Το διάγγελμα του πρωθυπουργού την Πέμπτη το βράδυ θα ήταν εξοργιστικό και μόνο διότι δεν περιείχε καμία ουσία, διότι ήταν απλά μία απελπισμένη προσπάθεια δικαιολόγησης.
Όμως είναι διπλά εξοργιστικό διότι κρυμμένη μέσα στον — υποτίθεται ψύχραιμο αλλά από το βλέμμα εμφανώς πανικόβλητο — λόγο του πρωθυπουργού υπήρχε μία στυγνή ομολογία αποτυχίας.
Το «επιτελικό κράτος», που σύμφωνα με τον Χρυσοχοΐδη και τον Χαρδαλιά ανέπτυσσε ένα «πρότυπο σχέδιο» αντιπυρικής προστασίας και που «λειτούργησε υποδειγματικά» όταν άφησε την πρώτη πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη να επεκταθεί χαοτικά, ουσιαστικά παραδέχτηκε ότι είναι ανήμπορο.
«Απλά ανέφικτη» ήταν, σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, «η ταυτόχρονη επίτευξη όλων αυτών των στόχων», δηλαδή της προστασίας ανθρώπων, περιουσιών περιβάλλοντος και υποδομών — με αυτή τη σειρά, έτσι τα έθεσε.
Φυσικά αυτή η φράση είναι απλά ψέμα, όπως τόσα άλλα του «σιμουλτανέ ηγέτη». Ναι, αν αφεθούν να γιγαντωθούν οι πυρκαγιές από άκρη σε άκρη της χώρας, έπειτα είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως ανέφικτο να τις σταματήσεις. Όμως οι πυρκαγιές δεν γεννιούνται γιγαντιαίες. Γίνονται τέτοιες όταν αγνοείς, αρχικά την πρόληψή τους, κι έπειτα την έγκαιρη κατάσβεσή τους.
Αμφότερες οι δύο μεγάλες πυρκαγιές της Αθήνας των τελευταίων ημερών ξεκίνησαν από πολύ μικρές εστίες σε δασικές εκτάσεις δίπλα ή πολύ κοντά στο αεροδρόμιο Τατοΐου. Ακόμα κι αν αγνοήσουμε τη διαχείριση των δασών — που επιβάλλει πως θα έπρεπε να υπάρχει καθαρισμός, άνοιγμα δασικών δρόμων και ζωνών για εύκολη πρόσβαση της πυροσβεστικής και τακτικές περιπολίες κι επιφυλακή — το αεροδρόμιο Τατοΐου υποτίθεται πως είναι, σύμφωνα με το «επιτελικό σχέδιο», έδρα τουλάχιστον έξι πυροσβεστικών αεροσκαφών.
Πώς είναι δυνατόν να ξεκίνησε πυρκαγιά δίπλα ακριβώς σε αυτή την έδρα, και να μην υπήρξε μέριμνα γρήγορης κατάσβεσής της; Και πώς είναι δυνατόν την επόμενη αμέσως μέρα, μια δεύτερη πυρκαγιά λίγα χιλιόμετρα παραπέρα να αφέθηκε να γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο, κατακαίγοντας ανεξέλεγκτη πλέον τα προάστια της Αθήνας;
Η απάντηση είναι απλή: αδιαφορία και αμέλεια. Τα «πρότυπα σχέδια» του Χρυσοχοΐδη και του «πολύ σκληρού» Νίκου Χαρδαλιά ήταν απλά καπνός, σαν αυτόν που πνίγει εδώ και μέρες ολόκληρη την Αθήνα.
Για να μην αναφερθούμε στην σχεδόν πλήρη αγνόηση των πυρκαγιών στα υπόλοιπα σημεία της χώρας. Μονάχα για την άμυνα του μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας και της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας μπήκε σε συναγερμό το κράτος. Από εκεί και πέρα, η Ηλεία, η Μεσσηνία και η Μάνη, η Βόρεια Εύβοια, η Φωκίδα, τα Γρεβενά και άλλες περιοχές αφέθηκαν να καούν.
Σε όλες τις περιπτώσεις, έγκαιρη και επαρκής επέμβαση θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την καταστροφή. Αντ’ αυτού το κράτος δουλεύει μόνο με εκκένωση κι ατομική ευθύνη. Ακριβώς όπως και στην πανδημία: ουδεμία πρόληψη, «σχέδια» για το φαίνεσθαι της «δράσης», το «ανθρωπίνως δυνατόν» κι από εκεί και πέρα, είστε μόνοι σας.
Από δεκαετίες καταστροφών, επί όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, η σημερινή έμαθε μόνο ένα μάθημα: ότι η επικοινωνία μίας καταστροφής είναι διαχειρίσιμη, αν δεν υπάρξει μεγάλη απώλεια ανθρώπινης ζωής.
Καλώς την προφυλάσσει, καλώς εκκενώνει προληπτικά τους οικισμούς και τα χωριά από όπου πρόκειται να περάσει η λαίλαπα. Όμως ο κίνδυνος για την ανθρώπινη ζωή δεν είναι ένα αναπόδραστο φαινόμενο, δεν είναι «ανέφικτη συνέπεια». Μέχρι να φτάσουμε στην ανάγκη εκκενώσεων, έχει επιδράσει η αδιαφορία και η έλλειψη μέσων και σχεδίου.
