Ακριβά θα κοστίσει στους εργαζόμενους η πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού |
Οι εργοδότες βγήκαν για… ψώνια
Οι εργοδότες βγήκαν για… ψώνια
Ακριβά θα κοστίσει στους εργαζόμενους η πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού, παρά το γεγονός ότι -στην καλύτερη περίπτωση- δεν υπερβαίνει το 1,5 ευρώ ημερησίως (καθαρά).
Το κυβερνητικό φιλοδώρημα προς τους εργαζόμενους, αποτελεί θαυμάσια ευκαιρία για τους εργοδότες ώστε να διεκδικήσουν (και να αποσπάσουν) σειρά πανάκριβων διευκολύνσεων.
- Πρώτος στόχος, η περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
Χέρι-χέρι με τους εργοδότες και η Τράπεζα της Ελλάδος στην πρόσφατη έκθεσή της για την πορεία της εθνικής οικονομίας. Και τελικά ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης ανακοίνωσε το… ποθούμενο: τη μείωση των εισφορών κατά μία ποσοστιαία μονάδα σε δύο δόσεις, φορτώνοντας τον κρατικό κορβανά με επιπλέον βάρος 400 εκατομμυρίων ευρώ προς όφελος των εργοδοτών, ενώ οι εισφορές την προηγούμενη τετραετία μειώθηκαν ήδη κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες.
Στον κλάδο του τουρισμού επισιτισμού, την τελευταία δεκαετία οι τουριστικές αφίξεις στην Ελλάδα σημειώνουν αύξηση τουλάχιστον 100%, ενώ οι τιμές των δωματίων αυξάνονται συνεχώς όπως αντίστοιχα και τα έσοδα που πλέον υπερβαίνουν τα 20 δισ. ευρώ.Οι μισθοί των εργαζομένων στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια, υπολείπονται των αντίστοιχων αποδοχών του 2011!
Ταυτόχρονα, έχει γίνει καθεστώς η εκ περιτροπής απασχόληση , η δουλειά μέσω εργολάβων, και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Πέρυσι οι αρμόδιοι κυριολεκτικά πετούσαν χαρταετό, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το νέο μέτρο ελέγχου επρόκειτο να εφαρμοστεί κατά την φετινή θερινή τουριστική περίοδο «προς όφελος των εργαζομένων».
Τελικά, η φετινή εφαρμογή θα έχει πιλοτικό χαρακτήρα, ενώ η παραβίαση των στοιχειωδών εργασιακών κανόνων θα εφαρμόζεται πλήρως! Τα λέμε του χρόνου, λοιπόν…
- Τρίτος στόχος η κάλυψη των κενών θέσεων εργασίας.
Οι θέσεις, προφανώς, δεν παραμένουν κενές επειδή η ανεργία στην χώρα μας μηδενίστηκε, ούτε διότι αφορούν αποκλειστικά εξεζητημένο επίπεδο ειδίκευσης, αλλά επειδή οι εργαζόμενοι -και κυρίως οι νεότεροι εξ αυτών -αρνούνται να εργάζονται σε τραγικές συνθήκες με εξίσου τραγικές αμοιβές.
Πώς καλύπτονται οι κενές θέσεις; Μα φυσικά με την εισαγωγή εργαζομένων από τρίτες χώρες, οι οποίοι εκτιμάται ότι θα φθάσουν περίπου τις 200.000 για τη διετία 2023-2024. Έτσι μια επιχείρηση μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, χωρίς απώλεια εσόδων εξαιτίας του μειωμένου προσωπικού. Αποφεύγει τις ατελείωτες υπερωρίες για το υφιστάμενο προσωπικό, άρα δεν έχει απώλεια εσόδων. Ενισχύει τα προσφερόμενα εργατικά χέρια και πλέον δεν είναι αναγκασμένη να αυξάνει τους μισθούς, άρα δεν έχει απώλεια εσόδων.
Παράλληλα, ως αποτελεσματικό εργαλείο αντιμετωπίζεται η επανακατάρτιση ανέργων (με το ζόρι) για την απευθείας απασχόληση τους σε επιχειρήσεις , προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε προσωπικό ακόμη και σε τοπικό επίπεδο.
- Τέταρτος στόχος, να συνεχιστεί η συμπίεση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, άρα και των μισθών.
Οι συλλογικές συμβάσεις καλύπτουν μόλις και μετά βίας τρεις στους δέκα εργαζόμενους και όπου υπάρχουν δεν εφαρμόζονται καθολικά. Σύμφωνα με έκθεση του ΚΕΠΕ οι μειώσεις των κατώτατων μισθών του 2012 ακολουθηθήκαν από σημαντική πτώση των μέσων μισθών. Ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 28% (από 1.247 σε 898 ευρώ) την περίοδο από το 2010 μέχρι το 2018, υποδεικνύοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ότι οι γενικότερες μειώσεις στους μισθούς, την εν λόγω 8ετία, ξεπέρασαν ακόμη και αυτό το ποσοστό (28%).
Οι πιέσεις στους μισθούς συνεχίζονται, σε αντίθεση τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων. Ήδη, από το 2022 τα κέρδη προ φόρων των 500 μεγαλύτερων επιχειρηματικών ομίλων, προσέγγισαν το ιστορικό ρεκόρ των 20 δισ. ευρώ.
Κάπως έτσι το ταπεινό και καταφρονεμένο 1,5 ευρώ, αποκτά αξία ανεκτίμητη…
***
-ΔΙΑΒΑΣΤΕ και το ακόλουθο του ιδίου:
Αρκεί μια 24ωρη απεργία; Αντέχουμε 60 χρόνια μνημόνια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου