20 Ιουνίου 2021

Προσφυγικό: Κυβερνήσεις με σημαία την απανθρωπιά | 82,4 εκατ. άνθρωποι στο φαύλο κύκλο του ξεριζωμού


Την ώρα που τα στοιχεία του ΟΗΕ δείχνουν θλιβερή αύξηση των προσφύγων σε όλο τον κόσμο -έχουν ξεπεράσει προ πολλού τον αριθμό των προσφύγων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- η ελληνική κυβέρνηση επαίρεται ότι κλείνει κατάμουτρα την πόρτα σε όσους της ζητούν καταφύγιο και δείχνει στη μεγάλη πλειονότητα όσων έχουν ήδη μπει την πόρτα εξόδου προς την τάχα ασφαλή τρίτη χώρα Τουρκία, απειλώντας να τους κρατήσει στο διηνεκές στον προθάλαμο αν δεν ανοίξει την πόρτα η Τουρκία από τη δική της πλευρά.

Στον βωμό αυτής της απροκάλυπτα κυνικής και απάνθρωπης πολιτικής, που έχει τις ευλογίες τής Ε.Ε., λοιδορείται κάθε έννοια αλληλεγγύης και ανθρωπισμού, ευτελίζεται το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, θρυμματίζονται οι δημοκρατικές δομές και μπαίνουν γερά τα θεμέλια του κοινωνικού εκφασισμού. Μόνο δυσοίωνες μπορεί να είναι οι προβλέψεις, αν δεν υπάρξει ισχυρό ανάχωμα στον ακροδεξιό κατήφορο που υποδύεται την κανονικότητα.

Βέβαια η αδήριτη ανάγκη των ανθρώπων να ξεφύγουν από τον πόλεμο, από τις παραβιάσεις των βασικών δικαιωμάτων τους, από τη φτώχεια, η ίδια η ανάγκη για επιβίωση δεν καταστέλλεται. Η πραγματικότητα επιμένει ενάντια στις ακροδεξιές ιδεοληψίες ότι μπορούν να σταματήσουν την ελπίδα για καλύτερη ζωή και δικαιοσύνη, κινητήρια δύναμη της Ιστορίας.

Οσο λυσσαλέα κι αν είναι η προσπάθεια καταστολής, το μόνο που καταφέρνει είναι να κάνει όλο και πιο αβίωτη τη ζωή των προσφύγων, όλο και πιο αόρατη την παρουσία τους, αλλά δεν τους εξαφανίζει. Οι αλλεπάλληλοι νόμοι και οι αποφάσεις της κυβέρνησης με διακηρυγμένο στόχο την αύξηση των απελάσεων και την αποτροπή αποτελούν ομολογία αποτυχίας. Ο στόχος δεν επιτυγχάνεται.

Ο ευτελισμός της διαδικασίας ασύλου, οι καθημερινές επαναπροωθήσεις, οι εξώσεις, η ΚΥΑ για την ασφαλή τρίτη χώρα, το κόψιμο της οικονομικής ενίσχυσης, ο σαδισμός των διατάξεων για την ιθαγένεια, ο εμπαιγμός με τα νέα ΚΥΤ και με το κλείσιμο των δομών στην ενδοχώρα, το νέο νομοσχέδιο με ευχολόγια για τις απελάσεις δεν καταστέλλουν τη ροή των προσφύγων όσο δεν καταπολεμιούνται οι αιτίες της. Καταπονούν όμως τους ανθρώπους και υπονομεύουν το δημοκρατικό κράτος δικαίου.

Επιστρέφει πρόσφυγες στην Ελλάδα η Γερμανία

Tην επιστροφή άγνωστου αριθμού προσφύγων στη χώρα μας, πιθανότατα αρκετών χιλιάδων, σχεδιάζει η Γερμανία το επόμενο διάστημα, τινάζοντας στον αέρα το αφήγημα του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη για επιτυχημένη διαχείριση του προσφυγικού με βάση τα εν πολλοίς πλασματικά στοιχεία για μείωση του αριθμού των προσφύγων και των δομών στη χώρα μας. Για να χρυσώσει το χάπι, η Γερμανία προτίθεται να χρηματοδοτήσει με 2,4 εκατομμύρια ευρώ ένα ετήσιο πρόγραμμα στέγασης των προσφύγων αυτών στην Ελλάδα με κάποια χαρακτηριστικά πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας και ένταξης στην ελληνική κοινωνία, παρόμοιο με το πρόγραμμα Helios που υλοποιεί ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ).

Πρόκειται για το πρόγραμμα «Ενίσχυση Ενταξης για Δικαιούχους Διεθνούς Προστασίας στην Ελλάδα», το οποίο σχεδιάζει να χρηματοδοτήσει η Γερμανία με ευρωπαϊκά κονδύλια που της διατίθενται για τη διαχείριση του προσφυγικού και το οποίο θα υλοποιήσει ο ΔΟΜ σε συνεργασία με τις γερμανικές αρχές και το ελληνικό υπουργείο Μετανάστευσης.

Αφορά «άτομα που έχουν ήδη δεχτεί καθεστώς διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα και έχουν υποβάλει επιπλέον αίτημα διεθνούς προστασίας στη Γερμανία, το οποίο απορρίφθηκε ως απαράδεκτο. Αυτά τα άτομα έχουν τη νομική υποχρέωση να εγκαταλείψουν τη Γερμανία και να επιστρέψουν στην Ελλάδα». Σύμφωνα με επιστολή διαμαρτυρίας των υπουργών Εσωτερικών της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων τεσσάρων ευρωπαϊκών κρατών προς την Κομισιόν στις αρχές Ιουνίου, από τον Ιούλιο του 2020 17.000 πρόσφυγες αναγνωρισμένοι στην Ελλάδα έχουν ζητήσει άσυλο ξανά στη Γερμανία.

H κυβέρνηση εξετάζει θετικά την πρόταση, σύμφωνα με τη δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρόσφατη συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Bild»: «Αν η Γερμανία μπορέσει να χτίσει σπίτια για τους πρόσφυγες αυτούς, θα συζητήσω βεβαίως την προσφορά». Δήλωση ατυχής και κυνική, αλλά αποκαλυπτική της αδιαφορίας για το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και της έλλειψης κοινωνικής ενσυναίσθησης του πρωθυπουργού.

Αποδεικνύεται άλλη μία φορά πόσο κοντόφθαλμη ήταν η πολιτική έξωσης των αναγνωρισμένων προσφύγων από τις δομές που εφάρμοσε ο κ. Μηταράκης χωρίς μέριμνα για την επόμενη μέρα, την ώρα που διαφήμιζε τη γρήγορη έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων και έκλεινε το μάτι στους πρόσφυγες, αποκρύπτοντας πως δεν μπορούν να εγκατασταθούν σε ευρωπαϊκή χώρα. Χιλιάδες κατέληξαν άστεγοι και εγκαταστάθηκαν ξανά σε σκηνές στις υπάρχουσες δομές, χωρίς όμως να καταμετρώνται στον επίσημο αριθμό των φιλοξενούμενων, γεγονός που επιτρέπει στον κ. Μηταράκη να παρουσιάζει πλασματική μείωση του πληθυσμού. Χιλιάδες έφυγαν για άλλες χώρες και τώρα αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να επιστρέψουν. Αλλη μια τρύπα στο νερό, που το μόνο που καταφέρνει είναι να υποβάλλει τους πρόσφυγες σε απάνθρωπη δοκιμασία για επικοινωνιακούς λόγους.

Το ίδιο πλασματικά, βασισμένα σε στατιστικές αλχημείες, είναι τα στοιχεία που ανακοίνωσε πριν από μερικές μέρες ο υπουργός, ότι στους πρώτους πέντε μήνες του έτους οι αναχωρήσεις προσφύγων είναι διπλάσιες από τις αφίξεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αφίξεις ο υπουργός δεν προσμετρά τους πρόσφυγες που ήδη επιστρέφουν κάθε μήνα στην Ελλάδα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεν προσμετρά επίσης τις αφίξεις στα βόρεια σύνορα από τις βαλκανικές χώρες, αν και προσμετρά στις απελάσεις τους μετανάστες από την Αλβανία και άλλες βαλκανικές χώρες ή αυτές στον Εβρο που δεν καταγράφονται στις αρχές.

Πηγή: efsyn.gr, Δημήτρης Αγγελίδης

*****

82,4 εκατομμύρια άνθρωποι στο φαύλο κύκλο του ξεριζωμού

Κάθε χρόνο και χειρότερα γίνονται τα πράγματα για τα εκατομμύρια των κατατρεγμένων και εκτοπισμένων ανά την υφήλιο, όπως επιβεβαιώνει η νέα έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) με τίτλο «Παγκόσμιες Τάσεις» (Global Trends). Ακόμα και εν μέσω πανδημίας, για ένατη συναπτή χρονιά, το 2020 καταγράφηκε νέο τραγικό ρεκόρ όσων εξωθήθηκαν σε φυγή από τις πατρίδες τους εξαιτίας πολέμων, βίας, διώξεων και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο συνταρακτικός αριθμός τους άγγιξε πια τα 82,4 εκατομμύρια, αυξημένος κατά 4% από το 2019, αλλά διπλάσιος σε σχέση με το 2010. Κι όπως προειδοποιεί η έκθεση, «με βάση αυτή την πορεία, το ερώτημα πλέον δεν είναι αν οι βίαια εκτοπισμένοι θα ξεπεράσουν τα 100 εκατομμύρια, αλλά πότε. Ξεκάθαρα, η ανάγκη αποσόβησης συρράξεων και διασφάλισης πως οι εκτοπισμένοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε λύσεις δεν έχει υπάρξει ποτέ πιο πιεστική απ’ όσο τώρα»…

«Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται ένας άνθρωπος που εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του, μια ιστορία εκτοπισμού, στέρησης και πόνου. Οι άνθρωποι αυτοί αξίζουν την προσοχή και τη στήριξή μας, όχι μόνο μέσω ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά και μέσω της εξεύρεσης λύσεων για να μπει τέλος στα δεινά τους», υπογραμμίζει από την πλευρά του ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Φίλιπο Γκράντι, κάνοντας έκκληση στους παγκόσμιους ηγέτες.

«Ενώ η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων και το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τους Πρόσφυγες παρέχουν το νομικό πλαίσιο και τα εργαλεία για την ανταπόκριση στον εκτοπισμό, χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση των συγκρούσεων και των διώξεων που αναγκάζουν εξαρχής τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους».

Μέχρι τα τέλη του 2020, υπό την εντολή της Υπατης Αρμοστείας βρίσκονταν 20,7 εκατ. πρόσφυγες, ενώ υπήρχαν επίσης 5,7 εκατ. Παλαιστίνιοι πρόσφυγες και 3,9 εκατ. Βενεζουελάνοι εκτοπισμένοι στο εξωτερικό. Επιπλέον, 48 εκατ. άνθρωποι ήταν εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της χώρας τους και 4,1 εκατ. ήταν αιτούντες άσυλο.

«Παρότι ο πλήρης αντίκτυπος της πανδημίας της Covid-19 στην ευρύτερη διασυνοριακή μετανάστευση και τον εκτοπισμό διεθνώς δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος», αναφέρει η έκθεση, «τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας δείχνουν πως οι αφίξεις νέων προσφύγων και αιτούντων άσυλο μειώθηκαν κάθετα στις περισσότερες περιοχές». Γίνεται μάλιστα λόγος για «περίπου 1,5 εκατομμύριο λιγότερους ανθρώπους απ’ όσους θα αναμένονταν σε συνθήκες μη Covid», οι οποίοι «αντανακλούν πόσο πολλοί απ’ όσους αναζητούν διεθνή προστασία βρέθηκαν αποκλεισμένοι» την προηγούμενη χρονιά.

Ταυτόχρονα όμως «η κλίμακα και η δριμύτητα διατροφικών κρίσεων χειροτέρεψαν το 2020, καθώς παρατεταμένες συρράξεις, ακραία καιρικά φαινόμενα και οι οικονομικές επιπτώσεις της Covid-19 επέτειναν προϋπάρχουσες καταστάσεις. Οι προβλέψεις για το 2021 είναι εξίσου ανησυχητικές, με ορισμένες από τις χειρότερες διατροφικές κρίσεις παγκοσμίως -ανάμεσά τους σε χώρες που πλήττονται από εκτοπισμό ανθρώπων, όπως το Νότιο Σουδάν, η Συρία και η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία- να κινδυνεύουν να μετατραπούν σε λιμό».

Όσο για την κλιματική αλλαγή ειδικά; «Ωθεί στον εκτοπισμό και αυξάνει την ευαλωτότητα όσων έχουν ήδη εξαναγκαστεί να τραπούν σε φυγή. Οι βίαια εκτοπισμένοι κι οι απάτριδες βρίσκονται στις πρώτες γραμμές της κλιματικής έκτακτης ανάγκης. […] Οι δυναμικές της φτώχειας, της διατροφικής ανασφάλειας, της κλιματικής αλλαγής, των συρράξεων και του εκτοπισμού διασυνδέονται ολοένα και αλληλοενισχύονται, ωθώντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να αναζητήσουν ασφάλεια και προστασία».

Πάνω από τα δύο τρίτα όλων των εκτοπισμένων στο εξωτερικό προέρχονται από πέντε μόνο χώρες: τη Συρία (6,7 εκατ.), τη Βενεζουέλα (3,9 εκατ.), το Αφγανιστάν (2,6 εκατ.), το Νότιο Σουδάν (2,2 εκατ.) και τη Μιανμάρ (1,1 εκατ.). Οι δε εσωτερικά εκτοπισμένοι αυξήθηκαν κατά 2,3 εκατ. και πλέον, κυρίως λόγω των κρίσεων σε Αιθιοπία, Σουδάν, χώρες του Σαχέλ, Μοζαμβίκη, Υεμένη, Αφγανιστάν και Κολομβία.

Η συντριπτική πλειονότητα των προσφύγων παγκοσμίως -περίπου 9 στους 10 (86%)- φιλοξενούνται σε κράτη τα οποία γειτνιάζουν με περιοχές που πλήττονται από κρίσεις και με χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Μάλιστα, οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες παρείχαν άσυλο στο 27% του συνόλου.

Η Τουρκία φιλοξενεί για έβδομη συνεχή χρονιά τον μεγαλύτερο προσφυγικό πληθυσμό στον κόσμο: περίπου 3,7 εκατ. ανθρώπους (το 15% όλων των εκτοπισμένων διεθνώς), εκ των οποίων το 92% είναι Σύροι. Ακολουθούν η Κολομβία (1,7 εκατ. πρωτίστως εκτοπισμένων Βενεζουελάνων), το Πακιστάν (1,4 εκατ.), η Ουγκάντα (1,4 εκατ.) και η Γερμανία (1,2 εκατ., εκ των οποίων το 44% είναι Σύροι).

«Συνολικά, ο αριθμός των προσφύγων που φιλοξενήθηκαν στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 3%», γράφει η έκθεση. «Αυτό οφείλεται κυρίως στη χορήγηση διεθνούς προστασίας […] σε 284.900 ανθρώπους, σχεδόν οι μισοί μόνο στη Γερμανία (83.700) και την Ισπανία (46.500). Επιπρόσθετα, η ένοπλη σύγκρουση εντός και πέριξ του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2020, ανάγκασε περίπου 90.000 άτομα να καταφύγουν στην Αρμενία, ενώ πάνω από 80.000 εκτοπίστηκαν προσωρινά στο Αζερμπαϊτζάν».

Οπως αναδεικνύει δραματικά η έκθεση, το 42% των βίαια εκτοπισμένων είναι κορίτσια και αγόρια κάτω των 18 ετών. Νέες εκτιμήσεις της Υπατης Αρμοστείας δείχνουν μάλιστα ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο παιδιά γεννήθηκαν ως πρόσφυγες μεταξύ 2018-2020, με πολλά από αυτά πιθανότατα να παραμένουν ξεριζωμένα και τα επόμενα χρόνια, αν όχι για το υπόλοιπο της ζωής τους. Στο αποκορύφωμα της πανδημίας πέρσι, περισσότερες από 160 χώρες έκλεισαν τα σύνορά τους, με 99 κράτη να μην εξαιρούν όσους αναζητούσαν προστασία.

Σύμφωνα πάντως με την έκθεση, μέσω της λήψης βελτιωμένων μέτρων (όπως ιατρικοί έλεγχοι στη μεθόριο, πιστοποίηση υγείας ή προσωρινή καραντίνα κατά την άφιξη, απλοποιημένες διαδικασίες καταγραφής και συνεντεύξεις από απόσταση), όλο και περισσότερες χώρες βρήκαν τρόπους να διασφαλίσουν την πρόσβαση στο άσυλο, ενόσω προσπαθούσαν παράλληλα να περιορίσουν την εξάπλωση της πανδημίας.

Παρ’ όλα αυτά, εξαιρετικά βαρύ ήταν το πλήγμα στη μετεγκατάσταση προσφύγων: μόλις 34.400 μετεγκαταστάθηκαν σε τρίτες χώρες το περασμένο έτος -οι λιγότεροι εδώ και είκοσι χρόνια- ως συνέπεια των μειωμένων τέτοιων θέσεων και του κορονοϊού. Ο αριθμός τους μάλιστα έπεσε δραστικά κατά 69% συγκριτικά με το 2019, όταν έφτανε τους 107.800.

▬ Το Green Sprout School, το σχολείο της δομής της Ριτσώνας, οργανώνει εκδήλωση την Τρίτη 22 Ιουνίου, από τις 11 το πρωί ώς τη 1 το μεσημέρι, για το κλείσιμο της σχολικής χρονιάς και για την Παγκόσμια Ημέρα Πρόσφυγα, με θέατρο και τραγούδι από τις αντίστοιχες ομάδες του σχολείου, αφγανική κουζίνα, διαγωνισμό ζωγραφικής και ομιλίες Ελλήνων και Αφγανών προσκεκλημένων. Οι πρόσφυγες της Ριτσώνας μας ανοίγουν το σπίτι τους, το σχολείο τους και την ψυχή τους και μας καλούν σε μια εκδρομή στον πανέμορφο κόσμο τους.

Πηγή: efsyn.gr, Βίκυ Καπετανοπούλου

Περισσότερα άρθρα, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, μπορείτε να δείτε στο αφιέρωμα της "Εφημερίδας των Συντακτών".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου