Και κάπως έτσι τα Play off του NBA παίρνουν φωτιά. Όχι από τη σειρά αγώνων και τις διασταυρώσεις των ομάδων, ούτε από τα εντυπωσιακά καρφώματα και τις ασίστ. Αυτή η φωτιά που έχει ανάψει στα παρκέ του πιο εμπορικού μπασκετικού πρωταθλήματος στο πλανήτη, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα τους τελευταίους μήνες στις ΗΠΑ: τις ρατσιστικές δολοφονίες μαύρων πολιτών και τις κοινωνικές αντιδράσεις και συγκρούσεις που τις συνοδεύουν. Μερικές μέρες πριν αστυνομικός στο Γουισκόνσιν πυροβολεί τον Jacob Blake με 7 πισώπλατους πυροβολισμούς, στέλνοντας τον στο νοσοκομείο με βαριά τραύματα, που πιθανόν θα του παραλύσουν τα πόδια όπως ανέφεραν οι δικηγόροι του.
Ο βαρύς τραυματισμός του Βlake ήταν ο λόγος νέων αντιδράσεων και συγκρούσεων στη πολιτεία του Γουισκόνσιν στις οποίες βρέθηκαν απέναντι ακροδεξιές ένοπλες ομάδες με την ανοχή της αστυνομίας. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η δολοφονία δύο αντιρατσιστών διαδηλωτών μετά από πυρά ενός ένοπλου 17χρονου φασίστα τον οποίο η αστυνομία άφησε να διαφύγει ανενόχλητο από το συμβάν. Εν τέλη ο ρατσιστής δολοφόνος έχει συλληφθεί με την αστυνομία όμως να εξακουλουθεί να κάνει πλάτες και να συγχαίρει τους παρακρατικούς για την βοήθεια που τους προσέφεραν απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό».
Στον αντίποδα όλων αυτών και ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τη δολοφονία του George Floyd και την εμφάνιση του κινήματος Black Lives Matter, η νέα αστυνομική απόπειρα δολοφονίας σε συνδυασμό με τη δολοφονία των δύο διαδηλωτών από ακροδεξιό υπό τις επευφημίες της αστυνομίας, αναζωπυρώνει τις κινητοποιήσεις και τον ξεσηκωμό απέναντι στον φυλετικό ρατσισμό και το δολοφονικό μηχανισμό της αστυνομίας. Κομμάτι αυτού του ξεσηκωμού είναι και η μεγαλύτερη πιθανότατα κοινωνική στιγμή του επαγγελματικού αθλητισμού στον 21ο αιώνα, η απεργία των καλαθοσφαιριστών του NBA ενάντια στο ρατσισμό και τις δολοφονίες εξαιτίας του από κράτος και παρακράτος.
Ήδη λίγο μετά τις πρώτες ώρες του τραυματισμού του Blake η συζήτηση για το κατά πόσο αξίζει να αγωνίζονται οι αθλητές όταν όλα αυτά συμβαίνουν γύρω τους είχε ξεκινήσει και μάλιστα με πρωτοβουλία των ίδιων. Έτσι, στο παιχνίδι μεταξύ των Bucks και των Orlando Magic, πάρθηκε η απόφαση για μία από τις ιστορικότερες στιγμές στο πρωτάθλημα του NBA.
Ιστορική ιδιαίτερα για τη χρονική περίοδο και το τόπο πραγματοποιείται. Ενδεικτικό λοιπόν της αποφασιστικότητας και του σθένους τους, σε μία εντελώς τεταμένη περίοδο κοινωνικοπολιτικά δεν έκαναν τις πάπιες, δεν κλείστηκαν στις βίλες του και δεν αγνόησαν την κοινωνική κίνηση. Προφανώς και μιλάμε για εκατομμυριούχους αθλητές που θα μπορούσαν να αράξουν στη βολή τους, παίζοντας τους αγώνες τους και μένοντας σε γενικόλογες αναφορές (ή και πιο αιχμηρές) μη ρισκάροντας τίποτα και κρατώντας απόσταση από «τα άκρα». Όμως έκαναν το αντίθετο, έθεσαν τους εαυτούς τους στην προμετωπίδα των αντιδράσεων κάνοντας τις σπίθες ενάντια στην ανισότητα και το ρατσισμό πραγματική πυρκαγιά, παίρνοντας δημόσια θέση εκεί που ξέρουν καλύτερα να το κάνουν, στα παρκέ, με όλες τις κάμερες στραμμένες πάνω τους και με προσωπικό και επαγγελματικό ρίσκο. Δεν είναι λίγα αυτά που θα χάσουν άλλωστε αν υπάρξει οριστική διακοπή του πρωταθλήματος όπως και συζητιέται μεταξύ άλλων, αν συνεχιστούν οι αναβολές και οι ακυρώσεις αγώνων.
Όμως δεν είναι μόνο οι NBAers που παίρνουν θέση. Αντίστοιχες απεργίες αθλητών και αθλητριών μη συμμετοχής στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις ξεπηδούν κάθε ώρα από το βράδυ της Τετάρτης και έπειτα. Ήδη οι αθλήτριες του γυναικείου ΝΒΑ δήλωσαν ότι θα μποϊκοτάρουν και αυτές την αγωνιστική δράση συμμετέχοντας στον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό και την καταπίεση προς τη μαύρη κοινότητα. Αντίστοιχα πράττει και η πρώην νούμερο ένα τενίστρια στο κόσμο Naomi Osaka η οποία δεν θα κατέβει στον ημιτελικό του Western & Southern Open κόντρα στην Elise Martens, δηλώνοντας την αντίθεση της με «την συνεχιζόμενη γενοκτονία εναντίων μαύρων ανθρώπων από τα χέρια της αστυνομίας» εφιστώντας την προσοχή απέναντι στο ρατσισμό και την αστυνομική βαρβαρότητα. Τέλος η ανώτερη ποδοσφαιρική κατηγορία στις ΗΠΑ (MLS) ακύρωσε την υπόλοιπη αγωνιστική δραστηριότητα, έπειτα από τη θέση ποδοσφαιριστών από αρκετές ομάδες σε σύμπνοια των συναθλητών τους στα άλλα αθλήματα.
Ο αθλητισμός είναι ένα ακόμη κοινωνικό πεδίο. Όσο και να αποστειρωθεί ή εμπορευματοποιηθεί πάντα θα υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας που θα αρκεί για να τραντάξει την την «κανονικότητα» γύρω του. Από τα αντιπολεμικά άπερκατ του Μοχάμεντ Άλι, τις αντιρατσιστικά μπλοκ του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και τα τρίποντα του Craig Hodges, τα περήφανα γονατίσματα του Κάπερνικ και των παικτών του NFL ενάντια στην εθνική υπερηφάνεια -που βλέπουμε σήμερα και στο ΝΒΑ- μέχρι τις σφιχτές υψωμένες γροθιές των Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968, οι αθλητές από τις ΗΠΑ μας δείχνουν το δρόμο. Το δρόμο του να πηγαίνεις κόντρα στις ομοσπονδίες και το μοντέρνο αθλητισμό, το δρόμο του να σηκώνεις ανάστημα στους δυνάστες των αδερφών σου, τον δρόμο στο να απλώνεις το χέρι αλληλέγγυα ή να σηκώνεις τη γροθιά υπερήφανα παίρνοντας θέση ενάντια σε δολοφόνους και καταπιεστές μην ξεχνώντας ποτέ τη κοινότητα σου και αυτό που πραγματικά είσαι.
ΠΗΓΗ: galopar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου