Γράφει ο Χρίστος Κρανάκης
Το κεφάλαιο και οι αγορές, που ευθύνονται για την υπερεκμετάλλευση και καταστροφή του πλανήτη, αναλαμβάνουν να τον σώσουν από την υπερθέρμανση, με τη «βούλα» των κυβερνήσεων
Συνεχίζεται έως το τέλος της επόμενης εβδομάδας η διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, Cop26, στη Γλασκώβη. Οι επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων συζητούν και διαπραγματεύονται, την ίδια στιγμή που έξω από το συνεδριακό κέντρο η Γκρέτα Τούνμπεργκ δίνει το σύνθημα «Μπορείτε να βάλετε την κλιματική αλλαγή στον κ… σας!». Η γραφική αυτή εικόνα έρχεται να αποτυπώσει με εμφατικό τρόπο τις τρομακτικές αντιθέσεις που υπάρχουν στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η εριστική αδιαφορία των συνέδρων της Cop26, μάλιστα, εξόργισε περαιτέρω τους διαδηλωτές, όταν οι πρώτοι –σε στυλ… Μαρίας Αντουανέτας– αποφάσισαν να δειπνήσουν τη Δευτέρα σε ένα πανάκριβο εστιατόριο της πόλης,το οποίο περιφρουρείτο από ορδές αστυνομικών. Παρότι όμως ο κυνισμός της παγκόσμιας ελίτ δεν αποτελεί είδηση, ο αντιδραστικός χαρακτήρας των αποφάσεων της διάσκεψης και το πώς η κλιματική αλλαγή μετατρέπεται σε πεδίο κερδοφορίας, εγείρουν τρομακτικές αμφιβολίες για το μέλλον του πλανήτη.
Το ζήτημα που απασχόλησε περισσότερο τα διεθνή ΜΜΕ και προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις ήταν η σύναψη της «πράσινης» συμμαχίας 450 μεγάλων χρηματοπιστωτικών εταιρειών με την ονομασία «Net Zero» (καθαρό μηδέν). Η διαδικασία προχώρησε υπό την καθοριστική συμβολή του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας και του Καναδά, Μαρκ Κάρνεϊ και θέτει ως στόχο την επένδυση άνω των 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για την απανθρακοποίηση του πλανήτη. Σύμφωνα με τις πιο ελπιδοφόρες εκτιμήσεις, η «Net Zero» θα καταφέρει να μηδενίσει τις «καθαρές» εκπομπές διοξειδίου σε μια σειρά μεγάλων επιχειρήσεων μέχρι το 2050. Αν, όμως, στα αυτιά πολλών μια τέτοια κίνηση ακούγεται αναγκαία ή ακόμα και θετική, αρκετοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο για ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της ιστορίας. Συγκεκριμένα, τo Corporate Europe Observatory σημείωσε πως η Cop26 θέτει τις βάσεις για ένα άνευ προηγουμένου «πράσινο οικονομικό ξέπλυμα χρήματος». Όπως αναφέρει ο μη κερδοσκοπικός ερευνητικός οργανισμός, οι προτάσεις αναφορικά με την ιδιωτική χρηματοδότηση που «απαιτείται» για την μείωση των παγκόσμιων εκπομπών CO2 δεν αποτελούν επεξεργασίες κυβερνήσεων ή των αρμόδιων περιβαλλοντολογικών φορέων αλλά αντίθετα, προέρχονται από τα ενδότερα των γραφείων ιδιωτικών fund των χρηματιστηριακών αγορών — κάποια από τα οποία, μάλιστα, σχετίζονται άμεσα με μεγάλες επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα.
Με πιο απλά λόγια, το οξύμωρο σχήμα που συγκροτείται επιτρέπει στους μεγάλους χρηματοοικονομικούς ομίλους με έντονο ανθρακικό «αποτύπωμα», όπως η JP Morgan, η BlackRock και η BNP Paribas, να παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των συμφωνιών που αναμένεται να υπογράψει η Cop26! Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως η παγκόσμια ατζέντα για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής ρυθμίζεται από μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες, οι οποίες την ίδια στιγμή έχουν το ελεύθερο να συνεχίσουν να επενδύουν μαζικά σε ορυκτά καύσιμα χωρίς το φόβο κυρώσεων.
Και η Guardian, όμως, προχώρησε σε εξίσου σημαντικές αποκαλύψεις. Συγκεκριμένα, η βρετανική εφημερίδα καυτηρίασε την πάγια στάση των Κεντρικών Τραπεζών Αγγλίας και Γαλλίας όσο και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τονίζοντας ότι αρνούνται να εισάγουν περιορισμούς ή ποινές για όσες (μικρότερες) τράπεζες εξακολουθούν να εξυπηρετούν ρυπογόνες επιχειρήσεις.
Η ιδιωτικοποίηση των οικολογικών πολιτικών και η ανάγκη του κεφαλαίου να επενδύσει στην πράσινη ανάπτυξη οξύνει και τους διεθνείς ανταγωνισμούς. Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ιδιαίτερα επικριτικός για την απουσία των ηγετών Ρωσίας και Κίνας από τη διάσκεψη, ενώ η κινεζική πλευρά πέρασε στην αντεπίθεση επιρρίπτοντας ευθύνες στις δυτικές χώρες για αργοπορία στις μειώσεις εκπομπών και απροθυμία να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες οικονομικά.
Τη στιγμή που ο πλανήτης «βράζει», καθώς το 2020 ήταν η δεύτερη θερμότερη χρονιά στην ιστορία και η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 24,2 εκ. από το 1880, οι επιλογές των μεγάλων κυβερνήσεων να χαρίσουν την κλιματική ατζέντα προς όφελος της ιδιωτικής κερδοφορίας και να «φαγωθούν» μεταξύ τους, δεν φαντάζουν μόνο ανεπαρκείς αλλά και επικίνδυνες. Μόνος αντίλογος στις καπιταλιστικές πολιτικές είναι ο παγκόσμιος ξεσηκωμός, με σταθμό τις κινητοποιήσεις της 6ης Νοέμβρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου