Σκίτσο της Εφ.Συν. [Κ.Γρηγοριάδης 29.10.2025]
Σκίτσο της Εφ.Συν. [Κ.Γρηγοριάδης 29.10.2025]
Πατριδοκάπηλοι και πατρίδα
Σε αυτή τη χώρα δεν έλειψαν ποτέ οι «πατριώτες». Αυτοί δηλαδή που σε καιρούς ειρηνικούς ανεμίζουν την ελληνική σημαία φροντίζοντας να είναι μεγαλύτερη από εκείνες των υπολοίπων. Που διαφημίζουν την εθνική τους ταυτότητα εντός των συνόρων ως κάτι το μοναδικό και το σπουδαίο που τους κάνει να ξεχωρίζουν από κάθε αλλοεθνή. Που μηρυκάζουν το ένδοξο παρελθόν των ένδοξων προγόνων ως απόδειξη ότι είναι άξιοι συνεχιστές του. Που, αντί να μαθαίνουν, εξυμνούν και αναπαράγουν την άγνοια περί αέναης συνέχειας του έθνους από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα.
Αν κοιτάξουμε λίγο στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, δεν θα δυσκολευτούμε να διαπιστώσουμε πως όταν η πατρίδα βρέθηκε σε κίνδυνο, πολύ λίγοι από αυτούς τους «πατριώτες» την υπερασπίστηκαν. Γιατί ο πατριωτισμός δεν είναι υπόθεση των λόγων αλλά των έργων και δεν χρειάζεται πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης αλλά πιστοποιητικά ζωής, τότε που πρέπει κανείς να αποδείξει αν αγαπάει την Ελλάδα με την καρδιά του και με το αίμα του.
Σε αυτή τη χώρα η έννοια της πατρίδας αξιοποιήθηκε κατά κανόνα πολιτικά. Και απέκτησε μια ιδεολογική χρήση που δίχαζε τους πολίτες σε εθνικόφρονες και μη, σε πατριώτες και σε μιάσματα. Δεν ήταν ποτέ πατριωτικοί οι λόγοι που έγινε αυτό. Ηταν για τα συμφέροντα της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων. Και κατά συνέπεια, στην εκάστοτε περίσταση, τα συμφέροντα ενός κομματικού μηχανισμού που ήθελε να αναδειχθεί σε πολιτική έκφραση του καθεστώτος.
Αν κοιτάξουμε λίγο στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, δεν θα δυσκολευτούμε να διαπιστώσουμε πως όποτε η έννοια της πατρίδας αξιοποιήθηκε πολιτικά και απέκτησε ιδεολογική χρήση, ο τόπος το πλήρωσε ακριβά. Με περιορισμούς των ελευθεριών των πολιτών, με εσωτερικό διχασμό, με καταστολή και ανελεύθερα πολιτικά καθεστώτα, με δικτατορίες. Καμιά πατρίδα δεν ωφελήθηκε από αυτή την πρακτική. Αντίθετα, ήρθε η στιγμή που η υπεράσπιση της πατρίδας απαίτησε την εναντίωση και τη σύγκρουση με τους πατριδοκάπηλους.
Τις τελευταίες μέρες ζούμε μια αναβίωση της πατριδοκαπηλίας από το μέγαρο Μαξίμου. Με αφορμή τον Αγνωστο Στρατιώτη, την κηδεία του Σαββόπουλου, τις χθεσινές παρελάσεις, και με επανάληψη του παλαιού και ακριβοπληρωμένου δόγματος ότι «οι αριστεροί δεν είναι Ελληνες». Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον ένοικο του Μαξίμου. «Πουλάει» πατρίδα για να εξαργυρώσει ψήφους. Δεν θα του περάσει.
 |
| Η "ελληνική" σημαία που ανάρτησε ο βουλευτής και πρώην υπουργός της Ν.Δ., Στέλιος Πέτσας, για την επέτειο! Αργότερα την κατέβασε. |
Πατριδοκαπηλία και προπαγάνδα
Από την προπαγάνδα στις παρελάσεις, το Μαξίμου καλλιεργεί τεχνητό πατριωτικό πυρετό για να αποπροσανατολίσει και να πολώσει
Τις τελευταίες ημέρες, παρακολουθούμε ένα σκηνικό εθνικοφροσύνης να στήνεται μεθοδικά από τον κυβερνητικό μηχανισμό προπαγάνδας. Από τον Άγνωστο Στρατιώτη και την κηδεία του Σαββόπουλου, έως τις στρατιωτικές παρελάσεις και τα «πατριωτικά» τηλεοπτικά κηρύγματα, ξεδιπλώνεται μια συντονισμένη επιχείρηση ιδεολογικής πόλωσης. Στόχος, να διαχωριστεί εκ νέου η κοινωνία σε «εθνικόφρονες» και «ανθέλληνες», σε «πατριώτες» και «ύποπτους», σε εκείνους που υποκλίνονται και εκείνους που «δεν σέβονται τα ιερά και όσια».
Ο πατριωτισμός, όμως, δεν είναι προνόμιο κανενός επικοινωνιακού επιτελείου. Ούτε μπορεί να γίνει εργαλείο φτηνής πολιτικής εκμετάλλευσης. Η κυβέρνηση επιχειρεί να μετατρέψει την εθνική μνήμη και τη συλλογική συγκίνηση σε πεδίο χειραγώγησης και συκοφάντησης των αντιπάλων της. Οι εικόνες με τα «άδεια καθίσματα» και η οργανωμένη καμπάνια σπίλωσης των αρχηγών της προοδευτικής αντιπολίτευσης αποκαλύπτουν ένα επιτελείο που δεν διστάζει να εργαλειοποιήσει τον θάνατο και την ιστορία για να κερδίσει λίγα ακόμα χειροκροτήματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι αναρτήσεις τύπου Δρυμιώτη και «Ομάδας Αλήθειας» —ότι δήθεν «οι αριστεροί δεν είναι Έλληνες»— δεν είναι μεμονωμένα παραληρήματα. Είναι το επικίνδυνο ιδεολογικό υπόβαθρο μιας στρατηγικής που στοχεύει να ξαναγράψει τη συλλογική ταυτότητα με όρους αποκλεισμού.
Η χώρα δεν χρειάζεται άλλες τελετές νομιμοφροσύνης, ούτε πιστοποιητικά πατριωτισμού. Χρειάζεται πολιτικό ήθος, δημοκρατική αυτογνωσία και κοινωνική ενότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου