Ένας χρόνος ψέματα για τον Nord Stream - Του Seymour Hersh*

Με την σημερινή επέτειο της ανατίναξης των αγωγών Nord Stream από τους Αμερικανούς, ο διάσημος δημοσιογράφος Seymour Hersh που έκανε το πασίγνωστο ρεπορτάζ για την επιχείρηση της ανατίναξής τους, επανήλθε.

Αυτό που ουσιαστικά εκθέτει είναι ότι οι συμμετέχοντες στην επιχείρηση—βασικά η CIA—πίστευαν ότι αυτή υλοποιείται για να λειτουργήσει ως απειλή προς τη Ρωσία όσο αφορά τις συνέπειες μιας εισβολής στην Ουκρανία, δηλαδή ήταν ένα μέσο για να πειστεί ο Ρώσος πρόεδρος να μην προχωρήσει. Επομένως, πίστευαν ότι η ανατίναξη έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί πολύ νωρίτερα, αφού βεβαίως η απειλή προς τη Ρωσία είχε πρώτα γίνει πολύ σαφής. Μάλιστα ερμήνευαν τόσο τη συνέντευξη Νούλαντ όσο και αυτήν του Μπάιντεν παρουσία του Σολτς (σχετικά βλ. το άρθρο) υπ’ αυτό το πρίσμα.

Ο χρόνος της ανατίναξης όμως διέψευσε αυτή την ερμηνεία για τα κίνητρα της ανατίναξης αποδεικνύοντας ότι ο πραγματικός λόγος ήταν ο φόβος ότι η Γερμανία τελικά θα ενέδιδε στις πιέσεις της οικονομίας και του λαού της και θα άνοιγε τον Nord Stream 2. H τελική επιδίωξη της κυβέρνησης Μπάιντεν δεν ήταν ο εκφοβισμός της Ρωσίας, αλλά η καθυπόταξη της Γερμανίας και της Ευρώπης γενικότερα.

—————————————-

Ένα στιγμιότυπο οθόνης από τη Δανική Άμυνα δείχνει τη διαρροή αερίου από τους αγωγούς Nord Stream που εξερράγησαν προκαλώντας φυσαλίδες στην επιφάνεια της Βαλτικής Θάλασσας στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. / Photo by Swedish Coast Guard Handout / Anadolu Agency via Getty Images.

EΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ NORD STREAM

Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν αναγνώρισε ούτε την ευθύνη της για τον βομβαρδισμό του αγωγού ούτε τον σκοπό του σαμποτάζ

Δεν γνωρίζω πολλά για τις μυστικές επιχειρήσεις της CIA -κανένας εξωτερικός παρατηρητής δεν μπορεί- αλλά καταλαβαίνω ότι βασικό συστατικό όλων των επιτυχημένων αποστολών είναι η απόλυτη άρνηση [της διεξαγωγής τους]. Οι Αμερικανοί άνδρες και γυναίκες που μετακινήθηκαν, υπό κάλυψη, μέσα και έξω από τη Νορβηγία κατά τους μήνες που χρειάστηκαν για να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν την καταστροφή των τριών από τους τέσσερις αγωγούς Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα πριν από ένα χρόνο δεν άφησαν κανένα ίχνος -ούτε μια υπόνοια της ύπαρξης της ομάδας- εκτός από την επιτυχία της αποστολής τους.

Η δυνατότητα διάψευσης, ως επιλογή για τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τους συμβούλους εξωτερικής πολιτικής του, ήταν υψίστης σημασίας. Καμία σημαντική πληροφορία σχετικά με την αποστολή δεν μπήκε σε υπολογιστή, αλλά αντίθετα πληκτρολογήθηκε σε μια γραφομηχανή Royal ή ίσως σε μια γραφομηχανή Smith Corona με ένα ή δύο αντίγραφα καρμπόν, σαν να μην είχαν ακόμη εφευρεθεί το Διαδίκτυο και ο υπόλοιπος διαδικτυακός κόσμος. Ο Λευκός Οίκος ήταν απομονωμένος από τα τεκταινόμενα κοντά στο Όσλο- διάφορες αναφορές και ενημερώσεις από το πεδίο παρέχονταν απευθείας στον διευθυντή της CIA Μπιλ Μπερνς, ο οποίος ήταν ο μόνος σύνδεσμος μεταξύ των σχεδιαστών και του προέδρου που έδωσε το πράσινο φως για την πραγματοποίηση της επιχείρησης στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Μόλις ολοκληρώθηκε η επιχείρηση, τα δακτυλογραφημένα έγγραφα και τα καρμπόν καταστράφηκαν, μην αφήνοντας έτσι κανένα φυσικό ίχνος – καμία απόδειξη που θα μπορούσε να ανασκαφεί αργότερα από έναν ειδικό εισαγγελέα ή έναν ιστορικό ερευνητή της προεδρίας. Θα μπορούσατε να το αποκαλέσετε το τέλειο έγκλημα.

Υπήρξε ένα ψεγάδι – ένα χάσμα στην κατανόηση μεταξύ εκείνων που εκτέλεσαν την αποστολή και του Προέδρου Μπάιντεν, ως προς το κίνητρο που τον οδήγησε να διατάξει την οργάνωση της επιχείρησης καταστροφής των αγωγών όταν το έκανε [αρχικά]. Η αρχική μου έκθεση 5.200 λέξεων, που δημοσιεύθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου, τελείωνε αινιγματικά με την αναφορά ενός αξιωματούχου με γνώση της αποστολής που μου είπε: “Ήταν μια όμορφη ιστορία κάλυψης”. Ο αξιωματούχος πρόσθεσε: “Το μόνο ελάττωμα βρισκόταν  στην απόφαση να το κάνουμε”.

Αυτός είναι ο πρώτος απολογισμός αυτού του ελαττώματος, στην επέτειο ενός έτους από τις εκρήξεις, και είναι ένας απολογισμός που δεν θα αρέσει στον πρόεδρο Μπάιντεν και στην ομάδα εθνικής ασφαλείας του.

Αναπόφευκτα, το αρχικό μου ρεπορτάζ προκάλεσε αίσθηση, αλλά τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης έδωσαν έμφαση στις διαψεύσεις του Λευκού Οίκου και βασίστηκαν σε ένα παλιό καραγκιοζιλίκι -την εξάρτησή μου από μια ανώνυμη πηγή- για να συμπορευτούν με την κυβέρνηση και να καταρρίψουν την ιδέα ότι ο Τζο Μπάιντεν θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε σχέση με μια τέτοια επίθεση. Πρέπει να σημειώσω εδώ ότι έχω κερδίσει κυριολεκτικά δεκάδες βραβεία στην καριέρα μου για ρεπορτάζ στους New York Times και το New Yorker που δεν βασίζονταν σε ούτε μία κατονομαζόμενη πηγή. Τον περασμένο χρόνο είδαμε μια σειρά από αντίθετες ιστορίες εφημερίδων, χωρίς καμιά κατονομαζόμενη πηγή από πρώτο χέρι, οι οποίες ισχυρίζονται ότι μια αντικαθεστωτική ουκρανική ομάδα πραγματοποίησε την τεχνικά περίπλοκη καταδυτική επιχείρηση για την επίθεση στη Βαλτική Θάλασσα μέσω ενός νοικιασμένου γιοτ 49 ποδιών [15 μέτρων] με την ονομασία “Ανδρομέδα“.

Είμαι τώρα σε θέση να γράψω για το ανεξήγητο ελάττωμα που επικαλείται ο ανώνυμος αξιωματούχος. Ανάγεται για άλλη μια φορά στο κλασικό ζήτημα του τι είναι η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών: ένα ζήτημα που έθεσε ο Ρίτσαρντ Χελμς, ο οποίος ήταν επικεφαλής της υπηρεσίας κατά τα ταραχώδη χρόνια του πολέμου του Βιετνάμ και της μυστικής κατασκοπείας των Αμερικανών πολιτών από τη CIA, όπως διέταξε ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον και διατήρησε ο Ρίτσαρντ Νίξον. Δημοσίευσα ένα αποκαλυπτικό άρθρο στους Times σχετικά με την εν λόγω κατασκοπεία τον Δεκέμβριο του 1974, το οποίο οδήγησε σε πρωτοφανείς ακροάσεις από τη Γερουσία σχετικά με τον ρόλο της υπηρεσίας στις ανεπιτυχείς απόπειρες, που εγκρίθηκαν από τον πρόεδρο Τζον Κένεντι, να δολοφονηθεί ο Φιντέλ Κάστρο της Κούβας. Ο Χελμς είπε στους γερουσιαστές ότι το ζήτημα ήταν αν ο ίδιος, ως διευθυντής της CIA, εργαζόταν για το Σύνταγμα ή για το Στέμμα, στο πρόσωπο των προέδρων Τζόνσον και Νίξον. Η επιτροπή Church άφησε το ζήτημα άλυτο, αλλά ο Χελμς ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος και η υπηρεσία του εργάζονταν για τον κορυφαίο άνδρα του Λευκού Οίκου.

Επιστροφή στους αγωγούς Nord Stream: Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι κανένα ρωσικό αέριο δεν έρεε προς τη Γερμανία μέσω των αγωγών Nord Stream όταν ο Τζο Μπάιντεν διέταξε την ανατίναξή τους στις 26 Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους. Ο Nord Stream 1 προμήθευε τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου χαμηλού κόστους στη Γερμανία από το 2011 και βοήθησε στην ενίσχυση της θέσης της Γερμανίας ως κατασκευαστικού και βιομηχανικού κολοσσού. Αλλά έκλεισε από τον Πούτιν στα τέλη Αυγούστου του 2022, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία βρισκόταν, στην καλύτερη περίπτωση, σε αδιέξοδο. Ο Nord Stream 2 ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2021, αλλά μπλοκαρίστηκε η παράδοση φυσικού αερίου από τη γερμανική κυβέρνηση με επικεφαλής τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς δύο ημέρες πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Δεδομένων των τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ρωσίας, οι Αμερικανοί πρόεδροι από την εποχή του John F. Kennedy ήταν σε εγρήγορση για την πιθανή οπλοποίηση αυτών των φυσικών πόρων για πολιτικούς σκοπούς. Η άποψη αυτή παραμένει κυρίαρχη μεταξύ του Μπάιντεν και των γερακιών συμβούλων του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν και της Βικτόρια Νούλαντ, η οποία είναι πλέον αναπληρώτρια του Μπλίνκεν.

Ο Σάλιβαν συγκάλεσε μια σειρά συναντήσεων υψηλού επιπέδου για την εθνική ασφάλεια στα τέλη του 2021, καθώς η Ρωσία ενίσχυε τις δυνάμεις της κατά μήκος των συνόρων της Ουκρανίας, με μια εισβολή να θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη. Η ομάδα, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της CIA, κλήθηκε να καταλήξει σε μια πρόταση δράσης που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τον Πούτιν. Η αποστολή για την καταστροφή των αγωγών είχε ως κίνητρο την αποφασιστικότητα του Λευκού Οίκου να στηρίξει τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ο στόχος του Σάλιβαν φαινόταν ξεκάθαρος. “Η πολιτική του Λευκού Οίκου ήταν να αποτρέψει τη Ρωσία από μια επίθεση”, μου είπε ο αξιωματούχος. “Η πρόκληση που έδωσε στην κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών ήταν να βρει αυτή έναν τρόπο που να είναι αρκετά ισχυρός για να το επιτύχει και ο οποίος θα αποτελούσε μια ισχυρή επίδειξη των αμερικανικών δυνατοτήτων”.

Οι κύριοι αγωγοί φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη. / Χάρτης από Samuel Bailey / Wikimedia Commons.

Τώρα ξέρω αυτό που δεν ήξερα τότε: τον πραγματικό λόγο για τον οποίο η κυβέρνηση Μπάιντεν “ασχολήθηκε με την εξουδετέρωση του αγωγού Nord Stream”. Ο αξιωματούχος μου εξήγησε πρόσφατα ότι εκείνη την εποχή η Ρωσία προμήθευε φυσικό αέριο και πετρέλαιο σε όλο τον κόσμο μέσω περισσότερων από δώδεκα αγωγών, αλλά οι Nord Stream 1 και 2 περνούσαν απευθείας από τη Ρωσία μέσω της Βαλτικής Θάλασσας στη Γερμανία. «Η διοίκηση έβαλε τον Nord Stream στο τραπέζι επειδή ήταν ο μόνος στον οποίο θα μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση και ως προς τον οποίο θα είχαμε πλήρη δυνατότητα διάψευσης», δήλωσε ο αξιωματούχος. «Λύσαμε το πρόβλημα μέσα σε λίγες εβδομάδες -από τις αρχές Ιανουαρίου- και το είπαμε στον Λευκό Οίκο. Η υπόθεσή μας ήταν ότι ο πρόεδρος θα χρησιμοποιούσε την απειλή κατά του Nord Stream ως αποτρεπτικό μέσο για να αποφευχθεί ο πόλεμος».

Δεν αποτέλεσε έκπληξη για τη μυστική ομάδα σχεδιασμού της υπηρεσίας όταν στις 27 Ιανουαρίου 2022, η σίγουρη και γεμάτη αυτοπεποίθηση Nuland, τότε υφυπουργός Εξωτερικών για πολιτικές υποθέσεις, προειδοποίησε έντονα τον Πούτιν ότι αν εισβάλει στην Ουκρανία, όπως σαφώς σχεδίαζε, «με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο Nord Stream 2 δεν θα προχωρήσει». Η ατάκα προσέλκυσε τεράστια προσοχή, όχι όμως και τα λόγια που προηγήθηκαν της απειλής. Η επίσημη απομαγνητοφώνηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δείχνει ότι πριν διατυπώσει την απειλή της, είπε σε σχέση με τον αγωγό: «Συνεχίζουμε να έχουμε πολύ έντονες και ανοιχτές συζητήσεις με τους Γερμανούς συμμάχους μας».

Ερωτηθείσα από έναν δημοσιογράφο πώς μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι οι Γερμανοί θα συμφωνήσουν «επειδή αυτά που έχουν πει δημοσίως οι Γερμανοί δεν ταιριάζουν με αυτά που λέτε εσείς», η Nuland απάντησε με ένα εκπληκτικό κομμάτι διγλωσσίας: «Θα έλεγα να πάτε πίσω και να διαβάσετε το έγγραφο που υπογράψαμε τον Ιούλιο [του 2021], το οποίο καθιστά πολύ σαφείς τις συνέπειες για τον αγωγό εάν υπάρξει περαιτέρω επίθεση στην Ουκρανία από τη Ρωσία». Αλλά η συμφωνία αυτή, για την οποία ενημερώθηκαν οι δημοσιογράφοι, δεν προσδιόριζε απειλές ή συνέπειες, σύμφωνα με δημοσιεύματα των Times, της Washington Post και του Reuters. Κατά τη στιγμή της συμφωνίας, στις 21 Ιουλίου 2021, ο Μπάιντεν δήλωσε προς τον Τύπο ότι από τη στιγμή που ο αγωγός είχε ολοκληρωθεί κατά 99%, «η ιδέα ότι κάτι που θα λεγόταν ή θα γινόταν θα μπορούσε να τον σταματήσει, δεν ήταν δυνατή». Εκείνη την εποχή, οι Ρεπουμπλικάνοι, με επικεφαλής τον γερουσιαστή Τεντ Κρουζ από το Τέξας, περιέγραψαν την απόφαση του Μπάιντεν να επιτρέψει τη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου ως «γεωπολιτική νίκη για μια ολόκληρη γενιά» για τον Πούτιν και «καταστροφή» για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.

Όμως, δύο εβδομάδες μετά τη δήλωση της Νούλαντ, στις 7 Φεβρουαρίου 2022, σε κοινή συνέντευξη Τύπου του Λευκού Οίκου με τον Σολτς που επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο, ο Μπάιντεν δήλωσε ότι είχε αλλάξει γνώμη και ότι ενωνόταν με τη Νούλαντ και άλλους εξίσου “γεράκια” της εξωτερικής πολιτικής που μιλούσαν για το σταμάτημα του αγωγού. «Αν η Ρωσία εισβάλει – δηλαδή άρματα μάχης και στρατεύματα περάσουν … ξανά τα σύνορα της Ουκρανίας», είπε, «δεν θα υπάρχει πλέον Nord Stream 2. Θα του βάλουμε τέλος». Ερωτηθείς πώς θα μπορούσε να το κάνει αυτό, δεδομένου ότι ο αγωγός βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Γερμανίας, είπε: «Θα το κάνουμε, σας το υπόσχομαι, θα είμαστε σε θέση να το κάνουμε».

Ο Σολτς, όταν του τέθηκε η ίδια ερώτηση, είπε: «Ενεργούμε από κοινού. Είμαστε απολύτως ενωμένοι και δεν θα κάνουμε διαφορετικά βήματα. Θα κάνουμε τα ίδια βήματα και θα είναι πολύ πολύ σκληρά για τη Ρωσία και θα πρέπει να το καταλάβουν». Ο Γερμανός ηγέτης θεωρήθηκε τότε—και [θεωρείται και] τώρα—από ορισμένα μέλη της ομάδας της CIA ότι είχε πλήρη επίγνωση του μυστικού σχεδιασμού που βρισκόταν σε εξέλιξη για την καταστροφή των αγωγών.

Μέχρι τότε, η ομάδα της CIA είχε κάνει τις απαραίτητες επαφές στη Νορβηγία, της οποίας το ναυτικό και οι ειδικές δυνάμεις έχουν μακρά ιστορία στο να συμμετέχουν σε μυστικές επιχειρήσεις με την υπηρεσία [δηλ. την CIA]. Νορβηγοί ναύτες και περιπολικά σκάφη κλάσης Nasty είχαν βοηθήσει στη λαθραία μεταφορά αμερικανών πρακτόρων σαμποτάζ στο Βόρειο Βιετνάμ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν η Αμερική, τόσο επί κυβερνήσεων Κένεντι όσο και επί Τζόνσον, διεξήγαγε εκεί έναν ακήρυχτο αμερικανικό πόλεμο. Με τη βοήθεια της Νορβηγίας, η CIA έκανε τη δουλειά της και βρήκε έναν τρόπο να κάνει αυτό που ήθελε ο Λευκός Οίκος του Μπάιντεν να γίνει στους αγωγούς.

Εκείνη την εποχή, η πρόκληση για την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών ήταν να καταλήξει σε ένα σχέδιο που θα ήταν αρκετά ισχυρό ώστε να αποτρέψει τον Πούτιν από την επίθεση στην Ουκρανία. Ο αξιωματούχος μου είπε: «Τα καταφέραμε. Βρήκαμε ένα εξαιρετικό αποτρεπτικό μέσο λόγω του οικονομικού του αντίκτυπου στη Ρωσία. Και όμως ο Πούτιν το έκανε παρά την απειλή». Χρειάστηκαν μήνες έρευνας και εξάσκησης στα ταραγμένα νερά της Βαλτικής Θάλασσας από τους δύο έμπειρους δύτες βαθέων υδάτων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που προσλήφθηκαν για την αποστολή προτού κριθεί ότι ήταν επιτυχής. Οι εξαιρετικοί ναυτικοί της Νορβηγίας βρήκαν το κατάλληλο σημείο για την τοποθέτηση των βομβών που θα ανατίναζαν τους αγωγούς. Ανώτεροι αξιωματούχοι στη Σουηδία και τη Δανία, οι οποίοι εξακολουθούν να επιμένουν ότι δεν είχαν ιδέα για το τι συνέβαινε στα κοινά τους χωρικά ύδατα, έκλεισαν τα μάτια στις δραστηριότητες των Αμερικανών και των Νορβηγών πρακτόρων. Η αμερικανική ομάδα δυτών και το προσωπικό υποστήριξης στο μητρικό πλοίο της αποστολής -ένα νορβηγικό ναρκαλιευτικό- θα ήταν δύσκολο να κρυφτεί όσο οι δύτες έκαναν τη δουλειά τους. Η ομάδα δεν θα μάθαινε παρά μόνο μετά τον βομβαρδισμό ότι ο Nord Stream 2 είχε κλείσει με 750 μίλια φυσικού αερίου μέσα σε αυτόν.

Αυτό που δεν ήξερα τότε, αλλά μου είπαν πρόσφατα, ήταν ότι μετά την ασυνήθιστη δημόσια απειλή του Μπάιντεν να ανατινάξει τον Nord Stream 2, με τον Σολτς να στέκεται δίπλα του, η ομάδα σχεδιασμού της CIA ενημερώθηκε από τον Λευκό Οίκο ότι δεν θα γινόταν άμεση επίθεση στους δύο αγωγούς, αλλά η ομάδα θα έπρεπε να φροντίσει να τοποθετήσει τις απαραίτητες βόμβες και να είναι έτοιμη να τις ενεργοποιήσει “κατά παραγγελία” – μετά την έναρξη του πολέμου. «Τότε ήταν που εμείς” -η μικρή ομάδα σχεδιασμού που εργαζόταν στο Όσλο με το Βασιλικό Νορβηγικό Ναυτικό και τις ειδικές υπηρεσίες για το σχέδιο- “καταλάβαμε ότι η επίθεση στους αγωγούς δεν ήταν αποτρεπτική, γιατί καθώς ο πόλεμος προχωρούσε δεν πήραμε ποτέ την εντολή».

Μετά την εντολή του Μπάιντεν να πυροδοτηθούν τα εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί στους αγωγούς, χρειάστηκε μόνο μια σύντομη πτήση με ένα νορβηγικό μαχητικό και η ρίψη μιας τροποποιημένης συσκευής σόναρ του εμπορίου στο σωστό σημείο της Βαλτικής Θάλασσας για να γίνει αυτό. Ως τότε η ομάδα της CIA είχε διαλυθεί προ πολλού. Επίσης, μέχρι τότε, μου είπε ο αξιωματούχος: «Συνειδητοποιήσαμε ότι η καταστροφή των δύο ρωσικών αγωγών δεν σχετιζόταν με τον ουκρανικό πόλεμο» -ο Πούτιν βρισκόταν στη διαδικασία προσάρτησης των τεσσάρων ουκρανικών περιφερειών που ήθελε- «αλλά ήταν μέρος μιας πολιτικής ατζέντας των νεοσυντηρητικών για να εμποδίσουν τον Σολτς και τη Γερμανία, με τον χειμώνα να πλησιάζει και τους αγωγούς κλειστούς, να δειλιάσουν και να ανοίξουν» τον κλειστό Nord Stream 2. «Ο φόβος του Λευκού Οίκου ήταν ότι ο Πούτιν θα έβαζε τη Γερμανία κάτω από τον έλεγχό του και μετά θα έπαιρνε την Πολωνία».

Ο Λευκός Οίκος δεν είπε τίποτα, καθώς ο κόσμος αναρωτιόταν ποιος διέπραξε το σαμποτάζ. «Έτσι ο πρόεδρος κατάφερε ένα πλήγμα κατά της οικονομίας της Γερμανίας και της Δυτικής Ευρώπης», μου είπε ο αξιωματούχος. «Θα μπορούσε να το είχε κάνει τον Ιούνιο και να είχε πει στον Πούτιν: Σας είπαμε τι θα κάναμε». Η σιωπή και οι διαψεύσεις του Λευκού Οίκου ήταν, είπε, «προδοσία αυτού που πράτταμε. Εάν πρόκειται να το κάνετε, κάντε το τη στιγμή που θα έκανε τη διαφορά».

Η ηγεσία της ομάδας της CIA θεώρησε την παραπλανητική καθοδήγηση του Μπάιντεν για τον λόγο της εντολής καταστρέψει τους αγωγούς, μου είπε ο αξιωματούχος, «ως ένα στρατηγικό βήμα προς τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τι θα γινόταν αν η Ρωσία είχε απαντήσει λέγοντας: Θα ανατινάξω τους αγωγούς σας και τα καλώδια επικοινωνίας σας. Ο Nord Stream δεν ήταν στρατηγικό ζήτημα για τον Πούτιν – ήταν οικονομικό ζήτημα. Ήθελε να πουλήσει φυσικό αέριο. Είχε ήδη χάσει τους αγωγούς του» όταν οι Nord Stream I και 2 έκλεισαν πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Μέσα σε λίγες ημέρες από τη βομβιστική επίθεση, αξιωματούχοι στη Δανία και τη Σουηδία ανακοίνωσαν ότι θα διεξάγουν έρευνα. Δύο μήνες αργότερα ανέφεραν ότι όντως υπήρξε έκρηξη και δήλωσαν ότι θα γίνουν περαιτέρω έρευνες. Καμία δεν έχει εμφανιστεί. Η γερμανική κυβέρνηση διεξήγαγε έρευνα, αλλά ανακοίνωσε ότι μεγάλα τμήματα των πορισμάτων της θα παραμείνουν απόρρητα. Τον περασμένο χειμώνα οι γερμανικές αρχές διέθεσαν 286 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιδοτήσεις σε μεγάλες εταιρείες και ιδιοκτήτες σπιτιών που αντιμετώπιζαν υψηλότερους λογαριασμούς ενέργειας για να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους και να ζεστάνουν τα σπίτια τους. Ο αντίκτυπος είναι ακόμη αισθητός σήμερα, με έναν ψυχρότερο χειμώνα να αναμένεται στην Ευρώπη.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν περίμενε τέσσερις ημέρες προτού χαρακτηρίσει τη βομβιστική επίθεση στον αγωγό «σκόπιμη πράξη δολιοφθοράς». Είπε: «τώρα οι Ρώσοι εξαπολύουν παραπληροφόρηση σχετικά με αυτό». Ο Σάλιβαν, ο οποίος προήδρευσε των συναντήσεων που οδήγησαν στην πρόταση για την κρυφή καταστροφή των αγωγών, ρωτήθηκε σε μεταγενέστερη συνέντευξη Τύπου αν η κυβέρνηση Μπάιντεν «πιστεύει τώρα ότι η Ρωσία ήταν πιθανώς υπεύθυνη για την πράξη σαμποτάζ;».

Η απάντηση του Σάλιβαν, που αναμφίβολα ήταν προετοιμασμένη από πριν, ήταν η εξής: «Λοιπόν, πρώτον, η Ρωσία έκανε αυτό που κάνει συχνά όταν είναι υπεύθυνη για κάτι, δηλαδή να διατυπώνει κατηγορίες ότι στην πραγματικότητα το έκανε κάποιος άλλος. Το έχουμε δει αυτό επανειλημμένα με την πάροδο του χρόνου. Αλλά ο πρόεδρος ήταν επίσης σαφής σήμερα ότι υπάρχει περισσότερη δουλειά που πρέπει να γίνει στην έρευνα πριν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να είναι σε θέση να προβεί σε απόδοση ευθυνών για αυτή την υπόθεση». Συνέχισε: «Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με τους συμμάχους και τους εταίρους μας για να συγκεντρώσουμε όλα τα στοιχεία και στη συνέχεια θα λάβουμε την απόφαση για το πώς θα προχωρήσουμε από εκεί και πέρα».

Δεν κατάφερα να βρω καμία περίπτωση όπου ο Sullivan να ρωτήθηκε στη συνέχεια από κάποιον στον αμερικανικό Τύπο σχετικά με τα συμπεράσματα της “απόφασής” του. Ούτε μπόρεσα να βρω κανένα στοιχείο ότι ο Sullivan, ή ο πρόεδρος, ρωτήθηκε έκτοτε για τα αποτελέσματα της “απόφασης” σχετικά με το πώς θα προχωρήσει.

Δεν υπάρχει επίσης καμία απόδειξη ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν απαίτησε από την αμερικανική κοινότητα πληροφοριών να διεξάγει μια μεγάλη έρευνα από όλες τις πηγές για τη βομβιστική επίθεση στον αγωγό. Τέτοια αιτήματα είναι γνωστά ως “Taskings” και λαμβάνονται σοβαρά υπόψη εντός της κυβέρνησης.

Όλα αυτά εξηγούν γιατί μια ερώτηση ρουτίνας που έθεσα ένα μήνα περίπου μετά τους βομβαρδισμούς σε κάποιον με πολυετή θητεία στην αμερικανική κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών με οδήγησε σε μια αλήθεια που κανείς στην Αμερική ή στη Γερμανία δεν φαίνεται να θέλει να ερευνήσει. Η ερώτησή μου ήταν απλή: «Ποιος το έκανε;»

Η κυβέρνηση Μπάιντεν ανατίναξε τους αγωγούς, αλλά η ενέργεια αυτή είχε ελάχιστη σχέση με τη νίκη ή το σταμάτημα του πολέμου στην Ουκρανία. Προήλθε από τους φόβους του Λευκού Οίκου ότι η Γερμανία θα ταλαντευόταν και θα άνοιγε τη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου -και ότι η Γερμανία και στη συνέχεια το ΝΑΤΟ, για οικονομικούς λόγους, θα έπεφταν υπό την κυριαρχία της Ρωσίας και των εκτεταμένων και φθηνών φυσικών πόρων της. Και έτσι επακολούθησε ο απώτερος φόβος: ότι η Αμερική θα έχανε τη μακροχρόνια πρωτοκαθεδρία της στη Δυτική Ευρώπη.

Πηγή: Seymour Hersh

Μετάφραση – σχολιασμός: Κωστής Μηλολιδάκης

Seymour Hersh

* Ο Seymour Hersh είναι ο Αμερικανός δημοσιογράφος που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ αποκαλύπτοντας την σφαγή στο My Lai του Βιετνάμ (όπου εκατοντάδες βρέφη, νήπια, παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι σφαγιάστηκαν αφού προηγουμένως βιάστηκαν και ακρωτηριάστηκαν–για την ιστορία μόνο ο λοχαγός Κάλλεϋ τιμωρήθηκε για εκείνη την σφαγή με ισόβια που μετατράπηκαν σε 3,5 έτη σε “κατ’ οίκον περιορισμό”).

Ο ίδιος δημοσιογράφος ήταν αυτός που αποκάλυψε τα αίσχη στη φυλακή Abu Ghraib του Ιράκ, κερδίζοντας το πέμπτο του βραβείο George Polk γι’ αυτή την αποκάλυψη. Ο Hersh έχει δημοσιεύσει πάμπολλα ρεπορτάζ στις ναυαρχίδες του Αμερικανικού συστημικού τύπου (New York Times, Washington Post), αλλά πλέον δημοσιεύει εκτός των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Ο ίδιος γράφει: “Έχω περάσει αρκετό χρόνο στα μεγάλα ΜΜΕ, αλλά ποτέ δεν ένιωσα σαν στο σπίτι μου εκεί. Πλέον, δεν θα ήμουν ευπρόσδεκτος σε αυτά ούτως ή άλλως. Τα χρήματα, όπως πάντα, ήταν μέρος του προβλήματος. Η Washington Post και η παλιά μου εφημερίδα, η New York Times (για να αναφέρω μόνο μερικά), έχουν βρεθεί σε έναν κύκλο συρρίκνωσης της διανομής στο σπίτι, των πωλήσεων στο περίπτερο και των διαφημίσεων. Το CNN και οι απόγονοί του, όπως το MSNBC και το Fox News, μάχονται για εντυπωσιακούς τίτλους αντί για ερευνητική δημοσιογραφία. Υπάρχουν ακόμη πολλοί λαμπροί δημοσιογράφοι στη δουλειά, αλλά ένα μεγάλο μέρος των ρεπορτάζ πρέπει να γίνεται κάτω από κατευθυντήριες γραμμές και περιορισμούς που δεν υπήρχαν τα χρόνια που έγραφα καθημερινά για τους Times.”

Πλέον δημοσιεύει ως ανεξάρτητος δημοσιογράφος στο substack (https://seymourhersh.substack.com/), ακολουθώντας ένα δρόμο που έχουν πάρει πολλοί καλοί αδέσμευτοι–όπως θα έπρεπε να είναι όλοι–δημοσιογράφοι.

ΠΗΓΗ