνηση τόσο πιο αυταρχική γίνεται, στοχεύοντας στη συσπείρωση και στην πλήρη ενσωμάτωση της Ακροδεξιάς.
Πριν από λίγες μέρες, 15 φοιτήτριες και φοιτητές συνελήφθησαν εντός της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ γιατί περιφρουρούσαν κατάληψη που είχε αποφασιστεί μετά από μαζική συνέλευση. Τις προάλλες φοιτητές και καθηγητές βρέθηκαν και πάλι όμηροι των αστυνομικών δυνάμεων που έκλεισαν αιφνιδιαστικά τις πόρτες του Ιδρύματος. Στις 7 Οκτωβρίου υπήρξε όργιο απρόκλητης αστυνομικής βίας με τραυματισμούς πολλών διαδηλωτών σε πορεία για την Παλαιστίνη. Στη συνέχεια ήρθε η (ν)τροπολογία απαγόρευσης των συναθροίσεων έξω από τη Βουλή.
Φουλ της καταστολής με κάθε μέσο, λοιπόν, και όπου βγάλει, από ένα καθεστώς που βρυχάται βλέποντας να στενεύουν οι ορίζοντές του. Ομως ο λαός θα συνεχίσει να κατεβαίνει στον δρόμο όσο και να τον τρομοκρατούν, ανοίγοντας τους δικούς του ορίζοντες. Οι δάσκαλοι, οι μαθητές και οι φοιτητές τους θα συνεχίσουν να διεκδικούν το μέλλον με πλακάτ, με συνθήματα, με ζωγραφιές, στην πλατεία που γεμίζει «με το νόημα που ’χει κάτι απ’ τις φωτιές».
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ και τα σχετικά ρεπορτάζ με φωτογραφίες και βίντεο:
Αδιανόητες εικόνες αστυνομικής βίας στο Μεταξουργείο, στο πλαίσιο διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις τμημάτων.......
- altersyros: Είναι και ασυγχώρητοι, αφού: Έστειλαν ξανά τα ΜΑΤ στη νέα συγκέντρωση στην Πρωτοβάθμια (ΦΩΤΟς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου