Του Μπάμπη Μιχάλη
Πόσο «κοινωνικά υπεύθυνη» μπορεί να θεωρείται άραγε μια εταιρεία -και οι μέτοχοί της- όταν εξαπατά επιδεικτικά τους εργαζομένους της, αδιαφορώντας για το αν κάποιοι εξ αυτών φυτοζωούν ή και πεθαίνουν αβοήθητοι εξαιτίας μιας ασθένειας που οφείλεται στη δουλειά τους; Οι ανθρακωρύχοι της WarriorMetCoal στο Μπρούκγουντ της Αλαμπάμα και τα... κατάμαυρα πνευμόνια τους το γνωρίζουν καλύτερα. Οι περίπου 1.100 εργαζόμενοι της αμερικανικής εταιρείας εξόρυξης και το συνδικάτο που τους εκπροσωπεί -οι Ενωμένοι Ανθρακωρύχοι της Αμερικής (UMWA)- απεργούν πάνω από 7 μήνες διεκδικώντας το αυτονόητο, μια νέα συλλογική σύμβαση που θα τους επιτρέψει να έχουν -ξανά- μια αξιοπρεπή ζωή και… έξοδο από αυτήν.
Η απεργία τους -μια από τις περίπου 300 που έχουν ξεσπάσει φέτος στις ΗΠΑ-, αν και έχει θαφτεί από τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συγκλονίζει. Τα βάσανα των ανθρακωρύχων ξεκινούν το 2016, όταν μια σειρά αμφιλεγόμενων αποφάσεων της διοίκησης του τότε εργοδότη τους, της εξορυκτικής εταιρείας Walter Energy, οδηγεί σε χρεοκοπία και αίτηση πτώχευσης. Ο σημερινός τους εργοδότης, η WarriorMetCoal, αναδύεται από τη διαδικασία αυτής της πτώχευσης. Συγκεκριμένα, μια ομάδα από hedge funds και εταιρείες private equity -μεταξύ των οποίων και η μεγαλύτερη διαχειρίστρια επενδυτικών κεφαλαίων στον κόσμο BlackRock- μυρίστηκε κέρδος και έσπευσε να αγοράσει κοψοχρονιά την πτωχευμένη εταιρεία.
Στόχος, τα... συνηθισμένα, δηλαδή να τη βγάλουν από το καθεστώς πτώχευσης, να την «εξυγιάνουν» φουσκώνοντας τη χρηματιστηριακή της αξία και εν συνεχεία να τη μεταπωλήσουν καρπούμενοι την υπεραξία. Για να πρoχωρήσουν έπρεπε όμως να έλθουν σε συμφωνία με το σωματείο των εργαζομένων. Oι εργαζόμενοι αποφάσισαν να σώσουν την εταιρεία τους, να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους και τις κοινότητές τους θυσιάζοντας μισθούς, άδειες, αμοιβές υπερωριών και την πλήρη υγειονομική τους κάλυψη. Οι θυσίες τους στα πέντε χρόνια που ακολούθησαν εξοικονόμησαν συνολικά 1,1 δισεκατομμύριο δολάρια και βοήθησαν την εταιρεία να ανακάμψει και να επιτύχει έσοδα άνω των 4,3 δισ. δολαρίων.
Το «ευχαριστώ» διοίκησης και μεγαλομετόχων γι’ αυτές τις θυσίες ήταν όμως η κοροϊδία και η βία. Οι ανθρακωρύχοι ξεκίνησαν στις αρχές της φετινής χρονιάς διαπραγματεύσεις για μια νέα συλλογική σύμβαση που θα τους απάλλασσε από τις επώδυνες παραχωρήσεις που είχαν κάνει το 2016. Με τη συλλογική σύμβαση της πτώχευσης, οι ανθρακωρύχοι μόνο στις αποδοχές τους είχαν υποστεί απώλειες 6 δολαρίων ανά ώρα εργασίας συν τις υπερωρίες.
Ωστόσο η διοίκηση της WarriorMetCoal -που το 2016 είχε υποσχεθεί ότι θα τους φροντίσει μετά την ανάκαμψη- έκανε όχι μόνο τον Κινέζο αλλά και τον… Σκοτσέζο. Στην αντιπρότασή της για τη νέα συλλογική σύμβαση πρότεινε χωρίς καμιά ντροπή αυξήσεις 1,5 δολαρίου σε βάθος πενταετίας. Η πρόταση-κοροϊδία αποτελούσε αναμφίβολα μνημείο... εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Τα μέλη του συνδικάτου κατήγγειλαν επίσης χτυπήματα στα συνταξιοδοτικά τους προγράμματα και στις παροχές υγείας, μεγαλύτερες υποχρεωτικές βάρδιες, αυστηροποίηση των όρων εργασίας. Οι εργαζόμενοι μπορούσαν μεταξύ άλλων να λαμβάνουν μόνο τρεις ημέρες άδεια αν κάποιο μέλος της οικογένειάς τους πέθαινε. Η τέταρτη αποτελούσε λόγο απόλυσης. Σαν να μην έφταναν αυτά, οι περικοπές που προέβλεπε η σύμβαση της πτώχευσης είχαν οδηγήσει στο τραγικό αρκετοί ανθρακωρύχοι με κατάμαυρα πνευμόνια από τη σκόνη των ορυχείων να πεθαίνουν, χωρίς ποτέ να καταφέρουν να εισπράξουν το επίδομα που δικαιούνταν.
Υπό αυτό το καθεστώς οι εργαζόμενοι δεν είχαν άλλη επιλογή από την απεργία, η οποία ξεκίνησε την 1η Απριλίου και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η απεργία είχε αποτέλεσμα ένα από τα δύο ορυχεία της στην Αλαμπάμα να σταματήσει τη λειτουργία του και το δεύτερο να υπολειτουργεί με απεργοσπάστες και «αξιοποίηση» του διοικητικού προσωπικού. Το κόστος της απεργίας για την εταιρεία στο τελευταίο (γ’) τρίμηνο ανήλθε σε περίπου 7 εκατ. δολάρια. Η διοίκηση της WarriorMetCoal από την πλευρά της κλιμάκωσε τις κινήσεις εκφοβισμού των απεργών. Το τελευταίο δίμηνο τουλάχιστον 6 απεργοί που πραγματοποιούσαν πικετοφορία έξω από τις εγκαταστάσεις της WarriorMetCoal χτυπήθηκαν από οχήματα που οδηγούσαν άνθρωποι της εταιρείας.
Η αστυνομία ως συνήθως αδιαφόρησε στις καταγγελίες τους, ενώ τοπικό δικαστήριο αποφάσισε πρόσφατα την απομάκρυνσή τους. Αντίθετα η αστυνομία της Νέας Υόρκης ουδόλως αδιαφόρησε την περασμένη Πέμπτη, όταν εκατοντάδες ανθρακωρύχοι -μέλη και μη του UMWA, διαδήλωσαν μπροστά από τα γραφεία της BlackRock στο Μανχάταν -για δεύτερη φορά φέτος- ζητώντας παρέμβαση του μεγαλομετόχου: Συνέλαβε σε χρόνο dt περίπου μια ντουζίνα μελών του συνδικάτου από τις εκατοντάδες των διαδηλωτών που πραγματοποιούσαν καθιστική διαμαρτυρία στο οδόστρωμα. Η BlackRock, που διαχειρίζεται συνολικές επενδύσεις περίπου 10 τρισ. δολαρίων, κατέχει 7,5 εκατ. μετοχές της WarriorMetCoal ή το 14,6%. Αν ήθελε το αφεντικό της, ο Λάρι Φινκ, θα μπορούσε να λύσει την απεργία με μόνο ένα τηλεφώνημα.
Απέναντί του οι απεργοί σε ένα από τα πολλά συνθήματα που φώναξαν στη διαδήλωση της Νέας Υόρκης τα έχουν πει όλα: «Οne day longer, one day stronger». Σε ελεύθερη μετάφραση, μία ημέρα (απεργίας) περισσότερη, μία ημέρα δυνατότεροι!
*Μία ημέρα απεργίας περισσότερη, μία ημέρα δυνατότεροι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου