Η οικογένεια του Αμπού Σαντά, με την οποία μίλησαν οι ανταποκριτές της εφημερίδας Wall Street Journal, είναι μια τυπική, συνηθισμένη για την Γάζα οικογένεια. To 1948 εκδιώχθηκε βίαια από την περιοχή που σήμερα αποκαλείται νότιο Ισραήλ για να εγκατασταθεί στην πόλη Τζαμπαλία στην βόρεια Γάζα. Στις 22 Οκτωβρίου το Ισραήλ τους ειδοποίησε ότι πρέπει να φύγουν και να μετακινηθούν νότια. Παρότι οι βόμβες στο γκέτο της Γάζας έπεφταν μέρα νύχτα, η οικογένεια αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της. «Δεν με ενδιαφέρει τίποτε πια» ήταν τα λόγια του 35χρονου Μπασίλ Αμπού Σαντά, μηχανικού πληροφορικής στο επάγγελμα, ο παππούς του οποίου έφερε την οικογένεια στην Τζαμπαλία. «Αν είναι να πεθάνω ας πεθάνω» ήταν τα λόγια του.
«Το τραύμα του εκτοπισμού είναι στο κέντρο της ταυτότητας των Παλαιστινίων στη Γάζα», συνεχίζει η αμερικανική εφημερίδα, που τηρεί την πιο φιλο-ισραηλινή απ’ όλες τις μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες των ΗΠΑ. «Από τα 2,1 εκ. κατοίκων στην Γάζα, περισσότερα από 1,7 εκ. προέρχονται από πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν ή έφυγαν στη διάρκεια του αραβο-ισραηλινού πολέμου του 1948 από τη γη τους που στη συνέχεια ονομάσθηκε κράτος του Ισραήλ. Περισσότεροι από 720.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν σε εκείνη την σύγκρουση, την οποία οι Παλαιστίνιοι περιγράφουν ως Νάκμπα ή καταστροφή στα αραβικά».
Να αναφερθεί εδώ ότι το Ισραήλ στην συνεχή προσπάθειά του να σβήσει την αληθινή ιστορία της περιοχής και να την ξαναγράψει βάσει των συμφερόντων του έχει ποινικοποιήσει ακόμη και την χρήση της λέξης Νάκμπα!
«Η μετανάστευση του 1948 ξεκίνησε κάπως έτσι» αναφέρει στην αμερικανική εφημερίδα ένας άλλος κάτοικος της Γάζας που τονίζει τις ομοιότητες των σημερινών οδηγιών από το Ισραήλ στους κατοίκους της βόρειας Γάζας να την εγκαταλείψουν και να μετακινηθούν νότια. Και το 1948 «οι άνθρωποι είπαν οk θα αφήσουμε τα σπίτια μας και θα επιστρέψουμε σε μία ή δύο εβδομάδες, αλλά δεν επέστρεψαν ποτέ!» Και συνεχίζει: «Πώς μπορώ να βοηθήσω την πατρίδα μου; Θα μείνω σπίτι μου. Αυτό είναι που μπορώ να κάνω».
«Να γίνουμε πρόσφυγες ξανά, να χάσουμε ότι ήδη χτίσαμε σε αυτή την προβληματική γη είναι εντελώς καταστροφικό και απάνθρωπο» δηλώνει στην ίδια εφημερίδα ο Μοσάμπ Αμπού Τόχα απόφοιτος του Χάρβαρντ, ποιητής και δοκιμιογράφος που δημιούργησε στην Γάζα την μοναδική αγγλόφωνη βιβλιοθήκη. Κι οι παππούδες του Μοσάμπ εκδιώχθηκαν από την Τζάφα το 1948 για να εγκατασταθούν σε ένα στρατόπεδο προσφύγων όπου γεννήθηκε η μητέρα του. Ο Μοσάμπ δήλωσε κι αυτός ότι δεν υπακούσει στις οδηγίες των Ισραηλινών και δεν πρόκειται να μετακινηθεί. Δεν σκοπεύει δηλαδή να προστεθεί στα 6 εκατ. των Παλαιστινίων που ζουν διωγμένοι στις αραβικές χώρες και τις τέσσερις γωνιές του ορίζοντα, συχνά χωρίς δικαιώματα, ακόμη και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχει δημιουργήσει η ΕΕ στα σημεία άφιξης μεταναστών όπως τα νησιά Λαμπεντούζα στην Ιταλία, Σάμος, Κως και πολλά άλλα στην Ελλάδα.
Κατά συνέπεια, κατηγορίες πώς οι ένοπλοι Παλαιστίνιοι δεν επιτρέπουν στους ομοεθνείς τους να εγκαταλείψουν την βόρεια πυκνοκατοικημένη Γάζα και καρδιά της στενόμακρης λωρίδας γης αγνοούν την ιστορία του τόπου.
Η υποψία όσων μίλησαν στην αμερικανική εφημερίδα μόνο αυθαίρετη δεν ήταν. Όλες τις προηγούμενες ημέρες εμφανιζόταν το ένα ρεπορτάζ μετά το άλλο που έδειχνε ότι οι εντολές των κατοχικών στρατευμάτων στη Γάζα δεν σκόπευαν να σώσουν τις ζωές των αμάχων! Προσχηματικά οι Ισραηλινοί επικαλούνταν την διάσωση των Παλαιστινίων! Οι οδηγίες για εγκατάλειψης της βόρειας Γάζας και συγκέντρωσης στο νότιο τμήμα ήταν μόνο το πρώτο μέρος του σχεδίου. Στην πλήρη του ανάπτυξη το ισραηλινό σχέδιο είχε την οριστική και αμετάκλητη εκδίωξή τους στην Αίγυπτο. Δηλαδή μια δεύτερη Νάκμπα, με ζητούμενο την εθνοκάθαρση και μέσο την γενοκτονία!
Αυτός είναι ο απώτερος σκοπός του Ισραήλ και σε αυτό το σχέδιο έχουν συναινέσει ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η συγκάλυψη και νομιμοποίηση του φρικτού σχεδίου εκτοπισμού, που μπορεί να συγκριθεί ευθέως με την γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων από την Τουρκία, υλοποιείται με το πρόσχημα της εξολόθρευσης της Χαμάς. Ο ίδιος ο στόχος της εξαφάνισης της Χαμάς είναι τόσο γενικός και αόριστος που επιτρέπει στη χερσαία εισβολή να επεκταθεί στο διηνεκές – για όσο καιρό για την ακρίβεια η ισραηλινή κοινωνία είναι διατεθειμένη να υποδέχεται νεκρούς από την πολύ σκληρή αντίσταση που θα συναντήσουν τα κατοχικά στρατεύματα εντός της Γάζας, αλλά και στη Δυτική Όχθη. Οι 8.000 Παλαιστίνιοι νεκροί μέχρι το πρωί της Δευτέρας δεν αποτελούν πρόβλημα για τη Δύση…
Αναγκαίο να ειπωθεί ότι η χερσαία εισβολή αν και είναι πολύ αμφίβολο ότι θα οδηγήσει στην εξόντωση της Χαμάς σίγουρα θα οδηγήσει στην εξόντωση των περισσότερων από 200 ομήρων. Η εξόντωση των ομήρων είναι μια συνειδητή επιλογή του Νετανιάχου και της κυβέρνησης του που προήλθε από τον εξής συλλογισμό: Αν η απελευθέρωση του Γκιλάντ Σαλίντ είχε ως όρο την απελευθέρωση 1.027 παλαιστινίων από τις φυλακές, η απελευθέρωση των πάνω από 200 αιχμαλώτων προϋποθέτει την υλοποίηση τόσο ταπεινωτικών υποχωρήσεων για τον Νετανιάχου που προτιμάει να τους οδηγήσει στο θάνατο, ακόμη κι από ισραηλινές βόμβες…
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο μεσσιανικού χαρακτήρα στόχος της εξαφάνισης της Χαμάς (που δεν διαφέρει καθόλου από κάτι άναρθρες κραυγές φανατικών ισλαμιστών για «εξαφάνιση των απίστων») και ισοδυναμεί με πρακτική εξάσκηση στην ρατσιστική και ιμπεριαλιστική θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών του Χάντιγκτον, δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ποτέ. Κι ο λόγος δεν είναι (μόνο0 ο στρατός των 40.000 ατόμων που διαθέτει η ισλαμική οργάνωση.
Η συστράτευση πίσω από αυτό τον στόχο όλων των ηγεσιών της «συλλογικής Δύσης» δεν συμβάλλει στην υλοποίησή του, όπως δεν συνέβαλε και στη νίκη της Ουκρανίας η συστράτευσή τους απέναντι στη Ρωσία. Το μόνο που κάνουν οι δυτικές ηγεσίες είναι να βαθαίνουν το χάσμα που τους χωρίζει από τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.
Πολιτική σκέψη αντί για άναρθρες κραυγές
Εσχάτως έχει εμφανιστεί σειρά άρθρων γνώμης στον δυτικό Τύπο που καλεί τις πολιτικές ηγεσίες να αντιμετωπίσουν με ρεαλιστικό τρόπο την χρόνια αυτή κρίση.
Στου Financial Times άρθρο γνώμης του πρώην επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών της Αγγλίας, MI6, και πρέσβη της χώρας στα Ηνωμένα Έθνη με τίτλο «το Ισραήλ πρέπει να ξέρει ότι η καταστροφή της Χαμάς υπερβαίνει τις δυνατότητες του» τόνιζε το προφανές: «Η Χαμάς έχει πολιτική βάση και εκτεταμένη υποστήριξη από το Ιράν». Σε άρθρο γνώμης η Washington Post, με τίτλο «το Ισραήλ λέει ότι η Χαμάς είναι ISIS, αλλά δεν είναι» έκανε επίσης το ίδιο, αναφέροντας το προφανές: ότι ο ίδιος ο ISIS έχει καταδικάσει την (σουνίτικη) Χαμάς ως αποστάτες, λόγω των δεσμών που διατηρούν με το σιιτικό Ιράν! Η αντιμετώπισή της επομένως ως μια φανατική οργάνωση είναι τουλάχιστον άστοχη.
Το Ισραήλ ταυτίζοντας την Χαμάς με τον ISIS (όταν όλοι ξέρουν ότι ο ISIS χρηματοδοτήθηκε από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, ενώ προκαλεί έκπληξη ότι δεν έχει ποτέ πλήξει ισραηλινό στόχο) εξασφαλίζει το πράσινο φως από ΗΠΑ και ΕΕ για να εφαρμόσει τις πιο βάρβαρες μεθόδους ολοκληρωτικού πολέμου στην Γάζα, γαργαλώντας τον επελαύνοντα αντι-ισλαμισμό της Δύσης, που είναι ο σύγχρονος αντι-σημιτισμός.
Παραμερίζοντας τις θρησκευτικές αντιθέσεις, ένα μόνο επιχείρημα μπορεί να σταθεί και χρήζει διερεύνησης στη συζήτηση για τη Χαμάς: Η κριτική ότι δεν έχει αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.
Ωστόσο, η Χαμάς πάρα πολύ καλά έχει κάνει και δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ στην σημερινή του μορφή! Η Χαμάς συμπορεύεται με το διεθνές δίκαιο και όχι το Ισραήλ!
Όποιος και όποια θεωρεί ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Χαμάς σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση του παλαιστινιακού την αναγνώριση από τη Χαμάς του κράτους του Ισραήλ όπως είναι σήμερα, οφείλει να θεωρεί κι ως προϋπόθεση για την συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό της Αθήνας ή της Λευκωσίας την αναγνώριση εκ μέρους τους του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα της Κύπρου. Ελλάδα και Κύπρος ωστόσο αρνούνται τα τετελεσμένα κι επιμένουν ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα παράνομης εισβολής και κατοχής, αν κι όχι τόσο φανατικά εσχάτως για να λέμε την αλήθεια…
Το Ισραήλ στην σημερινή του μορφή χαίρει της ίδιας ακριβώς διεθνούς νομιμότητας που χαίρουν και τα κατεχόμενα στην Κύπρο! Τα σημερινά σύνορα του Ισραήλ είναι προϊόν διαρκούς επέκτασης και κατακτητικών πολέμων σε βάρος όλων των γειτονικών κρατών: της Ιορδανίας, της Αιγύπτου, του Λιβάνου, της Συρίας και πρωτευόντως της ίδιας της Παλαιστίνης που θυσιάστηκε από τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη ώστε να εξιλεωθούν για τον αντισημιτισμό αιώνων και τις ναζιστικές θηριωδίες.
Δυτική Ευρώπη και ΗΠΑ για εντελώς ιδιοτελείς λόγους έχουν επιλέξει να αποδεχθούν ως τετελεσμένα τα σημερινά σύνορα του Ισραήλ, ακόμη και τους εβραϊκούς εποικισμούς που έχουν κατ’ επανάληψη καταδικαστεί από τον ΟΗΕ ως παράνομοι.
Εικόνα του περιοδικού National Geographic to 1947. Γράφει στην
λεζάντα: Έκθεση της πλειοψηφίας της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών
για την Παλαιστίνη συνέστησε να χωριστεί η Παλαιστίνη σε ένα Αραβικό
Κράτος (σκούρο γκρι) και σε ένα Εβραϊκό Κράτος (ανοιχτό γκρι). Η ζώνη
της Ιερουσαλήμ θα διοικείται από Διεθνή Επιτροπεία.
Το ίδιο το Ισραήλ στη συνέχεια, παριστάνοντας το θύμα, διαπράττει μια
τεράστια λαθροχειρία, ώστε και πάλι να νομιμοποιήσει τα εγκλήματά του:
Ενώ η αντίσταση στην Παλαιστίνη κάνει ό,τι ακριβώς κάνει η Κυπριακή
Δημοκρατία και η Ελλάδα με τα κατεχόμενα, δηλαδή δεν αναγνωρίζει τα νέα
σύνορα του Ισραήλ, διαστρέφει την θέση των αντιστασιακών οργανώσεων και
την παρουσιάζει ως αμφισβήτηση του ίδιου του δικαιώματος του Ισραήλ να
διαθέτει κρατική οντότητα. Έτσι, αυτοί που στερούν επί 75 χρόνια το
διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα της Παλαιστίνης να έχει το δικό της
κράτος, κατασκευάζουν ένα σκιάχτρο, ότι η Χαμάς δεν αναγνωρίζει το ίδιο
το κράτος του Ισραήλ, κι από θύτες παριστάνουν τα θύματα. Μόνο και μόνο
για να συνεχίσουν να εφαρμόζουν το σιωνιστικό, επεκτατικό τους σχέδιο,
στο όνομα της αυτο-άμυνας.
Το εγκληματικό έργο του Ισραήλ δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί αν δεν απολάμβανε την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Ο εναγκαλισμός της Δύσης με τον βαθιά διεφθαρμένο Νετανιάχου γίνεται ορατός ακόμη κι όταν η Γαλλία, για παράδειγμα, εμφανίζεται να πιέζει για την επιτάχυνση της δημιουργίας του παλαιστινιακού κράτους, όπως έκανε ο Μακρόν κατά την επίσκεψή του στην Αίγυπτο. Η Γαλλία έχει τους δικούς τους λόγους να εμπλέκεται στην Μέση Ανατολή που ξεκινούν από την παραδοσιακή επιρροή της χώρας, συνεχίζονται με την τύχη 54 γάλων ομήρων, φτάνουν στην προσπάθεια επούλωσης των ταπεινωτικών πληγών που άνοιξαν στην Δυτική Αφρική οι ανατροπές δουλικών στη Γαλλία κυβερνήσεων και καταλήγουν στους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες που αν διεξαχθούν εν μέσω πολέμων θα αποτελέσουν πρώτης τάξης ευκαιρία για να εκφραστεί δημόσια το δικαιολογημένο μίσος εκατοντάδων εκατομμυρίων Αράβων και Μουσουλμάνων κατά της Δύσης.
Σχέδια για την επόμενη μέρα
Βάσει ισραηλινών εφημερίδων η διπλωματική κινητικότητα γύρω από την Παλαιστινιακή Αρχή είναι ασυνήθιστη και πυρετώδης. Με μαθηματική βεβαιότητα ωστόσο θα εξελιχθεί σε (μια ακόμη) αποτυχία. Η εφημερίδα Israel Today στις 27 Οκτωβρίου, καρφώνει του πρωταγωνιστές των συνομιλιών ότι αυτά τα σχέδια συζητιούνται πίσω από τις πλάτες του Ισραήλ. Δύο κατά βάση προτάσεις βρίσκονται στο τραπέζι:
Το πρώτο σχέδιο περιλαμβάνει την επιστροφή της Παλαιστινιακής Αρχής στη Γάζα που μένει να συμφωνηθεί αν θα γίνει βελούδινα ή βίαια, ακόμη και με την επιστράτευση του Νταχλάν, ο οποίος ευθύνεται για τα αιματηρά επεισόδια του 2006 όταν επιχείρησε να ανατρέψει την Χαμάς εξ ονόματος των Αμερικανών και της Αρχής. Περιττό να ειπωθεί ότι ακόμη και το όνομά του θα προκαλεί νέο πόλεμο στη Γάζα. Το Ισραήλ δεν αποκλείει ένα τέτοιο ενδεχόμενο όσο κι αν δηλώνει ότι δεν συζητάει τίποτε μέχρι να τερματιστεί η χερσαία επίθεση.
Τον λόγο τον περιέγραψε με επάρκεια η εφημερίδα Maariv στις 27 Οκτωβρίου: «Μετά την άνοδο του Abu Mazen (σ.σ. ο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς) στην εξουσία το 2005, οι δυνάμεις ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής συνεργάστηκαν πλήρως με τον στρατό και τη Shin Bet στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, κυρίως κατά των ακτιβιστών της Χαμάς. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των δυνάμεων ασφαλείας, αυτή η συνεργασία έσωσε τις ζωές εκατοντάδων Εβραίων. Επιπλέον, η Παλαιστινιακή Αρχή αφαίρεσε από το Ισραήλ τη διοικητική, αστική και οικονομική ευθύνη για τη διαχείριση της ζωής των Παλαιστινίων κατοίκων της Ιουδαίας και της Σαμάρειας, οι οποίοι αριθμούν περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα. Μιλάμε για τεράστια εξοικονόμηση χρημάτων και πόρων (σύμφωνα με εκτιμήσεις, μιλάμε για ετήσιο κόστος 10-20 δισεκατομμυρίων σέκελ ετησίως)». Όχι μόνο ενδοτική αλλά και συμφέρουσα η Παλαιστινιακή Αρχή για τους Ισραηλινούς…
Το δεύτερο σχέδιο προβλέπει την υπαγωγή της Γάζας σε ένα καθεστώς διεθνούς εποπτείας, ανάλογο του καθεστώτος που είχε ανά εποχές επιβληθεί στη Ναμίμπια, την Καμπότζη, την Βοσνία και το Ανατολικό Τιμόρ. Στην περίπτωση της Γάζας (που είναι πολύ ώριμη πολιτικά για να δεχτεί να τεθεί υπό κηδεμονία) τα κράτη που θα μπορούσαν να αναλάβουν το ρόλο του κηδεμόνα είναι η Αίγυπτος, το Μαρόκο και η Σαουδική Αραβία. Επίσης, το Πακιστάν, η Ινδονησία και κράτη του Κόλπου. Υπό συζήτηση είναι και μια εντολή εκ μέρους της Αραβικής Ένωσης. Σε κάθε περίπτωση, επειδή οποιαδήποτε τέτοια εντολή προϋποθέτει την έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το βέτο που διαθέτουν Ρωσία και Κίνα καθιστά από δύσκολη ως αδύνατη την υλοποίηση των σχεδίων του ιμπεριαλισμού.
Όλα τα παραπάνω σχέδια που καταστρώνονται και συζητιούνται θα αποτύχουν γιατί έχουν ένα κοινό γνώρισμα που έπρεπε να είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ (μαζί με τον σεβασμό στα ψηφίσματα του ΟΗΕ) για οποιαδήποτε ειλικρινή κι όχι προσχηματική ή ιδιοτελή προσπάθεια ειρήνευσης: Δεν σέβονται ούτε καν αναγνωρίζουν την βούληση των Παλαιστινίων, ενώ θέτουν κι ως όρο την συντριβή των μαχητικών οργανώσεων τους που, ανεξαρτήτως αν μας αρέσει εμάς ή όχι, αποτελούν τον γνήσιο εκφραστή του παλαιστινιακού λαού!
Δεν είναι δυνατό να καταστρώνονται σχέδια για το μέλλον των Παλαιστινίων ερήμην τους! Κι η άποψη των Παλαιστινίων είναι διαμετρικά αντίθετη ως προς την άποψη των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Ας δούμε τι υποστηρίζουν οι ίδιοι βάσει της πιο πρόσφατης κι αξιόπιστης έρευνας που δημοσιεύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, πριν δηλαδή την επίθεση στο Ισραήλ της 7ης Οκτωβρίου: Αν διεξάγονταν σήμερα εκλογές με την συμμετοχή όλων των κομμάτων που έλαβαν μέρος στις τελευταίες εκλογές του 2006, πρώτο κόμμα θα έβγαινε η Φατάχ με 36% και δεύτερο κόμμα η Χαμάς με 34%. Στη δε Γάζα τη Χαμάς θα ψήφιζε το 44% και την Φατάχ το 32%. Ακόμη και στην πιο «κοσμική» Δυτική Όχθη η Χαμάς κερδίζει το 24% της προτίμησης των ερωτηθέντων! Δεν αποτελεί πολιτικό περιθώριο.
Τα «ποιοτικά» της δημοσκόπησης είναι ακόμη πιο δηλωτικά για την αποτυχία των πολιτικών που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα από ΗΠΑ και ΕΕ. Στο απλό ερώτημα «ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να τερματιστεί η κατοχή και να ιδρυθεί ένα ανεξάρτητο κράτος» η απόλυτη πλειοψηφία, το 53%, επέλεξε τον ένοπλο αγώνα. Μόνο το 24% επέλεξε την ειρηνική αντίσταση και μόλις 20% τις διαπραγματεύσεις. Στην δημοσκόπηση δε που έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου το ποσοστό εκείνων που επιλέγουν τον ένοπλο αγώνα στην Δυτική Όχθη (54%) είναι μεγαλύτερο ακόμη κι από το ποσοστό της Γάζας (51%)! Τον δρόμο του ένοπλου αγώνα επιλέγουν κατά συντριπτική πλειοψηφία επίσης και στην απάντηση πώς θα τερματιστούν οι εποικισμοί!
Η επιλογή του ένοπλου αγώνα είναι ευθεία συνάρτηση της παραδοχής για την αποτυχία της Συμφωνίας του Όσλο του 1993. Το 68% πιστεύει ότι έβλαψε τα παλαιστινιακά συμφέροντα και το 71% ότι ήταν λάθος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης η υπογραφή της Συμφωνίας. Το 63% μάλιστα υποστηρίζει ότι πρέπει να την εγκαταλείψει τώρα!
Η απάντηση της Δύσης, όπως την υπαγορεύει το Ισραήλ, δεν είναι (όπως θα έπρεπε!) μια νέα αμοιβαία επωφελής συμφωνία που θα ανοίξει τον δρόμο στην δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, αλλά θέτει τους Παλαιστίνιους στην παρανομία, ενώ κάνει τα στραβά μάτια στην γενοκτονία τους από το Ισραήλ! Κατά συνέπεια, στη σημερινή συγκυρία κάθε ρεαλιστική πρόταση πρέπει να ξεκινάει από τον αποχαρακτηρισμό ως τρομοκρατικών όλων των ένοπλων παλαιστινιακών οργανώσεων που έχουν συγκεντρώσει την προτίμηση των Παλαιστινίων σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις (Χαμάς, Λαϊκό Μέτωπο, κ.α.). Άλλωστε η ΕΕ μόλις το 2003 (6 χρόνια μετά τις ΗΠΑ) χαρακτήρισε την Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση. Η διατήρησή τους σε αυτή την κατηγορία έχει αποδειχθεί βασιλικός δρόμος για την διαιώνιση του σημερινού καθεστώτος απαρτχάιντ και των σφαγών! Η χερσαία επέμβαση στη Γάζα διαιωνίζει τα εγκλήματα και το απολιτικό αδιέξοδο. Γι’ αυτό παρά τα ποτάμια αίματος Παλαιστινίων θα εξελιχθεί και σε φιάσκο!
*Οικονομολόγος, συγγραφέας, δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ: leonidasvatikiotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου