Η διαταγή του ισραηλινού στρατού προς τους κατοίκους της βόρειας Γάζας και της πόλης της Γάζας να «εκκενώσουν» το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματική προειδοποίηση και μπορεί να ισοδυναμεί με εξαναγκαστικό εκτοπισμό του άμαχου πληθυσμού, μια παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.
Η αρχική ανακοίνωση έδινε στους ανθρώπους 24 ώρες για να εγκαταλείψουν τη βόρεια Γάζα «για την ασφάλεια και την προστασία τους», μια απαίτηση αδύνατο να πραγματοποιηθεί, για την οποία ακόμα και ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μία ημέρα. Ανεξάρτητα από το χρονοδιάγραμμα, το Ισραήλ δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τη βόρεια Γάζα ως ζώνη ανοικτού πυρός με βάση την έκδοση αυτής της διαταγής. Οι δυνάμεις του έχουν την υποχρέωση να λαμβάνουν όλες τις εφικτές προφυλάξεις για να ελαχιστοποιήσουν τις βλάβες εις βάρος των αμάχων όπου κι αν βρίσκονται στη Γάζα.
Έχει σπείρει πανικό στον πληθυσμό και έχει αφήσει χιλιάδες εσωτερικά εκτοπισμένες/-ους Παλαιστίνιες/-ους να κοιμούνται τώρα στους δρόμους, χωρίς να γνωρίζουν πού να καταφύγουν ή πού μπορούν να βρουν ασφάλεια εν μέσω μιας αδιάκοπης εκστρατείας βομβαρδισμών
«Με αυτή τη διαταγή, οι ισραηλινές δυνάμεις θέτουν σε εφαρμογή τον μαζικό εξαναγκαστικό εκτοπισμό περισσότερων από 1,1 εκατ. ανθρώπων από την πόλη της Γάζας και ολόκληρο το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Έχει σπείρει τον πανικό στον πληθυσμό και έχει αφήσει χιλιάδες εσωτερικά εκτοπισμένες/-ους Παλαιστίνιες/-ους να κοιμούνται τώρα στους δρόμους, χωρίς να γνωρίζουν πού να καταφύγουν ή πού μπορούν να βρουν ασφάλεια εν μέσω μιας αδιάκοπης εκστρατείας βομβαρδισμών από το Ισραήλ και ανελέητων μέτρων συλλογικής τιμωρίας. Αυτή η διαταγή πρέπει να ανακληθεί αμέσως», δήλωσε η Agnès Callamard, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.
Από τις 7 Οκτωβρίου, περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, και περισσότεροι από 6.600 έχουν τραυματιστεί από ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας. Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών αναμένεται να είναι πολύ υψηλότερος, με τις οικογένειες να αγωνίζονται να ανασύρουν τις σορούς των αγαπημένων τους προσώπων κάτω από τα ερείπια. Οι επιθέσεις εξαπολύθηκαν σε αντίποινα για τη φρικτή επίθεση κατά την οποία η Χαμάς και άλλες ένοπλες ομάδες εκτόξευσαν αδιακρίτως ρουκέτες, απήγαγαν αμάχους κρατώντας τους ομήρους και πραγματοποίησαν μαζικούς φόνους αμάχων στο νότιο Ισραήλ, σκοτώνοντας τουλάχιστον 1.200 ανθρώπους και τραυματίζοντας 3.436, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας του Ισραήλ.
Από την έναρξη της σύγκρουσης, από τα 2,2 εκατ. των κατοίκων της Γάζας, περισσότεροι από 532.000 Παλαιστίνιες/-οι στη Γάζα έχουν ήδη εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας (ορισμένοι μάλιστα δύο φορές), σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ.
«Οι σύμμαχοι του Ισραήλ και τα κράτη-χορηγοί πρέπει να καλέσουν επειγόντως να γίνει σεβαστό το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και να προστατευτούν οι άμαχοι. Οι άμαχοι στη Γάζα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως πολιτικά πιόνια, και η ζωή τους δεν μπορεί να απαξιώνεται. Η διεθνής κοινότητα πρέπει επίσης να σταματήσει την περαιτέρω νομιμοποίηση του 16ετούς παράνομου αποκλεισμού από το Ισραήλ καθώς και τη μεταφορά όπλων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διάπραξη παράνομων επιθέσεων», δήλωσε η Agnès Callamard.
Όλοι τρέχουν να σωθούν, αυτό είναι πέρα από τη φρίκη. Τα παιδιά κλαίνε και είναι τρομοκρατημένα
κάτοικος της Γάζας
Οι δρόμοι στη βόρεια Γάζα έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, δεν υπάρχουν δημόσιες συγκοινωνίες και τα καύσιμα είναι ελάχιστα λόγω της αυστηροποίησης του υφιστάμενου αποκλεισμού.
Ένας κάτοικος περιέγραψε σκηνές χάους και πανικού καθώς οι άνθρωποι προσπαθούσαν να διαφύγουν μέσα από κατεστραμμένους δρόμους στη βόρεια Γάζα: «Η διαδρομή μιας ώρας έμοιαζε με 30 χρόνια. Έπρεπε να αλλάξουμε δρόμο πολλές φορές... Όλοι τρέχουν να σωθούν, αυτό είναι πέρα από τη φρίκη. Τα παιδιά κλαίνε και είναι τρομοκρατημένα».
Εργαζόμενος σε ανθρωπιστική οργάνωση στη Γάζα δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία: «Πρέπει να μου πουν [ο ισραηλινός στρατός] πώς μπορούμε να εκκενώσουμε τα νοσοκομεία με τους ασθενείς της ΜΕΘ και όλους τους τραυματίες των πρόσφατων επιθέσεων, είναι παράλογο, είναι αδύνατο».
Λόγω της καταστροφής των δρόμων και της έλλειψης καυσίμων, οι ομάδες διάσωσης δεν μπορούν να φτάσουν σε περιοχές της βόρειας Γάζας για να ξεθάψουν εκατοντάδες πτώματα που εξακολουθούν να είναι παγιδευμένα κάτω από τα ερείπια λόγω των πρόσφατων αεροπορικών επιδρομών.
Προσπαθούμε να απομακρύνουμε τα σώματα των παιδιών, ό,τι απέμεινε από τα σώματά τους, με τα ίδια μας τα χέρια
Fawzi Naffar, κάτοικος της Γάζας
«Προσπαθούμε να απομακρύνουμε τα σώματα των παιδιών, ό,τι απέμεινε από τα σώματά τους, με τα ίδια μας τα χέρια. Οι μπουλντόζες δεν μπορούν να φτάσουν στην περιοχή για να απομακρύνουν τα συντρίμμια. Εδώ βρίσκομαι τρεις ημέρες από τότε που έγινε ο βομβαρδισμός, 19 μέλη της οικογένειάς μου έχουν σκοτωθεί και έχω καταφέρει να ανασύρω μόνο το πτώμα της νύφης μου και τον ώμο του γιου μου», δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ο Fawzi Naffar, επιζών από την ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στη συνοικία Sheikh Radwan της πόλης της Γάζας, από την οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον 40 άμαχοι.
Η οργάνωση έχει ήδη καταγράψει πώς πολλές οικογένειες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους σε περιοχές που πίστευαν ότι θα ήταν πιο ασφαλείς, αλλά κατέληξαν να βομβαρδίζονται. Η οργάνωση μίλησε με άντρα που εγκατέλειψε την Beit Hanoun με την οικογένειά του πεζός τα ξημερώματα της 8ης Οκτωβρίου για να αναζητήσει καταφύγιο σε σχολείο του ΟΗΕ στην Jabalia. Ο 19χρονος γιος του σκοτώθηκε στη συνέχεια σε επίθεση σε δρόμο της αγοράς της Jabalia καθώς πήγαινε να αγοράσει ψωμί για την οικογένειά του.
Μεταξύ των ήδη εκτοπισμένων είναι άτομα με αναπηρίες και χρόνιες ασθένειες. Η οργάνωση μίλησε με γυναίκες και κορίτσια με αναπηρία που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους με τα πόδια. Περπατούσαν επί ώρες υπό τον συνεχή φόβο των βομβαρδισμών για να αναζητήσουν καταφύγιο σε σχολεία του ΟΗΕ στη βόρεια Γάζα. Δεν είναι σε θέση να κάνουν το μακρύ ταξίδι με τα πόδια προς τη νότια Γάζα, όπου πολλά καταφύγια έχουν ήδη φτάσει στο μέγιστο της χωρητικότητάς τους. Η προστασία αυτών των πολιτών πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα.
Ο φόβος μιας «δεύτερης Νάκμπα»
Η πλειονότητα του πληθυσμού της Γάζας είναι απόγονοι προσφύγων που εκτοπίστηκαν ή εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του 1947-49, στην οποία περισσότερες/-οι από 750.000 Παλαιστίνιες/-οι εκτοπίστηκαν βίαια από τις πόλεις και τα χωριά τους, μια σύγκρουση που οι Παλαιστίνιες/-οι αποκαλούν «Νάκμπα».
Ενώ πολλές/-οί Παλαιστίνιες/-οι στη βόρεια Γάζα προσπαθούν να φύγουν, άλλες/-οι δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι επιλέγουν να μείνουν από φόβο μήπως αυτό γίνει μια «δεύτερη Νάκμπα», καθώς το γενεαλογικό τραύμα του εκτοπισμού είναι χαραγμένο στη συλλογική μνήμη πολλών κατοίκων της Γάζας.
«Οι γονείς μας εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους το 1948 κατά τη διάρκεια της Νάκμπα. Χάσαμε το σπίτι μας που καταστράφηκε στην επίθεση του Αυγούστου του 2022, το σπίτι που ξαναχτίσαμε καταστράφηκε και πάλι... σε όλη μας τη ζωή δεν έχουμε γνωρίσει τίποτε άλλο παρά εκτοπισμούς τον έναν μετά τον άλλον», δήλωσε στην Αμνηστία ο Munir Radwan καθηγητής πανεπιστημίου.
Κοιμηθήκαμε το 2023 και ξυπνήσαμε το 1948.
κάτοικος της Γάζας
Ένας άλλος κάτοικος της Γάζας δήλωσε: «Κοιμηθήκαμε το 2023 και ξυπνήσαμε το 1948».
«Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να παρακολουθεί σιωπηλά τις ισραηλινές δυνάμεις να εκδιώκουν παράνομα περισσότερες/-ους από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιες/-ους από τα σπίτια τους. Ο εξαναγκαστικός εκτοπισμός των πολιτών της Γάζας από το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει αμέσως», δήλωσε η Agnes Callamard.
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί το Ισραήλ και όλες τις παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου για την προστασία των αμάχων. Οι παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες πρέπει να απελευθερώσουν αμέσως όλους τους άμαχους ομήρους και να απέχουν από την αδιάκριτη εκτόξευση ρουκετών προς το Ισραήλ. Το Ισραήλ πρέπει να τηρήσει τις αρχές του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των αρχών της αναλογικότητας και της διάκρισης, και να απέχει από τη συλλογική τιμωρία, τα αντίποινα και την εκτόπιση.
ΠΗΓΗ: Διεθνής Αμνηστία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου