Ο "από Βορρά κίνδυνος" για τον Μητσοτάκη

Πλήθος κόσμου στη συναυλία κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού στην Θεσσαλονίκη | VORIA

Μετά την συναυλία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Θεσσαλονίκη, η κυβέρνηση συνειδητοποίησε πως τα πράγματα δεν είναι όπως τα φαντάζεται.

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Η συναυλία της Θεσσαλονίκης «κάθισε βαριά στο στομάχι» της Νέας Δημοκρατίας. Στο Μέγαρο Μαξίμου μοιάζουν ακόμη να αναρωτιούνται «πώς τους ξέφυγε το πράγμα».

Εκεί που νόμιζαν ότι είχαν αφήσει πίσω τους τις κοινωνικές εκφράσεις οργής για το έγκλημα στα Τέμπη. Πάνω που η προεκλογική περίοδος είχε αρχίσει να κινείται στα οικεία μονοπάτια της κλασσικής πολιτικής αντιπαράθεσης όπου οι σχέσεις με τα ΜΜΕ και οι «επικοινωνιακές στρατηγικές» καθορίζουν το παιχνίδι. Ακριβώς στο σημείο που οι πολιτικές συζητήσεις θα πήγαιναν από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση. Όλα μπερδεύτηκαν.

Αυτοί που έπρεπε στις 21 Μαΐου απλά να πάνε να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, προέκυψαν να πρωταγωνιστούν μια Κυριακή του Απριλίου. Εκτός προγράμματος.

Δεκάδες χιλιάδες καθημερινοί άνθρωποι γέμισαν την Πλατεία Αριστοτέλους. Δίχως κανένας αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος να είναι στην εξέδρα για να μιλήσει. Χωρίς κανένας μηχανισμός να έχει «δουλέψει» τις προηγούμενες ημέρες και κανένας όμιλος ΜΜΕ να μην «σπονσοράρει».

Η ιστορία αυτή θύμισε στην κυβέρνηση λίγο τις συναυλίες του Λεξ. Δηλαδή μια μορφή έκφρασης που δεν μπορούν επαρκώς να εξηγήσουν. Μόνο που εδώ τα πράγματα ήταν πραγματικά απειλητικά.

Γιατί αυτοί που μαζεύτηκαν δεν ήταν μόνον νέοι, ανήκαν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, κι έλεγαν να μην γίνει το νερό εμπόρευμα. Πρόφεραν την λέξη «ιδιωτικοποίηση» συχνά και δίχως καμία εκτίμηση στον όρο.

Έδειξαν θυμούνται ακόμη τους 57 νεκρούς των Τεμπών. Με οργή που δεν κατευνάστηκε από την επαναλειτουργία του τραίνου που ξεκίνησε από την Αθήνα, με τον Γεραπετρίτη στην θέση του μηχανοδηγού.

Έμοιαζαν επίσης να μην νοσταλγούν τους καιρούς που «κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές». Αντιθέτως να έχουν αγανακτήσει με την αστυνομική βία.

Με λίγα λόγια ήταν μια συγκέντρωση σαφέστατης κι ολιστικής απόρριψης όσων σήμερα συμβαίνουν. Με τις μουσικές να τονίζουν την βούλησή των συγκεντρωμένων για κάτι άλλο, διαφορετικό.

Αυτό που «πλανήθηκε στην ατμόσφαιρα » της παραλιακής Θεσσαλονίκης, δεν άρεσε καθόλου, μα καθόλου, στο Μέγαρο Μαξίμου. Αυτή την φορά όμως δεν τολμούσε να ρίξει δακρυγόνα στο πλήθος όπως τον περασμένο Σεπτέμβρη στην συναυλία στον χώρο της Φιλοσοφικής του Αριστοτέλειου. Έτσι για να «ξεκαθαρίσει» για μια ακόμη φορά ότι στην μεγαλύτερη πόλη της Μακεδονίας θα επιβάλλει το «νόμος και τάξη», που ακολουθεί επί 4 χρόνια τις πολιτικές του.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη την Κυριακή το βράδυ συνειδητοποίησε τον … «από Βορρά κίνδυνο». Αντιλαμβανόμενη πως ακόμη και στις περιοχές που νομίζει πως έχει – εκλογικά- το «πάνω χέρι» τα πράγματα δεν είναι όπως τα φαντάζονταν.