11 Απριλίου 2023

Βιβλίο (Κόμικ): «Ο μύθος του βασιλιά Ερυσίχθονα», με εικονογράφηση Μιχάλη Κουντούρη και κείμενα Μαρίας Κούρση, εκδόσεις "Παιδική ΕΚΔΟΤΙΚΗ"

Ένα σύγχρονο παραμύθι γνώσης και ευαισθητοποίησης


«Ο μύθος του βασιλιά Ερυσίχθονα» με το πενάκι του Μιχάλη Κουντούρη και την επιμέλεια της Μαρίας Κούρση γίνεται αιτία μάθησης αλλά και συζήτησης με τα παιδιά για «τη σπατάλη και την πολυτέλεια του περιττού».

«Κάθε τσεκουριά στον κορμό ενός δέντρου είναι τσεκουριά στον δικό μας κορμό, στο σώμα μας».

Ένας αρχαίος ελληνικός μύθος έφτασε μέχρι το πενάκι του Μιχάλη Κουντούρη και με την επιμέλεια της Μαρίας Κούρση έγινε ένα σύγχρονο παραμύθι γνώσης και ευαισθητοποίησης για τα παιδιά αλλά και για τους μεγάλους.

«Ο μύθος του βασιλιά Ερυσίχθονα» γράφτηκε από τον Καλλίμαχο τον 3ο αιώνα π.Χ. Από τότε, από εκείνα τα μακρινά μας χρόνια, οι άνθρωποι επιδίδονταν στη σπατάλη των φυσικών πόρων, αλλά υπήρχαν και οι σύγχρονοί τους που τους προειδοποιούσαν για το κακό που κάνουν στη φύση.

Ο Καλλίμαχος ο Κυρηναίος μπορεί να ήταν χωμένος μέσα στα βιβλία της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης -της οποίας παρεμπιπτόντως ποτέ δεν έγινε διευθυντής παρά τον μόχθο του-, αλλά η ματιά του και η σκέψη του ήταν με τους καθημερινούς ανθρώπους, λάτρευε τους λαϊκούς μύθους και ήθελε τους θεούς πιο ανθρώπινους. Εκείνο που δεν άντεχε ήταν η ασέβεια και η απληστία.


Αυτές στηλιτεύει με τον μύθο του Ερυσίχθονα, του Θεσσαλού άπληστου βασιλιά που για να κάνει τα έπιπλα του παλατιού του έδωσε διαταγή να κοπούν δεκάδες δέντρα, ανάμεσα σ’ αυτά και το δέντρο της θεάς Δήμητρας. Γιατί «η προστασία [της φύσης] περνούσε από την ιεροποίηση των στοιχείων της φύσης ως αποτέλεσμα σεβασμού ή φόβου. Δάση και δέντρα αφιερώνονταν σε θεότητες, είχαν ψυχή που τα προστάτευε (Δρυάδες, Αμαδρυάδες, Δενδρότες θεοί), οι πηγές, τα ποτάμια, οι λίμνες είχαν τις νεράιδες, τις νύμφες, τις λάμιες». Οπότε ο Ερυσίχθονας, που το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις έρυσις = πληγή και χθων = γη, αυτός δηλαδή που πληγώνει τη γη, δεν είναι μόνο άπληστος αλλά και ιερόσυλος.

Ε, η θεά δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια και τον καταδίκασε σε αιώνια… αχορταγία. Τον έκανε να τρώει, να τρώει και να μη χορταίνει με τίποτα. Είναι σε αυτό το σημείο ακριβώς που κάνει ο Κουντούρης ένα εκπληκτικό σκίτσο με ένα τεράστιο στόμα στο ύψος του στομαχιού.

Οταν πάρετε στα χέρια σας αυτό το παραμύθι θα καταλάβετε πως θα γίνει αιτία μάθησης αλλά και συζήτησης με τα παιδιά. Θα μιλήσετε μαζί τους για «τη σπατάλη και την πολυτέλεια του περιττού», όπως γράφει στο εισαγωγικό της σημείωμα η Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, ομότιμη ερευνήτρια, τ. διευθύντρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Θα σταθείτε σε κάθε λέξη και όνομα για τα οποία θα βρείτε ένα κατατοπιστικό γλωσσάρι και πληροφορίες στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Είναι πράγματι μια φροντισμένη έκδοση από τη νέα παιδική σειρά «Η φωνή της Γης», από την Εκδοτική Αθηνών, που με γνώση και ευαισθησία «ανοίγει μια συζήτηση με τα παιδιά για το περιβάλλον και την ανάγκη να το προστατεύσουμε».

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου