Ο Κύριος Ρούτσι!
Ο τολμηρός, ο γενναίος και γεμάτος ανθρώπινα συναισθήματα Κύριος Ρούτσι κατήγαγε μεγάλη νίκη απέναντι σε μια πολιτική εξουσία ασύδοτη, αυθαιρετούσα και νεκρή συναισθημάτων και σε μια υποταγμένη και αδιάντροπη δικαστική εξουσία. Η νίκη αυτή είναι και νίκη ενός τμήματος της κοινωνίας -μάλλον μεγάλου τμήματος, αλλιώς δεν θα ίδρωνε το αυτί της εξουσίας- που διατηρώντας την ευαισθησία του κινητοποιήθηκε άδολα και ανιδιοτελώς. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί παρά να μας γεμίζει χαρά και ελπίδα. Φαίνεται πως το παιχνίδι μεταξύ της ανθρωπιάς και της απανθρωπιάς δεν έχει τελειώσει και μπορεί τελικά να παιχτεί υπέρ της πρώτης.
Μάλλον, σιγά σιγά, ο κόσμος αντιλαμβάνεται πως το κράτος υπό την ηγεσία του Μητσοτάκη απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την κοινωνία αδιαφορώντας για τις ανάγκες της και υπηρετώντας αναιδώς συμφέροντα που θα σταθούν στο πλάι του προκειμένου να συνεχίσει να ικανοποιεί την εξουσιολαγνεία του. Οπως έχει φανεί έως σήμερα, δεν έχει καμιά φιλοδοξία να γραφεί θετικά στην Ιστορία. Αδιαφορεί πλήρως. Το δικό του μέλλον στην εξουσία και μόνο τον απασχολεί. Τώρα ξέρουμε ότι η κατάκτηση της εξουσίας σημαίνει, για τον φορέα της επικύρωση, επιβεβαίωση και πολύ περισσότερο για τις ελλειμματικές προσωπικότητες. Εδώ επιπλέον επιβαρύνεται η όλη προσωπικότητά του και από τη διαπαιδαγώγηση του πατρός του...
Ενας πραγματικός άνθρωπος!
Ο χαροκαμένος πατέρας Πάνος Ρούτσι τερμάτισε την εικοσιτριήμερη απεργία πείνας, την οποία το ανάλγητο και ένοχο καθεστώς Μητσοτάκη τον ανάγκασε να κάνει, αρνούμενο να ικανοποιήσει το εύλογο και ανθρώπινο δικαίωμα ενός γονέα να μάθει τα αίτια του θανάτου του αδικοχαμένου παιδιού του!
Το ανευθυνοϋπεύθυνο αντιλαϊκό καθεστώς, ρίχνοντας το μπαλάκι στη Δικαιοσύνη, ενώ το ίδιο μεθόδευσε την εξαφάνιση των στοιχείων των 57 θυμάτων, τελικά μπροστά στην ακλόνητη αποφασιστικότητα του πατέρα και τη λαϊκή κατακραυγή, αναγκάστηκε να δεχτεί το αίτημά του. Η δύναμη της ψυχής του νίκησε κατά κράτος το ανελεύθερο καθεστώς που δεν σεβάστηκε το αυτονόητο. Το δικαίωμα του γονέα να φιλήσει, να κλάψει και να θάψει το νεκρό παιδί του – ας θυμηθούμε την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή!
Η νίκη αυτή θα γραφτεί στις χρυσές σελίδες της ιστορίας μας και θα εμπνεύσει και θα οδηγήσει τις νέες γενιές στον αγώνα για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα όπου παραβιάζονται, ανεξάρτητα από χώρες, φυλές, θρησκείες. Εναν αγώνα για ηθικές αξίες και αρχές!
Τα φαρμακερά, μισερά, ρατσιστικά και αντιχριστιανικά βέλη των μικρόψυχων «Ελληναράδων πατριωτών» δεν θα πετύχουν τον στόχο τους, δεν θα αμαυρώσουν τον αγώνα του ΠΑΤΕΡΑ!
Ο Πάνος Ρούτσι είναι οικουμενικός!
Συνάνθρωπε Ρούτσι, συμμεριζόμαστε τον πόνο σου και υποκλινόμαστε ταπεινά μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής σου!
Με τιμή Νίκος Λάζος
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου