6Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Οι διαπραγματεύσεις… δεν διεκόπησαν, όπως και οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις

Γράφει ο Μπάμπης Μπίκας

Η πρώτη συνάντηση των αντιπροσωπειών των δύο αντιμαχόμενων πλευρών πραγματοποιήθηκε χθες στην πόλη Γκομέλ της Λευκορωσίας και ανανεώθηκε για νέο γύρο συνομιλιών μέσα στο διήμερο. Την ίδια ώρα, οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις προελαύνουν στην ουκρανική επικράτεια, επικεντρώνοντας στα νότια, τα ανατολικά και την πρωτεύουσα Κίεβο, πέριξ του οποίου συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός δυνάμεων. Το Κρεμλίνο διεμήνυε το πλαίσιο όρων που θέτει, ζητώντας… την παράδοση της Ουκρανίας. Ταυτόχρονα δήλωνε ότι θα απαντήσει σκληρά στους Δυτικούς που σπεύδουν να επιβάλουν κυρώσεις ευρέου φάσματος και να εξοπλίζουν την Ουκρανία. Αν και στον ευρωατλαντικό άξονα φαίνεται μία ενδυνάμωσή του, που προκάλεσε η ρωσική απειλή και αποφασιστικότητα να φθάσει μέχρι τέλος. Προς τι άλλωστε όλη αυτή η εκστρατεία και εισβολή πολυάριθμων δυνάμεων στα ενδότερα της ουκρανικής επικράτειας, έχοντας μάλιστα περικυκλώσει όλες τις μεγάλες πόλεις.

Πέντε ώρες διήρκησε η πρώτη συνάντηση των αντιπροσωπειών Ουκρανίας και Ρωσίας, οι οποίες έληξαν με ανανέωση – συνέχιση των συνομιλιών μέσα σε 48 ώρες στα Πολωνικά σύνορα. Από μόνο του το γεγονός ότι δεν «τα έσπασαν» αποτελεί για πολλούς θετικό γεγονός. Αν και εδώ επισημαίνονται οι σκοπιμότητες της κάθε πλευράς από την εμφάνιση της πραγματοποίησης συνάντησης για διαπραγματεύσεις. Πολύ περισσότερο που όλα συνεχίζονται επί του πεδίου των συγκρούσεων, με τους Ρώσους να συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό δυνάμεων που κατευθύνεται προς αποκλεισμό του Κιέβου – 64 χλμ εκτείνεται η οχηματοπομπή που δείχνουν σχετικές δορυφορικές φωτογραφίες ότι βρίσκεται 20 χλμ έξω από την ουκρανική πρωτεύουσα. Διαπραγματεύσεις με… το όπλο στον κρόταφο.

Σύμφωνα με όσα δήλωναν οι δύο πλευρές, οι θέσεις τους είναι διαμετρικά αντίθετες. Οι Ουκρανοί ζητάνε φυσικά εκεχειρία και απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων. Ενώ οι Ρώσοι διατυπώνουν ένα πλαίσιο όρων που στην ουσία αποτελούν παράδοση άνευ όρων για την ουκρανική ηγεσία. Ο ίδιος ο Πούτιν βγήκε και αναφέρθηκε σε αυτά που ζητάει η Ρωσία, δηλαδή: ουδετερότητα της Ουκρανίας, αποστρατιωτικοποίησή της, αποναζιστικοποίηση της ηγεσίας και των μηχανισμών που τη στηρίζουν, αναγνώριση της ενσωμάτωσης της Κριμαίας. Μετά το 5ωρο των διαπραγματεύσεων οι δύο πλευρές επίσης εξέπεμπαν διαφορετικές εκτιμήσεις, διά των συμβούλων που συμμετείχαν στις συνομιλίες. Ο Ουκρανός Ποντόλιακ αναφερόταν σε δύσκολες συζητήσεις χαρακτηρίζοντας τους Ρώσους προκατειλημμένους. Ενώ ο Ρώσος Μεντένσκι αναφερόταν σε ορισμένα σημεία επαφής που μπορούν να χτίσουν κοινές θέσεις. Να το επισημάνουμε ξανά πως οτιδήποτε από αυτά που λέγονται ή εμφανίζονται, μπορεί να εντάσσονται στο παιχνίδι των εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού. Όπως να συνομιλείς με τον αντίπαλο (έστω και με χαμηλόβαθμη αντιπροσωπεία, που δείχνει προθέσεις) και την ίδια ώρα να συνεχίζεις και εντείνεις στις στρατιωτικές επιχειρήσεις μέσα στην ουκρανική επικράτεια.

Ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι απεγνωσμένα εμφανίζεται να είναι παρόν και χθες να υπογράφει αίτηση προς την ΕΕ για ένταξη της χώρας του σε αυτήν –κάτι που γνωρίζει ότι απαιτεί χρόνια για να υλοποιηθεί. Ενώ το βράδυ βγήκε και ζήτησε τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη χώρα, κάτι όμως που θα σύρει πολλές χώρες στην πολεμική εμπλοκή τους. Γι αυτό, αμέσως η εκπρόσωπος του αμερικανικού Στέϊτ Ντιπάρτμεντ εμφανίστηκε να δηλώνει ότι οι Αμερικανοί δεν προτίθενται σε καμία άμεση εμπλοκή επί του πεδίου και ιδιαίτερα με την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Αν και από μόνες τους οι ευρείες κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία, με τη συστράτευση της μιάς χώρας μετά την άλλη στον εξοπλισμό της Ουκρανίας, κάνει το Ρώσο πρόεδρο να ζητάει από τους Δυτικούς να μην ανακατεύονται και το υπουργείο Εξωτερικών ότι οι Ευρωπαίοι που στέλνουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία θα είναι υπεύθυνοι των συνεπειών και θα πάρουν σκληρή απάντηση.

Αξιοσημείωτες είναι οι αποφάσεις πολλών κυβερνήσεων που σπεύδουν να γνωστοποιήσουν ότι στέλνουν όπλα στην Ουκρανία (ακόμη και η Ελβετία, η Φινλανδία, η Νορβηγία). Συνολικά 84 χώρες και 13 διεθνείς οργανισμοί έχουν επιβάλει κυρώσεις (ακόμη και τον αποκλεισμό της Ρωσίας από το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου), καταγράφοντας συσπείρωση-συστράτευση του ευρωατλαντικού χώρου. Ακόμη και η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι ο Πούτιν είναι ο καλύτερος ενοποιητής του ΝΑΤΟ. Αν και ψυχραιμότερες ευρωπαϊκές φωνές περιγράφουν την κατάσταση λέγοντας ότι ο Πούτιν είναι στις κόκκινες γραμμές του και η Ευρώπη στον τοίχο, με τους Αμερικανούς να έχουν διπλό όφελος αφενός έναντι της Ρωσίας και αφετέρου προς τους συμμάχους Ευρωπαίους.

Κι όλα αυτά, με εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανών να εγκαταλείπουν τις εστίες τους καταφεύγοντας σε γειτονικές χώρες, με τον κύριο όγκο στην Πολωνία και δευτερευόντως στην Ουγγαρία και την Ρουμανία. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ υπολογίζουν ότι ο αριθμός αυτών που εγκατέλειψαν τη χώρα υπερβαίνει το μισό εκατομμύριο. Αυτές οι εικόνες του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανίας έχουν κινητοποιήσει χιλιάδες πολίτες σε όλο τον κόσμο να κατεβαίνουν προς υποστήριξη των Ουκρανών. Πλήθος διαδηλώσεων πραγματοποιούνται σε δεκάδες πόλεις καθημερινά, όπως και στην ελληνική γεωγραφία. Σε κεντρικά σημεία ή έξω από τις διπλωματικές αποστολές της Ρωσίας βροντοφωνάζουν εναντίον της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία –στην Ελλάδα και ενάντια στα ευρωατλαντικά σχέδια αντιπαράθεσης, όπως και της εμπλοκής που αποφάσισε η ελληνική κυβέρνηση.

Ένας πόλεμος μέσα στη Ευρώπη προς δόξα των γεωπολιτικών ισορροπιών ισχύος, ζωνών επιρροής, διακρατικών συγκρούσεων, ιμπεριαλιστικών εξορμήσεων και εγκλωβισμού κοινωνιών και λαών στη μέγγενη του πολέμου των εξουσιών.