Αυτοί γίναμε; - Του Ανδρέα Καλλιώρα*

Διαμαρτυρία στο λιμάνι του Ηρακλείου μπροστά από το πλοίο Blue Horizon, για τη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη | ΡΑΠΑΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ/EUROKINISSI

Πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε έχοντας ως οδηγό τη φράση «τη θάλασσα να την αγαπάς και να τη σέβεσαι». Και ο σεβασμός αφορούσε αποκλειστικά τα καιρικά φαινόμενα. Τίποτε άλλο. Και μάλιστα με πολύ υψηλό το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης σε περίπτωση κινδύνου. Αυτό που συνέβη στο λιμάνι του Πειραιά ξεπερνάει κάθε φαντασία και δείχνει πόσο έχουν αλλοιωθεί οι αξίες μας. Ποιοι ήμασταν και ποιοι πάμε να γίνουμε.

Από τη μια, η αποκτήνωση στην οποία οδηγούν τον εργαζόμενο οι εξουθενωτικά πιεστικές συνθήκες εργασίας. Από τον ναύτη στον καταπέλτη μέχρι τον πρώτο καπετάνιο στη γέφυρα. Η εντολή αυστηρή και συγκεκριμένη: Η εφοπλιστική μηχανή που βγάζει κέρδος πρέπει να δουλεύει ακατάπαυστα και στο ζύγι μπαίνει πιο πάνω ακόμα και από την ανθρώπινη ζωή.

Από την άλλη, η ακροδεξιά αντίληψη της βίας απέναντι στον οποιονδήποτε αδύναμο. Είτε η αδυναμία αφορά μια νοητική στέρηση (όπως αναφέρεται στα ΜΜΕ) είτε η αδυναμία αφορά την κοινωνική θέση του θύματος. Οπως ο άνεργος 19χρονος που το βράδυ της 13ης Αυγούστου του 2013 έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του πέφτοντας από το τρόλεϊ για να αποφύγει τη βεβαίωση μιας παράβασης. Τη μια φορά ο Αντώνης έχασε τη ζωή του γιατί άργησε 2 λεπτά στο πλοίο και την άλλη ο Θανάσης γιατί δεν είχε πληρώσει το εισιτήριο του 1,20 ευρώ στο τρόλεϊ.

Και όπως πάντα, η Ακροδεξιά δείχνει τα δόντια της μόνο στους αδύναμους, ενώ γλείφει το χέρι της άρχουσας τάξης (που είναι και αυτή που την ταΐζει). Γιατί έχουμε γίνει μάρτυρες στο παρελθόν περιπτώσεων όπου το πλοίο της γραμμής περιμένει ακόμα και 45 λεπτά χωρίς να αναχωρεί, γιατί επιβάτες της «υψηλής κοινωνίας» άργησαν να φτάσουν στο λιμάνι.

Και ως συνήθως τα σώματα ασφαλείας έχουν συγκεκριμένο ρόλο να παίξουν, με εξόφθαλμη αντίθεση ανάλογα με την περίσταση. Από τη μια να κάνουν εφόδους αφηνιασμένοι αστυνομικοί σε πανεπιστημιακούς χώρους -όπως αυτά που είδαμε πριν από μέρες στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο- και από την άλλη το Λιμενικό να αφήνει τους εφοπλιστές να αλωνίζουν στα λιμάνια. Είτε από πολιτική εντολή είτε από πολιτικές αποφάσεις που έχουν οδηγήσει σε έλλειψη προσωπικού (ακούσαμε ναύαρχο ε.α. του Λιμενικού να λέει ότι σε κάποιες βάρδιες στο λιμάνι του Πειραιά αντιστοιχεί ένας λιμενικός ανά τρία πλοία!).

Γινόμαστε πλέον καθημερινά μάρτυρες ενός επικίνδυνου φαινομένου. Της ανόδου του ανορθολογισμού και του ολοκληρωτισμού. Πάλι. Και οι ευθύνες βαραίνουν τον ακραία νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και τους κυβερνώντες που τον υπηρετούν. Αραγε αυτοί γίναμε;

* Αναπληρωτής καθηγητής ΕΜΠ

ΠΗΓΗ