Είμαστε ακόμα στην αρχή της περιόδου πυρκαγιών και ήδη η χώρα φλέγεται. Ακόμα κι αν η περίοδος τελειώσει χωρίς κανέναν θάνατο (πράγμα ευκταίο), οι συνέπειες αυτής της απίστευτης καταστροφής σε φυσικό πλούτο θα είναι αισθητές για δεκαετίες και θα οδηγήσουν νομοτελειακά σε πολλούς θανάτους.
Η κλιματική αλλαγή, ο καύσωνας, η ξηρασία, είναι όλα παράγοντες της καταστροφής. Κύρια αιτία όμως θα είναι οι προτεραιότητες ενός κράτους, που διαχρονικά δεν θέλησε ποτέ να την προλάβει και να την αντιμετωπίσει. Όχι «δεν μπόρεσε», ούτε «δεν ήξερε». Δεν θέλησε.
*****
Ο πρωθυπουργός σε ρόλο... συμβουλάτορα προς τους καμένους: "Παρακαλώ να συμμορφωθείτε"!
Κι
ενώ η χώρα βρίσκεται κυριολεκτικά στις φλόγες, από την Αττική μέχρι την
Εύβοια και την Ολυμπία, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να προχωρήσει σε ένα
ακόμα τηλεοπτικό μήνυμα για να πει το… τίποτα!
Για την ακρίβεια: Μας ενημέρωσε ότι ότι έχουμε «μια εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση», που «συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες»…
Αν ψάξει, δε, να βρει κανείς έστω και μια λέξη αυτοκριτικής, για τις εγκληματικές ελλείψεις στην πυρόσβεση και στην αντιπυρική προστασία, δεν θα την βρει. Αντίθετα το μήνυμα ήταν “να είμαστε ενωμένοι” και η κριτική… αργότερα.
Ο πρωθυπουργός (όπως συνήθισε να κάνει στην πανδημία με τους γιατρούς) θεώρησε σκοπιμο να κρυφτεί πίσω από τους ήρωες πυροσβέστες, χωρίς βέβαια να πει μισή κουβέντα για την υπονόμευση του έργου αυτών των ανθρώπων από την άθλια πολιτική της κυβέρνησής του. Κυρίως, όμως, πάσχισε να κρυφτεί πίσω από τον καύσωνα και την έκταση των φωτιών, λέγοντας ότι «μετά από 10 ημέρες καύσωνα καλούμαστε να διαχειριστούμε ταυτόχρονα δεκάδες δασικές πυρκαγιές. Τρεις από αυτές, στην Αττική, στην Εύβοια και στην Ηλεία είναι τεραστίων διαστάσεων και έντασης».
Κατέφυγε, κατόπιν, σε ρόλο μετεωρολόγου: «Δυστυχώς – είπε – τα δύσκολα είναι ακόμα μπροστά μας και η νύχτα που έρχεται είναι απειλητική. Αύριο περιμένουμε ισχυρούς Δυτικούς Ανέμους σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας. Μιλάμε για συνθήκες πρωτόγνωρες καθώς έχουν προηγηθεί πολλές μέρες έντονου καύσωνα, που έχει μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε πυριτιδαποθήκη. Με την Πολιτική Προστασία έχουμε καταστρώσει σχέδιο έκτακτης ανάγκης, τοποθετώντας 6 περιφέρειες, συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής, σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού».
Κατά τα άλλα ο πρωθυπουργός είχε να μας πει επισης κάτι… σπουδαίο, δηλαδή να περιορίσουμε «τις άσκοπες μετακινήσεις» και να είμαστε εξαιρετικά «προσεκτικοί»: «Αν δοθεί εντολή εκκένωσης από άτι κάποια περιοχή, σας παρακαλώ να συμμορφωθείτε. Τα σπίτια ξαναχτίζονται και τα δέντρα θα ξαναφυτρώσουν αλλά η ανθρώπινη ζωή δεν αναπληρώνεται», συμπλήρωσε.
Παρόλο που προφανώς η ανθρώπινη ζωή
δεν αναπληρώνεται – και πολλές βρίσκονται σε κίνδυνο και σήμερα το
βράδυ- το… χτύπημα στην πλάτη από τον πρωθυπουργό δεν λέει απολύτως
τίποτα. Ειδικά, δε, όταν υπάρχουν άνθρωποι που μένουν και σήμερα το
βράδυ στο δρόμο ή σε ξενοδοχεία, που έχουν δει να γίνεται στάχτη το βιός
μιας ζωής, τέτοιου είδους επικοινωνιακά μηνύματα, μόνο οργή προκαλούν.
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός, αφού έπραξε την ανάγκη φιλοτιμία αναγνωρίζοντας την “οργή” των πολιτών, εστειλε ταυτόχρονα και το μήνυμα να μην τον… ενοχλούμε: «Θα υπάρξει χρόνος και για κριτική και για αυτοκριτική. Αλλά όχι τώρα», είπε. Αποδεικνύοντας και με αυτό τον τρόπο ότι το… φλέγον για την κυβέρνηση είναι να επιβληθεί σιωπητήριο για τα πεπραγμένα της.
Κατά τα άλλα οι γενικές εξαγγελίες για αποζημιώσες και αναδασώσεις, μόνο ως μια κακή επανάληψη από προηγούμενες μεγάλες φωτιές ακούγονται.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση στην χώρα δεν είναι απλώς δύσκολη, είναι τραγική. Ενα από τα “γιατί” βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση ο τόπος, οντως το απάντησε ο κ.Μητσοτάκης. Με την (μια ακόμη) θλιβερή του εμφάνιση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου